Vertaling van "belgië en gedeporteerd werden naar duitsland " (Nederlands → Duits) :

België, Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk hebben samen met Eurojust en Europol het gemeenschappelijk onderzoeksteam voor de “Tokyo-zaak” opgezet om een netwerk van koeriers te onderzoeken die door een georganiseerde bende in België en Frankrijk werden gerekruteerd om drugs te smokkelen van Brazilië en een aantal Centraal-Afrikaanse landen naar Japan, via Londen.
Die GEG „Tokio“ wurde unter Beteiligung von Eurojust und Europol von Belgien, Frankreich und dem Vereinigten Königreich eingerichtet, um gegen ein Kuriernetz zu ermitteln, das von einem organisierten Verbrecherring in Belgien und Frankreich für den internationalen Drogenschmuggel von Brasilien und einigen zentralafrikanischen Ländern via London nach Japan eingerichtet worden war.

In deze context heeft de Commissie rekening gehouden met de inzichten uit het sectoronderzoek naar capaciteitsmechanismen dat in 2016 werd gevoerd en betrekking had op 11 lidstaten, waaronder België, Duitsland, Frankrijk, Italië en Polen.
Im Rahmen dieser Untersuchungen berücksichtigte die Kommission die Erkenntnisse aus der 2016 durchgeführten beihilferechtlichen Sektoruntersuchung über Kapazitätsmechanismen, bei der Maßnahmen aus 11 Mitgliedstaaten, einschließlich Belgien, Deutschland, Frankreich, Italien und Polen, auf den Prüfstand gestellt wurden.

Een aantal lidstaten (met name België, Bulgarije, Kroatië, Tsjechië, Frankrijk, Duitsland, Griekenland, Hongarije, Italië, Polen, Portugal, Slovenië) verwees naar "de bescherming van de uitzendkrachten" als verklaring en rechtvaardiging voor bepaalde bestaande verbodsbepalingen of beperkingen.
So verwies eine Reihe von Mitgliedstaaten (vor allem Belgien, Bulgarien, Deutschland, Frankreich, Griechenland, Italien, Kroatien, Polen, Portugal, die Tschechische Republik, Slowenien, Ungarn) auf den „Schutz der Leiharbeitnehmer“ zur Erklärung und Rechtfertigung bestimmter geltender Verbote oder Einschränkungen.

Uit de prejudiciële vraag kan worden afgeleid dat de verwijzende rechter het Hof ondervraagt over de bestaanbaarheid van de in het geding zijnde bepaling met de artikelen 10, 11 en 172 van de Grondwet, doordat alle betalingen die rechtstreeks of onrechtstreeks zijn verricht naar Staten zoals bedoeld in artikel 307, § 1, derde lid, van het WIB 1992 en die niet zijn aangegeven overeenkomstig die bepaling, als beroepskosten worden verworpen, zonder een onderscheid te maken naargelang de betalingen al dan niet voor werkelijke en oprechte verrichtingen werden uitgevoerd of naargelang zij al dan niet een belastingontduiking in België kunnen inhouden.
Aus der Vorabentscheidungsfrage ist abzuleiten, dass der vorlegende Richter den Gerichtshof zur Vereinbarkeit der fraglichen Bestimmung mit den Artikeln 10, 11 und 172 der Verfassung befragt, insofern alle Zahlungen, die direkt oder indirekt in Staaten im Sinne von Artikel 307 § 1 Absatz 3 des EStGB 1992 gegangen seien, und die nicht gemäß dieser Bestimmung angegeben worden seien, als Werbungskosten abgelehnt würden, ohne dass danach unterschieden werde, ob diese Zahlungen sich auf tatsächliche und ehrliche Geschäfte bezogen hätten oder ob sie eine Steuerhinterziehung in Belgien beinhalten könnten oder nicht.

