Vertaling van "bestreden bepaling ingestelde onevenwicht " (Nederlands → Duits) :

De verplichting om assessoren in de strafuitvoeringsrechtbank te vervangen door advocaten, zal zich, gelet op de gestelde voorwaarden en op de door de bestreden bepaling ingestelde cascade, slechts zelden voordoen.
Die Verpflichtung, Beisitzer am Strafvollstreckungsgericht durch Rechtsanwälte zu ersetzen, wird angesichts der auferlegten Bedingungen und des durch die angefochtene Bestimmung geschaffenen Stufensystems nur selten vorkommen.

Het aldus bij de bestreden bepaling ingestelde onevenwicht tussen de partners bij de arbeidsrelatie en de sociale onderhandeling in het onderwijs is niet redelijk verantwoord.
Das somit durch die angefochtene Bestimmung eingeführte Ungleichgewicht zwischen den Partnern der Arbeitsbeziehung und der Sozialverhandlung im Unterrichtswesen entbehrt einer vernünftigen Rechtfertigung.

Dat verschil in behandeling vloeit voort uit het feit dat een arrest van buitenvervolgingstelling een eindarrest is, waartegen overeenkomstig artikel 417 van het Wetboek van strafvordering onmiddellijk cassatieberoep kan worden ingesteld, terwijl een verwijzingsarrest een voorbereidende beslissing of een beslissing van onderzoek is waartegen, overeenkomstig de algemene regel van artikel 420, eerste lid, en ingevolge de opheffing bij de bestreden bepaling van de uitzondering waarin is voorzien in het vroegere tweede lid, 2°, daarvan, slechts een cassatieberoep kan worden ingesteld na de eindbeslissing.
Dieser Behandlungsunterschied ergibt sich daraus, dass ein Entscheid über die Verfahrenseinstellung ein Endentscheid ist, gegen den gemäß Artikel 417 des Strafprozessgesetzbuches unmittelbar Kassationsbeschwerde eingelegt werden kann, während ein Verweisungsentscheid eine vorbereitende Entscheidung oder Untersuchungsentscheidung ist, gegen die gemäß der allgemeinen Regel von Artikel 420 Absatz 1 und infolge der Aufhebung der in dessen früherem Absatz 2 Nr. 2 vorgesehenen Ausnahme durch die angefochtene Bestimmung eine Kassationsbeschwerde erst nach der Endentscheidung eingelegt werden kann.

Naar luid van artikel 3, § 1, van de bijzondere wet van 6 januari 1989 op het Grondwettelijk Hof zijn de beroepen strekkende tot vernietiging van een wettelijke bepaling slechts ontvankelijk indien zij worden ingesteld binnen een termijn van zes maanden na de bekendmaking van de bestreden bepaling in het Belgisch Staatsblad.
Laut Artikel 3 § 1 des Sondergesetzes vom 6. Januar 1989 über den Verfassungsgerichtshof sind Klagen auf Nichtigerklärung einer Gesetzesbestimmung nur zulässig, wenn sie binnen einer Frist von sechs Monaten nach der Veröffentlichung der angefochtenen Bestimmung im Belgischen Staatsblatt eingereicht werden.

Naar luid van artikel 3, § 1, van de bijzondere wet van 6 januari 1989 op het Grondwettelijk Hof, zijn de beroepen strekkende tot vernietiging van een wettelijke bepaling slechts ontvankelijk indien zij worden ingesteld binnen een termijn van zes maanden na de bekendmaking van de bestreden bepaling in het Belgisch Staatsblad.
Laut Artikel 3 § 1 des Sondergesetzes vom 6. Januar 1989 über den Verfassungsgerichtshof sind die Klagen auf Nichtigerklärung einer Gesetzesbestimmung nur zulässig, wenn sie binnen einer Frist von sechs Monaten nach der Veröffentlichung der angefochtenen Bestimmung im Belgischen Staatsblatt eingereicht werden.

