Traduction de «behandeling of zelfs » (Néerlandais → Allemand) :

TERMINOLOGIE

aan de geadresseerde zelf af te geven | aan de geadresseerde zelf afgeven | aan de geadresseerde zelf te overhandigen
eigenhändig aushändigen | eigenhändig zustellen

zelf-assemblage van strukturen | zelf-assemblerende structuren
selbstordnende Strukturen

terpostbezorging door de klant zelf | zelf posten
Selbsteinlieferung

assisteren bij ingrepen ter behandeling van epilepsie | helpen bij chirurgie ter behandeling van epilepsie | assisteren bij chirurgie ter behandeling van epilepsie | helpen bij ingrepen ter behandeling van epilepsie
bei der Epilepsiechirurgie assistieren

apparatuur voor de behandeling van as gebruiken | uitrusting voor de behandeling van as bedienen | apparatuur voor de behandeling van as bedienen | uitrusting voor de behandeling van as gebruiken
Aschebehandlungsanlagen bedienen

bij de zaak zelf voegen
mit der Hauptsache verbinden

raad geven over de behandeling van kleiproducten | advies geven over de behandeling van kleiproducten | adviseren over de behandeling van kleiproducten
über den Umgang mit Tonprodukten aufklären

zelf optreden
selbst auftreten

in de beoordeling van de zaken zelf treden
über die Sache selbst erkennen

uitspraak over de grond van het geschil doen | over de zaak zelf beslissen
zur Sache entscheiden | in der Sache selbst entscheiden

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

EUROPA - EU law and publications - EUR-Lex - EUR-Lex - 62016CA0270 - EN - Zaak C-270/16: Arrest van het Hof (Derde kamer) van 18 januari 2018 (verzoek om een prejudiciële beslissing ingediend door de Juzgado de lo Social n° 1 de Cuenca — Spanje) — Carlos Enrique Ruiz Conejero / Ferroser Servicios Auxiliares SA, Ministerio Fiscal [Prejudiciële verwijzing — Sociale politiek — Richtlijn 2000/78/EG — Gelijke behandeling in arbeid en beroep — Artikel 2, lid 2, onder b), i) — Verbod van discriminatie op grond van handicap — Nationale wetgeving op grond waarvan een werknemer onder bepaalde voorwaarden mag worden ontslagen wegens periodieke, zelfs gerechtvaardigde, afwezigheid op het werk — Afwezigheid van de werknemer wegens ziekten die toe te schrijven zijn aan zijn handicap — Verschil in behandeling op grond van handicap — Indirecte discriminatie — Rechtvaardiging — Bestrijding van absenteïsme op het werk — Passend karakter — Evenredigheid] // Arrest van het Hof (Derde kamer) van 18 januari 2018 (verzoek om een prejudiciële beslissing ingediend door de Juzgado de lo Social n - 1 de Cuenca — Spanje) — Carlos Enrique Ruiz Conejero / Ferroser Servicios Auxiliares SA, Ministerio Fiscal // (Zaak C-270/16) - ( // ([Prejudiciële verwijzing - Sociale politiek - Richtlijn 2000/78/EG - Gelijke behandeling in arbeid en beroep - Artikel 2, lid 2, onder b), i) - Verbod van discriminatie op grond van handicap - Nationale wetgeving op grond waarvan een werknemer onder bepaalde voorwaarden mag worden ontslagen wegens periodieke, zelfs gerechtvaardigde, afwezigheid op het werk - Afwezigheid van de werknemer wegens ziekten die toe te schrijven zijn aan zijn handicap - Verschil in behandeling op grond van handicap - Indirecte discriminatie - Rechtvaardiging - Bestrijding van absenteïsme op het werk - Passend karakter - Evenredigheid])
EUROPA - EU law and publications - EUR-Lex - EUR-Lex - 62016CA0270 - EN - Rechtssache C-270/16: Urteil des Gerichtshofs (Dritte Kammer) vom 18. Januar 2018 (Vorabentscheidungsersuchen des Juzgado de lo Social n° 1 de Cuenca — Spanien) — Carlos Enrique Ruiz Conejero/Ferroser Servicios Auxiliares SA, Ministerio Fiscal (Vorlage zur Vorabentscheidung — Sozialpolitik — Richtlinie 2000/78/EG — Gleichbehandlung in Beschäftigung und Beruf — Art. 2 Abs. 2 Buchst. b Ziff. i — Verbot der Diskriminierung wegen einer Behinderung — Nationale Rechtsvorschriften, nach denen ein Beschäftigter unter bestimmten Voraussetzungen wegen wiederkehrender, wenn auch gerechtfertigter Abwesenheiten vom Arbeitsplatz entlassen werden kann — Fehlzeiten des Arbeitnehmers aufgrund von Krankheiten, die auf seine Behinderung zurückzuführen sind — Ungleichbehandlung wegen einer Behinderung — Mittelbare Diskriminierung — Rechtfertigung — Bekämpfung von Absentismus am Arbeitsplatz — Angemessenheit — Verhältnismäßigkeit) // Urteil des Gerichtshofs (Dritte Kammer) vom 18. Januar 2018 (Vorabentscheidungsersuchen des Juzgado de lo Social n - 1 de Cuenca — Spanien) — Carlos Enrique Ruiz Conejero/Ferroser Servicios Auxiliares SA, Ministerio Fiscal // (Rechtssache C-270/16) - ( // ((Vorlage zur Vorabentscheidung - Sozialpolitik - Richtlinie 2000/78/EG - Gleichbehandlung in Beschäftigung und Beruf - Art. 2 Abs. 2 Buchst. b Ziff. i - Verbot der Diskriminierung wegen einer Behinderung - Nationale Rechtsvorschriften, nach denen ein Beschäftigter unter bestimmten Voraussetzungen wegen wiederkehrender, wenn auch gerechtfertigter Abwesenheiten vom Arbeitsplatz entlassen werden kann - Fehlzeiten des Arbeitnehmers aufgrund von Krankheiten, die auf seine Behinderung zurückzuführen sind - Ungleichbehandlung wegen einer Behinderung - Mittelbare Diskriminierung - Rechtfertigung - Bekämpfung von Absentismus am Arbeitsplatz - Angemessenheit - Verhältnismäßigkeit))