De bestreden bepalingen voorzien in een materiële vergoeding ten voordele van personen die gearresteerd werden in België en gedeporteerd werden naar Duitsland of door Duitsland bezette gebieden tijdens de Tweede Wereldoorlog ten gevolge van de door de bezettende overheid van het land genomen anti-joodse maatregelen of ten gevolge van maatregelen die diezelfde overheid tegen de zigeuners heeft genomen (artikel 12, § 1), van personen wier vader en moeder, die vanuit België zijn weggevoerd ten gevolge van de rassenvervolgingen van de bezetter, tijdens de deportatie zijn overleden (artikel 15, § 1, a)), en van personen die, onderworpen aan de door de bezetter genomen maatregelen van rassenvervolging, werden gedwongen in de illegaliteit te leven (artikel 15, § 1, b)).
Die angefochtenen Bestimmungen sehen eine materielle Entschädigung zugunsten von Personen vor, die in Belgien festgenommen und nach Deutschland oder in durch Deutschland besetzte Gebiete während des Zweiten Weltkriegs deportiert wurden infolge der durch die besetzende Obrigkeit des Landes ergriffenen judenfeindlichen Massnahmen oder infolge von Massnahmen, die diese Obrigkeit gegen Zigeuner ergriffen hat (Artikel 12 § 1), von Personen, bei denen die Eltern, die infolge der Rassenverfolgungen des Besatzers aus Belgien weggebracht wurden, während der Deportation gestorben sind (Artikel 15 § 1 Buchstabe a)), und von Personen, die den durch den Besatzer ergriffenen Massnahmen der Rassenverfolgung unterlagen und gezwungen waren, in der Illegalität zu leben (Artikel 15 § 1 Buchstabe b)).

In de meeste lidstaten wordt de proeftijd bepaald naar gelang van de duur van het strafdeel dat op het ogenblik van de vrijlating nog niet is uitgevoerd (België, Duitsland, Spanje, Finland, Griekenland [225], Zweden). De proeftijd mag echter niet minder bedragen dan één jaar in Zweden, of twee jaar in België (vijf jaar voor straffen van meer dan vijf jaar correctionele gevangenisstraf), en niet meer dan drie jaar in Finland, of tien jaar in België.
In den meisten Mitgliedstaaten wird die Bewährungszeit für den Verurteilten je nach Dauer des Strafrests zum Zeitpunkt der Freilassung bestimmt (z.B. in Belgien, Deutschland, Spanien, Finnland, Griechenland [225] und Schweden). Die Mindestdauer beträgt dabei ein Jahr (Schweden) oder (in Belgien) zwei bzw. fünf Jahre für höhere Strafen (mehr als fünf Jahre Haft), die Hoechstdauer drei Jahre (Finnland) oder zehn Jahre (Belgien).

Deze maatregel kan verschillende functies hebben, naar gelang van de fase van de procedure waarin hij wordt toegepast: hij kan bepalend zijn voor het al dan niet instellen van strafvervolging - vaak in het kader van strafbemiddeling, strafrechtelijke transactie of strafvermindering (zie verder) - zodat een veroordeling kan worden vermeden (België [176], Duitsland [177], Frankrijk [178]); voorts kan de maatregel als hoofdstraf (België [179], Frankrijk, Italië [180], Nederland), of als aanvullende straf (Frankrijk) worden uitgesproken of kan hij worden opgelegd in geval van bepaalde zware overtredingen (België, Frankrijk [181]).
Die ,Arbeitsstrafe" kann je nach Verfahrensstadium mehrere Funktionen erfuellen: Sie kann - häufig in Verbindung mit einer Mediation (Täter-Opfer-Ausgleich), einer informellen Verfahrensbeendigung mit Auflagen (u. a. Diversion, siehe unten) - vor Einleitung des Hauptverfahrens erfolgen, um eine Verurteilung zu vermeiden (Belgien [176], Deutschland [177], Frankreich [178]). Sie kann als Hauptstrafe (in Belgien [179], Frankreich, Italien [180] und den Niederlanden) oder als Nebenstrafe (Frankreich) oder wegen bestimmter schwerer Ordnungswidrigkeiten (Belgien, Frankreich [181]) verhängt werden.