Traduction de «bedroeg het niet-geïndexeerde » (Néerlandais → Allemand) :

Krachtens artikel 80 van de programmawet van 28 juni 2013 kunnen de werknemers van de overheidssector die vóór de leeftijd van 65 jaar tot het rustpensioen zijn toegelaten en die geen loopbaan van ten minste 45 kalenderjaren tellen, hun rustpensioen cumuleren met beroepsinkomsten die 7 570,00 euro, 6 056,01 euro of 7 570,00 euro (niet-geïndexeerde bedragen) niet overschrijden naargelang zij respectievelijk worden verkregen als werknemer, als zelfstandige of worden gehaald uit de uitoefening van een andere activiteit of van een ander mandaat, een ander ambt of een andere post.
Aufgrund von Artikel 80 des Programmgesetzes vom 28. Juni 2013 können die Arbeitnehmer des öffentlichen Sektors, die vor dem Alter von 65 Jahren zur Ruhestandspension zugelassen werden und die nicht eine Laufbahn von mindestens 45 Kalenderjahren aufweisen, ihre Ruhestandspension gleichzeitig mit Berufseinkünften von höchstens 7 570,00 Euro, 6 056,01 Euro oder 7 570,00 Euro (nichtindexierte Beträge) beziehen, je nachdem, ob sie als Arbeitnehmer oder als Selbstständiger bezogen werden oder ob sie aus der Ausübung einer anderen Tätigkeit oder eines anderen Mandats, Amtes oder Postens stammen.

De prejudiciële vraag vergelijkt de Belgische gerechtigden van een ouderdomsrente met de buitenlandse gerechtigden van een dergelijke rente die niet in België verblijven, waarbij de rente van die laatstgenoemden niet wordt aangepast aan de evolutie van de kosten van levensonderhoud of niet wordt geïndexeerd, terwijl zij op dezelfde wijze tot de financiering van het Belgische stelsel van de overzeese sociale zekerheid hebben bijgedragen als de Belgische gerechtigden of de onderdanen van landen die met België een samenwerkingsakkoord hebben gesloten en een geïndexeerde rente genieten, ongeacht hun land van verblijf.
In der Vorabentscheidungsfrage werden die belgischen Empfänger einer Altersrente mit den ausländischen Empfängern einer solchen Rente, die nicht in Belgien wohnhaft sind, verglichen, wobei die Rechte dieser Letztgenannten nicht an die Entwicklung der Lebenshaltungskosten angepasst werde oder nicht indexiert werde, obwohl sie auf dieselbe Weise zur Finanzierung des belgischen Systems der überseeischen sozialen Sicherheit beigetragen hätten wie die belgischen Empfänger oder die Staatsangehörige von Ländern, mit denen Belgien ein Kooperationsabkommen geschlossen habe, die eine indexierte Rente erhielten, ungeachtet ihres Wohnstaates.

