Vertaling van "aanbieder niet louter " (Nederlands → Duits) :

Het loutere feit dat bedrijfsdiensten, zoals virtuele particuliere netwerken, ook toegang tot het internet zouden kunnen verlenen, mag echter niet tot gevolg hebben dat zij worden beschouwd als een vervanging van de internettoegangsdiensten, mits die verlening van toegang tot het internet door een aanbieder van elektronische communicatie aan het publiek strookt met artikel 3, leden 1 tot en met 4, van deze verordening en daarom niet kan worden beschouwd als een omzeiling van die bepalingen.
Der bloße Umstand jedoch, dass unternehmensspezifische Dienste wie virtuelle private Netze (VPN) möglicherweise ebenfalls den Zugang zum Internet eröffnen, sollte nicht als Ersatz für den Internetzugangsdienst angesehen werden, sofern die Bereitstellung dieses Internetzugangs durch einen Anbieter öffentlicher elektronischer Kommunikation mit Artikel 3 Absätze 1 bis 4 dieser Verordnung vereinbar ist und daher nicht als Umgehung dieser Vorschriften anzusehen ist.

De loutere toelating van effecten tot de handel op een MTF of de openbaarmaking van bied- en laatprijzen dient op zich niet als een aanbieding van effecten aan het publiek te worden beschouwd, en is derhalve niet onderworpen aan de verplichting een prospectus op te stellen uit hoofde van deze verordening.
Die bloße Zulassung von Wertpapieren zum Handel an einem MTF oder die Veröffentlichung von Geld- und Briefkursen ist nicht per se als öffentliches Angebot von Wertpapieren zu betrachten und unterliegt daher nicht der Pflicht zur Erstellung eines Prospekts gemäß dieser Verordnung.

De tweede wijziging beoogt de definitie ook te laten slaan op gevallen waarbij een aanbieder niet louter als tussenpersoon optreedt, maar de eerste dienst zelf aanbiedt, en vervolgens de reservatie van een verdere dienst van een andere aanbieder faciliteert voor de reiziger.
Die zweite Änderung soll verhindern, dass solche Angebote, bei denen ein Anbieter selbst die erste Leistung erbringt und nicht nur vermittelt, und danach dem Reisenden die Buchung einer weiteren Leistung über einen anderen Anbieter ermöglicht, nicht unter diese Definition fallen.

6. Een onderneming, overheidsinstantie of andere eindgebruiker wordt niet geacht een aanbieder van elektronische communicatie voor het publiek te zijn louter op grond van het feit dat publieke toegang tot lokale radionetwerken wordt verleend, wanneer dat niet commercieel van aard is of ondergeschikt is aan een andere commerciële activiteit of openbare dienst die niet afhankelijk is van de overdracht van signalen via dergelijke netwerken.
(6) Ein Unternehmen, eine Behörde und sonstige Endnutzer gelten nicht allein aufgrund der Tatsache, dass sie einen öffentlichen Zugang zu lokalen Funknetzen bereitstellen, als Anbieter öffentlicher elektronischer Kommunikation, sofern die Bereitstellung nicht gewerblicher Art ist oder lediglich einen untergeordneten Teil anderer gewerblicher Tätigkeiten oder öffentlicher Dienste darstellt, die nicht von der Signalübertragung in solchen Netzen abhängen.

Verzet het in artikel 56 VWEU en in de artikelen 15 tot en met 17 Handvest van de grondrechten van de Europese Unie tot uitdrukking gebrachte evenredigheidsbeginsel zich tegen een nationale regeling zoals de in het hoofdgeding relevante bepalingen van §§ 3 tot en met 5 alsmede §§ 14 en 21 GSpG, die de exploitatie van kansspelen door middel van automaten afhankelijk stelt van de voorwaarde dat tevoren een vergunning is verleend (waarvan het aantal aan een maximum gebonden is), bij ontbreken waarvan zowel strafrechtelijke sancties kunnen worden opgelegd als rechtstreeks door dwangmiddelen op zaken kan worden opgetreden, hoewel tot nog toe — voor zover bekend — door de Staat in geen enkele gerechtelijke of bestuurlijke procedure is bewezen dat daarmee verbonden criminaliteit en/of gokverslaving daadwerkelijk een substantieel probleem vormt, dat niet door gecontroleerde expansie van geoorloofde kansspelactiviteiten naar een groot aantal afzonderlijke aanbieders, maar enkel door een gecontroleerde, door louter gematigde reclame gekanaliseerde expansie van een monopolist (dan wel zeer weinig oligopolisten) kan worden tegengegaan?
Steht das in Artikel 56 AEUV und in den Artikel 15 bis 17 Charta der Grundrechte der Europäischen Union (EGRC) zum Ausdruck kommende Verhältnismäßigkeitsprinzip einer nationalen Regelung wie den in den Ausgangsverfahren maßgeblichen Bestimmungen der §§ 3 bis 5 sowie §§ 14 und 21 Glücksspielgesetz (GSpG), die die Durchführung von Glücksspielen mittels Automaten nur unter der — sowohl strafsanktionierten als auch unmittelbar sacheingriffsbedrohten — Voraussetzung der Erteilung einer vorangehenden, jedoch nur in begrenzter Anzahl verfügbaren Erlaubnis ermöglicht, obwohl bislang — soweit ersichtlich — von staatlicher Seite in keinem einzigen gerichtlichen oder verwaltungsbehördlichen Verfahren nachgewiesen wurde, dass eine damit verbundene Kriminalität und/oder Spielsucht tatsächlich ein erhebliches Problem, dem nicht durch eine kontrollierte Expansion von zugelassenen Spieltätigkeiten auf viele Einzelanbieter, sondern nur durch eine kontrollierte, mit bloß maßvoller Werbung verbundene Expansion eines Monopolisten (bzw. sehr weniger Oligopolisten) abgeholfen werden kann, darstellen, entgegen?

(b) "aanbieding van effecten aan het publiek" en "openbare aanbieding": een openbare schriftelijke aanbieding of aanmoediging voor de verhandeling van nog niet tot de handel in een gereglementeerde markt toegelaten effecten, die bij aanvaarding resulteert in een contract voor de emissie of de verkoop van effecten of een uitnodiging aan een persoon om een dergelijke aanbieding te doen, ook door middel van de plaatsing van effecten via financiële intermediairs; het louter opnemen van effecten in een effectenhandelssysteem, zonder promotieacties, vormt geen openbare aanbieding;
(b) 'Angebot von Wertpapieren an das Publikum' und 'öffentliches Angebot' jedes schriftliche Angebot oder Zeichnungsangebot für noch nicht zum Handel auf einem geregelten Markt zugelassene Wertpapiere, das an das Publikum gerichtet ist und das, falls es angenommen wird, zu einem Vertrag über die Emission oder die Veräußerung von Wertpapieren oder zu einer Aufforderung an einen Dritten führt, ein solches Angebot zu machen, wozu auch die Platzierung der Wertpapiere durch Finanzintermediäre zählt; die bloße Einbeziehung von Wertpapieren in eine Wertpapierhandelssystem ohne Werbemaßnahmen stellt kein öffentliches Angebot dar;