Gedurende het gehele bestaan van de Verenigde Staten strijden er twee concepten in het buitenlands beleid om voorrang: het vuurtorenconcept en het kruistochtconcept. De Monroe-doctrine van 1823, het optreden van Roosevelt in 1904, met andere woorden het recht op inmenging en de interventies in het Caraïbisch gebied (Haïti, Panama, de Dominicaanse Republiek, Cuba, Guatemala) zijn allemaal sprekende voorbeelden van een honderd jaar oude en onlangs weer opgerakelde doctrine.
Die Monroe-Doktrin von 1823 und das Vorgehen von Roosevelt im Jahre 1904, mit anderen Worten, das Recht zu intervenieren und die tatsächlichen Interventionen in der Karibik – Haiti, Panama, Dominikanische Republik, Kuba und Guatemala –, sind anschauliche Beispiele für eine jahrhundertealte Doktrin, die jetzt wieder zum Leben erweckt wurde.