Moerman, E. Derycke, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul, F. Daoût, T. Giet en R. Leysen, bijgestaan door de griffier F. Meersschaut, onder voorzitterschap van voorzitter J. Spreutels, wijst na beraad het volgende arrest : I. Onderwerp van de prejudiciële vraag en rechtspleging Bij vonnis van 7 januari 2015 in zake Marcel Yabili tegen de Belgische Staat en de Dienst voor de Overzeese Sociale Zekerheid, waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 15 januari 2015, heeft de Franstalige Arbeidsrechtbank te Brussel de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Schendt artikel 51 van de wet van 17 juli 1963 betreffende de overzeese sociale zekerheid de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in samenhang gelezen met artikel 26 van het Internationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten, alsook met artikel 1 van het Eerste Aanvullend Protocol bij het Europees Verdrag voor de rechten van de mens en met artikel 14 van dat Verdrag, in zoverre het tot gevolg heeft dat de ouderdomsrente die verschuldigd is aan de gerechtigden van vreemde nationaliteit, van wie alle met toepassing van de bepalingen van de genoemde wet gestorte bijdragen de in artikel 17 bedoelde bestemming hebben gekregen, niet wordt aangepast aan de evolutie van de kosten van levensonderhoud, noch wordt geïndexeerd indien die gerechtigden in het buitenland verblijven, terwijl de ouderdomsrente die verschuldigd is aan de gerechtigden van Belgische nationaliteit of onderdanen van landen waarmee een wederkerigheidsakkoord zal zijn gesloten, wordt aangepast aan de evolutie van de kosten van levensonderhoud en wordt geïndexeerd ongeacht het land waar zij verblijven, waardoor personen die onder gelijkwaardige voorwaarden hebben bijgedragen tot de financiering van het Belgische stelsel van de overzeese sociale zekerheid, aldus op verschillende wijze worden behandeld ?
Moerman, E. Derycke, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul, F. Daoût, T. Giet und R. Leysen, unter Assistenz des Kanzlers F. Meersschaut, unter dem Vorsitz des Präsidenten J. Spreutels, erlässt nach Beratung folgenden Entscheid: I. Gegenstand der Vorabentscheidungsfrage und Verfahren In seinem Urteil vom 7. Januar 2015 in Sachen Marcel Yabili gegen den belgischen Staat und das Amt für überseeische soziale Sicherheit, dessen Ausfertigung am 15. Januar 2015 in der Kanzlei des Gerichtshofes eingegangen ist, hat das französischsprachige Arbeitsgericht Brüssel folgende Vorabentscheidungsfrage gestellt: « Verstößt Artikel 51 des Gesetzes vom 17. Juli 1963 über die überseeische soziale Sicherheit gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung in Verbindung mit Artikel 26 des Internationalen Paktes über bürgerliche und politische Rechte sowie mit den Artikeln 1 des ersten Zusatzprotokolls zur Europäischen Menschenrechtskonvention und 14 dieser Konvention, indem er dazu führt, dass die Altersrente, die den Empfängern ausländischer Staatsangehörigkeit geschuldet ist, deren in Anwendung der Bestimmungen des genannten Gesetzes gezahlte Beiträge alle den in Artikel 17 vorgesehenen Verwendungszweck erhalten haben, weder den Lebenshaltungskosten angepasst noch indexiert wird, wenn diese Empfänger im Ausland ihren Wohnort haben, während die Altersrente, die jenen Empfängern geschuldet ist, die die belgische Staatsangehörigkeit besitzen oder Staatsangehörige von Ländern sind, mit denen ein Gegenseitigkeitsabkommen abgeschlossen worden ist, den Lebenshaltungskosten angepasst und indexiert wird, unabhängig vom Land ihres Wohnortes, wobei somit Personen, die unter gleichwertigen Bedingungen zur Finanzierung der belgischen Regelung der überseeischen sozialen Sicherheit beigetragen haben, unterschiedlich behandelt werden?

Overeenkomstig artikel 53, eerste lid, 2°, van het voormelde Wetboek werd het recht teruggebracht tot 5 % voor de aankoop van een bescheiden woning, te weten een woning waarvan het niet-geïndexeerd kadastraal inkomen niet hoger is dan 745 euro (artikel 4 van het koninklijk besluit van 11 januari 1940 betreffende de uitvoering van het Wetboek der registratie-, hypotheek- en griffierechten).
Gemäß Artikel 53 Absatz 1 Nr. 2 des vorerwähnten Gesetzbuches wurde die Gebühr auf 5% herabgesetzt für den Kauf einer bescheidenen Wohnung, das heißt einer Wohnung, deren nichtindexiertes Katastereinkommen nicht höher ist als 745 Euro (Artikel 4 des königlichen Erlasses vom 11. Januar 1940 über die Ausführung des Registrierungs-, Hypotheken- und Kanzleigebührengesetzbuches).

