Traduction de «beschouwd als laatste » (Néerlandais → Allemand) :

TERMINOLOGIE

laatst toegestaan tijdstip | laatste tijdstip
spaetester Termin | spaetestzulaessiger Zeitpunkt

laatste berichten | laatste nieuws
letzte Meldungen

geldschieter in laatste instantie | kredietverstrekker in laatste instantie | lender of last resort
Kreditgeber letzter Instanz | Lender of last resort

vergoeding voor laatste ziekte
Sterbegeld

laatste wilsbeschikking
letztwillige Verfügung

in laatste instantie
in letzter Instanz

laatste bevindingen in de sportwetenschappen toepassen | recentste bevindingen in de sportwetenschappen toepassen
neueste sportwissenschaftliche Erkenntnisse anwenden

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

2. Schendt het artikel 2, § 1, 1°, laatste zinsnede van de Wet van 27 juni 1969 tot herziening van de Besluitwet van 28 december 1944 betreffende de maatschappelijke zekerheid der arbeiders, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, al dan niet samen gelezen met het artikel 6 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens, in die zin geïnterpreteerd dat het toelaat, op onweerlegbare wijze, een onderscheid in te voeren tussen, enerzijds, een categorie van zelfstandigen voor wie geen (mogelijke) uitbreiding van het sociaalzekerheidsstelsel voor werknemers is voorzien en die dus noodzakelijkerwijze onder het sociaalzekerheidsrechtelijk stelsel voor de zelfstandigen vallen en, anderzijds een categorie van zelfstandigen voor wie de wet in de mogelijkheid heeft voorzien om een (onweerlegbaar) vermoeden in het leven te roepen waardoor zij, niettegenstaande zij voor het overige als zelfstandigen blijven beschouwd worden, alsnog onder het sociaalzekerheidsstelsel voor werknemers vallen ?
2. Verstößt Artikel 2 § 1 Nr. 1 letzter Satzteil des Gesetzes vom 27. Juni 1969 zur Revision des Erlassgesetzes vom 28. Dezember 1944 über die soziale Sicherheit der Arbeitnehmer gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, an sich oder in Verbindung mit Artikel 6 der Europäischen Menschenrechtskonvention, dahin ausgelegt, dass er es ermöglicht, auf unwiderlegbare Weise einen Unterschied einzuführen zwischen einerseits einer Kategorie von Selbständigen, für die keine (mögliche) Ausdehnung der Sozialversicherungsregelung für Arbeitnehmer vorgesehen ist und die somit notwendigerweise der sozialversicherungsrechtlichen Regelung für Selbständige unterliegen, und andererseits einer Kategorie von Selbständigen, für die das Gesetz die Möglichkeit der Einführung einer (unwiderlegbaren) Vermutung vorgesehen hat, wodurch sie, obwohl sie im Übrigen weiterhin als Selbständige betrachtet werden, trotzdem der Sozialversicherungsregelung für Arbeitnehmer unterliegen?

De tweede prejudiciële vraag heeft betrekking op de bestaanbaarheid met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met artikel 6 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, van artikel 2, § 1, 1°, laatste zinsnede, van de RSZ-Wet, « in die zin geïnterpreteerd dat het toelaat, op onweerlegbare wijze, een onderscheid in te voeren tussen, enerzijds, een categorie van zelfstandigen voor wie geen (mogelijke) uitbreiding van het sociaalzekerheidsstelsel voor werknemers is voorzien en die dus noodzakelijkerwijze onder het sociaalzekerheidsrechtelijk stelsel voor de zelfstandigen vallen en, anderzijds een categorie van zelfstandigen voor wie de wet in de mogelijkheid heeft voorzien om een (onweerlegbaar) vermoeden in het leven te roepen waardoor zij, niettegenstaande zij voor het overige als zelfstandigen blijven beschouwd worden, alsnog onder het sociaalzekerheidsstelsel voor werknemers vallen ».
Die zweite Vorabentscheidungsfrage betrifft die Vereinbarkeit von Artikel 2 § 1 Nr. 1 letzter Satzteil des LASS-Gesetzes mit den Artikeln 10 und 11 der Verfassung, an sich oder in Verbindung mit Artikel 6 der Europäischen Menschenrechtskonvention, « dahin ausgelegt, dass er es ermöglicht, auf unwiderlegbare Weise einen Unterschied einzuführen zwischen einerseits einer Kategorie von Selbständigen, für die keine (mögliche) Ausdehnung der Sozialversicherungsregelung für Arbeitnehmer vorgesehen ist und die somit notwendigerweise der sozialversicherungsrechtlichen Regelung für Selbständige unterliegen, und andererseits einer Kategorie von Selbständigen, für die das Gesetz die Möglichkeit der Einführung einer (unwiderlegbaren) Vermutung vorgesehen hat, wodurch sie, obwohl sie im Übrigen weiterhin als Selbständige betrachtet werden, trotzdem der Sozialversicherungsregelung für Arbeitnehmer unterliegen ».

