Vertaling van "bij de bestreden bepaling ingestelde " (Nederlands → Duits) :

De verplichting om assessoren in de strafuitvoeringsrechtbank te vervangen door advocaten, zal zich, gelet op de gestelde voorwaarden en op de door de bestreden bepaling ingestelde cascade, slechts zelden voordoen.
Die Verpflichtung, Beisitzer am Strafvollstreckungsgericht durch Rechtsanwälte zu ersetzen, wird angesichts der auferlegten Bedingungen und des durch die angefochtene Bestimmung geschaffenen Stufensystems nur selten vorkommen.

Dat verschil in behandeling vloeit voort uit het feit dat een arrest van buitenvervolgingstelling een eindarrest is, waartegen overeenkomstig artikel 417 van het Wetboek van strafvordering onmiddellijk cassatieberoep kan worden ingesteld, terwijl een verwijzingsarrest een voorbereidende beslissing of een beslissing van onderzoek is waartegen, overeenkomstig de algemene regel van artikel 420, eerste lid, en ingevolge de opheffing bij de bestreden bepaling van de uitzondering waarin is voorzien in het vroegere tweede lid, 2°, daarvan, slechts een cassatieberoep kan worden ingesteld na de eindbeslissing.
Dieser Behandlungsunterschied ergibt sich daraus, dass ein Entscheid über die Verfahrenseinstellung ein Endentscheid ist, gegen den gemäß Artikel 417 des Strafprozessgesetzbuches unmittelbar Kassationsbeschwerde eingelegt werden kann, während ein Verweisungsentscheid eine vorbereitende Entscheidung oder Untersuchungsentscheidung ist, gegen die gemäß der allgemeinen Regel von Artikel 420 Absatz 1 und infolge der Aufhebung der in dessen früherem Absatz 2 Nr. 2 vorgesehenen Ausnahme durch die angefochtene Bestimmung eine Kassationsbeschwerde erst nach der Endentscheidung eingelegt werden kann.

Hoewel het einde van de tussen de NMBS en de OVS gesloten vakbondsovereenkomst niet kan worden beschouwd als een gevolg van de bestreden bepaling, zodat de nadelige gevolgen voor de OVS en de derde tot en met de vijfde verzoekende partij die uit het einde van die overeenkomst voortvloeien, niet aan de bestreden bepaling kunnen worden toegeschreven, dient het risico van een moeilijk te herstellen ernstig nadeel dat uit de bestreden bepaling voortvloeit, evenwel in concreto te worden beoordeeld ten aanzien van de gehele feitelijke context.
Wenngleich das Ende der Gewerkschaftsvereinbarung zwischen der NGBE und dem SIC nicht als Folge der angefochtenen Bestimmung zu betrachten ist, sodass die nachteiligen Folgen für das SIC sowie für die an dritter bis fünfter Stelle genannten klagenden Parteien infolge des Endes dieser Vereinbarung nicht auf die angefochtene Bestimmung zurückgeführt werden kann, muss die Gefahr eines schwer wiedergutzumachenden ernsthaften Nachteils infolge der angefochtenen Bestimmung jedoch in concreto hinsichtlich des gesamten Kontextes dieses Falls beurteilt werden.

Naar luid van artikel 3, § 1, van de bijzondere wet van 6 januari 1989 op het Grondwettelijk Hof zijn de beroepen strekkende tot vernietiging van een wettelijke bepaling slechts ontvankelijk indien zij worden ingesteld binnen een termijn van zes maanden na de bekendmaking van de bestreden bepaling in het Belgisch Staatsblad.
Laut Artikel 3 § 1 des Sondergesetzes vom 6. Januar 1989 über den Verfassungsgerichtshof sind Klagen auf Nichtigerklärung einer Gesetzesbestimmung nur zulässig, wenn sie binnen einer Frist von sechs Monaten nach der Veröffentlichung der angefochtenen Bestimmung im Belgischen Staatsblatt eingereicht werden.

Naar luid van artikel 3, § 1, van de bijzondere wet van 6 januari 1989 op het Grondwettelijk Hof, zijn de beroepen strekkende tot vernietiging van een wettelijke bepaling slechts ontvankelijk indien zij worden ingesteld binnen een termijn van zes maanden na de bekendmaking van de bestreden bepaling in het Belgisch Staatsblad.
Laut Artikel 3 § 1 des Sondergesetzes vom 6. Januar 1989 über den Verfassungsgerichtshof sind die Klagen auf Nichtigerklärung einer Gesetzesbestimmung nur zulässig, wenn sie binnen einer Frist von sechs Monaten nach der Veröffentlichung der angefochtenen Bestimmung im Belgischen Staatsblatt eingereicht werden.

