Traduction de «aangebroken daar horen politieke sancties » (Néerlandais → Allemand) :

De tijden van 'business as usual' zijn voorbij, de tijden van nieuwe besluiten, een nieuw beleid en een harde lijn in de betrekkingen met het Wit-Russische regime zijn aangebroken. Daar horen politieke sancties en visumsancties bij, en we mogen ook economische sancties niet uitsluiten.
Dies ist nicht der Moment für „ganz normal weitermachen“; dies ist der Zeitpunkt für neue Entscheidungen und einen harten Kurs im Umgang mit dem belarussischen Regime, womit ich sowohl die politischen Sanktionen als auch die Visasanktionen anspreche, ohne wirtschaftliche Sanktionen auszuschließen.

In de voorstellen wordt gesproken over hardere sancties, over boetes voor het niet opvolgen van aanbevelingen en over de automatische oplegging daarvan, zodat daar geen politiek handjeklap bij aan te pas kan komen.
Die Vorschläge sprechen von härteren Sanktionen, Bußgeldern bei Nichtumsetzung der Empfehlungen und davon, dass diese automatisch verhängt werden sollen, damit ein politischer Kuhhandel vermieden werde.

H. overwegende dat Rusland zijn politieke en economische druk heeft opgevoerd en voor de top van het Oostelijk Partnerschap in Vilnius in november 2013 een aantal gerichte sancties heeft ingesteld tegen buurlanden met als doel te voorkomen dat deze landen zouden toewerken naar of overgaan tot de sluiting van associatieovereenkomsten of vrijhandelsregelingen met de EU zouden sluiten of daar naartoe zouden werken;
H. in der Erwägung, dass Russland den politischen und wirtschaftlichen Druck erhöht hat und vor dem Gipfeltreffens der Östlichen Partnerschaft in Vilnius im November 2013 eine Serie gezielter Sanktionen gegenüber den Nachbarstaaten durchgeführt hat, die darauf abgezielt waren, Assoziierungsabkommen und Freihandelsabkommen mit der EU zu untergraben und die betroffenen Staaten davon abzuhalten, diese Abkommen zu unterzeichnen oder andere Schritte in diese Richtung zu unternehmen,

3. Is artikel 15ter van de wet van 4 juli 1989, zoals laatst gewijzigd door de wet van 17 februari 2005, verenigbaar met artikel 19 van de Grondwet, daar waar artikel 15ter een maatregel oplegt van intrekking van de wettelijke dotatie indien een politieke partij of haar componenten met tekenen aantoont vijandig te staan ten opzichte van de rechten en vrijheden gewaarborgd door het EVRM, zonder dat het noodzakelijk is dat misdrijven naar aanleiding van het uiten van deze tekenen worden gepleegd, terwijl de door artikel 15ter gewraakte tekenen onder de vrijheid van meningsuiting zouden vallen en slechts onderhevig zouden zijn aan de grondwettelijke beperking van de bestraffing van misdrijven die ter gelegenheid van het gebruik maken van die vrijheden worden gepleegd, zodat enkel strafrechtelijk sanctioneerbaar gedrag onder de beperking van de vrije meningsuiting valt en enkel strafmaatregelen als sanctie voor dergelijk gedrag kunnen worden ingevoerd ?
3. Ist Artikel 15ter des Gesetzes vom 4. Juli 1989, zuletzt abgeändert durch das Gesetz vom 17. Februar 2005, vereinbar mit Artikel 19 der Verfassung, indem Artikel 15ter eine Massnahme der Streichung der gesetzlichen Dotation auferlegt, wenn eine politische Partei oder eine ihrer Komponenten durch Indizien ihre feindselige Einstellung gegenüber den Rechten und Freiheiten zeigt, die durch die EMRK gewährleistet werden, ohne dass beim Äussern dieser Indizien notwendigerweise Straftaten begangen werden müssen, während die von Artikel 15ter gerügten Indizien der Meinungsfreiheit zuzuordnen wären und nur der verfassungsmässigen Einschränkung bezüglich der Ahndung der bei der Ausübung dieser Freiheiten begangenen Delikte unterliegen würden, so dass nur strafrechtlich sanktionierbares Verhalten der Einschränkung der Meinungsfreiheit unterliegt und nur Strafmassnahmen als Sanktion für derartiges Verhalten eingeführt werden können?

