Vertaling van "behandeling berust " (Nederlands → Duits) :

TERMINOLOGIE

apparatuur voor de behandeling van as gebruiken | uitrusting voor de behandeling van as bedienen | apparatuur voor de behandeling van as bedienen | uitrusting voor de behandeling van as gebruiken
Aschebehandlungsanlagen bedienen

assisteren bij ingrepen ter behandeling van epilepsie | helpen bij chirurgie ter behandeling van epilepsie | assisteren bij chirurgie ter behandeling van epilepsie | helpen bij ingrepen ter behandeling van epilepsie
bei der Epilepsiechirurgie assistieren

berusting
Annahme

empirisch | wat op waarneming berust
empirisch | auf Erfahrung beruhend

raad geven over de behandeling van kleiproducten | advies geven over de behandeling van kleiproducten | adviseren over de behandeling van kleiproducten
über den Umgang mit Tonprodukten aufklären

behandeling
Behandlung

dienst voor behandeling
Behandlungsdienst

termijn van behandeling
Untersuchungsfrist

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Het verschil in behandeling tussen de personen die dieren houden voor uitsluitend of voornamelijk de productie van pelzen en de personen die dieren houden voor andere doeleinden, berust op een objectief criterium.
Der Behandlungsunterschied zwischen Personen, die Tiere ausschließlich oder hauptsächlich zum Zweck der Fellgewinnung halten, und Personen die Tiere zu anderen Zwecken halten, beruht auf einem objektiven Kriterium.

Het verschil in behandeling tussen beide in de prejudiciële vraag bedoelde categorieën van meerderjarige personen berust op een objectief criterium, namelijk het al dan niet eerder geadopteerd zijn.
Der Behandlungsunterschied zwischen den beiden in der Vorabentscheidungsfrage angeführten Kategorien von volljährigen Personen beruht auf einem objektiven Kriterium, nämlich dem Umstand, vorher adoptiert worden zu sein oder nicht.

Zoals de Ministerraad opmerkt, berust het in het geding zijnde verschil in behandeling niet op het criterium van de woonplaats van de kinderen van uit de echt gescheiden ouders, maar wel op het criterium van hun tenlasteneming vanuit fiscaal oogpunt.
Wie der Ministerrat bemerkt, beruht der fragliche Behandlungsunterschied nicht auf dem Kriterium des Wohnsitzes der Kinder von geschiedenen Eltern, sondern vielmehr auf demjenigen ihres Unterhalts in steuerlicher Hinsicht.

Het verschil in behandeling tussen de partijen die betrokken zijn bij de initiële aanstelling van de notaris-vereffenaar en diegenen die betrokken zijn bij zijn vervanging, berust op een objectief criterium, zijnde de stand van de procedure waarin die beslissing wordt genomen : in het eerste geval gaat de beslissing omtrent de keuze van de notaris-vereffenaar vooraf aan de procedure van vereffening en verdeling, terwijl het in het tweede geval gaat om een incident tijdens de afwikkeling van de procedure.
Der Behandlungsunterschied zwischen den Parteien, die von der ursprünglichen Bestellung des Notars-Liquidators betroffen sind, und denjenigen, die von seiner Ersetzung betroffen sind, beruht auf einem objektiven Kriterium, nämlich dem Stand des Verfahrens, bei dem diese Entscheidung getroffen wird; im ersteren Fall erfolgt die Entscheidung über die Wahl des Notars-Liquidators vor dem Verfahren der Auseinandersetzung und Verteilung, während es sich im letzteren Fall um einen Zwischenfall während des Ablaufs des Verfahrens handelt.

Het beginsel van gelijkheid en niet-discriminatie sluit niet uit dat een verschil in behandeling tussen categorieën van personen wordt ingesteld, voor zover dat verschil op een objectief criterium berust en het redelijk verantwoord is.
Der Grundsatz der Gleichheit und Nichtdiskriminierung schließt nicht aus, dass ein Behandlungsunterschied zwischen Kategorien von Personen eingeführt wird, soweit dieser Unterschied auf einem objektiven Kriterium beruht und in angemessener Weise gerechtfertigt ist.

