Vertaling van "bate het voordeel " (Nederlands → Duits) :

TERMINOLOGIE

niet-gerechtvaardigd voordeel | onrechtmatig voordeel | onverschuldigd voordeel
unbilliger Vorteil | ungerechtfertigter Vorteil

bijkomend voordeel [ voordeel in natura ]
zusätzliche Gegenleistung [ außertarifliche Vergütung | Sachbezüge | zusätzliche Leistung des Arbeitgebers ]

stoffelijk voordeel
materieller Gewinn

voordeel
Gewinn

voordeel in natura
Naturalvergütung

gebruikersvoordeel | voordeel van de gebruiker
Benutzervorteil

beginsel van wederzijds voordeel | principe van wederzijdse uitwisseling
Grundlage des gegenseitigen Wohles | Prinzip des gegenseitigen Nutzens

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

...actant kiezen, te zijnen bate het voordeel van het absolute gezag van gewijsde kan aanvoeren van het arrest inzake niet-nakoming uitgesproken op 9 november 2006 door het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen (Jur., 2006, p. 10653), dat België heeft veroordeeld wegens schending van de verplichtingen waartoe het gehouden is krachtens het in de artikelen 49 en 50 van het EG-Verdrag verankerde beginsel van het vrije verkeer van dienstverrichters dat toepasbaar is in de Belgische interne rechtsorde, waarbij kan worden besloten dat artikel 30bis, §§ 3 en 4, van de wet van 27 juni 1969 (onder voorbehoud evenwel van de restrictieve afwijkingsregeling bepaald in artikel 30bis, § 4, vierde lid, van de wet van 27 juni 1969) niet in overeenstemming is met het Europees recht, rekening houdend met het onderhavige vreemdelingschap, een situatie die ertoe zou leiden dat de vertegenwoordigers van de eerste groep zich uiteindelijk zouden kunnen vrijstellen van de hun bij artikel 30bis, §§ 3 en 4, van de wet van 27 juni 1969 opgelegde verplichtingen en sancties (onder voorbehoud evenwel van de restrictieve afwijkingsregeling bepaald in artikel 30bis, § 4, vierde lid, van de wet van 27 juni 1969), terwijl de in België gevestigde opdrachtgever die een beroep doet op een in België gevestigde dienstverrichter om de werken uit te voeren bedoeld in het koninklijk besluit van 5 oktober 1978 zich zijnerzijds zou dienen te onderwerpen aan de verplichtingen voorgeschreven bij artikel 30bis, §§ 3 en 4, van de wet van 27 juni 1969 en de daarin bedoelde sancties zou moeten ondergaan bij niet-naleving van die verplichtingen in het geval bedoeld in artikel 30bis van de wet van 27 juni 1969 (in België gevestigde dienstverrichter die niet of niet langer geregistreerd is op het ogenblik waarop het contract wordt afgesloten of die zijn registratie is verloren op het ogenblik van de betaling), zonder te zijnen bate het voordeel te kunnen opeisen van het absolute gezag van gewijsde van het op 9 november 2006 door het Hof van Justitie uitgesproken arrest inzake niet-nakoming (dat, wegens identieke motieven, van toepassing is, onder voorbehoud van de afwijking bepaald in artikel 30bis, § 4, vierde lid, van de wet van 27 juni 1969, op het sociale deel van de Belgische wetgeving die de ' inhoudingsplicht ' en de ' hoofdelijke aansprakelijkheid ' oplegt) en bijgevolg zonder te kunnen worden vrijgesteld van de hoofdelijke aansprakelijkheid tot betaling van de bijdragen, bijdrageopslagen en verwijlintresten beperkt tot 50 pct. van de totale prijs van het werk, exclusief belasting over de toegevoegde waarde, noch van de inhoudingsplicht (onder voorbehoud evenwel van de afwijkingsregeling die op restrictieve wijze is ingevoerd bij artikel 30bis, § 4, vierde lid, van de wet van 27 juni 1969), en zulks bij gebrek aan het vreemdelingschap waarbij de inachtneming van het in de artikelen 49 en 50 van het EG-Verdrag verankerde beginsel van het vrije verkeer van dienstverrichters binnen de Europese Unie kan worden opgelegd en de bepalingen van artikel 30bis, §§ 3 en 4, van de wet van 27 juni 1969 die strijdig worden geacht met het Europees recht kunnen worden geweerd ? ...