Bij verzoekschrift dat aan het Hof is toegezonden bij op 28 december 2016 ter post aangetekende brief en ter griffie is ingekomen op 30 december 2016, is beroep tot gedeeltelijke vernietiging ingesteld van artikel 3 van de wet van 6 juli 2016 tot wijziging van het Gerechtelijk Wetboek met betrekking tot de juridische bijstand (laatste zin van artikel 508/7, derde lid, van het Gerechtelijk Wetboek, zoals vervangen bij de bestreden bepaling), bekendgemaakt in het Belgisch Staatsblad van 14 juli 2016) door Thierry Willems, Bart Staelens, Ignace Laplaese en de Orde van advocaten bij de balie te Brugge.
Mit einer Klageschrift, die dem Gerichtshof mit am 28. Dezember 2016 bei der Post aufgegebenem Einschreibebrief zugesandt wurde und am 30. Dezember 2016 in der Kanzlei eingegangen ist, erhoben Klage auf teilweise Nichtigerklärung von Artikel 3 des Gesetzes vom 6. Juli 2016 zur Abänderung des Gerichtsgesetzbuches, was den juristischen Beistand betrifft (letzter Satz von Artikel 508/7 Absatz 3 des Gerichtsgesetzbuches, ersetzt durch die angefochtene Bestimmung), veröffentlicht im Belgischen Staatsblatt vom 14. Juli 2016: Thierry Willems, Bart Staelens, Ignace Laplaese und die Rechtsanwaltskammer Brügge.

In zijn memorie voert de Ministerraad aan dat de bestreden bepaling, door de woorden « met inbegrip van de beroepsprocedure, ingesteld bij de Raad voor Vreemdelingenbetwistingen op grond van artikel 39/2, § 1, van de wet van 15 december 1980 betreffende de toegang tot het grondgebied, het verblijf, de vestiging en de verwijdering van vreemdelingen » op te heffen, niet tot gevolg heeft gehad de regeling van de materiële hulp te wijzigen die van toepassing is in het kader van de voor de Raad voor Vreemdelingenbetwistingen ingestelde beroepen.
In seiner Begründung führt der Ministerrat an, dass durch die Streichung der Wörter « einschließlich des Verfahrens der Beschwerde, die aufgrund von Artikel 39/2 § 1 des Gesetzes vom 15. Dezember 1980 über die Einreise ins Staatsgebiet, den Aufenthalt, die Niederlassung und das Entfernen von Ausländern beim Rat für Ausländerstreitigkeiten eingelegt werden kann » die angefochtene Bestimmung nicht zur Folge habe, das System der materiellen Hilfe zu ändern, das im Rahmen der bei dem Rat für Ausländerstreitsachen eingereichten Beschwerden gelte.

De verzoekende partijen verwijten de bestreden bepaling een verschil in behandeling in te stellen tussen de partners van wie de ene, na het voorwerp te hebben uitgemaakt van een beslissing om te weigeren een huwelijk te voltrekken, een gerechtelijk beroep heeft ingesteld en dat is afgewezen, aan wie de gezinshereniging wordt ontzegd, en de partners die geen beroep hebben ingesteld tegen de beslissing om te weigeren een huwelijk te voltrekken, die de gezinshereniging kunnen genieten.
Die klagenden Parteien bemängeln, dass die angefochtene Bestimmung einen Behandlungsunterschied zwischen den Partnern einführe, von denen einer, nachdem er Gegenstand einer Entscheidung zur Verweigerung der Eheschließung gewesen sei, eine Gerichtsklage eingereicht habe, die abgewiesen worden sei, und denen die Familienzusammenführung verweigert werde, und den Partnern, die keine Klage gegen die Entscheidung zur Verweigerung der Eheschließung eingereicht hätten, die in den Vorteil der Familienzusammenführung gelangen könnten.

De Waalse Regering analyseert de bij de bestreden bepaling ingestelde procedure als een « niet-jurisdictioneel beroep van administratief toezicht », waarin het advies van de Commissie een plaats heeft; die commissie heeft ontegensprekelijk de opdracht de wettigheid van de beslissingen van provinciale en gemeentelijke overheden te onderzoeken.
Die Wallonische Regierung bewertet das durch die angefochtene Bestimmung eingeführte Verfahren als eine « nicht jurisdiktionelle Verwaltungsaufsichtsklage », in deren Rahmen die Stellungnahme des Ausschusses zu berücksichtigen sei; diesem Ausschuss obliege eindeutig die Aufgabe, die Gesetzmässigkeit der Beschlüsse provinzialer und kommunaler Behörden zu prüfen.

