Traduction de «bedoelde vermogensvoordelen » (Néerlandais → Allemand) :

TERMINOLOGIE

bedoeld
erwähnt

ontneming van het wederrechtelijk verkregen voordeel | verbeurdverklaring van vermogensvoordelen uit misdrijven
Verfall krimineller Gewinne

als bedoeld
im Sinne

non-target-organisme | organisme waarvoor bestrijdingsmiddelen niet bedoeld zijn
Nicht-Zielorganismen

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Onverminderd artikel 43bis, derde en vierde lid, kunnen op vordering van de procureur des Konings de in § 2 bedoelde vermogensvoordelen, de goederen en waarden die in de plaats ervan zijn gesteld en de inkomsten uit de belegde voordelen, die worden gevonden in het vermogen of in het bezit van een persoon, verbeurd verklaard worden of kan zulke persoon veroordeeld worden tot betaling van een bedrag dat door de rechter wordt geraamd als zijnde overeenstemmend met de waarde van deze zaken, indien deze persoon schuldig werd bevonden : [...] c) hetzij aan meerdere strafbare feiten die gezamenlijk worden vervolgd, en waarvan de ernst, de finaliteit en de onderlinge afstemming, de rechtbank toelaat zeker en noodzakelijk te besluiten dat deze feiten werden gepleegd in het kader van ernstige fiscale fraude, al dan niet georganiseerd.
Unbeschadet von Artikel 43bis Absatz 3 und 4 können die in § 2 erwähnten Vermögensvorteile, die Güter und Werte, die an ihre Stelle getreten sind, und die Einkünfte aus den investierten Vorteilen, die im Vermögen einer Person aufgefunden werden oder sich in deren Besitz befinden, auf Antrag des Prokurators des Königs eingezogen werden oder kann diese Person zur Zahlung eines Betrags, den der Richter als Gegenwert dieser Sachen veranschlagt, verurteilt werden, wenn sie schuldig gesprochen worden ist: [...] c) oder wegen mehrerer Straftaten, die zusammen verfolgt werden und deren Schwere, Zweck und Abstimmung aufeinander es dem Gericht erlauben, unbestreitbar und zwingend zu entscheiden, dass diese Taten im Rahmen einer organisierten oder nicht organisierten schweren Steuerhinterziehung begangen worden sind.

Art. 8. § 1. De personen die zich schuldig hebben gemaakt aan misdrijven als bedoeld in de artikelen 206 en 206bis van het Wetboek der registratie-, hypotheek- en griffierechten in zoverre deze artikelen betrekking hebben op de registratierechten die vermeld zijn in artikel 3, eerste lid, van de bijzondere wet van 16 januari 1989 betreffende de financiering van de Gemeenschappen en de Gewesten, aan misdrijven zoals bedoeld in de artikelen 133 et 133bis van het Wetboek der successierechten of aan de misdrijven omschreven in artikel 505 van het Strafwetboek, in zoverre die betrekking hebben op de vermogensvoordelen die rechtstreeks uit de voormelde misdrijven zijn verkregen of op de goederen en waarden die in de plaats ervan gesteld zijn of op de inkomsten uit de belegde voordelen, evenals de personen die mededaders of medeplichtigen zijn aan dergelijke misdrijven in de zin van de artikelen 66 en 67 van het Strafwetboek, zijn vrijgesteld van strafvervolging uit dien hoofde, indien zij niet vóór de datum van de indiening van de regularisatieaangifte beoogd in artikel 1, 5°, van het samenwerkingsakkoord van 20 februari 2017, het voorwerp hebben uitgemaakt van een opsporingsonderzoek of gerechtelijk onderzoek uit hoofde van deze misdrijven en indien een regularisatieaangifte gedaan werd onder de voorwaarden van dit decreet alsook die van het samenwerkingsakkoord van 20 februari 2017 en indien de ingevolge die regularisatieaangifte verschuldigde heffing definitief en zonder enig voorbehoud betaald werd.
Art. 8 - § 1. Personen, die Straftaten begangen haben, die in den Artikeln 206 und 206bis des Registrierungs-, Hypotheken- und Kanzleigebührengesetzbuches erwähnt sind, insofern diese Artikel sich auf die Registrierungsgebühren beziehen, die in Artikel 3 Absatz 1 des Sondergesetzes vom 16. Januar 1989 über die Finanzierung der Gemeinschaften und der Regionen erwähnt sind, oder in den Artikeln 133 und 133bis des Erbschaftssteuergesetzbuches erwähnt sind, oder Straftaten, die in Artikel 505 des Strafgesetzbuches erwähnt sind, insofern sie Vermögensvorteile, die unmittelbar aus den vorerwähnten Straftaten gezogen wurden, Güter und Werte, die an ihre Stelle getreten sind, oder Einkünfte aus diesen investierten Vorteilen betreffen, und Personen, die Mittäter oder Komplizen solcher Straftaten im Sinne der Artikel 66 und 67 des Strafgesetzbuches sind, werden von der Strafverfolgung auf der Grundlage dieser Artikel befreit, wenn vor dem Datum der Einreichung der in Artikel 1 Ziffer 5 des Zusammenarbeitsabkommens vom 20. Februar 2017 erwähnten Regularisierungserklärung gegen sie keine Ermittlung oder gerichtliche Untersuchung wegen dieser Straftaten eingeleitet worden ist, wenn eine Regularisierungserklärung unter den Bedingungen des vorliegenden Dekrets und des Zusammenarbeitsabkommens vom 20. Februar 2017 vorgenommen worden ist und wenn die aufgrund dieser Regularisierungserklärung geschuldeten Abgabe endgültig und ohne Vorbehalt gezahlt worden ist.