Met de derde prejudiciële vraag wenst de Raad van State van het Hof te vernemen of de in het geding zijnde bepaling bestaanbaar is met artikel 19 van de Grondwet, « daar waar artikel 15ter een maatregel oplegt van intrekking van de wettelijke dotatie indien een politieke partij of haar componenten met tekenen aantoont vijandig te staan ten opzichte van de rechten en vrijheden gewaarborgd door het [Europees Verdrag voor de rechten van de mens], zonder dat het noodzakelijk is dat misdrijven naar aanleiding van het uiten van deze tekenen worden gepleegd, terwijl de door artikel 15ter gewraakte tekenen onder de vrijheid van meningsuiting zouden vallen en slechts onderhevig zouden zijn aan de grondwettelijke beperking van de bestraffing van misdrijven die ter gelegenheid van het gebruik maken van die vrijheden worden gepleegd, zodat enkel strafrechtelijk sanctioneerbaar gedrag onder de beperking van de vrije meningsuiting valt en enkel strafmaatregelen als sanctie voor dergelijk gedrag kunnen worden ingevoerd ».
Mit der dritten präjudiziellen Frage möchte der Staatsrat vom Hof erfahren, ob die fragliche Bestimmung mit Artikel 19 der Verfassung vereinbar sei, « indem Artikel 15ter eine Massnahme der Streichung der gesetzlichen Dotation auferlegt, wenn eine politische Partei oder eine ihrer Komponenten durch Indizien ihre feindselige Einstellung gegenüber den Rechten und Freiheiten zeigt, die durch die [Europäische Menschenrechtskonvention] gewährleistet werden, ohne dass beim Äussern dieser Indizien notwendigerweise Straftaten begangen werden müssen, während die von Artikel 15ter gerügten Indizien der Meinungsfreiheit zuzuordnen wären und nur der verfassungsmässigen Einschränkung bezüglich der Ahndung der bei der Ausübung dieser Freiheiten begangenen Delikte unterliegen würden, so dass nur strafrechtlich sanktionierbares Verhalten der Einschränkung der Meinungsfreiheit unterliegt und nur Strafmassnahmen als Sanktion für derartiges Verhalten eingeführt werden können ».

5. is van mening dat economische en politieke stimulansen, met inbegrip van het opheffen van bestaande sancties, belangrijke instrumenten zijn voor het bevorderen van verandering, daar deze een breekijzer vormen voor het plaatselijk maatschappelijk middenveld om druk uit te oefenen op hun eigen regeringen; benadrukt dat stimulansen, net zoals sancties, op transparante wijze dienen te worden toegepast, daarbij gekoppeld aan eenduidige criteria, terwijl deze stimulansen tevens duidelijk gecommuniceerd dienen te worden zowel binnen als buiten het betrokken land;
5. ist der Auffassung, dass wirtschaftliche und politische Anreize, wie etwa die Aussetzung bestehender Sanktionen, ein wichtiges Mittel sind, um Veränderungen zu befördern, da sie von der örtlichen Zivilgesellschaft als Druckmittel gegen ihre Regierungen genutzt werden können; betont, dass Anreize – ebenso wie Sanktionen - transparent eingesetzt, mit klaren Richtwerten verbunden und innerhalb wie und außerhalb des betreffenden Landes klar vermittelt werden müssen;

Mijns inziens horen de politieke en institutionele regelingen zoals voorzien in het Grondwettelijk Verdrag daar in ieder geval bij.
Nach meiner Ansicht gehören dazu mindestens die politisch institutionellen Regelungen, wie sie im Verfassungsvertrag enthalten sind.