7. Indien de verzekerde de kosten voor een medische behandeling waarvoor toestemming is verleend geheel of gedeeltelijk zelf heeft betaald en de kosten die het bevoegde orgaan op grond van lid 6 verplicht is aan het orgaan van de verblijfplaats of aan de verzekerde zelf te vergoeden (werkelijke kostprijs) lager zijn dan de kosten die het voor dezelfde behandeling in de bevoegde lidstaat zou hebben moeten dragen (fictieve kostprijs), dan vergoedt het bevoegde orgaan op verzoek de door de verzekerde gemaakte kosten van de behandeling tot het bedrag waarmee de fictieve kostprijs de werkelijke kostprijs overstijgt.
(7) Hat der Versicherte einen Teil oder die gesamten Kosten der genehmigten ärztlichen Behandlung tatsächlich selbst getragen und sind die vom zuständigen Träger dem Träger des Aufenthaltsorts oder nach Absatz 6 dem Versicherten zu erstattenden Kosten (tatsächliche Kosten) geringer als die Kosten, die er für die gleiche Behandlung im zuständigen Mitgliedstaat hätte übernehmen müssen (angenommene Kosten), so erstattet der zuständige Träger auf Antrag die dem Versicherten entstandenen Behandlungskosten bis zur Höhe des Betrags, um den die angenommenen Kosten die tatsächlichen Kosten überschreiten.

De verzoekende partijen voeren een schending aan van de artikelen 10, 11 en 172 van de Grondwet door artikel 110 van de wet van 26 december 2015, aangezien de door artsen verstrekte geneesmiddelen en medische hulpmiddelen bij een ingreep of een behandeling met een esthetisch karakter onderworpen zouden zijn aan het btw-tarief van 21 %, terwijl de door artsen verstrekte geneesmiddelen en medische hulpmiddelen bij een ingreep of een behandeling met een therapeutisch doel (achtste middel in de zaak nr. 6465), dan wel de door artsen voorgeschreven en door patiënten zelf bij de apotheker gehaalde geneesmiddelen en medische hulpmiddelen bij een ingreep of een behandeling met een esthetisch karakter (negende middel in de zaak nr. 6465), onderworpen zouden zijn aan het btw-tarief van 6 %, zonder dat er voor dat verschil in behandeling een redelijke verantwoording bestaat.
Die klagenden Parteien führen einen Verstoß gegen die Artikel 10, 11 und 172 der Verfassung durch Artikel 110 des Gesetzes vom 26. Dezember 2015 an, weil die durch Ärzte verabreichten Arzneimittel und Medizinprodukte bei einem Eingriff oder einer Behandlung ästhetischer Art dem Mehrwertsteuersatz von 21 % unterlägen, während die durch Ärzte verabreichten Arzneimittel und Medizinprodukte bei einem Eingriff oder einer Behandlung mit einem therapeutischen Zweck (achter Klagegrund in der Rechtssache Nr. 6465) beziehungsweise die durch Ärzte verschriebenen und durch Patienten selbst bei Apothekern besorgten Arzneimittel und Medizinprodukte bei einem Eingriff oder einer Behandlung ästhetischer Art (neuer Klagegrund in der Rechtssache Nr. 6465) dem Mehrwertsteuersatz von 6 % unterlägen, ohne dass es für diesen Behandlungsunterschied eine vernünftige Rechtfertigung gebe.

