Enerzijds moet namelijk worden gestreefd naar een optimale opsporingscapaciteit, ook voor kleinere laesies (gevoeligheidscriterium), en moet er een duidelijk onderscheid kunnen worden gemaakt tussen goedaardige en kwaadaardige aandoeningen (specificiteitscriterium), terwijl anderzijds de gebruikte diagnosetechnie
k voor de betrokken patiënten niet al te invasief mag zijn en er aan de toegepaste procedure praktisch geen risico voor letselschade mag zijn verbonden, aangezien dergelijke procedures per definiti
e zijn bedoeld voor "asymptomatische" personen, die slech ...[+++]ts "potentieel" patiënt zijn.
Einerseits ist größter Aufwand erforderlich, um auch die kleinsten Läsionen (Sensibilität) nachzuweisen, und es bedarf großer Übung, um sie von gutartigen Tumoren (Spezifizität) zu unterscheiden, andererseits darf die Diagnose für denjenigen, der sich ihr unterzieht, nicht invasiv sein und von dem Verfahren selbst darf praktisch keine Gefahr einer Schädigung ausgehen, wenn man bedenkt, dass diese Verfahren per definitionem Personen betreffen, die "symptomlos" sind, d.h. also Menschen, die nur potentiell erkrankt sind.