Vertaling van "bijdrage uit het sfeu werd geoormerkt " (Nederlands → Duits) :

141. is het volstrekt eens met de verklaring van de Rekenkamer dat „ongeveer 30 % (144 miljoen EUR) van de bijdrage uit het SFEU werd geoormerkt voor werkzaamheden die volledig subsidiabel waren in het kader van de SFEU-verordening”; merkt echter op dat het CASE-project (het Italiaanse acroniem voor „Complessi Antisismici Sostenibili Ecocompatibili” – seismisch geïsoleerde en ecologisch duurzame behuizing) weliswaar aan de reële behoeften beantwoordde, maar niet voldeed aan de specifieke bepalingen van de SFEU-verordening; merkt op dat de reden hiervoor was dat er nieuwe permanente structuren werden gebouwd in plaats van tijdelijke woningen; merkt op dat 70 % van de financiering - 350 miljoen EUR - voor het CASE-project werd bestemd; merkt op dat de strategie van het CASE-project was te voorzien in de huisvestingsbehoeften van 15.000 door de aardbeving getroffen personen, maar dat het project niet tijdig en met te weinig capaciteit beantwoordde aan de reële behoeften van de bevolking; merkt op dat de CASE-woningen veel duurder waren dan gewone woningen ; stelt vast dat als reden hiervoor werd aangevoerd dat het om een noodsituatie ging;
141. stimmt der folgenden Aussage des Rechnungshofs vollkommen zu: „Etwa 30 % (144 Millionen Euro) der aus dem EUSF bereitgestellten Mittel entfielen auf Maßnahmen, die nach der EUSF-Verordnung vollständig förderfähig waren; das Projekt CASE (italienisches Akronym für “Complessi Antisismici Sostentibili Ecocompatibili„, d. h. seismisch isolierter und ökologisch nachhaltiger Wohnraum) entsprach zwar dem tatsächlichen Bedarf, stand aber nicht mit den spezifischen Bestimmungen der EUSF-Verordnung in Einklang, da im Rahmen dieses Projekts neue dauerhafte Gebäude anstatt vorübergehender Unterkünfte errichtet wurden; auf das Projekt CASE entfielen 70 % (350 Millionen Euro) der bereitgestellten Mittel; die im Rahmen des Projekts CASE gewählte Strategie war auf den Unterbringungsbedarf von 15 000 der vom Erdbeben betroffenen Menschen ausgerichtet, ermöglichte es aber nicht, die tatsächlichen Bedürfnisse der Bevölkerung zeitnah und in ausreichendem Umfang zu decken; die CASE-Gebäude waren wesentlich teurer als Standardgebäude“ ; stellt fest, dass dies mit der Notlage begründet wurde;

Uit de bewoordingen van de prejudiciële vraag in de zaak nr. 4479 en uit de motieven van de verwijzingsbeslissing blijkt dat aan het Hof een vraag wordt gesteld over de bestaanbaarheid, met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, van de artikelen 60 tot 73 van de wet van 28 december 1983, in zoverre die bepalingen, doordat zij niet voorzien in een verjaringstermijn voor de door de RVA ingestelde vordering tot invordering van de bijzondere bijdrage voor sociale zekerheid, een verschil in behandeling invoeren tussen twee categorieën van zelfstandigen die een socialezekerheidsbijdrage verschuldigd zijn : enerzijds, diegenen die de bijzondere bijdrage voor sociale zekerheid verschuldigd zijn die werd ingevoerd bij artikel 60 van de wet van 28 december 1983 en, anderzijds, diegenen die de bijdragen verschuldigd zijn die worden beoogd door artikel 16, § 2, eerste lid, van het koninklijk besluit nr. 38 van 27 juli 1967.
Aus der Formulierung der präjudiziellen Frage in der Rechtssache Nr. 4479 und aus der Begründung der Verweisungsentscheidung geht hervor, dass der Hof zur Vereinbarkeit der Artikel 60 bis 73 des Gesetzes vom 28. Dezember 1983 mit den Artikeln 10 und 11 der Verfassung befragt wird, insofern diese Bestimmungen dadurch, dass sie keine Verjährungsfrist für die durch das LAAB erhobene Klage auf Beitreibung des Sonderbeitrags zur sozialen Sicherheit festlegten, einen Behandlungsunterschied zwischen zwei Kategorien van Selbständigen, die einen Beitrag zur sozialen Sicherheit schuldeten, einführten: einerseits denjenigen, die den Sonderbeitrag zur sozialen Sicherheit, der durch Artikel 60 des Gesetzes vom 28. Dezember 1983 eingeführt worden sei, schuldeten, und andererseits denjenigen, die Beiträge im Sinne von Artikel 16 § 2 Absatz 1 des königlichen Erlasses Nr. 38 vom 27. Juli 1967 schuldeten.