...tragspartner wählen, zu ihren Gunsten die absolute Rechtskraft des am 9. November 2006 in Sachen Vertragsverletzung vom Gerichtshof der Europäischen Gemeinschaften verkündeten Urteils (Slg., 2006, S. 10653) in Anspruch nehmen kann, mit dem Belgien wegen der Verletzung der aufgrund des in den Artikeln 49 und 50 des EG-Vertrags verankerten, in der innerstaatlichen belgischen Rechtsordnung anwendbaren Grundsatzes des freien Dienstleistungsverkehrs ihm obliegenden Verpflichtungen verurteilt wurde, wodurch auf Unvereinbarkeit von Artikel 30bis §§ 3 und 4 des Gesetzes vom 27. Juni 1969 (jedoch vorbehaltlich der in Artikel 30bis § 4 Absatz 4 des Gesetzes vom 27. Juni 1969 vorgesehenen restriktiven Abweichungsregelung) mit dem europäischen Recht zu schliessen ist, und zwar in Anbetracht des vorliegenden Auslandsbezugs, wobei diese Situation dazu führen würde, dass die Vertreter der ersten Gruppe sich letztendlich den durch Artikel 30bis §§ 3 und 4 des Gesetzes vom 27. Juni 1969 ihnen auferlegten Verpflichtungen und Sanktionen (jedoch vorbehaltlich der in Artikel 30bis § 4 Absatz 4 des Gesetzes vom 27. Juni 1969 vorgesehenen restriktiven Abweichungsregelung) entziehen könnten, während ein in Belgien ansässiger Auftraggeber oder Bauherr, der sich zwecks Durchführung von Arbeiten im Sinne des königlichen Erlasses vom 5. Oktober 1978 an einen in Belgien ansässigen Dienstleister wendet, sich seinerseits den durch Artikel 30bis §§ 3 und 4 des Gesetzes vom 27. Juni 1969 vorgeschriebenen Verpflichtungen und den darin vorgesehenen Sanktionen bei Nichterfüllung dieser Verpflichtungen in dem in Artikel 30bis des Gesetzes vom 27. Juni 1969 erwähnten Fall (in Belgien ansässiger Dienstleister, der zum Zeitpunkt des Vertragsschlusses nicht oder nicht mehr registriert ist oder seine Registrierung zum Zeitpunkt der Zahlung verloren hat) zu unterwerfen hätte, ohne zu seinen Gunsten die absolute Rechtskraft des am 9. November 2006 in Sachen Vertragsverletzung vom Gerichtshof der Europäischen Gemeinschaften verkündeten Urteils (aus identischen Gründen, vorbehaltlich der in Artikel 30bis § 4 Absatz 4 des Gesetzes vom 27. Juni 1969 vorgesehenen Abweichung, anwendbar auf den sozialen Teil der belgischen Gesetzgebung, der die ' Einbehaltungspflicht ' und die ' gesamtschuldnerische Haftung ' auferlegt) in Anspruch nehmen zu können und demzufolge ohne von der gesamtschuldnerischen Haftung für die Bezahlung der Beiträge, Beitragszuschläge und Verzugszinsen in Höhe von bis zu 50 Prozent des Gesamtpreises der Arbeiten zuzüglich Mehrwertsteuer sowie von der Einbehaltungspflicht (jedoch vorbehaltlich der in Artikel 30bis § 4 Absatz 4 des Gesetzes vom 27. Juni 1969 restriktiv vorgesehenen Abweichungsregelung) befreit werden zu können, und zwar in Ermangelung des Auslandsbezugs, wodurch die Beachtung des in den Artikeln 49 und 50 des EG-Vertrags verankerten Grundsatzes des freien Dienstleistungsverkehrs innerhalb der Europäischen Union auferlegt und die Anwendung jener Bestimmungen von Artikel 30bis §§ 3 und 4 des Gesetzes vom 27. Juni 1969, bei denen davon ausgegangen wird, dass sie gegen das europäische Recht verstossen, ausgeschlossen werden könnte? ...

