Traduction de «aan wie hogere » (Néerlandais → Allemand) :

TERMINOLOGIE

docent acteren hoger onderwijs | docente acteren hoger onderwijs | docent drama hoger onderwijs | docent theater hoger onderwijs
Schauspiellehrer | Schauspiellehrerin | DozentIn für Schauspiel | Lehrkraft für Darstellende Kunst im Bereich Theater

hoger onderwijs [ academie | academisch onderwijs | grande école | hogere vakschool | hogeschool | instelling voor hoger onderwijs | instelling voor technisch onderwijs | tertiair onderwijs ]
Hochschulausbildung [ Akademie | akademische Ausbildung | Elitehochschule („grande école) | Fachhochschule | Gesamthochschule | Hochschule | Hochschulinstitut | Hochschulwesen | Technische Hochschule | Tertiärbereich ]

docente computerwetenschap hoger onderwijs | lector computerwetenschap | docent computerwetenschappen hoger onderwijs | docent informatica hoger onderwijs
Universitätsassistentin für Informatik | Universitätslehrer für Computerwissenschaften | Hochschullehrkraft für Informatik | Universitätslehrkraft für IT

docente kunsteducatie hoger onderwijs | lector vrije kunsten | docent beeldende kunsten hoger onderwijs | docente beeldende kunsten hoger onderwijs
Hochschulassistent/in für Bühnengestaltung | ProfessorIn für Konservierung und Restaurierung | Hochschullehrkraft für Bildende Kunst | Universitätslehrer für Bildende Kunst

hoger onderwijs | tertiair/hoger onderwijs
Hochschulausbildung

niet voor een hogere voorziening vatbare beschikking | niet voor hogere voorziening vatbare beschikking
unanfechtbarer Beschluß

gedaagde in hoger beroep | verweerder in hoger beroep
Berufungsbeklagter,Appellat

hogere rechtspraak [ hof van beroep | hof van cassatie | Hoge Raad der Nederlanden | oppergerechtshof | opperste gerechtshof ]
letztinstanzliche Gerichtsbarkeit [ Bundesarbeitsgericht | Bundesfinanzhof | Bundesgerichtshof | Bundessozialgericht | Bundesverwaltungsgericht | letztinstanzliches Gericht | Oberster Gerichtshof | Revisionsinstanz ]

rechtsmiddel [ beroep in cassatie | hoger beroep ]
Rechtsmittel [ Berufung | Revision | Wiederaufnahmeverfahren ]

hoger beroep aantekenen | hoger beroep instellen
Berufung einlegen

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

In de voorliggende zaak wordt aan het Hof een vraag gesteld over de bestaanbaarheid van artikel 318, § 2, van het Burgerlijk Wetboek met de artikelen 10, 11 en 22bis van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met artikel 8 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, doordat « het de niet binnen de wettelijke termijn ingestelde vordering tot betwisting van vaderschap als absolute grond van niet-ontvankelijkheid instelt, zonder dat de rechter bij wie een dergelijke vordering aanhangig is gemaakt, de mogelijkheid heeft om te beoordelen of de biologische waarheid, rekening houdend met de aanwezige belangen (en in het bijzonder het hogere en primordiale belang van het kind) en met het gedrag van de partijen, niet moet samenvallen met de door het betrokken kind beleefde socioaffectieve werkelijkheid ».
In der vorliegenden Rechtssache wird der Gerichtshof zur Vereinbarkeit von Artikel 318 § 2 des Zivilgesetzbuches mit den Artikeln 10, 11 und 22bis der Verfassung, an sich oder in Verbindung mit Artikel 8 der Europäischen Menschenrechtskonvention, befragt, indem « er die nicht innerhalb der gesetzlich festgelegten Frist eingereichte Vaterschaftsanfechtungsklage zum absoluten Unzulässigkeitsgrund erhebt, ohne dass es dem mit einer solchen Klage befassten Richter möglich ist, zu beurteilen, ob unter Berücksichtigung der vorliegenden Interessen - und insbesondere des höheren und vorrangigen Interesses des Kindes - sowie des Verhaltens der Parteien die biologische Wahrheit nicht mit der vom betreffenden Kind erlebten sozialaffektiven Wirklichkeit zusammentreffen muss ».

