Om de algemene taalkennis van een kandidaat te beoordelen en hem of haar als examinator te erkennen mag een lidstaat zich baseren op een getuigschrift dat is uitgereikt overeenkomstig de gangbare praktijken in de sector van de taalopleidingen.
Für die Prüfung der allgemeinen Sprachkompetenz kann ein Mitgliedstaat einen Antragsteller als Prüfer anerkennen, wenn dieser eine Bescheinigung vorlegt, die nach der im Bereich des Sprachunterrichts üblichen Praxis ausgestellt wurde.