Ten aanzien van de overweging in de conclusies van de rechters-verslaggevers waarin gesteld is dat de verzoeker niet aantoont dat hij in een rechtssituatie verkeert waarin hij door de bestreden maatregel, die regels bevat inzake de werking van het openbaar ministerie, rechtstreeks zou kunnen worden geraakt, laat de verzoeker in zijn memorie met verantwoording gelden dat hij « om zijn belang bij het door hem ingestelde beroep uitputtend te rechtvaardigen zou moeten kenbaar maken aan welke misdrijven, misdaden, wanbedrijven en overtredingen, waarvoor de verjaring nog niet bereikt is, hij zich schuldig heeft gemaakt; Dat verzoeker zich beroept op het Internationaal verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten opgemaakt te New York op 19 december 1966 [.] en inzonderheid op artikel 14, 3°, g, dat bepaalt : ' Bij het bepalen van de gegrondheid van een tegen hem ingestelde strafvervolging heeft eenieder, in volle gelijkheid, recht op de volgende minimumgaranties : [.] niet te worden gedwongen tegen zichzelf te getuigen of een bekentenis af te leggen '; Dat deze bepaling door de voorzitter van de Commissie-Dutroux voor ieder getuigenverhoor werd voorgelezen aan de getuigen, voor zij de eed aflegden; dat zij dus kennelijk een algemene strekking heeft en moet begrepen worden als een codificatie van de regel ' nemo tenetur edere contra se ', analoog aan het Amerikaanse Vijfde Amendement; Dat de bestreden bepaling tot gevolg kan hebben dat er ministeriële richtlijnen worden uitgevaardigd die tot gevolg hebben dat verzoeker, die evenwel nooit iemand één frank armer heeft gemaakt, zou worden vervolgd, terwijl daders van misdrijven met zware gevolgen straffeloos zouden kunnen blijven ».
Hinsichtlich der in den Schlusfolgerungen der referierenden Richter enthaltenen Erwägung, das der Kläger nicht nachweist, das er sich in einer Rechtslage befindet, in der er durch die angefochtene Masnahme, die Vorschriften bezüglich der Arbeitsweise der Staatsanwaltschaft enthält, unmittelbar betroffen sein könnte, macht der Kläger in seinem Begründungsschriftsatz geltend, das er « zur erschöpfenden Begründung seines Interesses an der von ihm erhobenen Klage angeben müste, welcher noch nicht verjährten Verbrechen, Vergehen und Übertretungen er sich schuldig gemacht hat; das der Kläger sich auf den am 19. Dezember 1966 in New York geschlossenen [.] Internationalen Pakt über bürgerliche und politische Rechte beruft, insbesondere auf Artikel 14 Absatz 3 Buchstabe g, der bestimmt : ' Jeder wegen einer strafbaren Handlung Angeklagte hat in gleicher Weise im Verfahren Anspruch auf folgende Mindestgarantien : [.] er darf nicht gezwungen werden, gegen sich selbst als Zeuge auszusagen oder sich schuldig zu bekennen '; das diese Bestimmung vom Vorsitzenden der Dutroux-Kommission vor jeder Zeugenvernehmung den Zeugen vor der Eidesleistung vorgelesen wurde; das sie also offensichtlich eine allgemeine Tragweite hat und als Kodifizierung der Regel ' nemo tenetur edere contra se ' aufzufassen ist, ähnlich dem amerikanischen Fünften Amendement; das die angefochtene Bestimmung zur Folge haben kann, das ministerielle Richtlinien erlassen werden, die dazu führen, das der Kläger, der jedoch niemals jemanden um einen Franken ärmer gemacht hat, verfolgt würde, während Straftäter, die folgenschwere Taten begangen haben, ungestraft davonkämen ».