« Schenden de bepalingen van artikel 55, eerste lid, 5°, en derde lid, van het koninklijk besluit van 16 maart 1968 tot coördinatie van de wetten betreffende de politie over het wegverkeer, vervangen bij artikel 27 van de wet van 18 juli 1990, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, afzonderlijk gelezen of gelezen in samenhang met artikel 6, 1, van het Europees Verdrag tot bescherming van de Rechten van de Mens, omdat zij aan een niet-rechterlijke instantie de bevoegdheid toekennen om een strafsanctie in de zin van het Europees Verdrag op te leggen, omdat de procureur des Konings tegelijkertijd optreedt als vervolgende partij en als rechter en een straf oplegt zonder openbaar proces, zonder opgave van beweegredenen en zonder de betrokken persoon te horen, terwijl een dergelijke bevoegdheid niet verleend wordt aan het openbaar ministerie ten opzichte van personen die van een hele reeks andere misdrijven verdacht worden, omdat de rechterlijke toetsing achteraf de eerder opgelegde straf niet kan ongedaan maken, vermits de straf reeds ondergaan werd en er geen procedure vastgesteld werd om de gevolgen van een ten onrechte opgelegde onmiddellijke intrekking van het rijbewijs weg te werken en om de ten onrechte gestrafte te vergoeden, terwijl dat laatste bijvoorbeeld wel het geval is voor de personen die het slachtoffer werden van onwerkzame voorlopige hechtenis, en nog omdat bij de onmiddellijke intrekking van het rijbewijs de betrokken persoon geen enkele schikking kan treffen en deze mogelijkheid hem wel gegeven wordt wanneer de rechter een verval van het recht tot sturen uitspreekt, daar immers dit verval slechts ingaat de 5de dag na die waarop het openbaar ministerie de kennisgeving aan de veroordeelde gedaan heeft (artikel 40 van het koninklijk besluit van 16 maart 1968 tot coördinatie van de wetten betreffende de politie over het wegverkeer), omdat bij de onmiddellijke intrekking van het rijbewijs het openbaar ministerie niet de mogelijkheid heeft om het rijbewijs g ...
« Verstossen die Bestimmungen von Artikel 55 Absatz 1 Nr. 5 und Absatz 3 des königlichen Erlasses vom 16. März 1968 zur Koordinierung der Gesetze über die Strassenverkehrspolizei, abgeändert durch Artikel 27 des Gesetzes vom 18. Juli 1990, gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, an sich oder in Verbindung mit Artikel 6 Absatz 1 der Europäischen Menschenrechtskonvention, weil sie einer nicht richterlichen Instanz die Befugnis erteilen, eine Strafsanktion im Sinne der Konvention zu verhängen, weil der Prokurator des Königs gleichzeitig als verfolgende Partei und als Richter auftritt und ohne öffentlichen Prozess, ohne Angabe von Gründen und ohne Anhörung des Betroffenen eine Strafe verhängt, während eine solche Befugnis nicht der Staatsanwaltschaft erteilt wird, wenn es um Personen geht, die mehrerer anderer Straftaten beschuldigt werden, weil die nachträgliche richterliche Prüfung die vorher verhängte Strafe nicht ungeschehen machen kann, da die Strafe bereits vollzogen ist und kein Verfahren zur Beseitigung der Folgen eines zu Unrecht verhängten sofortigen Führerscheinentzugs und zur Vergütung des zu Unrecht Bestraften vorgesehen ist, während letzteres etwa bei Personen, die Gegenstand unwirksamer Untersuchungshaft sind, sehr wohl der Fall ist, und ferner weil bei sofortigem Führerscheinentzug der Betroffene keinerlei Vorkehrungen treffen kann und ihm diese Möglichkeit sehr wohl geboten wird, wenn der Richter die Entziehung der Fahrerlaubnis ausspricht, da nämlich diese Entziehung erst am fünften Tag ab dem Datum der Benachrichtigung des Verurteilten durch die Staatsanwaltschaft in Kraft tritt (Artikel 40 des königlichen Erlasses vom 16. März 1968 zur Koordinierung der Gesetze über die Strassenverkehrspolizei), weil bei sofortigem Führerscheinentzug die Staatsanwaltschaft nicht über die Möglichkeit verfügt, den Führerschein teilweise zu entziehen, und deshalb die Entziehung der Fahrerlaubnis nicht auf bestimmte Fahrzeugklassen beschränken kann, was der Richter a ...