Moerman, E. Derycke, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul, F. Daoût, T. Giet en R. Leysen, bijgestaan door de griffier F. Meersschaut, onder voorzitterschap van voorzitter J. Spreutels, wijst na beraad het volgende arrest : I. Onderwerp van de prejudiciële vraag en rechtspleging Bij vonnis van 6 mei 2015 in zake K.F. tegen P.P. en D.H., waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 18 mei 2015, heeft de Rechtbank van eerste aanleg Namen, afdeling Namen, de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Schendt artikel 318 van het Burgerlijk Wetboek, in zoverre het bepaalt dat de vordering van de man die het vaderschap van het kind opeist, moet worden ingesteld binnen het jaar na de ontdekking van het feit dat hij de vader van het kind is, de artikelen 10, 11 en 22bis van de Grondwet, en zelfs andere supranationale wettelijke bepalingen zoals met name het Europees Verdrag voor de rechten van de mens (artikel 8 ervan), doordat het de niet binnen de wettelijke termijn ingestelde vordering tot betwisting van het vaderschap als absolute grond van niet-ontvankelijkheid instelt, zonder dat de rechter bij wie een dergelijke vordering aanhangig is gemaakt, de mogelijkheid heeft om te beoordelen of de biologische waarheid, rekening houdend met de aanwezige belangen (en in het bijzonder het hogere en primordiale belang van het kind) en met het gedrag van de partijen, niet moet samenvallen met de door het betrokken kind beleefde socioaffectieve werkelijkheid, in een casus waarin nooit enige band, welke dan ook, tussen het kind en zijn wettelijke vader heeft bestaan, noch thans bestaat (het kind is geboren en werd opgevoed binnen een gezinskern die meer bepaald uit zijn moeder en zijn biologische vader bestond voordat die uit elkaar gingen), waardoor in feite een verkeerde en volkomen onnatuurlijke afstamming wordt bekrachtigd en beperkte rechten worden toegekend aan de biologische vader, die alleen een recht op persoonlijk contact kan eisen terwijl hij in werkelijkheid vrijwe ...
Moerman, E. Derycke, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul, F. Daoût, T. Giet und R. Leysen, unter Assistenz des Kanzlers F. Meersschaut, unter dem Vorsitz des Präsidenten J. Spreutels, erlässt nach Beratung folgenden Entscheid: I. Gegenstand der Vorabentscheidungsfrage und Verfahren In seinem Urteil vom 6. Mai 2015 in Sachen K.F. gegen P.P. und D.H., dessen Ausfertigung am 18. Mai 2015 in der Kanzlei des Gerichtshofes eingegangen ist, hat das Gericht erster Instanz Namur, Abteilung Namur, folgende Vorabentscheidungsfrage gestellt: « Verstößt Artikel 318 des Zivilgesetzbuches dadurch, dass er bestimmt, dass die Klage desjenigen, der die Vaterschaft für sich in Anspruch nimmt, binnen einem Jahr nach der Entdeckung der Tatsache, dass er der Vater des Kindes ist, eingereicht werden muss, gegen die Artikel 10, 11 und 22bis der Verfassung, oder gar gegen andere, überstaatliche Gesetzesbestimmungen wie die Europäische Menschenrechtskonvention (Artikel 8), indem er die nicht innerhalb der gesetzlich festgelegten Frist eingereichte Vaterschaftsanfechtungsklage zum absoluten Unzulässigkeitsgrund erhebt, ohne dass es dem mit einer solchen Klage befassten Richter möglich ist, zu beurteilen, ob unter Berücksichtigung der vorliegenden Interessen - und insbesondere des höheren und vorrangigen Interesses des Kindes - sowie des Verhaltens der Parteien die biologische Wahrheit nicht mit der vom betreffenden Kind erlebten sozialaffektiven Wirklichkeit zusammentreffen muss, wenn es nie irgendeine Bindung zwischen dem Kind und seinem gesetzlichen Vater gegeben hat und auch jetzt keine solche Bindung gibt - das Kind wurde geboren und großgezogen in einem Familienkern, der sich insbesondere aus seiner Mutter und seinem biologischen Vater zusammensetzte, bevor sie sich getrennt haben -, was dazu führt, dass eigentlich eine falsche und rein artifizielle Abstammung bestätigt und dem biologischen Vater beschränkte Rechte zuerkannt werden, wobei dieser lediglich ein Recht auf persönlichen Umgang b ...

