Traduction de «andere specifieke feiten » (Néerlandais → Allemand) :

TERMINOLOGIE

Verdrag inzake strafbare feiten en bepaalde andere handelingen begaan aan boord van luchtvaartuigen
Abkommen über strafbare und bestimmte andere an Bord von Luftfahrzeugen begangene Handlungen

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Een dergelijk specifiek geval doet zich in het bijzonder voor wanneer het verzoek om vergelijking verband houdt met een specifieke en concrete situatie, of met een specifiek en concreet gevaar in verband met een terroristisch misdrijf of een ander ernstig strafbaar feit of met bepaalde personen jegens welke gegronde vermoedens bestaan dat zij dergelijke misdrijven of dergelijke feiten zullen plegen of hebben gepleegd.
Ein besonderer Fall ist insbesondere dann gegeben, wenn der Antrag auf Abgleich eine bestimmte und konkrete Situation oder eine bestimmte und konkrete Gefahr im Zusammenhang mit einer terroristischen Straftat oder einer sonstigen schwerwiegenden Straftat oder mit bestimmten Personen betrifft, bei denen ernsthafte Gründe für die Annahme bestehen, dass sie eine solche Straftat begehen werden oder begangen haben.

De bevoegde autoriteiten van de ontvangende lidstaat en van de lidstaat van oorsprong wisselen informatie uit over genomen tuchtrechtelijke maatregelen of strafrechtelijke sancties en over alle andere specifieke ernstige feiten die van invloed kunnen zijn op de uitoefening van werkzaamheden in het kader van deze richtlijn. Daarbij nemen zij de wetgeving inzake de bescherming van persoonsgegevens in Richtlijn 95/46/EG en Richtlijn 2002/58/EG in acht”.
Dabei sind die Rechtsvorschriften über den Schutz personenbezogener Daten im Sinn der Richtlinien 95/46/EG und 2002/58/EG einzuhalten.“

andere specifieke feiten en omstandigheden van het betrokken geval en het betrokken derde land.
andere spezielle Gegebenheiten des Einzelfalls und des betreffenden Drittlands.

1. Bij het verzenden van de in artikel 4, leden 2 en 3, en artikel 7 van Kaderbesluit 2009/315/JBZ bedoelde gegevens betreffende de benaming en de wettelijke kwalificatie van het strafbare feit en de toepasselijke rechtsregel, vermelden de lidstaten de overeenkomstige code voor elk van de strafbare feiten waarop de verzending betrekking heeft, volgens de tabel met strafbare feiten in bijlage A. Bij wijze van uitzondering wordt, indien het strafbare feit met geen enkele specifieke code van een subcategorie overeenkomt, de code „open categorie” van de passende of de best overeenkomende categorie strafbare feiten of, bij ontstentenis daarvan, de code „andere strafbare feiten” vermeld.
(1) Bei der Übermittlung von Informationen gemäß Artikel 4 Absätze 2 und 3 und Artikel 7 des Rahmenbeschlusses 2009/315/JI betreffend die Bezeichnung oder die Qualifikation einer Straftat und die geltenden Rechtsvorschriften nehmen die Mitgliedstaaten Bezug auf den entsprechenden Code für jeden der in der Übermittlung genannten Straftatbestände wie er in der Tabelle der Straftatbestände in Anhang A vorgesehen ist. In Ausnahmefällen ist, falls die Straftat keinem spezifischen Code einer Unterkategorie entspricht, der Code „Offene Kategorie“ der entsprechenden oder dieser am nächsten kommenden Straftatbestandskategorie oder, falls letzterer fehlt, ein Code „Sonstige Straftaten“ für diese bestimmte Straftat zu verwenden.

In de eerste plaats verwijt verzoekster de kamer van beroep dat zij in casu een strengere maatstaf heeft gehanteerd dan die welke voor andere types merken bij de beoordeling van het onderscheidend vermogen van het aangevraagde merk wordt gebruikt. Zij heeft immers de aanvraag niet op zijn eigen merites beoordeeld en evenmin rekening gehouden met de specifieke feiten van het geval, maar heeft zich beperkt tot een „standaardweigering”.
14 Sie rügt erstens, dass die Beschwerdekammer im vorliegenden Fall für die Beurteilung der Unterscheidungskraft der Anmeldemarke strengere Kriterien als für andere Arten von Marken angewandt habe, da sie die Anmeldung nicht als solche und unter Berücksichtigung der Umstände des Einzelfalls geprüft, sondern eine „standardisierte Zurückweisung“ ausgesprochen habe.

