In Afrika gebeurt dat dag in dag uit. Dag in dag uit zitten talloze rouwende moeders naast hun dode ki
nderen, radeloos en alleen gelaten. Ik zou voor mezelf en voor iedereen wensen dat we dit beeld op ons netvlies branden, want er is geen betere motivatie, geen betere reden om deze strijd tegen de armoede te leveren, de strijd die het Britse voorzitterschap tot hoofddoelstelling van zijn optreden heeft gemaakt, dan het gewone gevoel van menselijkheid dat ons leert dat we een vrouw die haa
r kind heeft moeten verliezen niet in de steek mo ...[+++]gen laten. Dat is onze plicht als we pretenderen de wereld menselijker te willen maken.Wenn wir nach Afrika schauen, sehen wir jeden Tag unzählige Mütter – jeden Tag ungezählte –, die vor ihren toten Kindern sitzen, fassun
gslos, trauernd und alleine gelassen. Ich wünschte mir für uns alle, dass wir uns dieses Bild einprägen, denn nichts muss uns mehr ermuntern, uns mehr verpflichten, den Kampf für die Armutsbekämpfung, den die britische Ratspräsidentschaft in den Mittelpunkt ihres Handelns gestellt hat, ernster zu ne
hmen als das kleine menschliche Gefühl, dass man eine
Frau, die ihr Kind ...[+++]verloren hat, in dieser Welt nicht alleine lassen darf, wenn man für sich den Anspruch erhebt, eine humanitäre Welt schaffen zu wollen.