Traduction de «behandeling van ongeveer » (Néerlandais → Allemand) :

TERMINOLOGIE

ongeval in het woon-werkverkeer | ongeval op weg naar of van het werk | ongeval op weg van of naar het werk
Wegeunfall

assisteren bij ingrepen ter behandeling van epilepsie | helpen bij chirurgie ter behandeling van epilepsie | assisteren bij chirurgie ter behandeling van epilepsie | helpen bij ingrepen ter behandeling van epilepsie
bei der Epilepsiechirurgie assistieren

apparatuur voor de behandeling van as gebruiken | uitrusting voor de behandeling van as bedienen | apparatuur voor de behandeling van as bedienen | uitrusting voor de behandeling van as gebruiken
Aschebehandlungsanlagen bedienen

chemisch ongeval [ ongeval met chemische stoffen ]
Chemieunfall

locatie van het ongeval ontruimen | ongevalslocatie vrijmaken | locatie van het ongeval vrijmaken | ongevalslocatie ontruimen
Unfallstelle reinigen

ongeveer | ong. [Abbr.] | ongev. [Abbr.]
rund | ungefähr | zirka | r. [Abbr.] | rd [Abbr.] | ugf [Abbr.] | ung. [Abbr.] | ungf. [Abbr.] | za. [Abbr.]

door- of wegrijden na een ongeval | doorrijden na ongeval | vluchtmisdrijf
Fahrerflucht | unerlaubtes Entfernen vom Unfallort | Unfallflucht

gelijke behandeling van man en vrouw [ gelijke behandeling van vrouwen en mannen | gelijkheid van vrouwen en mannen | gendergelijkheid | gendergelijkheidsindex | genderongelijkheid | genderongelijkheidsindex | ongelijke behandeling van vrouwen en mannen ]
Gleichheit von Mann und Frau [ Geschlechtspezifische Ungleichheiten | Gleichstellung der Geschlechter | Index zum Geschlechtergefälle | Index zur Gleichstellung der Geschlechter ]

gelijke behandeling [ gelijke arbeidsmogelijkheden | gelijke kansen | gelijke rechten | ongelijke behandeling | positieve discriminatie | toelating op voet van gelijkheid ]
Gleichbehandlung [ Chancengleichheit | Gleichheitsgrundsatz | Grundsatz der Nichtdiskriminierung | positive Diskriminierung | ungleiche Behandlung ]

zwaar ongeval
schwerwiegender Unfall

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Uit de motieven van de verwijzingsbeslissing en uit de bewoordingen van de twee prejudiciële vragen blijkt dat het Hof wordt verzocht zich uit te spreken over de bestaanbaarheid van artikel 1382 van het Burgerlijk Wetboek met de artikelen 10, 11 en 24, § 4, van de Grondwet, in zoverre de in het geding zijnde wetsbepaling, in die zin geïnterpreteerd dat zij aan de Franse Gemeenschap niet het recht verleent om van de persoon die aansprakelijk is voor een ongeval op de weg naar en van het werk van een leerkracht die in een door de Franse Gemeenschap gesubsidieerde onderwijsinstelling werkt, de terugbetaling te verkrijgen van de weddetoelagen die die overheid aan die leerkracht heeft betaald tijdens zijn afwezigheden die voortvloeien uit diens arbeidsongeschiktheid die door het ongeval is veroorzaakt, een verschil in behandeling zou invoeren tussen, enerzijds, de Franse Gemeenschap, in haar hoedanigheid van subsidiërende overheid van een dergelijke instelling, en, anderzijds, de Franse Gemeenschap die, in haar hoedanigheid van inrichtende macht van een onderwijsinstelling, met toepassing van die wetsbepaling en zoals in de twee voormelde arresten van het Hof van Cassatie wordt vermeld, het recht heeft om van de persoon die aansprakelijk is voor een ongeval op de weg naar en van het werk van een leerkracht die in een dergelijke instelling werkt, de integrale terugbetaling te verkrijgen van de wedden die aan die leerkracht zijn gestort tijdens zijn afwezigheden die voortvloeien uit zijn arbeidsongeschiktheid.
Aus der Begründung der Vorlageentscheidung und aus dem Wortlaut der zwei Vorabentscheidungsfragen geht hervor, dass der Gerichtshof gebeten wird, über die Vereinbarkeit von Artikel 1382 des Zivilgesetzbuches mit den Artikeln 10, 11 und 24 § 4 der Verfassung zu befinden, insofern in der Auslegung, dass der Französischen Gemeinschaft nicht das Recht verliehen werde, von der Person, die für einen Wegeunfall haftbar sei, der einer Lehrkraft verursacht worden sei, die in einer durch die Französische Gemeinschaft subventionierten Unterrichtsanstalt arbeite, die Erstattung der Gehaltssubventionen zu erreichen, die diese Behörde dieser Lehrkraft während ihrer Abwesenheiten infolge einer durch den Unfall verursachten Arbeitsunfähigkeit gezahlt habe, durch die fragliche Gesetzesbestimmung ein Behandlungsunterschied eingeführt werde zwischen einerseits der Französischen Gemeinschaft in ihrer Eigenschaft als subventionierende Behörde einer solchen Einrichtung und andererseits der Französischen Gemeinschaft, die in ihrer Eigenschaft als Organisationsträger einer Unterrichtsanstalt in Anwendung dieser Gesetzesbestimmung und wie es in den beiden vorerwähnten Entscheiden des Kassationshofes angeführt worden sei, berechtigt sei, von der Person, die für einen Wegeunfall einer in einer solchen Einrichtung arbeitenden Lehrkraft haftbar sei, die vollständige Erstattung der Gehälter zu erlangen, die dieser Lehrkraft während ihrer sich aus der Arbeitsunfähigkeit ergebenden Abwesenheiten gezahlt worden seien.