2. Schendt artikel 146, derde lid, van het decreet van 18 mei 1999 houdende de organisatie van de ruimtelijke ordening, zoals toegevoegd door artikel 4 [lees : 7] van het decreet van 4 juni 2003, het door de artikelen 10 en 11 van de Grondwet gewaarborgde gelijkheidsbeginsel doordat de strafbaarheid van de instandhouding van een stedenbouwmisdrijf afhankelijk wordt gemaakt van het aanwezig zijn van omwonenden en het veroorzaken van onaanvaardbare stedenbouwkundige hinder voor die omwonenden zodat er een ongelijke behandeling bestaat tussen personen die een stedenbouwmisdrijf hebben gepleegd dat geen onaanvaardbare stedenbouwkundige hinder voor omwonenden veroorzaakt (en die dus niet voor de instandhouding van de onwettige toestand kunnen worden gestraft) en personen die een stedenbouwmisdrijf hebben gepleegd dat echter wel onaanvaardbare stedenbouwkundige hinder voor omwonenden veroorzaakt (en die dus wel voor de instandhouding van de onwettige toestand kunnen worden gestraft), zonder dat dit verschil in behandeling berust op een objectief criterium en het redelijk verantwoord is ?
2. Verstösst Artikel 146 Absatz 3 des Dekrets vom 18. Mai 1999 über die Organisation der Raumordnung, eingefügt durch Artikel 4 [zu lesen ist: 7] des Dekrets vom 4. Juni 2003, gegen den in den Artikeln 10 und 11 der Verfassung verankerten Gleichheitsgrundsatz, indem er die Strafbarkeit der Aufrechterhaltung einer städtebaulichen Straftat von der Anwesenheit von Anrainern und der Verursachung von für diese Anrainer unzumutbaren städtebaulichen Beeinträchtigungen abhängen lässt, so dass eine Behandlungsungleichheit entsteht zwischen denjenigen, die eine städtebauliche Straftat begangen haben, die keine für die Anrainer unzumutbaren städtebaulichen Beeinträchtigungen verursacht (und die somit nicht wegen der Aufrechterhaltung einer städtebaulichen Straftat bestraft werden können), und denjenigen, die eine städtebauliche Straftat begangen haben, die aber wohl für die Anrainer unzumutbare städtebauliche Beeinträchtigungen verursacht (und die somit wohl wegen der Aufrechterhaltung einer städtebaulichen Straftat bestraft werden können), ohne dass dieser Behandlungsunterschied auf einem objektiven Kriterium beruht und vernünftig gerechtfertigt ist?

