Vertaling van "bestreden beschikking blijk heeft " (Nederlands → Duits) :

Rekwirant is van mening dat het Gerecht in de bestreden beschikking blijk heeft gegeven van een onjuiste rechtsopvatting door te oordelen dat de beroepen van de voormalige leden van het Hof tegen de voor hen bezwarende handelingen inzake dekking door het GSVZ uitsluitend onder artikel 263 VWEU vallen en moesten worden ingesteld binnen de in die bepaling gestelde termijn van twee maanden.
Zum einen leide der angefochtene Beschluss an einem Rechtsfehler, da das Gericht entschieden habe, dass Klagen ehemaliger Mitglieder des Gerichtshofs gegen sie belastende Handlungen auf dem Gebiet der Sicherung durch das Gemeinsame Krankheitsfürsorgesystem allein Art. 263 AEUV unterfielen und innerhalb der zweimonatigen Frist dieser Bestimmung erhoben werden müssten.

Met hun eerste middel voeren rekwirantes aan dat het Gerecht in punt 44 van het bestreden arrest blijk heeft gegeven van een onjuiste rechtsopvatting door te oordelen dat moet worden aangenomen dat in uitvoeringsverordening (EU) nr. 945/2012 van de Raad van 15 oktober 2012 (1) duidelijk is vermeld dat zij artikel 46, lid 2, van verordening (EU) nr. 267/2012 (2) als rechtsgrondslag heeft, aangezien in eerstgenoemde verordening naar dat artikel wordt verwezen.
Mit dem ersten Rechtsmittelgrund tragen die Rechtsmittelführerinnen vor, das Gericht habe in Rn. 44 des erlassenen Urteils einen Rechtsfehler begangen, als es entschieden habe, dass die Durchführungsverordnung (EU) Nr. 945/2012 des Rates vom 15. Oktober 2012 (1) durch die Bezugnahme auf Art. 46 Abs. 2 der Verordnung (EU) Nr. 267/2012 (2) diesen Art. 46 Abs. 2 klar als ihre Rechtsgrundlage angebe.

Het Gerecht heeft geoordeeld dat „de in het kader van het ESM-verdrag aan de Commissie [...] opgedragen taken geen enkele eigen beslissingsbevoegdheid omvatten en dat de door deze twee instellingen in het kader van dat verdrag verrichte activiteiten enkel het ESM binden” (1), zonder dat het de impact heeft beoordeeld van de juridische stelling die het in punt 48 van de bestreden beschikking klaarblijkelijk heeft aanvaard, te weten dat de Commissie „de effectieve controle van de rol die zij in het besluitvormingsproces bezit op grond van artikel 136, lid 3, VWEU, overeenkomstig de bevoegdheden die haar bij artikel 17 VEU zijn toebedeeld als instelling van de [Unie] die verantwoordelijk is voor het toezicht op de verenigbaarheid met het Unierecht van de [krachtens het ESM-verdrag vastgestelde handelingen] niet [had] overgedragen”.
Das Gericht habe sich darauf verlassen, dass „die der Kommission und der EZB im Rahmen des ESM-Vertrags übertragenen Funktionen . keine Entscheidungsbefugnis im eigentlichen Sinne umfassen und dass die Tätigkeiten dieser beiden Organe im Rahmen des ESM-Vertrags nur den ESM verpflichten“ (1), ohne die Auswirkung der Rechtsauffassung zu beurteilen, der es mit seiner Argumentation in Rn. 48 gefolgt sei, wonach die Kommission „die effektive Kontrolle der ihr im Entscheidungsprozess nach Art. 136 Abs. 3 AEUV aufgrund ihrer Befugnisse gemäß Art. 17 EUV zukommenden umfassenden Rolle, als das Unionsorgan aufzutreten, das dafür verantwortlich ist, dass die aufgrund des ESM-Vertrags getroffenen Vereinbarungen mit dem Unionsrecht vereinbar sind, nicht übertragen habe“.

Ter ondersteuning van hun verzoekschrift voeren verzoeksters vooreerst aan dat de Commissie zich in de bestreden beschikking niet heeft beroepen op de beperking van de reikwijdte van Verordening nr. 1367/2006 opgenomen in artikel 2, eerste lid, sub c), en dat zodoende de beschikking van 7 april 2009 niet in een wetgevende hoedanigheid is aangenomen.
Zur Stützung ihrer Klage führen die Klägerinnen zunächst an, dass sich die Kommission in der angefochtenen Entscheidung nicht auf die Beschränkung des Geltungsbereichs der Verordnung Nr. 1367/2006 in Art. 2 Abs. 1 Buchst. c berufen habe und somit die Entscheidung vom 7. April 2009 nicht in gesetzgeberischer Eigenschaft erlassen worden sei.

In de bestreden beschikking heeft de Commissie rekening gehouden met de medewerking van John Menzies, hetgeen ertoe heeft geleid dat zij het bedrag van de geldboete van deze onderneming met 40 % heeft verlaagd.
In der angefochtenen Entscheidung hatte die Kommission die Kooperation von John Menzies berücksichtigt und aus diesem Grund die gegen dieses Unternehmen verhängte Geldbuße um 40 % herabgesetzt.