In die zin geïnterpreteerd dat het de Franse Gemeenschap niet het recht verleent om van de persoon die aansprakelijk is voor een ongeval op de weg naar en van het werk dat is veroorzaakt aan een leerkracht die in een door de Franse Gemeenschap gesubsidieerde onderwijsinstelling werkt, de terugbetaling te verkrijgen van de weddetoelagen die die overheid aan die leerkracht heeft betaald tijdens zijn afwezigheden als gevolg van diens door het ongeval veroorzaakte arbeidsongeschiktheid, voert artikel 1382 van het Burgerlijk Wetboek een verschil in behandeling in tussen, enerzijds, de Franse Gemeenschap in haar hoedanigheid van subsidiërende overheid van een dergelijke instelling en, anderzijds, de Franse Gemeenschap die, in haar hoedanigheid van inrichtende macht van een onderwijsinstelling, met toepassing van dezelfde wetsbepaling en zoals aangegeven in B.6, het recht heeft om van de persoon die aansprakelijk is voor een ongeval op de weg naar en van het werk dat is veroorzaakt aan een leerkracht die in een dergelijke instelling werkt, de volledige terugbetaling te verkrijgen van de wedden die aan die leerkracht zijn betaald tijdens zijn afwezigheden als gevolg van zijn arbeidsongeschiktheid.
Dahin ausgelegt, dass er der Französischen Gemeinschaft nicht das Recht verleiht, von der Person, die für einen Wegeunfall haftbar ist, der einer Lehrkraft verursacht wurde, die in einer durch die Französische Gemeinschaft subventionierten Unterrichtsanstalt arbeitet, die Erstattung der Gehaltssubventionen zu erreichen, die diese Behörde dieser Lehrkraft während ihrer Abwesenheiten infolge ihrer durch den Unfall verursachten Arbeitsunfähigkeit gezahlt hat, führt Artikel 1382 des Zivilgesetzbuches einen Behandlungsunterschied ein zwischen einerseits der Französischen Gemeinschaft in ihrer Eigenschaft als subventionierende Behörde einer solchen Einrichtung und andererseits der Französischen Gemeinschaft, die in ihrer Eigenschaft als Organisationsträger einer Unterrichtsanstalt in Anwendung derselben Gesetzesbestimmung und wie es in B.6 angegeben wurde, berechtigt ist, von der Person, die für einen Wegeunfall haftbar ist, der einer in einer solchen Einrichtung arbeitenden Lehrkraft verursacht wurde, die vollständige Erstattung der Gehälter zu erlangen, die dieser Lehrkraft während ihrer sich aus der Arbeitsunfähigkeit ergebenden Abwesenheiten gezahlt worden sind.