...actant kiezen, te zijnen bate het voordeel van het absolute gezag van gewijsde kan aanvoeren van het arrest inzake niet-nakoming uitgesproken op 9 november 2006 door het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen (Jur., 2006, p. 10653), dat België heeft veroordeeld wegens schending van de verplichtingen waartoe het gehouden is krachtens het in de artikelen 49 en 50 van het EG-Verdrag verankerde beginsel van het vrije verkeer van dienstverrichters dat toepasbaar is in de Belgische interne rechtsorde, waarbij kan worden besloten dat artikel 30bis, § 1, van de wet van 27 juni 1969 niet in overeenstemming is met het Europees recht, rekening houdend met het onderhavige vreemdelingschap, een situatie die ertoe zou leiden dat de vertegenwoordigers van de eerste groep zich uiteindelijk zouden kunnen vrijstellen van de hun bij artikel 30bis, § 1, van de wet van 27 juni 1969 opgelegde verplichtingen en sancties, terwijl de in België gevestigde opdrachtgever die een beroep doet op een in België gevestigde dienstverrichter om de werken uit te voeren bedoeld in het koninklijk besluit van 5 oktober 1978 zich zijnerzijds zou dienen te onderwerpen aan de verplichtingen voorgeschreven bij artikel 30bis, § 1, van de wet van 27 juni 1969 en de daarin bedoelde sancties zou moeten ondergaan in het geval bedoeld in artikel 30bis van de wet van 27 juni 1969 (in België gevestigde dienstverrichter die niet of niet langer geregistreerd is op het ogenblik waarop het contract wordt afgesloten of die zijn registratie is verloren tijdens de uitvoering van het contract), zonder te zijnen bate het voordeel te kunnen opeisen van het absolute gezag van gewijsde van het op 9 november 2006 door het Hof van Justitie uitgesproken arrest inzake niet-nakoming en bijgevolg zonder te kunnen worden vrijgesteld van de hoofdelijke aansprakelijkheid tot betaling van de bijdragen, bijdrageopslagen en verwijlintresten beperkt tot 50 pct. van de totale prijs van het werk, exclusief belasting over de toegevoegde waarde, en zulks bij gebrek aan het vreemdelingschap waarbij de inachtneming van het in de artikelen 49 en 50 van het EG-Verdrag verankerde beginsel van het vrije verkeer van dienstverrichters binnen de Europese Unie kan worden opgelegd en de bepalingen van artikel 30bis, § 1, van de wet van 27 juni 1969 die strijdig worden geacht met het Europees recht kunnen worden geweerd ? ...
...partner wählen, zu ihren Gunsten die absolute Rechtskraft des am 9. November 2006 in Sachen Vertragsverletzung vom Gerichtshof der Europäischen Gemeinschaften verkündeten Urteils (Slg., 2006, S. 10653) in Anspruch nehmen kann, mit dem Belgien wegen der Verletzung der aufgrund des in den Artikeln 49 und 50 des EG-Vertrags verankerten, in der innerstaatlichen belgischen Rechtsordnung anwendbaren Grundsatzes des freien Dienstleistungsverkehrs ihm obliegenden Verpflichtungen verurteilt wurde, wodurch auf Unvereinbarkeit von Artikel 30bis § 1 des Gesetzes vom 27. Juni 1969 mit dem europäischen Recht zu schliessen ist, und zwar in Anbetracht des vorliegenden Auslandsbezugs, wobei diese Situation dazu führen würde, dass die Vertreter der ersten Gruppe sich letztendlich den durch Artikel 30bis § 1 des Gesetzes vom 27. Juni 1969 ihnen auferlegten Verpflichtungen und Sanktionen entziehen könnten, während ein in Belgien ansässiger Auftraggeber oder Bauherr, der sich zwecks Durchführung der Arbeiten im Sinne des königlichen Erlasses vom 5. Oktober 1978 an einen in Belgien ansässigen Dienstleister wendet, sich seinerseits den durch Artikel 30bis § 1 des Gesetzes vom 27. Juni 1969 vorgeschriebenen Verpflichtungen und den darin vorgesehenen Sanktionen in dem in Artikel 30bis des Gesetzes vom 27. Juni 1969 erwähnten Fall (in Belgien ansässiger Dienstleister, der zum Zeitpunkt des Vertragsschlusses nicht oder nicht mehr registriert ist oder seine Registrierung im Laufe der Ausführung des Vertrags verloren hat) zu unterwerfen hätte, ohne zu seinen Gunsten die absolute Rechtskraft des am 9. November 2006 in Sachen Vertragsverletzung vom Gerichtshof der Europäischen Gemeinschaften verkündeten Urteils in Anspruch nehmen zu können und demzufolge ohne von der gesamtschuldnerischen Haftung für die Bezahlung der Beiträge, Beitragszuschläge und Verzugszinsen in Höhe von bis zu 50 Prozent des Gesamtpreises der Arbeiten zuzüglich Mehrwertsteuer befreit werden zu können, und zwar in Ermangelung des Auslandsbezugs, wodurch die Beachtung des in den Artikeln 49 und 50 des EG-Vertrags verankerten Grundsatzes des freien Dienstleistungsverkehrs innerhalb der Europäischen Union auferlegt und die Anwendung jener Bestimmungen von Artikel 30bis § 1 des Gesetzes vom 27. Juni 1969, bei denen davon ausgegangen wird, dass sie gegen das europäische Recht verstossen, ausgeschlossen werden könnte? ...