In het tweede onderdeel van het vijfde middel voeren de verzoekende partijen aan dat artikel 44/11/13, §§ 1 en 2, van de wet op het politieambt, zoals ingevoegd bij artikel 36 van de bestreden wet, niet bestaanbaar is met het recht op eerbiediging van het privéleven, zoals gewaarborgd bij de in B.7 vermelde referentienormen, doordat de in de bestreden bepaling geregelde mededeling van gegevens aan buitenlandse diensten en organisaties onvoldoende wordt omringd met waarborgen ter voorkoming van misbruiken.
Im zweiten Teil des fünften Klagegrunds führen die klagenden Parteien an, dass Artikel 44/11/13 §§ 1 und 2 des Gesetzes über das Polizeiamt, eingefügt durch Artikel 36 des angefochtenen Gesetzes, nicht vereinbar sei mit dem Recht auf Achtung des Privatlebens, so wie es durch die in B.7 zitierten Referenznormen gewährleistet werde, da die in der angefochtenen Bestimmung geregelte Mitteilung von Daten an ausländische Dienste und Organisationen nicht ausreichend mit Garantien zur Vermeidung von Missbräuchen versehen sei.

De aangevoerde grieven komen samengevat neer op de schending van : - het gelijkheidsbeginsel, doordat een niet-verantwoord verschil in behandeling wordt ingesteld (1) tussen de publiekrechtelijke rechtspersonen en de privépersonen, in zoverre de eerstgenoemden worden vrijgesteld van het procesrisico indien zij optreden in het algemeen belang, en in zoverre die vrijstelling niet wederkerig is, hetgeen tevens afbreuk zou doen aan de wapengelijkheid, (2) tussen de rechtzoekenden, naargelang zij in het gelijk worden gesteld ten aanzien van een privépersoon of een publiekrechtelijke rechtspersoon, (3) tussen de procespartijen voor de Raad van State en voor de burgerlijke rechtscolleges, in zoverre een publiekrechtelijke rechtspersoon die optreedt voor de Raad van State wel kan worden veroordeeld tot betaling van een rechtsplegingsvergoeding; - het recht op toegang tot de rechter en het recht op een daadwerkelijk rechtsmiddel, doordat de algemene vrijstelling van publiekrechtelijke rechtspersonen van de betaling van een rechtsplegingsvergoeding een ontradend effect heeft op de rechtzoekende die tegen een dergelijke rechtspersoon wil procederen, waardoor tevens afbreuk zou worden gedaan aan het recht van verdediging, aan de wapengelijkheid, aan het recht op juridische bijstand, aan de waarborgen vervat in het Verdrag van Aarhus en het Unierecht, en aan de artikelen 1382 en 1383 van het Burgerlijk Wetboek; - het eigendomsrecht, doordat de rechtzoekende die ten aanzien van een publiekrechtelijke rechtspersoon in het gelijk wordt gesteld geen aanspraak kan maken op een rechtsplegingsvergoeding, hetgeen in onteigeningsgeschillen meteen tot gevolg zou hebben dat er geen sprake is van een « billijke schadeloosstelling » in de zin van artikel 16 van de Grondwet of van een « billijk evenwicht » in de zin van artikel 1 van het Eerste Aanvullend Protocol bij het Europees Verdrag voor de rechten van de mens; - het rechtszekerheidsbeginsel, doordat de bestreden bepaling bij gebrek ...
Die vorgebrachten Beschwerdegründe laufen zusammengefasst hinaus auf einen Verstoß gegen: - den Gleichheitsgrundsatz, indem ein nicht gerechtfertigter Behandlungsunterschied eingeführt werde (1) zwischen den juristischen Personen des öffentlichen Rechts und den Privatpersonen, insofern die Erstgenannten von dem Verfahrensrisiko befreit würden, wenn sie im Allgemeininteresse aufträten, und insofern diese Befreiung nicht gegenseitig sei, was ebenfalls die Waffengleichheit verletze, (2) zwischen den Rechtsuchenden je nachdem, ob sie gegenüber einer Privatperson oder einer juristischen Person des öffentlichen Rechts obsiegen würden, (3) zwischen den Verfahrensparteien vor dem Staatsrat und vor den Zivilgerichten, insofern eine juristische Person des öffentlichen Rechts, die vor dem Staatsrat auftrete, wohl zur Zahlung einer Verfahrensentschädigung verurteilt werden könne; - das Recht auf gerichtliches Gehör und das Recht auf einen tatsächlichen Rechtsbehelf, da die allgemeine Befreiung von der Zahlung einer Verfahrensentschädigung auf Seiten von juristischen Personen des öffentlichen Rechts eine abschreckende Wirkung auf die Rechtsuchenden habe, die gegen eine solche juristische Person prozessieren möchten, sodass ebenfalls das Recht der Verteidigung, die Waffengleichheit, das Recht auf rechtlichen Beistand, die im Aarhus-Übereinkommen und im Unionsrecht enthaltenen Garantien und die Artikel 1382 und 1383 des Zivilgesetzbuches verletzt würden; - das Eigentumsrecht, indem die Rechtsuchenden, die gegenüber einer juristischen Person des öffentlichen Rechts obsiegten, keinen Anspruch auf eine Verfahrensentschädigung erheben könnten, was in Enteignungsstreitsachen unter anderem zur Folge haben könne, dass keine « gerechte Entschädigung » im Sinne von Artikel 16 der Verfassung oder kein « gerechtes Gleichgewicht » im Sinne von Artikel 1 des ersten Zusatzprotokolls zur Europäischen Menschenrechtskonvention bestehe; - den Grundsatz der Rechtssicherheit, indem die angefochten ...