Zaak C-270/16: Arrest van het Hof (Derde kamer) van 18 januari 2018 (verzoek om een prejudiciële beslissing ingediend door de Juzgado de lo Social n° 1 de Cuenca — Spanje) — Carlos Enrique Ruiz Conejero / Ferroser Servicios Auxiliares SA, Ministerio Fiscal [Prejudiciële verwijzing — Sociale politiek — Richtlijn 2000/78/EG — Gelijke behandeling in arbeid en beroep — Artikel 2, lid 2, onder b), i) — Verbod van discriminatie op grond van handicap — Nationale wetgeving op grond waarvan een werknemer onder bepaalde voorwaarden mag worden ontslagen wegens periodieke, zelfs gerechtvaardigde, afwezigheid op het werk — Afwezigheid van de werknemer wegens ziekten die toe te schrijven zijn aan zijn handicap — Verschil in behandeling op grond van handicap — Indirecte discriminatie — Rechtvaardiging — Bestrijding van absenteïsme op het werk — Passend karakter — Evenredigheid]
Rechtssache C-270/16: Urteil des Gerichtshofs (Dritte Kammer) vom 18. Januar 2018 (Vorabentscheidungsersuchen des Juzgado de lo Social n° 1 de Cuenca — Spanien) — Carlos Enrique Ruiz Conejero/Ferroser Servicios Auxiliares SA, Ministerio Fiscal (Vorlage zur Vorabentscheidung — Sozialpolitik — Richtlinie 2000/78/EG — Gleichbehandlung in Beschäftigung und Beruf — Art. 2 Abs. 2 Buchst. b Ziff. i — Verbot der Diskriminierung wegen einer Behinderung — Nationale Rechtsvorschriften, nach denen ein Beschäftigter unter bestimmten Voraussetzungen wegen wiederkehrender, wenn auch gerechtfertigter Abwesenheiten vom Arbeitsplatz entlassen werden kann — Fehlzeiten des Arbeitnehmers aufgrund von Krankheiten, die auf seine Behinderung zurückzuführen sind — Ungleichbehandlung wegen einer Behinderung — Mittelbare Diskriminierung — Rechtfertigung — Bekämpfung von Absentismus am Arbeitsplatz — Angemessenheit — Verhältnismäßigkeit)

Er blijkt geen redelijke verantwoording te zijn voor het verschil in behandeling tussen, enerzijds, de verzekerde zelf, die een overgangsregeling kan genieten wanneer hij op 31 december 2006 reeds twintig jaar aan de verzekering in het stelsel van de overzeese sociale zekerheid heeft bijgedragen, en, anderzijds, de ex-echtgenoot van die verzekerde voor wie een dergelijke overgangsregeling niet geldt.
Es gibt offensichtlich keine vernünftige Rechtfertigung für den Behandlungsunterschied zwischen einerseits dem Versicherten selbst, der in den Vorteil einer Übergangsregelung gelangen kann, wenn er am 31. Dezember 2006 bereits seit zwanzig Jahren an der Versicherung im System der überseeischen sozialen Sicherheit teilgenommen hat, und andererseits dem ehemaligen Ehepartner dieses Versicherten, für den eine solche Übergangsregelung nicht gilt.

Dat verschil in behandeling is niet redelijk verantwoord aangezien het tot gevolg heeft dat aan de indiener van het beroep het voordeel wordt ontzegd van artikel 381 van het WIB 1992 (mogelijkheid om nieuwe stukken of nieuwe grieven neer te leggen) (artikel 378, tweede lid, en artikel 381) en, daarnaast, dat aan de bestendige deputatie zelf, als overheid die uitspraak heeft gedaan over het beroep, de mogelijkheid wordt ontzegd om kennis te nemen van het dossier en van de eventuele nieuwe stukken ter griffie van het hof van beroep (artikel 382).
Dieser Behandlungsunterschied ist nicht vernünftig gerechtfertigt, da er zur Folge hat, dem Beschwerdeführer den Vorteil von Artikel 381 des EStGB 1992 zu entziehen (Möglichkeit, neue Schriftstücke oder neue Beschwerden zu hinterlegen) (Artikel 378 Absatz 2 und Artikel 381), und dem Ständigen Ausschuss selbst, als Behörde, die über die Beschwerde geurteilt hat, die Möglichkeit zu entziehen, in der Kanzlei des Appellationshofes die Akte und die etwaigen neuen Schriftstücke einzusehen (Artikel 382).