Uit de motivering van de verwijzingsbeslissing blijkt dat het Hof wordt verzocht uitspraak te doen over de bestaanbaarheid van die wetsbepaling met de artikelen 10, 11 en 24, § 4, van de Grondwet doordat zij een verschil in behandeling zou invoeren tussen, enerzijds, de Franse Gemeenschap, handelend in de hoedanigheid van inrichtende macht van een onderwijsinstelling en, anderzijds, de Franse Gemeenschap, handelend in de hoedanigheid van subsidiërende overheid van een dergelijke instelling, in zoverre het slechts in haar eerste hoedanigheid zou zijn dat zij bij de schuldige derde die aansprakelijk is voor een aan een leerkracht veroorzaakt ongeval op de weg naar en van het werk, de terugbetaling zou kunnen verkrijgen van de bezoldiging en van de daarmee verbonden lasten die ten voordele van die leerkracht zijn betaald tijdens diens periodes van afwezigheid die verbonden zijn met de arbeidsongeschiktheid als gevolg van dat ongeval.
Aus der Begründung der Vorlageentscheidung geht hervor, dass der Gerichtshof gebeten wird, über die Vereinbarkeit dieser Gesetzesbestimmung mit den Artikeln 10, 11 und 24 § 4 der Verfassung zu befinden, indem sie einen Behandlungsunterschied einführen würde zwischen einerseits der Französischen Gemeinschaft, handelnd in ihrer Eigenschaft als Organisationsträger einer Unterrichtsanstalt, und andererseits der Französischen Gemeinschaft, handelnd in ihrer Eigenschaft als bezuschussende Behörde einer solchen Anstalt, insofern sie nur in ihrer erstgenannten Eigenschaft vom schuldigen Dritten, der für einen einer Lehrkraft verursachten Wegeunfall haftbar sei, die Rückerstattung der Entlohnung samt Lasten erhalten könne, die zugunsten dieser Lehrkraft während der Zeiträume ihrer Abwesenheit infolge der auf diesen Unfall zurückzuführenden Arbeitsunfähigkeit gezahlt worden sei.

« Schenden artikel 1382-1383 BW en artikel 95 Wet betreffende de verzekeringen al of niet de artikelen 10 en 11 van de Grondwet in zoverre de bepalingen ervan, in de interpretatie die het Hof van Cassatie eraan geeft, met name in zijn arrest van 4 februari 2014 (P.13.0992.N), op het vlak van vergoeding van de schade die de werkgever heeft geleden als gevolg van de loondoorbetaling een verschil in behandeling invoeren tussen, enerzijds de derde die aansprakelijk is voor een ongeval (of diens b.a. verzekeraar) waarvan een ambtenaar het slachtoffer is en, anderzijds, de derde die aansprakelijk is voor een ongeval (of diens b.a. verzekeraar) waarvan een werknemer uit de privésector het slachtoffer is, wanneer de werkgever in de publieke sector betreffend een arbeidsongevallenverzekering heeft afgesloten bij een verzekeraar ?
« Verstoßen die Artikel 1382 und 1383 des Zivilgesetzbuches und Artikel 95 des Gesetzes über die Versicherungen gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, insofern ihre Bestimmungen in der Auslegung durch den Kassationshof, insbesondere in dessen Entscheid vom 4. Februar 2014 (P.13.0992.N), in Bezug auf die Entschädigung für den vom Arbeitgeber infolge der Lohnfortzahlung erlittenen Schaden einen Behandlungsunterschied einführen zwischen einerseits dem für einen Unfall haftenden Dritten (oder seinem Haftpflichtversicherer), wobei ein Beamter das Opfer ist, und andererseits dem für einen Unfall haftenden Dritten (oder seinem Haftpflichtversicherer), wobei ein Arbeitnehmer des Privatsektors das Opfer ist, wenn der Arbeitgeber des öffentlichen Sektors diesbezüglich eine Arbeitsunfallversicherung bei einem Versicherer abgeschlossen hat?

