Vertaling van "bestuurlijke besluiten heeft " (Nederlands → Duits) :

TERMINOLOGIE

Overige besluiten (Aangenomen zonder debat. In het geval van wetgevingsbesluiten zijn de tegenstemmen en onthoudingen vermeld. Besluiten die vergezeld gaan van verklaringen die de Raad voor het publiek beschikbaar heeft gesteld, dan wel van stemverklaringen, zijn aangegeven met een asterisk; deze verklaringen zijn verkrijgbaar bij de Persdienst.)
Sonstige Beschlüsse (Ohne Aussprache angenommen. Bei Rechtsetzungsakten sind Gegenstimmen und Stimmenthaltungen angegeben. Beschlüsse, zu denen Erklärungen vorliegen, die auf Beschluss des Rates der Öffentlichkeit zugänglich gemacht werden, sind durch * gekennzeichnet; die betreffenden Erklärungen sind beim Pressedienst erhältlich.)

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Door te weigeren met wetgeving te komen, door de verschillende resoluties van het Europees Parlement te negeren en door te kiezen voor een poging tot sectorregulering via een aanbeveling of bestuurlijke besluiten, heeft het directoraat-generaal voor de interne markt en auteursrechten een klimaat van rechtsonzekerheid geschapen.
Die Generaldirektion Binnenmarkt und Dienstleistungen hat sich geweigert, Gesetze zu erlassen, und die verschiedenen vom Parlament verabschiedeten Entschließungen ignoriert. Stattdessen versuchte sie, diesen Sektor anhand von Empfehlungen und Verwaltungsentscheidungen zu regulieren. Dadurch hat sie ein Klima der Rechtsunsicherheit geschaffen.

Elke maatschappij, elke staat met een rechtsstaat heeft de plicht om rechterlijke en bestuurlijke besluiten en wetten aan te nemen die de waardigheid van bejaarden waarborgen alsook hun financiële middelen, hierbij heeft de Europese Unie een grensoverschrijdende verantwoordelijkheid.
Jede Gesellschaft, jeder Staat, in der bzw. dem Rechtsstaatlichkeit herrscht, hat die Pflicht, juristische und administrative Entscheidungen zu treffen und Urteile zu fällen, die die Würde und das Hab und Gut der älteren Menschen schützen. Dafür hat die Europäische Union eine grenzübergreifende Verantwortung.

29. bevestigt nogmaals het standpunt dat hij heeft ingenomen in zijn resoluties van 26 september 2006, 12 april 2005 , 21 april 2004 en 8 april 2003 dat "de kwijtingsprocedure niet alleen het management van de secretaris-generaal van het Parlement en de Administratie moet omvatten, maar ook de besluiten die door de bestuurlijke organen van de Instelling, d.w.z. de Voorzitter, het Bureau en de Conferentie van voorzitters zijn genomen";
29. bekräftigt nochmals die in seinen Entschließungen vom 26. September 2006, 12. April 2005 , 21. April 2004 und 8. April 2003 bekundete Auffassung, dass der "Geltungsbereich des Entlastungsverfahrens nicht nur die Managementtätigkeiten des Generalsekretärs des Parlaments und die Verwaltung abdecken sollte, sondern auch die Beschlüsse, die die Entscheidungsgremien des Organs, nämlich sein Präsident, das Präsidium und die Konferenz der Präsidenten, gefasst haben";

de lidstaten moeten in hun wetgeving alsook in hun bestuurlijke praktijken recht doen aan de VN-definitie van het kind , d.w.z. elk menselijk wezen dat nog geen achttien jaar oud is; besluiten over een oplossing op lange termijn van de handel in kinderen moeten daarom worden genomen door hetzij een autoriteit met een statutaire verantwoordelijkheid voor het welzijn van kinderen hetzij een juridische autoriteit wier eerste verantwoordelijkheid is gelegen in het garanderen van optimale belangen van het kind tijdens het gehele besluitvormingsproces; bij alle maatregelen die kinderen betreffen, ongeacht of zij worden genomen door publieke of particuliere welzijnsinstellingen, rechtbanken, administratieve overheden of wetgevende lichamen, moet het belang van het kind steeds vooropstaan; lidstaten zorgen dat een kind dat in staat is zijn of haar eigen mening te vormen, het recht heeft deze mening vrijelijk te uiten aangaande alle zaken die hem of haar betreffen, en dat aan de mening van het kind het nodige gewicht wordt toegekend al naar gelang de leeftijd en rijpheid van het kind;
die Mitgliedstaaten sollten in ihren Rechtsvorschriften sowie in ihrer Verwaltungspraxis die Definition des Kindes durch die Vereinten Nationen , also jedes menschliche Wesen unter 18 Jahre, berücksichtigen; Entscheidungen hinsichtlich einer langfristigen Lösung für das Problem des Kinderhandels sollten deshalb entweder von einer Behörde mit gesetzlicher Zuständigkeit für das Wohl von Kindern oder einer Justizbehörde getroffen werden, deren Hauptverantwortung darin besteht, während des gesamten Entscheidungsprozesses darüber zu wachen, dass im besten Interesse des Kindes vorgegangen wird; bei allen Maßnahmen, die Kinder betreffen, ungeachtet dessen, ob sie von einer öffentlichen oder privaten Fürsorgeeinrichtung, einem Gericht, einer Verwaltungsbehörde oder einer gesetzgebenden Stelle getroffen werden, steht das Wohl des Kindes im Vordergrund; die Mitgliedstaaten stellen sicher, dass ein Kind, das fähig ist, sich seine eigene Meinung zu bilden, das Recht hat, diese Meinung in allen das Kind betreffenden Fragen frei zu äußern, und dass den Ansichten des Kindes gemäß seinem Alter und seiner Reife gebührend Rechnung getragen wird;