2. Schendt artikel 146, derde lid, van het decreet van 18 mei 1999 houdende de organisatie van de ruimtelijke ordening, zoals toegevoegd door artikel 4 [lees : 7] van het decreet van 4 juni 2003, het door de artikelen 10 en 11 van de Grondwet gewaarborgde gelijkheidsbeginsel doordat de strafbaarheid van de instandhouding van een stedenbouwmisdrijf afhankelijk wordt gemaakt van het aanwezig zijn van omwonenden en het veroorzaken van onaanvaardbare stedenbouwkundige hinder voor die omwonenden zodat er een ongelijke behandeling bestaat tussen personen die een stedenbouwmisdrijf hebben gepleegd dat geen onaanvaardbare stedenbouwkundige hinder voor omwonenden veroorzaakt (en die dus niet voor de instandhouding van de onwettige toestand kunnen worden gestraft) en personen die een stedenbouwmisdrijf hebben gepleegd dat echter wel onaanvaardbare stedenbouwkundige hinder voor omwonenden veroorzaakt (en die dus wel voor de instandhouding van de onwettige toestand kunnen worden gestraft), zonder dat dit verschil in behandeling berust op een objectief criterium en het redelijk verantwoord is ?
2. Verstösst Artikel 146 Absatz 3 des Dekrets vom 18. Mai 1999 über die Organisation der Raumordnung, eingefügt durch Artikel 4 des Dekrets vom 4. Juni 2003, gegen den in den Artikeln 10 und 11 der Verfassung verankerten Gleichheitsgrundsatz, indem er die Strafbarkeit der Aufrechterhaltung einer städtebaulichen Straftat von der Anwesenheit von Anrainern und der Verursachung von für diese Anrainer unzumutbaren städtebaulichen Beeinträchtigungen abhängen lässt, so dass eine Behandlungsungleichheit entsteht zwischen denjenigen, die eine städtebauliche Straftat begangen haben, die keine für die Anrainer unzumutbaren städtebaulichen Beeinträchtigungen verursacht (und die somit nicht wegen der Aufrechterhaltung einer städtebaulichen Straftat bestraft werden können), und denjenigen, die eine städtebauliche Straftat begangen haben, die aber wohl für die Anrainer unzumutbare städtebauliche Beeinträchtigungen verursacht (und die somit wohl wegen der Aufrechterhaltung einer städtebaulichen Straftat bestraft werden können), ohne dass dieser Behandlungsunterschied auf einem objektiven Kriterium beruht und vernünftig gerechtfertigt ist?

« Schendt artikel 7, tweede lid, van de wet van 26 juli 1962 betreffende de rechtspleging bij hoogdringende omstandigheden inzake onteigeningen ten algemene nutte, het grondwettelijk gelijkheidsbeginsel en het niet-discriminatiebeginsel vervat in de artikelen 10 en 11 van de Grondwet op zichzelf beschouwd en samengelezen met de artikelen 13 en 160 van de Grondwet en de artikelen 6, § 1, en 14, van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens, doordat door voormeld artikel 7, tweede lid, binnen éénzelfde groep justitiabelen (namelijk de personen die zijn bedoeld in de artikelen 3 en 6 van de wet van 26 juli 1962) een verschil in behandeling wordt ingesteld waarvoor geen redelijke verantwoording bestaat en welke niet op een objectief criterium berust, dit verschil in behandeling erin bestaande dat ingevolge een door de onteigenaar alléén genomen geheel éénzijdige en willekeurig in de tijd gekozen subjectieve beslissing om de gerechtelijke fase te doen aanvangen, de ene groep justitiabelen in de mogelijkheid is om de interne en externe wettigheidscontrole van een onteigeningsbesluit te laten geschieden door de Raad van State terwijl de andere groep justitiabelen verplicht is om deze interne en externe wettigheidscontrole van een onteigeningsbesluit te laten geschieden door de Vrederechter, terwijl het vaststaat en niet kan worden betwist dat beide vormen van wettigheidstoetsing niet gelijkwaardig kunnen zijn gelet op de wijze waarop de wettigheidstoetsing die door de Vrederechter wordt uitgeoefend door het voormelde artikel 7, tweede lid, georganiseerd is en deze beide vormen van wettigheidstoetsing evenmin gelijkaardig zijn ?
« Verstösst Artikel 7 Absatz 2 des Gesetzes vom 26. Juli 1962 über das Dringlichkeitsverfahren in bezug auf die Enteignung zu gemeinnützigen Zwecken gegen den in den Artikeln 10 und 11 der Verfassung - an sich und in Verbindung mit den Artikeln 13 und 160 der Verfassung und den Artikeln 6 Absatz 1 und 14 der Europäischen Menschenrechtskonvention - enthaltenen Gleichheits- und Nichtdiskriminierungsgrundsatz, indem durch den obengenannten Artikel 7 Absatz 2 innerhalb der gleichen Gruppe von Rechtsuchenden (nämlich den Personen, die in den Artikeln 3 und 6 des Gesetzes vom 26. Juli 1962 genannt werden) ein Behandlungsunterschied eingeführt wird, der weder vernünftig gerechtfertigt ist noch auf einem objektiven Kriterium beruht, wobei dieser Behandlungsunterschied darin besteht, dass aufgrund einer nur durch den Enteigner allein völlig einseitig und zeitlich willkürlich getroffenen subjektiven Entscheidung, die Gerichtsphase beginnen zu lassen, eine Gruppe von Rechtsuchenden die interne und externe Gesetzlichkeitskontrolle eines Enteignungserlasses durch den Staatsrat vornehmen lassen kann, während eine andere Gruppe von Rechtsuchenden verpflichtet ist, diese interne und externe Gesetzlichkeitskontrolle eines Enteignungserlasses durch den Friedensrichter vornehmen zu lassen, obgleich unanfechtbar feststeht, dass erstens beide Formen der Gesetzlichkeitskontrolle wegen der Art und Weise, in der die durch den Friedensrichter durchgeführte Gesetzlichkeitskontrolle im obengenannten Artikel 7 Absatz 2 organisiert wird, nicht gleichwertig sein können, und dass zweitens diese beiden Formen der Gesetzlichkeitskontrolle auch nicht gleichartig sind?