Uit de bewoordingen van de eerste prejudiciële vraag in de zaak nr. 4521, alsook uit de motieven van de verwijzingsbeslissing en uit het rechtsplegingsdossier blijkt dat aan het Hof een vraag wordt gesteld over de bestaanbaarheid, met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, van de artikelen 60 tot 73 van de wet van 28 december 1983, in zoverre die bepalingen, doordat zij niet voorzien in een verjaringstermijn voor de voormelde vordering tot invordering, een verschil in behandeling creëren tussen twee categorieën van zelfstandigen die een socialezekerheidsbijdrage verschuldigd zijn : enerzijds, diegenen die de bijzondere bijdrage voor sociale zekerheid verschuldigd zijn die werd ingevoerd bij artikel 60 van de wet van 28 december 1983 en, anderzijds, diegenen die een van de in B.4.1 vermelde bijdragen verschuldigd zijn.
Aus der Formulierung der ersten präjudiziellen Frage in der Rechtssache Nr. 4521 sowie aus der Begründung der Verweisungsentscheidung und aus der Verfahrensakte geht hervor, dass der Hof zur Vereinbarkeit der Artikel 60 bis 73 des Gesetzes vom 28. Dezember 1983 mit den Artikeln 10 und 11 der Verfassung befragt wird, insofern diese Bestimmungen dadurch, dass sie keine Verjährungsfrist für die vorerwähnte Beitreibungsklage festlegten, einen Behandlungsunterschied zwischen zwei Kategorien van Selbständigen, die einen Beitrag zur sozialen Sicherheit schuldeten, einführten: einerseits denjenigen, die den Sonderbeitrag zur sozialen Sicherheit, der durch Artikel 60 des Gesetzes vom 28. Dezember 1983 eingeführt worden sei, schuldeten, und andererseits denjenigen, die einen Beitrag im Sinne von B.4.1 schuldeten.