De verwijzende rechter wenst van het Hof te vernemen of de in het geding zijnde bepaling bestaanbaar is met het beginsel van gelijkheid en niet-discriminatie in zoverre bij het bepalen van de schadeloosstelling naar aanleiding van een arbeidsongeval voor een werknemer in de overheidssector, zoals te dezen : - een loongrens in acht moet worden genomen van 24.332,08 euro op jaarbasis (voor een ongeval vanaf 1 juli 2007), terwijl de bovengrens voor een werknemer in de privésector 37.545,92 euro zou zijn geweest (ongeval in 2009 - consolidatie op 29 februari 2011); - de voormelde eerste loongrens niet wordt geïndexeerd, in tegenstelling tot de laatste; - voor de voormelde eerste loongrens wordt uitgegaan van het bedrag dat van kracht is op de datum van consolidatie van de arbeidsongeschiktheid of op de datum waarop de arbeidsongeschiktheid een karakter van bestendigheid vertoont, terwijl de bovengrens in de privésector die is welke van toepassing is op de datum van het arbeidsongeval.
Der vorlegende Richter möchte vom Gerichtshof erfahren, ob die fragliche Bestimmung mit dem Grundsatz der Gleichheit und Nichtdiskriminierung vereinbar sei, insofern bei der Bestimmung der Entschädigung anlässlich eines Arbeitsunfalls für einen Arbeitnehmer im öffentlichen Sektor, wie in diesem Fall: - eine Entlohnungsgrenze von 24.332,08 Euro auf Jahresbasis (für einen Unfall ab dem 1. Juli 2007) berücksichtigt werden müsse, während die Obergrenze für einen Arbeitnehmer im Privatsektor 37.545,92 Euro gewesen wäre (Unfall im Jahr 2009 - Konsolidierung am 29. Februar 2011); - die vorerwähnte erste Entlohnungsgrenze nicht dem Index angepasst werde, im Gegensatz zur letztgenannten; - für die vorerwähnte erste Entlohnungsgrenze von dem Betrag ausgegangen werden, der am Datum der Konsolidierung der Arbeitsunfähigkeit oder an dem Datum, ab dem die Arbeitsunfähigkeit beständig werde, in Kraft sei, während die Obergrenze im Privatsektor diejenige sei, die am Datum des Arbeitsunfalls gelte.

« Is er sprake van een schending van het gelijkheidsbeginsel en/of discriminatie op grond van de artikelen 10 en 11 van de Grondwet doordat zowel ten aanzien van een slachtoffer onderworpen aan de wet van 3 juli 1967 juncto KB 12 juni 1970 als bij een slachtoffer onderworpen aan de wet van 10 april 1971 de renten niet geïndexeerd worden bij een blijvende arbeidsongeschiktheid van minder dan 16 % terwijl er ten aanzien van een slachtoffer van een arbeidsongeval in de publieke sector bij de berekening van de rente rekening wordt gehouden met een niet-geïndexeerde jaarlijkse bezoldiging op het tijdstip van het ongeval, en ten aanzien van een slachtoffer van een arbeidsongeval in de privésector rekening wordt gehouden met een geïndexeerd basisloon ?
« Wird gegen den in den Artikeln 10 und 11 der Verfassung verankerten Gleichheits- und/oder Nichtdiskriminierungsgrundsatz verstoßen, indem sowohl hinsichtlich eines Opfers, das dem Gesetz vom 3. Juli 1967 in Verbindung mit dem königlichen Erlass vom 12. Juni 1970 unterliegt, als auch hinsichtlich eines Opfers, das dem Gesetz vom 10. April 1971 unterliegt, bei einer bleibenden Arbeitsunfähigkeit von weniger als 16 % die Renten nicht indexiert werden, während hinsichtlich eines Opfers eines Arbeitsunfalls im öffentlichen Sektor bei der Berechnung der Rente eine nichtindexierte jährliche Entlohnung zum Zeitpunkt des Unfalls und hinsichtlich eines Opfers eines Arbeitsunfalls im Privatsektor eine indexierte Grundentlohnung berücksichtigt wird?