terwijl het recht op collectieve onderhandelingen uitdrukkelijk is erkend door de in het middel bedoelde bepalingen, inzonderheid artikel 23 van de Grondwet, terwijl de Koning de honoraria evenwel eenzijdig vaststelt wanneer het gaat om honoraria die worden gevraagd indien de ziekenhuisopname plaatsheeft in een eenpersoonskamer, op uitdrukkelijk verzoek van de patiënt en zonder dat dit noodzakelijk is voor zijn behandeling, terwijl de vaststelling van de honoraria daarentegen gebeurt na een adviesprocedure wanneer het gaat om een opname in een meerpersoonskamer of een tweepersoonskamer, of wegens medische redenen in een eenpersoonskamer, terwijl dit verschil in behandeling betreffende de manier waarop de honoraria worden vastgesteld niet berust op een criterium dat redelijk is of evenredig met het nagestreefde doel; terwijl die discriminatie des te erger is daar het recht op collectieve onderhandelingen uitdrukkelijk in de Grondwet is erkend ».
während das Recht auf Tarifverhandlungen ausdrücklich durch die im Klagegrund angeführten Bestimmungen anerkannt ist, insbesondere Artikel 23 der Verfassung, der König jedoch die Honorare einseitig festlegt, wenn es sich um die Honorare handelt, die bei einem Krankenhausaufenthalt gefordert werden, der auf ausdrücklichen Wunsch des Patienten und ohne dass dies für seine Behandlung erforderlich wäre in einem Einzelzimmer stattfindet, während diese Festlegung der Honorare hingegen im Anschluss an ein Verfahren mit Stellungnahmen erfolgt, wenn es sich um einen Krankenhausaufenthalt im Zweibettzimmer oder im Gemeinschaftszimmer oder aus medizinischen Gründen im Einzelzimmer handelt, und dieser Behandlungsunterschied in bezug auf die Weise der Festsetzung der Honorare nicht auf einem vernünftigen oder im Verhältnis zur Zielsetzung stehenden Kriterium beruht; während diese Diskriminierung um so stärker ist, als das Recht auf Tarifverhandlungen ausdrücklich in der Verfassung anerkannt ist ».

De verzoekende partijen antwoorden dat het bekritiseerde verschil in behandeling niet op een objectief criterium berust, omdat het, zoals zij hebben gezegd, niet op precieze voorwaarden berust, terwijl de voormelde koninklijke besluiten van 3 mei 1999 aantonen dat de definitie van dergelijke voorwaarden mogelijk is.
Die klagenden Parteien erwidern, dass der beanstandete Behandlungsunterschied sich nicht auf ein objektives Kriterium stütze, da er, wie sie dargelegt hätten, nicht auf präzisen Bedingungen beruhe, während die obenerwähnten königlichen Erlasse vom 3. Mai 1999 bewiesen, dass es möglich sei, solche Bedingungen zu definieren.