Vertaling van "administratieve rechtspleging " (Nederlands → Duits) :

TERMINOLOGIE

toegang tot de rechtspleging | toegankelijkheid van de rechtspleging
Zugang zur Rechtspflege

administratieve formaliteit [ administratieve kosten | administratieve lasten | bureaucratie | vereenvoudiging van administratieve formaliteiten ]
Verwaltungsformalität [ Bürokratie | Kosten der administrativen Formalitäten | Kosten der Verwaltung | Vereinfachung der administrativen Formalitäten | Verwaltungsaufwand | Verwaltungslasten ]

administratieve organisatie
Verwaltungsorganisation

comité voor administratieve en financiële aangelegenheden | commissie Administratieve en Financiële Aangelegenheden | commissie voor administratieve en financiële aangelegenheden | CAFA [Abbr.]
Ausschuss Verwaltungs- und Finanzangelegenheiten | Kommission für Finanz- und Verwaltungsfragen | CAAF [Abbr.] | CAFA [Abbr.]

administratieve begroting van de uitgaven | administratieve uitgavenbegroting
administrativer Ausgabenhaushaltsplan | administrativer Haushaltsplan

administratieve rechtspraak [ administratieve rechtbank | Algemene Rekenkamer | Centrale Raad van Beroep | Rekenhof ]
Verwaltungsgerichtsbarkeit [ Oberverwaltungsgericht | Rechnungshof | Verwaltungsgericht ]

toegang tot administratieve stukken | toegankelijkheid van administratieve stukken
Zugang zu Verwaltungsdokumenten

administratieve details voor evenementen aansturen | administratieve taken voor evenementen begeleiden
administrative Einzelheiten einer Veranstaltung koordinieren

taal van de rechtspleging
Verfahrenssprache

rechtspleging | procedure
Gerichtsverfahren | Verfahren

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Bericht voorgeschreven bij artikel 3quater van het besluit van de Regent van 23 augustus 1948 tot regeling van de rechtspleging voor de afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State en bij artikel 7 van het koninklijk besluit van 5 december 1991 tot bepaling van de rechtspleging in kort geding voor de Raad van State De VZW FEDERATION DES CAFES DE BELGIQUE (FEDCAF), de VZW B.N.G.O., de BVBA LE MERCIER en de BVBA DAEXO COMPANY, die allen woonplaats kiezen bij Mr. Hans VAN DE CAUTER, advocaat, met kantoor te 1050 Brussel, Dautzenbergstraat 42, hebben op 9 september 2016 de schorsing van de tenuitvoerlegging en de nietigverklaring gevorderd van : 1. Het politiereglement betreffende de sluitingsuren van drankgelegenheden 2. Het belastingreglement op de drankgelegenheden die een toelating hebben om open te blijven na de openingsuren vastgesteld door het politiereglement betreffende de sluitingsuren van de drankgelegenheden 3. Het belastingreglement op de opening van drankgelegenheden 4. Het belastingreglement op het afgeven van administratieve aktes en documenten zoals goedgekeurd door de Gemeenteraad van de gemeente Jette in zitting van 16 december 2015.
Bekanntmachung, vorgeschrieben durch Artikel 3quater des Erlasses des Regenten vom 23. August 1948 zur Festlegung des Verfahrens vor der Verwaltungsstreitsachenabteilung des Staatsrates und durch Artikel 7 des Königlichen Erlasses vom 5. Dezember 1991 zur Festlegung des Eilverfahrens vor dem Staatsrat Die FEDERATION DES CAFES DE BELGIQUE (FEDCAF) VoG, die B.N.G.O.

Wat artikel 105 betreft, geeft de memorie van toelichting aan dat de procedure die van toepassing zal zijn op beroepen tegen beslissingen betreffende de omgevingsvergunning genomen in laatste administratieve aanleg of tegen de aktename van een melding « zal geregeld worden in het decreet betreffende de organisatie en de rechtspleging van sommige Vlaamse bestuursrechtscolleges » (Parl. St., Vlaams Parlement, 2013-2014, nr. 2334/1, p. 79).
In Bezug auf Artikel 105 heißt es in der Begründung, dass das Verfahren, das auf Beschwerden gegen Entscheidungen über die Umgebungsgenehmigung, die in letzter Verwaltungsinstanz getroffen wurden, oder gegen die Aufnahme einer Meldung in die Akte anwendbar sein wird, « im Dekret über die Organisation und das Verfahren gewisser flämischer Verwaltungsgerichtsbarkeiten geregelt wird » (Parl. Dok., Flämisches Parlament, 2013-2014, Nr. 2334/1, S. 79).