De verzoekende partijen voeren vervolgens aan (tweede onderdeel van het middel in de zaak nr. 6082 en twaalfde middel in de zaak nr. 6136) dat een verschil in behandeling zou volgen uit het feit dat ministerieel geïnterneerden geïnterneerd zullen blijven tot het verstrijken van hun vrijheidsstraf en zelfs langer, terwijl dat niet meer het geval zal zijn, vanaf de inwerkingtreding van de Interneringswet 2014, voor veroordeelden die gedurende hun hechtenis een mentale stoornis ontwikkelen, desnoods doordat die laatsten, indien hun geestestoestand dat vereist, bij het verstrijken van hun straf zouden kunnen worden onderworpen aan de gemeenrechtelijke regeling van de wet van 26 juni 1990 betreffende de bescherming van de persoon van de geesteszieke.
Die klagenden Parteien führen anschließend an (zweiter Teil des Klagegrunds in der Rechtssache Nr. 6082 und zwölfter Klagegrund in der Rechtssache Nr. 6136), dass sich ein Behandlungsunterschied aus dem Umstand ergebe, dass die ministeriell internierten Personen bis zum Ablauf ihrer Freiheitsstrafe und selbst länger interniert bleiben würden, während dies nicht mehr der Fall sein werde ab dem Inkrafttreten des Internierungsgesetzes 2014 für Verurteilte, die während ihrer Haft eine mentale Störung entwickelten, gegebenenfalls indem den Letztgenannten, wenn ihr Geisteszustand es erfordere, bei Ablauf ihrer Strafe die gemeinrechtliche Regelung des Gesetzes vom 26. Juni 1990 über den Schutz der Person des Geisteskranken auferlegt werden könne.

Zoals in B.4.3 van het voormelde arrest nr. 125/2011 is vermeld, kan de bedoeling om een geleidelijke harmonisatie van het statuut van arbeider en dat van bediende te bereiken, thans niet langer een verschil in behandeling verantwoorden zoals datgene dat wordt aangeklaagd in de prejudiciële vraag, zelfs indien de voormelde wet van 12 april 2011, te dezen van toepassing, de opzeggingstermijnen heeft aangepast teneinde de statuten geleidelijk op elkaar af te stemmen.
Wie in B.4.3 des vorerwähnten Entscheids Nr. 125/2011 angeführt wurde, kann die Absicht, eine schrittweise Harmonisierung zwischen dem Statut der Arbeiter und demjenigen der Angestellten zu erreichen, nicht mehr einen Behandlungsunterschied rechtfertigen, wie er in der Vorabentscheidungsfrage bemängelt wird, selbst wenn durch das vorerwähnte Gesetz vom 12. April 2011, das im vorliegenden Fall anwendbar ist, die Kündigungsfristen abgeändert wurden, um die Statute allmählich aneinander anzugleichen.

Het met redenen omklede advies van vandaag, dat volgt op aanmaningsbrieven van juni 2009 en juni 2013, houdt verband met: buitensporige lozingen van afvalwater in Llanelli en Gowerton (Wales), in de kwetsbare watergebieden van de Burry Inlet — deze vinden zelfs plaats bij normale weeromstandigheden en niet enkel na hevige regenval; het ontbreken van een secundaire behandeling van afvalwater in 9 agglomeraties waaronder Gibraltar; en het ontbreken van een ingrijpender behandeling van afvalwater in 24 agglomeraties die als kwetsbaar worden aangemerkt.
Die heutige mit Gründen versehene Stellungnahme folgt Aufforderungsschreiben aus dem Juni 2009 und Juni 2013 und betrifft das übermäßige Einströmen von Abwasser in Llanelli und Gowerton (Wales) in die empfindlichen Gewässer der Burry-Mündung selbst unter normalen Wetterbedingungen (d. h. nicht nur bei Starkregen), die fehlende Zweitbehandlung von Abwasser in neun Ballungsräumen einschließlich Gibraltar sowie die fehlende Weiterbehandlung von Abwasser in 24 Ballungsräumen, die als empfindliche Gebiete eingestuft sind.

c)zij ervoor bestemd zijn om te worden gesorteerd of te worden onderworpen aan andere fysische behandelingen, zodat na deze behandeling de in de punten 2.1.5, 2.1.6, 2.1.7, 2.1.8, 2.1.10 en 2.1.11 van de bijlage vastgestelde maximumgehalten niet worden overschreden en de behandeling zelf geen andere schadelijke reststoffen doet ontstaan.
c)einer Sortierung oder einer anderen physikalischen Behandlung unterzogen werden und nach dieser Behandlung die unter den Nummern 2.1.5, 2.1.6, 2.1.7, 2.1.8, 2.1.10 und 2.1.11 des Anhangs festgelegten Höchstgehalte nicht überschreiten, wobei diese Behandlung keine sonstigen schädlichen Rückstände verursachen darf.