Voor hetzelfde aanslagjaar bedroeg het niet-geïndexeerde bedrag van de belasting bepaald in artikel 3, § 1, c), van dezelfde ordonnantie voor de oppervlakten die niet bestemd zijn voor industriële of ambachtelijke activiteiten, « 200 frank per vierkante meter vloeroppervlakte boven de eerste 300 vierkante meter [.] zonder dat ze een bedrag overeenstemmend met 14 % van het kadastraal inkomen van de oppervlakte van de volledige eigendom of een gedeelde ervan, onderworpen aan de belasting, mag overschrijden » (artikel 8, § 1, van de ordonnantie, vóór de wijziging ervan bij artikel 1 van het besluit van 13 december 2001 van de Brusselse Hoofdstedelijke Regering).
Für dasselbe Steuerjahr belief sich der nichtindexierte Betrag der in Artikel 3 § 1 Buchstabe c) derselben Ordonnanz vorgesehenen Steuer für nicht zu Industrie- oder Handwerkstätigkeiten dienenden Flächen auf « 200 Franken je Quadratmeter Bodenfläche über die ersten 300 Quadratmeter hinaus [.], ohne dass ihr Betrag höher sein kann als 14% des Katastereinkommens bezüglich der Flächen der Gesamtheit oder des Teils der Immobilie, die der Steuer unterliegen » (Artikel 8 § 1 der Ordonnanz, vor seiner Abänderung durch Artikel 1 des Erlasses der Regierung der Region Brüssel-Hauptstadt vom 13. Dezember 2001).

Voor het aanslagjaar 2001 bedroeg het niet-geïndexeerde bedrag van de belasting bepaald in artikel 3, § 1, a), van de ordonnantie van 23 juli 1992 1 750 frank (artikel 5 van de ordonnantie, vóór de wijziging ervan bij artikel 1 van het besluit van 13 december 2001 van de Brusselse Hoofdstedelijke Regering « tot invoering van de euro in de ordonnanties en de uitvoeringsbesluiten inzake financiën »).
Für das Steuerjahr 2001 belief sich der nichtindexierte Betrag der Steuer im Sinne von Artikel 3 § 1 Buchstabe a) der Ordonnanz vom 23. Juli 1992 auf 1 750 Franken (Artikel 5 der Ordonnanz, vor seiner Abänderung durch Artikel 1 des Erlasses der Regierung der Region Brüssel-Hauptstadt vom 13. Dezember 2001 « zur Einführung des Euro in die Ordonnanzen und die Ausführungserlasse in Sachen Finanzen »).

« Is er sprake van een schending van het gelijkheidsbeginsel en/of discriminatie op grond van de artikelen 10 en 11 van de Grondwet doordat zowel ten aanzien van een slachtoffer onderworpen aan de wet van 3 juli 1967 juncto KB 12 juni 1970 als bij een slachtoffer onderworpen aan de wet van 10 april 1971 de renten niet geïndexeerd worden bij een blijvende arbeidsongeschiktheid van minder dan 16 % terwijl er ten aanzien van een slachtoffer van een arbeidsongeval in de publieke sector bij de berekening van de rente rekening wordt gehouden met een niet-geïndexeerde jaarlijkse bezoldiging op het tijdstip van het ongeval, en ten aanzien van een slachtoffer van een arbeidsongeval in de privésector rekening wordt gehouden met een geïndexeerd basisloon ?
« Wird gegen den in den Artikeln 10 und 11 der Verfassung verankerten Gleichheits- und/oder Nichtdiskriminierungsgrundsatz verstoßen, indem sowohl hinsichtlich eines Opfers, das dem Gesetz vom 3. Juli 1967 in Verbindung mit dem königlichen Erlass vom 12. Juni 1970 unterliegt, als auch hinsichtlich eines Opfers, das dem Gesetz vom 10. April 1971 unterliegt, bei einer bleibenden Arbeitsunfähigkeit von weniger als 16% die Renten nicht indexiert werden, während hinsichtlich eines Opfers eines Arbeitsunfalls im öffentlichen Sektor bei der Berechnung der Rente eine nichtindexierte jährliche Entlohnung zum Zeitpunkt des Unfalls und hinsichtlich eines Opfers eines Arbeitsunfalls im Privatsektor eine indexierte Grundentlohnung berücksichtigt wird?