Bericht voorgeschreven bij artikel 74 van de bijzondere wet van 6 januari 1989 Bij twee vonnissen van 24 februari 2016 in zake respectievelijk M.A. en K. N'G. tegen de ambtenaar van de burgerlijke stand van de stad Namen en L.V.D. en K.D. tegen de ambtenaar van de burgerlijke stand van de gemeente Sambreville, waarvan de expedities ter griffie van het Hof zijn ingekomen op 7 maart 2016, heeft de Rechtbank van eerste aanleg Namen, afdeling Namen, de volgende prejudiciële vragen gesteld : « Schenden de artikelen 63, 165 en 167 van het Burgerlijk Wetboek, afzonderlijk genomen of met elkaar in samenhang gelezen, in zoverre zij, naar gelang van de eraan gegeven interpretatie, het daadwerkelijke karakter van het beroep tegen de beslissing van de ambtenaar van de burgerlijke stand om de voltrekking van het huwelijk te weigeren, doen afhangen van de door de huwelijkskandidaten gekozen huwelijksdatum en/of van het bestaan van een uitstel, van twee maanden, eventueel verlengd met drie maanden, niet met name de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met andere supranationale wetsbepalingen, zoals het Europees Verdrag voor de rechten van de mens en met name artikel 12 van dat laatste, waardoor het huwelijksrecht wordt belemmerd, aangezien zij die kandidaten het daadwerkelijke recht op het huwelijk ontnemen en hen ertoe verplichten om vrijwel stelselmatig opnieuw een aangifte van het huwelijk te doen, tenzij wordt beschouwd dat, waarbij zij zich bewust zijn of moeten zijn van de termijnen, ofwel (1) zij vooraf aan de procureur des Konings een verzoek tot verlenging kunnen richten, waarbij het verstrijken van de termijn van 6 maanden en 14 dagen nog voordat de beslissing tot uitstel wordt genomen of voordat de beroepstermijn van één maand is verstreken een ernstige redenen vormt, ofwel (2), indien de ambtenaar van de burgerlijke stand beslist de voltrekking van het huwelijk uit te stellen, en vanaf die datum, de termijn voor het voltrekken van het hu ...
Bekanntmachung vorgeschrieben durch Artikel 74 des Sondergesetzes vom 6. Januar 1989 In zwei Urteilen vom 24. Februar 2016 in Sachen M.A. und K. N'G. gegen den Standesbeamten der Stadt Namur beziehungsweise L.V.D. und K.D. gegen den Standesbeamten der Gemeinde Sambreville, deren Ausfertigungen am 7. März 2016 in der Kanzlei des Gerichtshofes eingegangen sind, hat Gericht erster Instanz Namur, Abteilung Namur, folgende Vorabentscheidungsfragen gestellt: « Verstoßen die Artikel 63, 165 und 167 des Zivilgesetzbuches, an sich oder in Verbindung miteinander, indem sie je nach der Auslegung, die ihnen verliehen wird, die Wirksamkeit der Beschwerde gegen die Entscheidung des Standesbeamten zur Weigerung, die Trauung vorzunehmen, von dem von den Ehewilligen gewählten Datum der Eheschließung und/oder vom Vorliegen einer Aufschiebung um zwei Monate, gegebenenfalls um drei Monate verlängert, abhängen lassen, gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, an sich oder in Verbindung mit anderen, überstaatlichen Gesetzesbestimmungen wie der Europäischen Menschenrechtskonvention, insbesondere Artikel 12 dieser Konvention, weil somit eine Behinderung des Rechts auf Eheschließung vorliegt, indem den Ehewilligen das tatsächliche Recht auf Eheschließung versagt wird und sie dazu verpflichtet werden, fast systematisch die Eheschließung erneut anzukündigen, es sei denn, es wird davon ausgegangen, dass, wenn sie sich der Fristen bewusst sind oder sein sollen, sie entweder (1) im Voraus dem Prokurator des Königs um eine Verlängerung ersuchen können, wobei der Ablauf der Frist von sechs Monaten und 14 Tagen vor der Aufschiebungsentscheidung oder vor dem Ablauf der Beschwerdefrist von einem Monat einen schwerwiegenden Grund darstellt, oder (2) dass im Falle der vom Standesbeamten beschlossenen Aufschiebung der Eheschließung, und seit diesem Datum, die Frist für die Eheschließung wenigstens aufgeschoben ist bis zu dem Zeitpunkt, zu dem dieser explizit oder implizit in Ermangelung einer Weige ...