2. « Schendt artikel 524bis van het Wetboek van Strafvordering het gelijkheidsbeginsel en het non-discriminatiebeginsel zoals gewaarborgd bij de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, al dan niet samen gelezen met de artikelen 6 EVRM en artikel 14 BUPO, doordat de burgerlijke partijen die zich overeenkomstig artikel 67 van het Wetboek van Strafvordering voor de zittingsrechter stelden geen bijzonder onderzoek naar de in artikel 42, 3°, en 43bis van het Strafwetboek bedoelde vermogensvoordelen kunnen vragen en wanneer een dergelijk onderzoek op vordering van het openbaar ministerie zou zijn bevolen, geen bijkomende onderzoekshandelingen kunnen vragen, terwijl de burgerlijke partijen die zich overeenkomstig artikel 63 van het Wetboek van Strafvordering voor de onderzoeksrechter stelden wel een onderzoek naar de in artikel 42, 3°, en 43bis van het Strafwetboek bedoelde vermogensvoordelen en bijkomende onderzoekshandelingen kunnen vragen, wat tot gevolg kan hebben dat de burgerlijke partijen onderling ongelijk worden behandeld louter in functie van de instantie voor dewelke zij hun rechten laten gelden ?
2. « Verstösst Artikel 524bis des Strafprozessgesetzbuches gegen den in den Artikeln 10 und 11 der Verfassung verankerten Gleichheits- und Nichtdiskriminierungsgrundsatz, an sich oder in Verbindung mit Artikel 6 der Europäischen Menschenrechtskonvention und Artikel 14 des Internationalen Paktes über bürgerliche und politische Rechte, indem diejenigen, die gemäss Artikel 67 des Strafprozessgesetzbuches beim Richter während der Sitzung als Zivilpartei auftreten, keine Sonderuntersuchung bezüglich der in den Artikeln 42 Nr. 3 und 43bis des Strafgesetzbuches bestimmten Vermögensvorteile beantragen können, und falls eine solche Untersuchung auf Antrag der Staatsanwaltschaft angeordnet wäre, keine zusätzlichen Untersuchungshandlungen beantragen können, während diejenigen, die gemäss Artikel 63 des Strafprozessgesetzbuches beim Untersuchungsrichter als Zivilpartei auftreten, wohl eine Untersuchung bezüglich der in den Artikeln 42 Nr. 3 und 43bis des Strafgesetzbuches bestimmten Vermögensvorteile und zusätzliche Untersuchungshandlungen beantragen können, was dazu führen kann, dass die Zivilparteien ungleich behandelt werden, ausschliesslich abhängig von der Instanz, vor der sie ihre Rechte geltend machten?