In de tweede plaats, en indien blijkt dat het voordeel van de sociale voorzieningen en van de gezondheidszorg moet worden toegekend aan de vreemdeling die in België verblijft en die op zodanige wijze aan een ziekte lijdt dat die ziekte een reëel risico inhoudt voor zijn leven of fysieke integriteit of een reëel risico inhoudt op een onmenselijke of vernederende behandeling wanneer er geen adequate behandeling is in zijn land van herkomst (of in het land waar hij verblijft), rijst de vraag of die bepalingen, wanneer de lidstaten gebruikmaken van de mogelijkheid die hun bij de voormelde artikelen 28, lid 2, en 29, lid 2, van de richtlijn wordt verleend om de in die bepalingen bedoelde sociale bijstand en gezondheidszorg tot de meest fundamentele prestaties te beperken, terwijl zij overeenkomstig artikel 20, lid 3, van dezelfde richtlijn ertoe zijn gehouden rekening te houden met de specifieke situatie van kwetsbare personen, zoals personen met een handicap, inhouden dat aan die vreemdeling de tegemoetkomingen aan personen met een handicap, voorzien in de wet van 27 februari 1987, te weten de inkomensvervangende tegemoetkoming (waarvan het niet-geïndexeerd basisbedrag is vastgesteld op 4 765,56 euro per jaar, te verhogen met 50 pct. of 100 pct. naargelang de categorie waartoe de betrokken personen behoren), de integratietegemoetkoming (variërend naargelang de graad van zelfredzaamheid van niet-geïndexeerd 870,60 euro tot 7 834,56 euro) of de tegemoetkoming voor hulp aan bejaarden (waarvan het (niet-geïndexeerd) bedrag varieert van 743,98 euro tot 4 884,14 euro), worden toegekend.
An zweiter Stelle, wenn es sich zeigt, dass der Vorteil der Sozialhilfeleistungen und der medizinischen Versorgung einem Ausländer zu gewähren ist, der sich in Belgien aufhält und so sehr an einer Krankheit leidet, dass sie eine tatsächliche Gefahr für sein Leben oder seine körperliche Unversehrtheit oder eine tatsächliche Gefahr einer unmenschlichen oder erniedrigenden Behandlung darstellt, wenn in seinem Herkunftsland - oder dem Land, in dem er sich aufhält - keine angemessene Behandlung vorhanden ist, erhebt sich die Frage, ob diese Bestimmungen in dem Fall, dass die Mitgliedstaaten von der Möglichkeit Gebrauch machen, die ihnen die vorerwähnten Artikel 28 Absatz 2 und 29 Absatz 2 der Richtlinie bieten, die in diesen Bestimmungen erwähnten Sozialhilfeleistungen und medizinische Versorgung auf Kernleistungen zu beschränken, während sie gemäß Artikel 20 Absatz 3 derselben Richtlinie dazu gehalten sind, die spezielle Situation von besonders schutzbedürftigen Personen wie Behinderten zu berücksichtigen, beinhalten, dass diesem Ausländer die im Gesetz vom 27. Februar 1987 vorgesehenen Beihilfen für Personen mit Behinderung, d.h. die Beihilfe zur Ersetzung des Einkommens (deren nichtindexierter Basisbetrag auf 4 765,56 Euro pro Jahr festgesetzt ist und um 50 bzw. 100 Prozent angehoben wird, je nach der Kategorie, zu der die betreffenden Personen gehören), die Eingliederungsbeihilfe (die je nach dem Selbständigkeitsgrad zwischen - nicht indexiert - 870,60 Euro und 7 834,56 Euro schwankt) oder die Beihilfe zur Unterstützung von Betagten (deren nichtindexierter Betrag zwischen 743,98 Euro und 4 884,14 Euro schwankt) gewährt werden.