Deze decreten hebben kracht van wet respectievelijk in het Nederlandse taalgebied en in het Franse taalgebied, alsmede, tenzij wanneer een wet aangenomen met de in artikel 4, laatste lid, bepaalde meerderheid er anders over beschikt, ten aanzien van de instellingen gevestigd in het tweetalige gebied Brussel-Hoofdstad die, wegens hun organisatie, moeten worden beschouwd uitsluitend te behoren tot de ene of de andere gemeenschap ».
Diese Dekrete haben jeweils Gesetzeskraft im französischen Sprachgebiet beziehungsweise im niederländischen Sprachgebiet sowie, außer wenn ein Gesetz, das mit der in Artikel 4 letzter Absatz bestimmten Mehrheit angenommen wird, etwas anderes festlegt, in Bezug auf die im zweisprachigen Gebiet Brüssel-Hauptstadt errichteten Einrichtungen, die aufgrund ihrer Organisation als ausschließlich zu der einen oder der anderen Gemeinschaft gehörend zu betrachten sind ».

Door in artikel 629bis, § 1, af te wijken van het beginsel van nabijheid dat vervat is in artikel 629bis, § 2, volgens hetwelk de rechter die territoriaal bevoegd is om zich uit te spreken, die van de woonplaats van de minderjarige is of, bij ontstentenis, van diens gewone verblijfplaats, opteert de wetgever voor een systeem waarin een globale bevoegdheid voor een familiedossier sensu lato en voor de latere ontwikkelingen erin wordt beschouwd als de meest efficiënte om de belangen van de familie van de minderjarige en van die laatste te beoordelen.
Indem er in Artikel 629bis § 1 von dem in Artikel 629bis § 2 vorgesehenen Grundsatz der Nähe abgewichen ist, wonach der territorial für eine Beurteilung zuständige Richter derjenige des Wohnsitzes des Minderjährigen oder, in dessen Ermangelung, seines gewöhnlichen Wohnortes ist, hat der Gesetzgeber sich für eine Regelung entschieden, in der eine globale Zuständigkeit in Bezug auf eine Familienakte sensu lato und deren spätere Entwicklungen als die effizienteste betrachtet wird, um die Interessen der Familie des Minderjährigen und des Letzteren zu beurteilen.