Teneinde de eenheid te bewaken in de toepassing van het mededingingsrecht, heeft de wetgever in de artikelen 42 van de WBEM 1991 en 42bis van de WBEM 1999 bepaald dat de rechter bij wie een geschil aanhangig is gemaakt waarvan de oplossing afhankelijk is van het al dan niet bestaan van een ongeoorloofde mededingingspraktijk, bijvoorbeeld in het kader van een vordering tot vergoeding van de schade, de behandeling van het geschil kan uitstellen en een prejudiciële vraag kan stellen aan het Hof van Beroep te Brussel, dat tevens in hoger beroep oordeelt over de administratiefrechtelijke handhaving van de mededinging en dus ook over het al dan niet geoorloofde karakter van de mededingingspraktijk.
Um die Einheitlichkeit in der Anwendung des Wettbewerbsrechts zu überwachen, hat der Gesetzgeber in den Artikeln 42 des GSWW 1991 und 42bis des GSWW 1999 festgelegt, dass der Richter, bei dem eine Streitsache anhängig gemacht wurde, deren Lösung von dem etwaigen Bestehen einer unerlaubten Wettbewerbspraxis abhängt, beispielsweise im Rahmen einer Schadenersatzklage, die Behandlung der Streitsache aussetzen kann und eine Vorabentscheidungsfrage an den Appellationshof Brüssel richten kann, der ebenfalls in der Berufungsinstanz über die administrative Durchsetzung des Wettbewerbs und folglich auch über die gegebenenfalls erlaubte Beschaffenheit der Wettbewerbspraxis urteilt.

Het hogere belang van het kind - dat zou kunnen vereisen dat de rechter bevoegd voor de verblijfsmaatregelen die op dat kind betrekking hebben, de rechter is van zijn woonplaats of van zijn gewone verblijfplaats -, heeft dus de overhand op het beginsel dat vastligt bij artikel 629bis, § 1, en laat in elk geval toe dat de rechter bij wie de zaak oorspronkelijk werd ingeleid, de zaak doorverwijst naar de familierechtbank van de woonplaats of van de verblijfplaats van de minderjarige indien hij oordeelt dat het hogere belang van het kind het vereist.
Das übergeordnete Interesse des Kindes - das es erfordern könnte, dass der Richter, der für Unterbringungsmaßnahmen, die sich auf das Kind beziehen, zuständig ist, der Richter seines Wohnsitzes oder seines gewöhnlichen Wohnortes ist - hat also Vorrang vor dem durch Artikel 629bis § 1 festgelegten Grundsatz und erlaubt es in jedem Fall, dass der Richter, bei dem die Sache ursprünglich eingeleitet wurde, die Sache an das Familiengericht des Wohnsitzes oder des Wohnortes des Minderjährigen verweist, wenn er der Auffassung ist, dass das übergeordnete Interesse des Kindes es erfordert.

Ook al laat die mogelijkheid waarin artikel 629bis, § 7, voorziet om een andere territoriaal bevoegde rechter aan te wijzen dan de rechter die volgt uit artikel 629bis, § 1, toe om af te wijken van het beginsel dat vervat is in paragraaf 1, toch ligt zij in de lijn van het doel dat door de wetgever wordt nagestreefd : het is de rechter bij wie de zaak oorspronkelijk is ingeleid die, aangezien hij de historiek van het familiedossier kent, het best in staat is om, rekening houdend met alle elementen die betrekking hebben op de familie, te oordelen over het hogere belang van het kind, en die zich bijgevolg over de territoriale bevoegdheid kan uitspreken.
Auch wenn die in Artikel 629bis § 7 vorgesehene Möglichkeit, einen anderen territorial zuständigen Richter zu bestimmen als denjenigen, der sich aus der Anwendung von Artikel 629bis § 1 ergibt, es erlaubt, von dem in Paragraph 1 vorgesehenen Grundsatz abzuweichen, entspricht sie dennoch der Logik des durch den Gesetzgeber angestrebten Ziels; der ursprünglich befasste Richter, der den Verlauf der Familienakte kennt, ist am besten imstande, unter Berücksichtigung sämtlicher Elemente bezüglich der Familie zu beurteilen, wo das übergeordnete Interesse des Kindes liegt, und kann folglich über die territoriale Zuständigkeit befinden.