Bericht voorgeschreven bij artikel 3quater van het besluit van de Regent van 23 augustus 1948 tot regeling van de rechtspleging voor de afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State en bij artikel 7 van het koninklijk besluit van 5 december 1991 tot bepaling van de rechtspleging in kort geding voor de Raad van State De vennootschap naar Duits recht, EUROPEAN AIR TRANSPORT LEIPZIG GmbH ("EAT") c.s. heeft de schorsing en de nietigverklaring gevorderd van de beslissing van 19 mei 2016 van de Brusselse minister van Leefmilieu tot afschaffing van de administratieve tolerantie die het BIM gedurende meer dan 16 jaar heeft toegepast overeenkomstig de richtlijnen die de voogdijminister van dat instituut in 2000 had verstrekt.
Bekanntmachung, vorgeschrieben durch Artikel 3quater des Erlasses des Regenten vom 23. August 1948 zur Festlegung des Verfahrens vor der Verwaltungsstreitsachenabteilung des Staatsrates und durch Artikel 7 des Königlichen Erlasses vom 5. Dezember 1991 zur Festlegung des Eilverfahrens vor dem Staatsrat Die Gesellschaft deutschen Rechts EUROPEAN AIR TRANSPORT LEIPZIG GmbH ("EAT") u.a. beantragten die Aussetzung und die Nichtigerklärung der Entscheidung der Brüsseler Umweltministerin vom 19. Mai 2016 zur Aufhebung der Verwaltungstoleranz, die von dem IBGE/BIM unter Einhaltung der von seinem Aufsichtsminister im Jahre 2000 erteilten Richtlinien seit mehr als 16 Jahren angewandt wurde.

geboren in 1952; diploma van de handelshogeschool te Helsinki en van de rechtenfaculteit van de universiteit van Helsinki; referendaris bij het Administratief Hooggerechtshof van Finland; secretaris-generaal van het comité voor de hervorming van de rechtsbescherming in de overheidsadministratie; hoofdadministrateur bij het Administratief Hooggerechtshof; secretaris-generaal van het comité voor de hervorming van de administratieve rechtspleging; adviseur bij de directie wetgeving van het ministerie van Justitie; adjunct-griffier van het EVA-Hof; referendaris bij het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen; rechter in het Administratief Hooggerechtshof (1998-2005); lid van de commissie van beroep voor vluchtelingen; vicevoorzitter van het comité voor de ontwikkeling van de Finse rechterlijke instanties; rechter in het Gerecht voor ambtenarenzaken van 6 oktober 2005 tot 6 oktober 2009; rechter in het Gerecht sedert 7 oktober 2009; vicepresident van het Gerecht sedert 17 september 2013.
Geboren 1952; Absolvent der Wirtschaftshochschule Helsinki und der rechtswissenschaftlichen Fakultät der Universität Helsinki; Referent am Obersten Verwaltungsgericht Finnlands; Generalsekretär der Kommission für die Reform des Rechtsschutzes in der öffentlichen Verwaltung; Hauptverwaltungsrat am Obersten Verwaltungsgericht; Generalsekretär der Kommission für die Reform der Verwaltungsgerichtsbarkeit, Berater bei der Gesetzgebungsabteilung des Justizministeriums; Hilfskanzler am EFTA-Gerichtshof; Rechtsreferent am Gerichtshof der Europäischen Gemeinschaften; Richter am Obersten Verwaltungsgericht (1998-2005); Mitglied der Beschwerdekommission für Flüchtlinge; Vizepräsident des Komitees für die Entwicklung der finnischen Rechtspflegeorgane; Richter am Gericht für den öffentlichen Dienst der Europäischen Union vom 6. Oktober 2005 bis 6. Oktober 2009; Richter am Gericht der Europäischen Union seit dem 7. Oktober 2009; Vizepräsident des Gerichts seit dem 17. September 2013.

Hoewel, volgens de memorie van toelichting van de bestreden ordonnantie, waarin wordt gepreciseerd dat « de strafvervolging dient voorbehouden te worden voor de meest ernstige gevallen » (Parl. St., Brussels Hoofdstedelijk Parlement, 2013-2014, A-524/1, p. 22), de persoon die het voorwerp uitmaakt van een alternatieve administratieve sanctie, verondersteld wordt een minder ernstig feit te hebben gepleegd dan diegene die voor de correctionele rechtbank wordt gedaagd, is het redelijkerwijze verantwoord dat die persoon geen opschorting van de uitspraak van de veroordeling kan genieten, aangezien een dergelijke maatregel moeilijk verzoenbaar is met een rechtspleging die niet voor een strafgerecht wordt gevoerd.
Obwohl gemäß der Begründung der angefochtenen Ordonnanz, in der präzisiert wird, dass « die Strafverfolgung den gravierendsten Fällen vorzubehalten ist » (Parl. Dok., Parlament der Region BrüsselHauptstadt, 2013-2014, A-524/1, S. 22), davon ausgegangen wird, dass die Person, die Gegenstand einer alternativen Verwaltungssanktion ist, eine weniger schwerwiegende Handlung begangen hat als diejenige, die vor das Korrektionalgericht geladen wird, ist es vernünftig gerechtfertigt, dass sie nicht in den Genuss einer Maßnahme der Aussetzung der Verkündung der Verurteilung gelangen kann, da eine solche Maßnahme schwer mit einem Verfahren zu vereinbaren ist, das nicht vor einem Strafgericht abläuft.

