Vertaling van "aan subnationaliteit " (Nederlands → Duits) :

Overigens weet men bij gebrek aan subnationaliteit niet hoeveel Franstaligen en Nederlandstaligen het Brusselse Hoofdstedelijke Gewest telt.
Im übrigen wisse man bei nicht bestehender Subnationalität nicht, wie viele Französischsprachige und Niederländischsprachige es in der Region Brüssel-Hauptstadt gebe.

De Ministerraad betwist het belang van de verzoekers (zaken nrs. 2227, 2336, 2342 en 2347) door te doen gelden dat wat de kiezers betreft, er te Brussel geen subnationaliteit bestaat : aangezien de kiezer niet voorafgaandelijk een verklaring van taalaanhorigheid heeft afgelegd, kiest hij in het stemhokje tot welk kiescollege hij behoort.
Der Ministerrat stellt das Interesse der Kläger (Rechtssachen Nrn. 2227, 2336, 2342 und 2347) in Abrede und macht geltend, dass es in bezug auf die Wähler in Brüssel keine Subnationalität gebe; da der Wähler nicht vorher eine Sprachzugehörigkeitserklärung abgegeben habe, bestimme er in der Wahlkabine sein Wahlkollegium.

Zij doen bovendien gelden dat, zelfs mocht men ervan uit kunnen gaan dat, met toepassing van de bestreden bepaling, het de kiezer zou zijn die, alvorens zijn stem uit te brengen, in zekere zin zelf ervoor zou kiezen te behoren hetzij tot het geheel van de lijsten van de kandidaten van de Franse taalgroep, hetzij tot het geheel van de lijsten van de kandidaten van de Nederlandse taalgroep, door " de facto " twee kiesgroepen in het leven te roepen, een dergelijk systeem hoe dan ook onverenigbaar zou blijven met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, afzonderlijk beschouwd of in samenhang gelezen met artikel 3 van het Eerste Aanvullend Protocol bij het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens : het belang van de kiesgroepen wordt immers niet bepaald en kan niet worden bepaald vóór de stemming, de keuze zou niet worden gemaakt op grond van objectieve criteria (bij gebrek aan subnationaliteit) en het in het geding zijnde aantal zetels wordt vastgesteld zonder verantwoording in de bijzondere wet.
Sie führen im übrigen an, dass selbst dann, wenn man davon ausgehen könnte, dass der Wähler in Anwendung der angefochtenen Bestimmung vor der Abgabe seiner Stimme in gewisser Weise sich selbst dafür entscheiden würde, entweder zur Gesamtheit der Listen der Kandidaten der französischen Sprachgruppe oder aber zur Gesamtheit der Listen der Kandidaten der niederländischen Sprachgruppe zu gehören, indem de facto zwei Wahlgruppen geschaffen würden, ein solches System unvereinbar bleibe mit den Artikeln 10 und 11 der Verfassung, an sich oder in Verbindung mit Artikel 3 des ersten Zusatzprotokolls zur Europäischen Menschenrechtskonvention; die Grösse der Wahlgruppen sei nämlich vor der Abstimmung nicht festgelegt und könne dies nicht sein, die Entscheidung werde nicht aufgrund von objektiven Kriterien getroffen (in Ermangelung einer Subnationalität), und die Anzahl der betreffenden Sitze werde ohne Rechtfertigung im Sondergesetz festgelegt.