De verwijzende rechter, voor wie hoger beroep is ingesteld in een zaak die aanhangig is gemaakt met betrekking tot misdrijven die vóór 12 september 2005 (datum van inwerkingtreding van de wet van 10 augustus 2005) zijn gepleegd en die na die datum uitspraak moet doen, ondervraagt het Hof over de bestaanbaarheid van de in het geding zijnde bepalingen met het beginsel van gelijkheid en niet-discriminatie, indien zij in die zin worden geïnterpreteerd dat de straffen waarin de nieuwe artikelen 433decies en volgende van het Strafwetboek voorzien minder zwaar moeten worden geacht dan de straffen waarin het vroegere artikel 77bis, § 1bis en § 5, van de wet van 15 december 1980 voorzag, zodat de nieuwe straffen moeten worden toegepast vanaf de inwerkingtreding van de voormelde artikelen 433decies en volgende, zelfs voor feiten die vóór die inwerkingtreding zijn gepleegd.
Der vorlegende Richter, vor dem in einer Sache Berufung eingelegt wird, die anhängig gemacht wurde in Bezug auf vor dem 12. September 2005 (Datum des Inkrafttretens des Gesetzes vom 10. August 2005) begangene Straftaten, und der nach diesem Datum ein Urteil fällen muss, befragt den Hof zur Vereinbarkeit der fraglichen Bestimmungen mit dem Grundsatz der Gleichheit und Nichtdiskriminierung, wenn sie in dem Sinne ausgelegt würden, dass die in den neuen Artikeln 433decies ff. des Strafgesetzbuches vorgesehenen Strafen als weniger schwer anzusehen seien als die in dem vorherigen Artikel 77bis § 1bis und § 5 des Gesetzes vom 15. Dezember 1980 vorgesehenen Strafen, so dass die neuen Strafen ab dem Inkrafttreten der vorerwähnten Artikel 433decies ff. angewandt werden müssten, selbst bei vor diesem Inkrafttreten begangenen Taten.

De uitvoering van de Aanbeveling 98/561/EG van de Raad van 24 september 1998 betreffende Europese samenwerking ter waarborging van de kwaliteit in het hoger onderwijs is (3), zoals uit het verslag van de Commissie van 30 september 2004 blijkt, een doorslaand succes. Om het Europees hoger onderwijs voor de Europese burgers en studenten en academici uit andere werelddelen transparanter en vertrouwenwekkender te maken, moet evenwel nog meer verbetering in de prestaties van het Europees hoger onderwijs worden gebracht, met name op het punt van kwaliteit.
Obwohl die Empfehlung 98/561/EG des Rates vom 24. September 1998 betreffend die europäische Zusammenarbeit zur Qualitätssicherung in der Hochschulbildung (3) äußerst erfolgreich umgesetzt wurde, wie dies auch aus dem Bericht der Kommission vom 30. September 2004 hervorgeht, muss die Leistung der europäischen Hochschulbildung insbesondere bezüglich der Qualität noch verbessert werden, damit sie für die europäischen Bürger sowie Studierende und Wissenschaftler anderer Kontinente transparenter und vertrauenswürdiger wird.

De ambtenaren aan wie hogere functies worden toegekend voor het ambt van ambtenaar-generaal hebben zitting in de Directieraad waar ze stemgerechtigd zijn.
Die Beamten, denen höhere Funktionen für das Amt eines Generalbeamten erteilt worden sind, sitzen im Direktionsrat mit beschliessender Stimme.

De verwijzende rechter vraagt het Hof of het niet discriminerend is dat een politierechter voor wie hoger beroep werd ingesteld tegen een administratieve geldboete en een administratief stadionverbod, opgelegd wegens bepaalde gedragingen die het verloop van een voetbalwedstrijd verstoren (artikel 23 van de wet van 21 december 1998 betreffende de veiligheid bij voetbalwedstrijden, hierna « voetbalwet »), geen administratieve geldboete kan opleggen beneden het minimum vastgesteld in de artikelen 24 en 37 van dezelfde wet, terwijl de strafrechter artikel 85 van het Strafwetboek of « een andere strafrechtelijke gunstmaatregel afgeleid uit de bijzondere wetten » kan toepassen.
Der Verweisungsrichter fragt den Hof, ob es nicht diskriminierend sei, dass ein Polizeirichter, vor dem Berufung eingelegt worden sei gegen eine administrative Geldstrafe und ein administratives Stadionverbot, die wegen eines bestimmten, den Ablauf eines Fussballspiels störenden Verhaltens verhängt worden seien (Artikel 23 des Gesetzes vom 21. Dezember 1998 über die Sicherheit bei Fussballspielen, nachfolgend: « Fussballgesetz »), keine administrative Geldstrafe verhängen könne, die das in den Artikeln 24 und 37 desselben Gesetzes vorgesehene Minimum unterschreite, während der Strafrichter Artikel 85 des Strafgesetzbuches oder « eine andere auf den besonderen Gesetzen beruhende strafrechtliche Begünstigung » anwenden könne.

« De ambtenaren aan wie hogere functies worden toegekend voor het ambt van ambtenaar-generaal hebben zitting in de Directieraad waar ze stemgerechtigd zijn».
« Die Beamten, denen höhere Funktionen für das Amt eines Generalbeamten erteilt worden sind, sitzen im Direktionsrat mit beschliessender Stimme».