De bestreden bepalingen doen niets anders dan uitvo
ering geven aan het bepaalde in artikel 5, § 3, van de bijzondere financieringswet, volgens hetwelk
de gewesten, inzake onroerende voorheffing, zijnde een gewestelijke belasting waarvan de opbrengst volledig aan de gewesten is toegewezen, bevoegd zijn om te beslissen voortaan zelf in te staan voor de dienst van de onroerende voorheffing, «
...[+++]d.w.z. om de inning van de onroerende voorheffing over te nemen van de federale administratie der directe belastingen, en dus de daartoe noodzakelijke decreetgeving uit te vaardigen ».Die angefochtenen Bestimmungen brächten lediglich die Bestimmungen von Artikel 5 § 3 des Finanzierungssondergesetzes zur Ausführung, wonach die Regionen in bezug auf den Immo
bilienvorabzug, das heisst eine Regionalsteuer, deren Aufkommen vollständig den Regionen zugeteilt werde, zu der Entscheidung befugt seien, künftig selbst den Dienst des Immobilienvorabzugs zu gewährleisten, « das heisst die Erhebung des Immobilienvorabzug
s von der föderalen Verwaltung der direkten Steuern zu übernehmen und folglich die dazu erforderlichen Dekrete
...[+++] zu erlassen ».