Bericht voorgeschreven bij artikel 74 van de bijzondere wet van 6 januari 1989 Bij vonnis van 10 juni 2016 in zake Quentin Dantinnes tegen Henri Rasetta en de tussenkomende partijen, de nv « Generali Belgium » en de nv « AG Insurance », waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 22 juni 2016, heeft de Politierechtbank Henegouwen, afdeling Charleroi, de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Is een verschil in behandeling tussen de eigenaars en bestuurders van bij het ongeval betrokken voertuigen, die, op grond van artikel 3 van de wet van 21 november 1989, de vergoeding, ten laste van hun verzekeraar van de burgerrechtelijke aansprakelijkheid inzake motorrijtuigen, van de aan hun voertuig veroorzaakte schade zou worden ontzegd, enerzijds, en de benadeelde derden die, ten laste van de verzekeraars van de betrokken voertuigen, recht zouden hebben op de vergoeding van hun lichamelijke letsels maar ook van hun materiële schade, anderzijds, verantwoord in het licht van de artikelen 10 en 11 van de Grondwet ?
Bekanntmachung vorgeschrieben durch Artikel 74 des Sondergesetzes vom 6. Januar 1989 In seinem Urteil vom 10. Juni 2016 in Sachen Quentin Dantinnes gegen Henri Rasetta und der intervenierenden Parteien « Generali Belgium » AG und « AG Insurance » AG, dessen Ausfertigung am 22. Juni 2016 in der Kanzlei des Gerichtshofes eingegangen ist, hat das Polizeigericht Hennegau, Abteilung Charleroi, folgende Vorabentscheidungsfrage gestellt: « Ist ein Behandlungsunterschied zwischen den Eigentümern und Fahrern der am Unfall beteiligten Fahrzeuge, denen aufgrund von Artikel 3 des Gesetzes vom 21. November 1989 die Entschädigung zu Lasten ihres Kraftfahrzeughaftpflichtversicherers für den an ihrem Fahrzeug verursachten Schaden versagt werden würde, einerseits und den geschädigten Dritten, die zu Lasten der Versicherer der am Unfall beteiligten Fahrzeuge eine Entschädigung für ihren Personenschaden sowie für ihren Sachschaden beanspruchen könnten, andererseits angesichts der Artikel 10 und 11 der Verfassung gerechtfertigt?

In die interpretatie zou een verschil in behandeling worden ingevoerd tussen, enerzijds, de bestuurders of de eigenaars van een voertuig die schade hebben geleden bij zulk een ongeval waarbij alle bij het ongeval betrokken voertuigen zijn geïdentificeerd en, anderzijds, de bestuurders of de eigenaars van een voertuig die schade hebben geleden bij zulk een ongeval waarbij één of meerdere bij het ongeval betrokken voertuigen niet zijn geïdentificeerd, terwijl van die laatste voertuigen niet kan worden gezegd dat hun aansprakelijkheid ongetwijfeld niet in het geding komt.
In dieser Auslegung sei ein Behandlungsunterschied eingeführt worden zwischen einerseits den Fahrern oder den Eigentümern eines Fahrzeugs, die einen Schaden erlitten hätten bei einem solchen Unfall, bei dem alle am Unfall beteiligten Fahrzeuge identifiziert worden seien, und andererseits den Fahrern oder Eigentümern eines Fahrzeugs, die einen Schaden erlitten hätten bei einem Unfall, bei dem eines oder mehrere am Unfall beteiligte Fahrzeuge nicht identifiziert worden seien, während in Bezug auf die letztgenannten Fahrzeuge nicht behauptet werden könne, dass sie zweifellos nicht haftbar gemacht werden könnten.

De in het geding zijnde bepalingen roepen aldus een verschil in behandeling in het leven tussen, enerzijds, de werkgever van een werknemer of een leerjongen die het slachtoffer is van een arbeidsongeval en, anderzijds, de werkgever bij wie een cursist een individuele beroepsopleiding volgt, die het slachtoffer is van zulk een ongeval.
Durch die fraglichen Bestimmungen wird somit ein Behandlungsunterschied eingeführt zwischen einerseits dem Arbeitgeber eines Arbeitnehmers oder eines Lehrlings, der Opfer eines Arbeitsunfalls ist, und andererseits dem Arbeitgeber, bei dem ein Lernender eine individuelle Berufsausbildung absolviert, der Opfer eines solchen Unfalls ist.