« Schendt artikel 203bis van het Burgerlijk Wetboek, betreffende de vordering, door een van de ouders, ten aanzien van de andere ouder, van diens bijdrage in de kosten die voortvloeien uit artikel 203 van het Burgerlijk Wetboek, zoals het niet alleen van kracht was op het ogenblik dat het vonnis van 29 april 1983 door de heer Vrederechter van deze Rechtbank werd gewezen, maar ook zoals het thans van kracht is, de artikelen 10 en 11 van de Belgische Grondwet, in zoverre het niet erin voorzag - en nog altijd niet erin voorziet - dat de onderhoudsbijdrage waartoe de ouder aan wie het hoederecht niet werd toegekend, zou zijn veroordeeld, jaarlijks en van rechtswege geïndexeerd wordt volgens de schommelingen van het indexcijfer van de consumptieprijzen, terwijl in de gevallen waar de rechtbank van eerste aanleg aan de echtgenoot die de echtscheiding heeft verkregen een uitkering toekent, artikel 301, § 2, van het Burgerlijk Wetboek, zoals het van kracht was op het ogenblik dat de heer Vrederechter van deze Rechtbank zijn beslissing heeft uitgesproken (29 april 1983), en dat sindsdien niet werd gewijzigd, voorschrijft dat dit van rechtswege gebeurt ?
« Verstösst Artikel 203bis des Zivilgesetzbuches bezüglich der von einem Elternteil gegen den anderen Elternteil geltend gemachten Forderung dessen Beitrags zu den aus Artikel 203 des Zivilgesetzbuches hervorgehenden Kosten, nicht nur in der zum Zeitpunkt des am 29. April 1983 vom hiesigen Friedensrichter verkündeten Urteils geltenden Fassung, sondern auch in der zurzeit geltenden Fassung, gegen die Artikel 10 und 11 der belgischen Verfassung, insofern er nicht bestimmte - und immer noch nicht bestimmt -, dass der Unterhaltsbeitrag, zu dem der Elternteil verurteilt wurde, dem das Sorgerecht nicht anvertraut wurde, jährlich und von Rechts wegen den Schwankungen des Verbraucherpreisindexes angepasst wird, während in den Fällen, wo das Gericht erster Instanz dem Ehegatten, der die Ehescheidung erwirkt hat, Unterhalt zuerkennt, Artikel 301 § 2 des Zivilgesetzbuches in der zum Zeitpunkt der Verkündung der Entscheidung des hiesigen Friedensrichters (am 29. April 1983) geltenden Fassung, die seitdem nicht abgeändert wurde, bestimmt, dass dies von Rechts wegen geschieht?

In de parlementaire voorbereiding werd aangevoerd dat men oog moest hebben voor de bijkomende last die de bijdrage met zich zou meebrengen voor de ondernemingen die alleen voor eigen gebruik aardolieproducten invoeren : « Aangezien die ondernemingen rechtstreekse consumenten zijn van aardolieproducten, zou het onbillijk zijn ze de bijdrage te doen betalen boven op de last die voortvloeit uit de prijsstijging van die producten » (Parl. St., Kamer, 2000-2001, DOC 50-1129/005, p. 29).
In den Vorarbeiten hiess es, man müsse die zusätzliche Belastung durch den Beitrag für die Unternehmen berücksichtigen, die nur für ihren eigenen Bedarf Mineralölprodukte einführten: « Da diese Unternehmen direkte Verbraucher von Mineralölprodukten sind, wäre es ungerecht, ihnen den Beitrag zusätzlich zu der Belastung durch die Verteuerung dieser Produkte aufzuerlegen » (Parl. Dok., Kammer, 2000-2001, DOC 50-1129/005, S. 29).

De verzoekende partijen klagen aan dat de aangevochten bepaling, die uitgaat van een initiatief dat reeds werd neergelegd op 14 oktober 1998, dus vóór de goedkeuring van de uitgavenbegroting van de Staat voor 1999, zonder enige verantwoording, voor 1999 de verlenging van een « heffing » oplegt enkel ten laste van de farmaceutische bedrijven om een besparingsinspanning op het vlak van de sociale zekerheid en de ziekteverzekering te verwezenlijken en dat zij aan de farmaceutische bedrijven een bijdrage oplegt bovenop die welke reeds voortvloeien uit de prijsdaling en de prijsblokkering waartoe voor de geneesmiddelen werd beslist.
Die klagenden Parteien werfen der angefochtenen Bestimmung, die aus einer bereits am 14. Oktober 1998, also vor der Annahme des Ausgabenhaushaltes des Staates für 1999 hinterlegten Initiative hervorgehe, vor, ohne jegliche Rechtfertigung die Aufrechterhaltung eines « Beitrags » für 1999 nur zu Lasten der pharmazeutischen Unternehmen vorzuschreiben, um eine im Bereich der sozialen Sicherheit und der Krankenversicherung verlangte Einsparung zu verwirklichen, und den pharmazeutischen Unternehmen eine Leistung aufzuerlegen, die zu denjenigen hinzukomme, die sich bereits aus den Preissenkungen und dem Preisstopp, die für Medikamente beschlossen worden seien, ergäben.