« Schendt artikel 21, tweede lid, van de wetten op de Raad van State, gecoördineerd op 12 januari 1973, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre het, zelfs voor beroepen tot nietigverklaring van een veroordeling tot administratieve geldboeten van strafrechtelijke aard, voorziet in strikte termijnen voor de verschillende stappen van de rechtspleging en daaraan, als gevolg, een onweerlegbaar vermoeden van verlies van belang bij de rechtspleging en een verwerping van het beroep koppelt, terwijl een veroordeelde rechtszoekende steeds belang erbij heeft dat zijn veroordeling nietig wordt verklaard, zodat die regel in die specifieke materie niet redelijk verantwoord is (gelijke behandeling van verschillende situaties) en de gerechtelijke strafprocedure geen dergelijke termijnen met dergelijke gevolgen kent, vermits met name de rechter daarbij steeds de gegrondheid van de vervolgingen moet nagaan en de niet-verschijnende beklaagde beschikt over een recht van verzet (verschillende behandeling van vergelijkbare situaties) ?
« Verstößt Artikel 21 Absatz 2 der am 12. Januar 1973 koordinierten Gesetze über den Staatsrat gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, indem er sogar für Klagen auf Nichtigerklärung von Verurteilungen zu administrativen Geldbußen strafrechtlicher Art zwingende Fristen für die verschiedenen Verfahrensschritte festlegt, und damit als Folge eine unwiderlegbare Vermutung des Verlusts des Interesses an dem Verfahren und eine Abweisung der Klage verknüpft, während ein verurteilter Rechtsuchender immer ein Interesse daran hat, dass seine Verurteilung für nichtig erklärt wird, wobei diese Regel in dieser spezifischen Angelegenheit nicht vernünftig gerechtfertigt ist (Gleichbehandlung unterschiedlicher Situationen) und im gerichtlichen Strafverfahren keine solchen Fristen mit derartigen Folgen vorgesehen sind, zumal der Richter dabei immer die Begründetheit der Verfolgungen überprüfen muss und der säumige Angeklagte über ein Einspruchsrecht verfügt (unterschiedliche Behandlung vergleichbarer Situationen)?

« Schendt artikel 21, tweede lid, van de wetten op de Raad van State, gecoördineerd op 12 januari 1973, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre het, zelfs voor beroepen tot nietigverklaring van een veroordeling tot administratieve geldboeten van strafrechtelijke aard, voorziet in strikte termijnen voor de verschillende stappen van de rechtspleging en daaraan, als gevolg, een onweerlegbaar vermoeden van verlies van belang bij de rechtspleging en een verwerping van het beroep koppelt, terwijl een veroordeelde rechtszoekende steeds belang erbij heeft dat zijn veroordeling nietig wordt verklaard, zodat die regel in die specifieke materie niet redelijk verantwoord is (gelijke behandeling van verschillende situaties) en de gerechtelijke strafprocedure geen dergelijke termijnen met dergelijke gevolgen kent, vermits met name de rechter daarbij steeds de gegrondheid van de vervolgingen moet nagaan en de niet-verschijnende beklaagde beschikt over een recht van verzet (verschillende behandeling van vergelijkbare situaties) ?
« Verstösst Artikel 21 Absatz 2 der am 12. Januar 1973 koordinierten Gesetze über den Staatsrat gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, indem er sogar für Klagen auf Nichtigerklärung von Verurteilungen zu administrativen Geldbussen strafrechtlicher Art zwingende Fristen für die verschiedenen Verfahrensschritte festlegt, und damit als Folge eine unwiderlegbare Vermutung des Verlusts des Interesses an dem Verfahren und eine Abweisung der Klage verknüpft, während ein verurteilter Rechtsuchender immer ein Interesse daran hat, dass seine Verurteilung für nichtig erklärt wird, wobei diese Regel in dieser spezifischen Angelegenheit nicht vernünftig gerechtfertigt ist (Gleichbehandlung unterschiedlicher Situationen) und im gerichtlichen Strafverfahren keine solchen Fristen mit derartigen Folgen vorgesehen sind, zumal der Richter dabei immer die Begründetheit der Verfolgungen überprüfen muss und der säumige Angeklagte über ein Einspruchsrecht verfügt (unterschiedliche Behandlung vergleichbarer Situationen)?