G. tegen de nv « Axa Belgium », waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 21 mei 2015, heeft de Rechtbank van eerste aanleg West-Vlaanderen, afdeling Ieper, de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Schendt artikel 19bis-11 § 2 van de wet van 21 november 1989 betreffende de verplichte aansprakelijkheidsverzekering motorrijtuigen, ingevoegd bij artikel 7 van de wet van 22 augustus 2002 - op die manier geïnterpreteerd dat de gelijkmatige (" in gelijke mate " ) verdeling van de schadelast onder de verzekeraars tegenstelbaar is ten aanzien van de bestuurders of eigenaars van een voertuig die schade hebben geleden bij een ongeval waarbij het niet mogelijk is om vast te stellen welk voertuig het ongeval heeft veroorzaakt - de artikelen 10 en 11 van de Grondwet doordat een verschil in behandeling in het leven wordt geroepen dat niet op een objectief criterium berust en niet redelijk verantwoord is en meer bepaald tussen enerzijds de bestuurders of eigenaars van een voertuig die schade hebben geleden bij een ongeval waarbij het niet mogelijk is om vast te stellen welk voertuig het ongeval heeft veroorzaakt en waarbij alle bij het ongeval betrokken voertuigen zijn geïdentificeerd en anderzijds de bestuurders of eigenaars van een voertuig die schade hebben geleden bij een ongeval waarbij het niet mogelijk is om vast te stellen welk voertuig het ongeval heeft veroorzaakt en waarbij één of meerdere bij het ongeval betrokken voertuigen niet zijn geïdentificeerd, terwijl van die laatste voertuigen niet kan worden gezegd dat hun aansprakelijkheid ongetwijfeld niet in het geding komt ?
G. gegen die « Axa Belgium » AG, dessen Ausfertigung am 21. Mai 2015 in der Kanzlei des Gerichtshofes eingegangen ist, hat das Gericht erster Instanz Westflandern, Abteilung Ypern, folgende Vorabentscheidungsfrage gestellt: « Verstößt Artikel 19bis-11 § 2 des Gesetzes vom 21. November 1989 über die Haftpflichtversicherung in Bezug auf Kraftfahrzeuge, eingefügt durch Artikel 7 des Gesetzes vom 22. August 2002 - dahin ausgelegt, dass die zu gleichen Teilen erfolgte Aufteilung der Entschädigung zwischen den Versicherern den Fahrern oder Eigentümern eines Fahrzeugs gegenüber wirksam ist, die Geschädigte eines Unfalls sind, bei dem es nicht möglich ist festzustellen, welches Fahrzeug den Unfall verursacht hat -, gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, indem ein Behandlungsunterschied eingeführt wird, der weder auf einem objektiven Kriterium beruht noch in angemessener Weise gerechtfertigt ist, und zwar zwischen einerseits den Fahrern oder Eigentümern eines Fahrzeugs, die Geschädigte eines Unfalls sind, bei dem es nicht möglich ist festzustellen, welches Fahrzeug den Unfall verursacht hat, und bei dem alle beteiligten Fahrzeuge identifiziert wurden, und andererseits den Fahrern oder Eigentümern eines Fahrzeugs, die Geschädigte eines Unfalls sind, bei dem es nicht möglich ist festzustellen, welches Fahrzeug den Unfall verursacht hat, und bei dem eines oder mehrere beteiligte Fahrzeuge nicht identifiziert wurden, während von den Letztgenannten nicht behauptet werden kann, dass sie zweifellos nicht haftbar gemacht werden können?