« De rechter die de beklaagde schuldig verklaart aan het ten laste gelegde feit kan, op vordering van het openbaar ministerie, beslissen dat een bijzonder onderzoek naar de in artikel 42, 3°, artikel 43bis en 43quater, van het Strafwetboek bedoelde vermogensvoordelen zal worden gevoerd met het oog op het bepalen van deze vermogensvoordelen.
« Der Richter, der den Angeklagten der ihm zur Last gelegten Tat für schuldig erklärt, kann auf Antrag der Staatsanwaltschaft beschliessen, dass eine Sonderuntersuchung bezüglich der Vermögensvorteile im Sinne der Artikel 42 Nr. 3, 43bis und 43quater des Strafgesetzbuches durchgeführt wird, um diese Vermögensvorteile zu bestimmen.

De bijzondere verbeurdverklaring bedoeld in artikel 43bis, eerste lid, van het Strafwetboek is een straf waarbij de in artikel 42, 3°, bedoelde vermogensvoordelen aan de veroordeelde worden ontnomen, hetzij ten voordele van de Staat, hetzij ten voordele van de burgerlijke partij, aan wie ze worden teruggegeven of toegewezen.
Die besondere Einziehung im Sinne von Artikel 43bis Absatz 1 des Strafgesetzbuches ist eine Strafe, mit der die in Artikel 42 Nr. 3 vorgesehenen Vermögensvorteile dem Verurteilten entzogen werden, entweder zum Vorteil des Staates oder zum Vorteil der Zivilpartei, der sie zurückgegeben oder zugewiesen werden.

2. « Schendt artikel 524bis van het Wetboek van strafvordering het gelijkheidsbeginsel en het non-discriminatiebeginsel zoals gewaarborgd bij de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, al dan niet samen gelezen met de artikelen 6 EVRM en artikel 14 BUPO, doordat de burgerlijke partijen die zich overeenkomstig artikel 67 van het Wetboek van strafvordering voor de zittingsrechter stelden geen bijzonder onderzoek naar de in artikel 42, 3°, en 43bis van het Strafwetboek bedoelde vermogensvoordelen kunnen vragen en wanneer een dergelijk onderzoek op vordering van het openbaar ministerie zou zijn bevolen, geen bijkomende onderzoekshandelingen kunnen vragen, terwijl de burgerlijke partijen die zich overeenkomstig artikel 63 van het Wetboek van strafvordering voor de onderzoeksrechter stelden wel een onderzoek naar de in artikel 42, 3°, en 43bis van het Strafwetboek bedoelde vermogensvoordelen en bijkomende onderzoekshandelingen kunnen vragen, wat tot gevolg kan hebben dat de burgerlijke partijen onderling ongelijk worden behandeld louter in functie van de instantie voor dewelke zij hun rechten laten gelden ?
2. « Verstösst Artikel 524bis des Strafprozessgesetzbuches gegen den in den Artikeln 10 und 11 der Verfassung verankerten Gleichheits- und Nichtdiskriminierungsgrundsatz, an sich oder in Verbindung mit Artikel 6 der Europäischen Menschenrechtskonvention und Artikel 14 des Internationalen Paktes über bürgerliche und politische Rechte, indem diejenigen, die gemäss Artikel 67 des Strafprozessgesetzbuches beim Richter während der Sitzung als Zivilpartei auftreten, keine Sonderuntersuchung der in den Artikeln 42 Nr. 3 und 43bis des Strafgesetzbuches bestimmten Vermögensvorteile beantragen können, und falls eine solche Untersuchung auf Antrag der Staatsanwaltschaft angeordnet wäre, keine zusätzlichen Untersuchungshandlungen beantragen können, während diejenigen, die gemäss Artikel 63 des Strafprozessgesetzbuches beim Untersuchungsrichter als Zivilpartei auftreten, wohl eine Untersuchung der in den Artikeln 42 Nr. 3 und 43bis des Strafgesetzbuches bestimmten Vermögensvorteile und zusätzliche Untersuchungshandlungen beantragen können, was dazu führen könnte, dass die Zivilparteien ungleich behandelt werden, ausschliesslich abhängig von der Instanz, vor der sie ihre Rechte geltend machten?