Geboren in 1952; diploma van de handelshogeschool te Helsinki en van de faculteit der rechtsgeleerdheid van de universiteit van Helsinki; referendaris bij het Administratief Hooggerechtshof van Finland; secretaris-generaal van het comité voor de hervorming van de rechtsbescherming in de overheidsadministratie; hoofdadministrateur bij het Administratief Hooggerechtshof; secretaris-generaal van het comité voor de hervorming van de administratieve rechtspleging, adviseur bij de directie wetgeving van het ministerie van Justitie; adjunct-griffier van het EVA-Hof; referendaris bij het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen; rechter bij het Administratief Hooggerechtshof (1998-2005); lid van de commissie van beroep voor vluchtelingen; vice-voorzitter van het comité voor de ontwikkeling van de Finse rechterlijke instanties; rechter in het Gerecht voor ambtenarenzaken van 6 oktober 2005 tot en met 6 oktober 2009, rechter in het Gerecht van eerste aanleg sedert 7 oktober 2009.
Geboren 1952; Absolvent der Wirtschaftshochschule Helsinki und der rechtswissenschaftlichen Fakultät der Universität Helsinki; Referent am Obersten Verwaltungsgericht Finnlands; Generalsekretär der Kommission für die Reform des Rechtsschutzes in der öffentlichen Verwaltung; Hauptverwaltungsrat am Obersten Verwaltungsgericht; Generalsekretär der Kommission für die Reform der Verwaltungsgerichtsbarkeit, Berater bei der Gesetzgebungsabteilung des Justizministeriums; Hilfskanzler am EFTA-Gerichtshof; Rechtsreferent am Gerichtshof der Europäischen Gemeinschaften; Richter am Obersten Verwaltungsgericht (1998-2005); Mitglied der Beschwerdekommission für Flüchtlinge; Vizepräsident des Komitees für die Entwicklung der finnischen Rechtspflegeorgane; vom 6. Oktober 2005 bis 6. Oktober 2009 Richter am Gericht für den öffentlichen Dienst; seit dem 7. Oktober 2009 Richter am Gericht erster Instanz.

Geboren in 1952; diploma van de handelshogeschool te Helsinki en van de rechtenfaculteit van de universiteit van Helsinki; referendaris bij het Administratief Hooggerechtshof van Finland; secretaris-generaal van het comité voor de hervorming van de rechtsbescherming in de overheidsadministratie; hoofdadministrateur bij het Administratief Hooggerechtshof; secretaris-generaal van het comité voor de hervorming van de administratieve rechtspleging, adviseur bij de directie wetgeving van het ministerie van Justitie; adjunct-griffier van het EVA-Hof; referendaris bij het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen; rechter bij het Administratief Hooggerechtshof (1998-2005); lid van de commissie van beroep voor vluchtelingen; vice-voorzitter van het comité voor de ontwikkeling van de Finse rechterlijke instanties; rechter in het Gerecht voor ambtenarenzaken sedert 6 oktober 2005.
Geboren 1952; Absolvent der Wirtschaftshochschule Helsinki und der rechtswissenschaftlichen Fakultät der Universität Helsinki; Referent am obersten Verwaltungsgericht Finnlands; Generalsekretär der Kommission für die Reform des Rechtsschutzes in der öffentlichen Verwaltung; Hauptverwaltungsrat am obersten Verwaltungsgericht; Generalsekretär der Kommission für die Reform der Verwaltungsgerichtsbarkeit, Berater bei der Gesetzgebungsabteilung des Justizministeriums; Hilfskanzler am EFTA-Gerichtshof; Rechtsreferent am Gerichtshof der Europäischen Gemeinschaften; Richter am obersten Verwaltungsgericht (1998-2005); Mitglied der Beschwerdekommission für Flüchtlinge; Vizepräsident des Komitees für die Entwicklung der finnischen Rechtspflegeorgane.

Hij voegt eraan toe dat de Commissie door deze maatregelen gemakkelijker afschrikkende administratieve sancties zal kunnen opleggen. Die sancties zullen, als ook wordt gezorgd voor een efficiënte rechtspleging en afdoende straffen op het niveau van de Lid- Staat, een krachtige stimulans vormen voor de produktie van dieren die aan de hoogste normen inzake veiligheid en kwaliteit van het vlees voldoen.
Ausserdem wird es der Kommission erleichtert, künftig abschreckende Verwaltungsstrafen zu verhängen, was in Verbindung mit wirksamen Rechtsverfahren und Strafen auf der Ebene der Mitgliedstaaten die Erzeuger veranlassen dürfte, die Tiere in einer Weise aufzuziehen, dass ihr Fleisch höchsten Qualitäts- und Unbedenklichkeitsansprüchen genügt.