In de parlementaire voorbereiding van de wet van 31 juli 2013 wordt het bestreden verschil in behandeling verantwoord als volgt : « De militair die door de militaire commissie voor geschiktheid en reform of de militaire commissie van beroep voor geschiktheid en reform ongeschikt verklaard wordt om op een regelmatige wijze zijn/haar functies of andere functies, aangepast aan zijn/haar lichamelijke geschiktheid, uit te oefenen, wordt op pensioen gesteld wegens lichamelijke ongeschiktheid. De commissie gaat steeds na of betrokkene een functie kan bekleden die minder veeleisend is voor hem of haar, vooraleer zij de pensionering uitspreekt. Het aantal van deze functies is evenwel niet onbeperkt en zij worden vaak ingevuld door oude militairen. Dit artikel dat artikel 141 van de voornoemde wet vervangt, voorziet de mogelijkheid van herklassering als lid van het burgerpersoneel binnen het Departement voor militairen die de hoedanigheid van militair verliezen wegens een ongeval of ziekte, opgelopen in dienst en door het feit van de dienst. De Raad van State wijst op een mogelijke ongelijkheid, in het kader van de interne overplaatsing, tussen de militairen, die het slachtoffer zijn van een ongeval voorgevallen op de weg naar en van het werk en de andere militairen die het slachtoffer zijn van een ongeval opgelopen in dienst en door het feit van de dienst. Iedere militair in werkelijke dienst die het slachtoffer is geworden van een ongeval of een ziekte opgelopen of verergerd in dienst en door de dienst kan recht hebben op een vergoedingspensioen. De vergoedingspensioenen worden geregeld in de samengeordende wetten op de vergoedingspensioenen (SWVP) en vormen een forfaitaire vergoeding die de lichamelijke schade, zowel de materiële als de morele, volledig dekt. De SWVP zijn dus de ' militaire tegenhanger ' van de burgerlijke wetgeving betreffende de arbeidsongevallen en beroepsziekten. Voor de toepassing van de SWVP worden ongevallen voorgevallen op de weg naar en van het we ...
In den Vorarbeiten zum Gesetz vom 31. Juli 2013 wurde der angefochtene Behandlungsunterschied wie folgt gerechtfertigt: « Militärpersonen, die durch die militärische Kommission für Tauglichkeit und Ausmusterung oder die militärische Berufungskommission für Tauglichkeit und Ausmusterung für untauglich erklärt werden, regelmäßig ihre Funktionen oder andere Funktionen, die ihrer körperlichen Tauglichkeit angepasst sind, auszuüben, werden wegen körperlicher Untauglichkeit pensioniert. Die Kommission prüft immer, ob die Betreffenden eine Funktion bekleiden können, die weniger anspruchsvoll für sie ist, bevor sie die Pensionierung ausspricht. Die Anzahl dieser Funktionen ist jedoch nicht unbegrenzt, und sie werden oft durch ältere Militärpersonen besetzt. Dieser Artikel, der Artikel 141 des vorerwähnten Gesetzes ersetzt, sieht die Möglichkeit der Wiedereingliederung als Mitglied des Zivilpersonals innerhalb des Ministerium vor für Militärpersonen, die die Eigenschaft als Militärperson verlieren wegen eines Unfalls oder einer Krankheit, der beziehungsweise die sich im Dienst ereignet hat und durch die Auswirkungen des Dienstes. Der Staatsrat verweist auf eine mögliche Ungleichheit im Rahmen der internen Versetzung zwischen den Militärpersonen, die Opfer eines Unfalls auf dem Arbeitsweg sind, und den anderen Militärpersonen, die Opfer eines Unfalls im Dienst und durch die Auswirkungen des Dienstes sind. Jede Militärperson im tatsächlichen Dienst, die Opfer eines Unfalls oder einer Krankheit, der beziehungsweise die sich im Dienst ereignet hat und durch die Auswirkungen des Dienstes, kann Anspruch auf eine Entschädigungspension haben. Die Entschädigungspensionen werden in den koordinierten Gesetzen über die Entschädigungspensionen geregelt und stellen eine pauschale Entschädigung dar, die den Körperschaden, sowohl den materiellen als auch den moralischen, vollständig deckt. Die koordinierten Gesetze über die Entschädigungspensionen sind also das ' militärische Gegenstück ' ...

[De olie die wordt verkregen uit de thermische behandeling van een mengsel van polyethyleen en polypropyleen met koolteerpek of aromatische oliën. Bestaat voornamelijk uit benzeen en homologen daarvan en heeft een kooktraject van ongeveer 70 °C tot 120 °C (158 °F tot 248 °F).]
[Öl, erhalten aus der Wärmebehandlung eines Gemischs von Polyethylen/Polypropylen mit Kohlenteerpech oder aromatischen Ölen; besteht vorwiegend aus Benzol und seinen Homologen mit einem Siedebereich von etwa 70 °C bis 120 °C (158 °F bis 248 °F)]