Het kan ook van groot voordeel zijn voor de overheden bij hun streven naar energie-efficiëntere, veiliger en rustiger banden voor hun voertuigen en bij het invoeren van (fiscale) stimulansen ten bate van duurzamer typen banden.
Sie könnte auch von großem Nutzen sein für Behörden bei deren Bemühungen, ihre Dienstwagen mit energieeffizienteren, sichereren und leiseren Reifen auszurüsten und (steuerliche) Anreize für nachhaltigere Reifen zu schaffen

« Zulk pand laat toe, ten bate van het krediet, voordeel te trekken uit het eenige vermogen dat de kleinhandelaar en de kleinnijveraar bezit, zonder dat hij het uit de hand moete geven » (Parl. St., Kamer, 1913-1914, nr. 28, p. 3).
« Eine solches Pfand ermöglicht es, im Hinblick auf den Kredit, den einzigen Besitz kleiner Kaufleute und kleiner Industrieller zu nutzen, ohne dass sie ihn veräussern müssen » (Parl. Dok., Kammer, 1913-1914, Nr. 28, S. 3).

Artikel 179, § 2, van de wet van 8 augustus 1980 betreffende de budgettaire voorstellen 1979-1980, zoals vervangen bij het enige artikel van de wet van 11 januari 1991, volgens hetwelk NIRAS immers wordt belast met het beheer van al het radioactief afval « met het doel de bescherming van de werknemers, de bevolking en het leefmilieu te waarborgen en te verzekeren », bevestigt dat de opdracht van die openbare instelling niet wordt vervuld in het voordeel van de bijdrageplichtige ondernemingen, maar ten bate van de gehele gemeenschap.
Artikel 179 § 2 des Gesetzes vom 8. August 1980 über die Haushaltsvorschläge 1979-1980 in seiner durch den einzigen Artikel des Gesetzes vom 11. Januar 1991 ersetzten Fassung, wonach die NERAS nämlich mit der Bewirtschaftung aller radioaktiven Abfälle beauftragt wurde, « um den Schutz der Arbeitnehmer, der Bevölkerung und der Umwelt zu gewährleisten und zu sichern », bestätigt, dass der Auftrag dieser öffentlichen Einrichtung nicht zum Vorteil der abgabepflichtigen Unternehmen, sondern zum Vorteil der Allgemeinheit insgesamt ausgeführt wird.

De Staat van zijn kant geniet in zijn hoedanigheid van fiscaal schuldeiser het voordeel van artikel 414, § 1, van het W.I. B. 1992. Bij wanbetaling binnen de in de artikelen 412 en 413 gestelde termijnen, brengen de verschuldigde sommen ten bate van de Schatkist, voor de duur van het verwijl, de wettelijke interest op, berekend per kalendermaand.
Der Staat seinerseits geniesst in seiner Eigenschaft als Steuergläubiger den Vorteil von Artikel 414 § 1 des EStGB 1992. Bei Nichtzahlung innerhalb der in den Artikeln 412 und 413 festgelegten Fristen erhöhen sich die geschuldeten Beträge zugunsten der Staatskasse für die Verzugsdauer um die gesetzlichen, pro Kalendermonat berechneten Zinsen.