De transactie gaf aanvankelijk aanleiding tot bezorgdheid over de concurrentiesituatie, aangezien Nordea zeggenschap zou hebben uitgeoefend over zowel Postgirot als Bankgirot, de twee belangrijkste bancaire betaalsystemen die door de Zweedse gezinnen worden gebruikt om elektriciteits-, telefoon- en andere rekeningen te betalen.
Das Vorhaben warf ursprünglich Wettbewerbsbedenken auf, da Nordea sowohl Postgirot als auch Bankgirot, die beiden größten Bankbezahlsysteme kontrolliert hätte, mit denen die schwedischen Haushalte Strom, Telefon und sonstigen Rechnungen bezahlen.