8. neemt nota van de mededeling van zijn secretaris-generaal dat er momenteel in de parlementaire Administratie geen tuchtrechtelijke procedures aanhangig zijn; juicht het toe dat het Bureau reeds op 1 december 1999, dus al vóór de beraadslagingen over de kwijting voor 1998, op voorstel van de secretaris-generaal een bestuurlijk onderzoek heeft ingesteld; neemt kennis van het besluit van het Bureau van 13 juni 2000 om in verband met de zaak-Frederiksen geen eis tot schadevergoeding uit hoofde van artikel 22 van het Ambtenarenstatuut in te stellen; neemt er nota van dat dit besluit berust op het feit dat bij het bestuurlijk onderzoek geen aanknopingspunten konden worden vastgesteld voor "grove schuld” van afzonderlijke personen, als bedoeld in artikel 22 van het Ambtenarenstatuut; wijst er evenwel op dat het bestuurlijk onderzoek zowel problemen bij de interne besluitvorming aan het licht heeft gebracht als de neiging om procesrisico's in relatie tot zogenaamde "principiële” overwegingen te veronachtzamen; trekt uit het bovenstaande de conclusie dat een hernieuwde beoordeling van de zaak en een nieuwe inschatting van de procesrisico's op een aanzienlijk eerder tijdstip op hun plaats zouden zijn geweest; herinnert aan paragraaf 23 van voornoemde resolutie van 13 april 2000, waarin de Juridische Dienst wordt verzocht het Bureau voorafgaande aan diens besluiten te informeren over procesrisico's, met name in het licht van reeds gewezen arresten in personeelskwesties; juicht het besluit van het Bureau van 13 juni 2000 toe om ondervoorzitters Lienemann en Provan opdracht te geven na te gaan of verdere interne bestuurlijke hervormingen noodzakelijk zijn om soortgelijke procesontwikkelingen te voorkomen; gelast zijn Bureau de bevoegde commissies op de hoogte te stellen van zijn conclusies terzake;
8. nimmt die Mitteilung des Generalsekretärs zur Kenntnis, daß gegenwärtig keine Disziplinarverfahren in der Parlamentsverwaltung anhängig sind; begrüßt, daß das Präsidium bereits am 1. Dezember 1999, also bereits vor den Beratungen zur Entlastung 1998, auf Vorschlag des Generalsekretärs eine administrative Untersuchung eingeleitet hat; nimmt die Entscheidung des Präsidiums vom 13. Juni 2000 zur Kenntnis, wonach im Zusammenhang mit dem Frederiksen-Fall keine Regreßforderungen, gestützt auf Artikel 22 des Beamtenstatuts, erhoben werden; nimmt zur Kenntnis, daß diese Entscheidung darauf gegründet ist, daß die administrative Untersuchung keine Anhaltspunkte für "schwerwiegendes Verschulden” von Einzelpersonen im Sinne von Artikel 22 des Beamtenstatuts feststellen konnte; weist aber darauf hin, daß die administrative Untersuchung sowohl Probleme bei den internen Entscheidungsabläufen als auch die Neigung offengelegt hat, Prozeßrisiken im Verhältnis zu angeblichen "prinzipiellen” Erwägungen zu vernachlässigen; zieht aus dem Vorgang den Schluß, daß zu einem wesentlichen früheren Zeitpunkt eine Neubetrachtung des Falls und eine neue Abschätzung der Prozeßrisiken angebracht gewesen wäre; erinnert an Ziffer 23 seiner obengenannten Entschließung vom 13. April 2000, in der der Juristische Dienst aufgefordert wird, das Präsidium vor dessen Entscheidungen über Prozeßrisiken zu informieren, insbesondere im Lichte bereits ergangener Urteile in Personalangelegenheiten; begrüßt die Entscheidung des Präsidiums vom 13. Juni 2000, wonach Vizepräsidentin Lienemann und Viezepräsident Provan damit beauftragt sind zu prüfen, ob zur Vermeidung ähnlicher Prozeßausgänge weitere interne Verwaltungsreformen notwendig sind; beauftragt das Präsidium, die zuständigen Ausschüsse über seine Schlußfolgerungen in dieser Angelegenheit zu informieren;