De omstandigheid dat de ordonnantiegever bij een andere bepaling van de bestreden ordonnantie het mechanisme van stilzwijgende beslissing bij het Milieucollege heeft opgeheven wanneer het zich uitspreekt over een bevel om een activiteit stop te zetten of voort te zetten of over een maatregel met gelijke werking, terwijl hij niet tot dezelfde opheffing is overgegaan wanneer een beroep over een alternatieve administratieve geldboete bij het College aanhangig is gemaakt, heeft niet tot gevolg een nieuwe termijn te openen voor beroep tot vernietiging van de bestreden bepaling, die niet is gewijzigd.
Der Umstand, dass der Ordonnanzgeber durch eine andere Bestimmung der angefochtenen Ordonnanz den Mechanismus der stillschweigenden Entscheidung beim Umweltkollegium, wenn es über eine Anordnung zur Einstellung oder zur Fortsetzung der Tätigkeit oder über eine Maßnahme mit gleicher Wirkung urteilt, gestrichen hat, während er die gleiche Streichung nicht vorgenommen hat, wenn das Kollegium mit einer Beschwerde über eine alternative administrative Geldbuße befasst wird, hat nicht zur Folge, eine neue Frist für die Klage auf Nichtigerklärung der Bestimmung, die nicht abgeändert wurde, zu eröffnen.

Daarenboven zijn de wijzigingen in de wetgevende context sinds het arrest nr. 158/2014 niet van een dergelijk belang dat zij ertoe zouden moeten leiden te oordelen dat de bestreden bepaling, hoewel soortgelijk met de voordien vernietigde bepaling, in concreto niet dezelfde draagwijdte heeft als die bepaling.
Im Übrigen sind die Änderungen des Gesetzgebungskontextes seit dem Entscheid Nr. 158/2014 nicht so bedeutend, dass sie zu der Beurteilung führen müssten, dass die angefochtene Bestimmung, obwohl sie der zuvor für nichtig erklärten Bestimmung ähnlich sei, in concreto nicht die gleiche Tragweite hätte.

Voor zover het beroep tegen die bepaling zou zijn gericht, is het niet ontvankelijk ratione temporis, aangezien het niet is ingesteld binnen de bij artikel 3, § 1, van de bijzondere wet van 6 januari 1989 op het Grondwettelijk Hof vastgestelde termijn van zes maanden vanaf de bekendmaking van de bestreden bepaling, bekendmaking die te dezen is geschied in het Belgisch Staatsblad van 24 augustus 2012.
Insofern die Klage gegen diese Bestimmung gerichtet wäre, ist sie ratione temporis unzulässig, da sie nicht innerhalb der durch Artikel 3, § 1, des Sondergesetzes vom 6. Januar 1989 über den Verfassungsgerichtshof festgelegten Frist von sechs Monaten ab der Veröffentlichung der angefochtenen Bestimmung eingereicht wurde, wobei diese Veröffentlichung in diesem Fall im Belgischen Staatsblatt vom 24. August 2012 erfolgt ist.