Het Gerecht concludeert dat er sprake is van een reeks van objectieve en onderling overeenstemmende aanwijzingen – die verband houden met de buitensporig lange duur van de vooronderzoeksprocedure, met de documenten die de omvang en de ingewikkeldheid van het te verrichten onderzoek doen uitkomen en met de gedeeltelijk onvolledige en ontoereikende inhoud van de bestreden beschikking – waaruit blijkt dat de Commissie de beschikking om geen bezwaar te maken heeft vastgesteld hoewel er ernstige moeilijkheden bestonden.
Das Gericht gelangt zu dem Ergebnis, dass eine Reihe von objektiven und übereinstimmenden Anhaltspunkten – überlange Dauer des Vorprüfungsverfahrens, Unterlagen, die den Umfang und die Komplexität der vorzunehmenden Prüfung und die teilweise Unvollständigkeit und Unzulänglichkeit des Inhalts der angefochtenen Entscheidung belegen – vorliegt, die bestätigen, dass die Kommission die Entscheidung, keine Einwände zu erheben, erlassen hat, obwohl ernsthafte Schwierigkeiten bestanden.

Bij arrest van 22 juni 2006 heeft het Hof de beschikking van de Commissie ten dele nietig verklaard voor zover deze "niet voorziet in overgangsmaatregelen met betrekking tot de coördinatiecentra waarvan de aanvraag tot verlenging van de erkenning hangende was op de datum van kennisgeving van de bestreden beschikking of waarvan de erkenning gelijktijdig met of korte tijd na de kennisgeving van deze beschikking afliep".
Er erklärte die Kommissionsentscheidung vom 17. Februar 2003 nur insofern für nichtig, als sie keine Übergangsmaßnahmen „in Bezug auf die Koordinationszentren vorsieht, deren Antrag auf Verlängerung der Anerkennung zum Zeitpunkt der Bekanntgabe der Entscheidung noch nicht beschieden war oder deren Anerkennung zu diesem Zeitpunkt oder kurz danach ablief“».

Het Hof heeft namelijk de beschikking van 17 februari 2003 nietig verklaard voor zover deze "niet voorziet in overgangsmaatregelen met betrekking tot de coördinatiecentra waarvan de aanvraag tot verlenging van de erkenning hangende was op de datum van kennisgeving van de bestreden beschikking of waarvan de erkenning gelijktijdig met of korte tijd na de kennisgeving van deze beschikking afliep".
Tatsächlich erklärte der EuGH die Entscheidung vom 17. Februar 2003 insoweit für nichtig, als „ sie keine Übergangsmaßnahmen in Bezug auf die Koordinationszentren vorsieht, deren Antrag auf Verlängerung der Anerkennung zum Zeitpunkt der Bekanntgabe der Entscheidung noch nicht beschieden war oder deren Anerkennung zu diesem Zeitpunkt oder kurz danach ablief“.

Het Gerecht herinnert eraan dat het uit hoofde van de toetsing van de wettigheid van de bestreden beschikking enerzijds moet nagaan of de Commissie haar beoordelingsbevoegdheid heeft uitgeoefend door bij de vaststelling van het bedrag van de geldboeten haar „richtsnoeren” te volgen, die ertoe dienen het kader van de uitoefening van die bevoegdheid te preciseren, en anderzijds in geval van afwijking van die regels moet nagaan of die afwijking gerechtvaardigd is en rechtens genoegzaam is gemotiveerd.
Das Gericht weist darauf hin, dass es im Rahmen der Rechtmäßigkeitskontrolle der angefochtenen Entscheidung zu prüfen hat, ob die Kommission ihr Ermessen im Einklang mit den zur Präzisierung des Rahmens der Ermessensausübung bei der Festsetzung von Geldbußen dienenden „Leitlinien“ ausgeübt hat und, falls sie davon abgewichen ist, ob diese Abweichung zulässig und rechtlich hinreichend begründet ist.

Subsidiair, stelt verzoekster dat de Commissie blijk heeft gegeven van een onjuiste rechtsopvatting door het begrip onderneming in de zin van artikel 81 EG onjuist uit te leggen en bijgevolg haar een geldboete op te leggen die aan de hand van de geconsolideerde omzet van de Groupe Gascogne is berekend, terwijl volgens haar de Commissie zich op de gecumuleerde maatschappelijke omzet van de Groupe Gascogne en Sachsa had moeten baseren, daar zij niet de redenen heeft uiteengezet waarom de andere dochtermaatschappijen van de Groupe Gascogne dienden te worden opgenomen in de „onderneming” die aansprakelijk is voor de in de bestreden beschikking als mededingingsbeperkend aangemerkte gedragingen van Sachsa.
Mit ihrem zweiten, hilfsweise angeführten Klagegrund trägt die Klägerin vor, die Kommission habe einen Rechtsfehler begangen, indem sie den Begriff des Unternehmens im Sinne von Artikel 81 EG falsch ausgelegt und in der Folge eine nach dem konsolidierten Umsatz der Klägerin bemessene Geldbuße gegen sie verhängt habe. Stattdessen hätte sie das kumulierte Unternehmensergebnis der Klägerin und von Sachsa zugrunde legen müssen, da sie nicht dargelegt habe, aus welchen Gründen die anderen Tochtergesellschaften der Klägerin in das „Unternehmen“ einbezogen werden müssten, das für die in der angefochtenen Entscheidung als wettbewerbswidrig eingestuften Verhaltensweisen von Sachsa verantwortlich sei.