5. verzoekt de Commissie te waarborgen dat ontslag wordt beschouwd als laatste redmiddel wanneer alle mogelijke alternatieven zijn overwogen, zonder het concurrentievermogen van ondernemingen aan te tasten;
5. fordert die Kommission auf, zu gewährleisten, dass erst als letzte Option, nachdem alle möglichen Alternativen in Betracht gezogen wurden, auf die Kündigung zurückgegriffen wird, ohne dass dies die Wettbewerbsfähigkeit der Unternehmen beeinträchtigt;

In laatste instantie kan de uitvaardigende autoriteit besluiten het EOB in te trekken of het te handhaven, en in dit laatste geval moet het deel van de kosten dat door de uitvoerende staat uitzonderlijk hoog wordt bevonden en als absoluut noodzakelijk voor de procedures wordt beschouwd, worden gedragen door de uitvaardigende staat.
Als letztes Mittel kann die Anordnungsbehörde beschließen, die EEA zurückzuziehen oder aber diese aufrechtzuerhalten, wobei der Teil der Kosten, die vom Vollstreckungsstaat als außergewöhnlich hoch erachtet werden, im Laufe des Verfahrens aber unbedingt erforderlich sind, vom Anordnungsstaat getragen werden sollte.

B. overwegende dat in Mauritanië gedurende het laatste decennium diverse militaire staatsgrepen zijn gepleegd, de laatste in 2008, en dat het land daarom nog steeds kan worden beschouwd als onstabiel, zodat het ook politiek afhankelijk is van internationale erkenning,
B. in der Erwägung, dass sich in Mauretanien im vergangenen Jahrzehnt – zuletzt 2008 – mehrere Militärputsche ereignet haben und dass Mauretanien deshalb nach wie vor als instabiles Land gelten kann, wodurch es auch politisch von internationaler Anerkennung abhängig wird,

Derhalve is in Richtlijn 92/106/EEG vastgelegd dat wegvervoersactiviteiten pas als het eerste of laatste gedeelte van een gecombineerde weg-zee-vervoersactiviteit kunnen worden beschouwd, indien het zeetraject van het gecombineerde vervoer meer dan 100 km bedraagt en de afstand tussen de haven waar de lading wordt ingeladen en de eindbestemming van de goederen over de weg niet langer is dan 150 km. In dergelijke gevallen, valt het eerste of laatste gedeelte over de weg niet onder de definitie van “cabotage” en is Verordening (EG) nr. 1072/2009 niet van toepassing.
Damit ein Straßentransport als Anfangs- oder Endetappe eines kombinierten Straßen-, Seetransports bezeichnet werden kann, legt die Richtlinie 92/106/EWG fest, dass der maritime Teil des kombinierten Transports mehr als 100 km betragen muss und die Entfernung zwischen dem Hafen, wo der Auflieger abgeholt wird, und dem endgültigen Bestimmungsort der Güter auf der Straße nicht mehr als 150 km betragen darf. In diesem Fall fällt die Anfangs- oder Endetappe nicht unter die Definition von Kabotage und unterliegt somit nicht der Verordnung (EG) Nr. 1072/2009.

Hoewel op grond van verordening nr. 802/68 als land van oorsprong van de goederen mag worden beschouwd het land waar de laatste verwerking heeft plaatsgevonden en hoewel op grond van verordening nr. 69⅜8 als producten van oorsprong kunnen worden aangemerkt de producten die het resultaat zijn van de verwerking van niet van oorsprong zijnde producten, geldt voor conserven dat deze slechts als van oorsprong uit een bepaald land worden beschouwd wanneer zij zijn verkregen uit vis of schaalen schelpdieren van oorsprong uit dat land.
Obwohl gemäß Verordnung 802/68 jenes Land, in dem die letzte Verarbeitung stattfindet, als Ursprungsland der Waren gilt, und in der späteren Verordnung 69⅜8 die Produkte der Verarbeitung von NichtUrsprungserzeugnissen als Ursprungserzeugnisse anerkannt werden, gilt für Konserven, daß sie nur dann als Ursprungserzeugnisse eines Landes gelten, wenn sie Fische oder Meeresfrüchte mit Ursprung in jenem Land enthalten.