« Geven de voorwaarden die op straffe van nietigheid zijn bepaald in artikel 1057 van het Gerechtelijk Wetboek geen aanleiding tot discriminatie die strijdig is met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met artikel 23 ervan en met artikel 6 van het Europees Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden, dat het recht op een eerlijk proces waarborgt, in zoverre de toepassing van de voormelde wettelijke bepaling (artikel 1057 van het Gerechtelijk Wetboek), wegens de voorwaarden die zij zonder onderscheid bepaalt, zou leiden tot een identieke behandeling van sociaal verzekerden, namelijk rechtzoekenden die in hoge mate achtergesteld zijn (en die in artikel 704 van het Gerechtelijk Wetboek specifiek worden beoogd) en die zich in menselijk, sociaal, financieel en medisch opzicht in een situatie bevinden die fundamenteel verschilt van de situatie waarin de andere - minder kwetsbare - rechtzoekenden zich bevinden of geacht worden zich te bevinden, die, in het kader van de procedures van hoger beroep die buiten de in artikel 704 van het Gerechtelijk Wetboek bedoelde zaken vallen, verwikkeld zijn in burgerlijke procedures die onderworpen zijn aan de regels van het Gerechtelijk Wetboek, des te meer omdat de in artikel 704 van het Gerechtelijk Wetboek beoogde sociaal verzekerden die hun beroep aanvankelijk op de meest informele manier konden instellen in eerste aanleg, in zekere zin bedrogen en ontredderd zijn door de vereiste die plots wordt opgelegd door de tekst van artikel 1057 zodra zij hoger beroep aantekenen, terwijl de rechter in hoger beroep, net zoals de rechter in eerste aanleg, een feitenrechter blijft die een identieke rol moet vervullen, namelijk uitspraak doen over het onderwerp van een vordering (een feitelijk resultaat dat wordt nagestreefd) dat wordt omschreven op grond van een geding (een geheel van feiten), waarbij hij ertoe verplicht is, met eerbiediging van de rechten van de verdediging, ...
« Führen die in Artikel 1057 des Gerichtsgesetzbuches zur Vermeidung der Nichtigkeit vorgeschriebenen Bedingungen nicht zu einer Diskriminierung im Widerspruch zu den Artikeln 10 und 11 der Verfassung, an sich oder in Verbindung mit deren Artikel 23 sowie mit Artikel 6 der Europäischen Menschenrechtskonvention, durch den das Recht auf ein faires Verfahren gewährleistet wird, indem die Anwendung der vorerwähnten Gesetzesbestimmung (Artikel 1057 des Gerichtsgesetzbuches) wegen der unterschiedslos darin vorgeschriebenen Bedingungen die Gleichbehandlung von Sozialversicherten zur Folge hätte, und zwar von besonders bedürftigen Rechtsuchenden (auf die sich insbesondere Artikel 704 des Gerichtsgesetzbuches bezieht), die sich in menschlicher, sozialer, finanzieller und ärztlicher Hinsicht in Situationen befinden, die sich grundlegend von denjenigen unterscheiden, in denen sich die anderen, weniger schwachen Rechtsuchenden befinden beziehungsweise befinden sollen, die in Zivilverfahren verwickelt sind, welche den Vorschriften des Gerichtsgesetzbuches unterliegen, und zwar im Rahmen von Berufungsverfahren, die nichts mit den Angelegenheiten im Sinne von Artikel 704 des Gerichtsgesetzbuches zu tun haben, zumal die Sozialversicherten, auf die sich Artikel 704 des Gerichtsgesetzbuches bezieht und die anfangs ihre Klage auf äusserst informelle Art und Weise in erster Instanz erheben konnten, irgendwie getäuscht und hilflos dastehen wegen des Erfordernisses, das die Bestimmung von Artikel 1057 ihnen plötzlich auferlegt, sobald sie Berufung einlegen, während der Berufungsrichter genauso wie der Richter in erster Instanz weiterhin ein Tatsachenrichter ist, der dazu berufen ist, eine ähnliche Rolle zu spielen, die darin besteht, über den Gegenstand einer Klage (ein erstrebtes faktisches Ergebnis) zu befinden, welcher auf eine Sache (einen Tatbestand) zurückzuführen ist, wobei ihm unter Beachtung der Rechte der Verteidigung die Verpflichtung obliegt, von Amts wegen die Rechtsmittel v ...