Het is dan ook niet verwonderlijk dat wij overstelpt worden met het gebruikelijke arsenaal van maatregelen die tot doel hebben de macht te centraliseren in de supranationale organen waar de grote landen het voor het zeggen hebben: invoering van een nieuw systeem voor stemmenweging, afschaffing van het roulatiesysteem van het voorzitterschap van de Raad, uitbreiding van de gekwalificeerde ‘meerderheid’, instelling van het ambt van ‘minister van Buitenlandse Zaken’, afschaffing van het beginsel van één commissaris per land en afschaffing van de unanimiteitsregel bij de wijziging van de Verdragen.
Deshalb haben wir die übliche Palette von Maßnahmen, die darauf abstellen, die Macht in supranationalen Gremien zu zentralisieren, die von den Großmächten beherrscht werden: eine neue Gewichtung der Stimmen und das Ende der Rotation der Ratspräsidentschaften, die Ausweitung der qualifizierten „Mehrheit“, den „Minister für auswärtige Angelegenheiten“, die Beendigung des Prinzips „ein Kommissar pro Land“ in der Kommission sowie das Ende der Einstimmigkeit bei der Änderung der Verträge.