Aan deze factoren zou, in het bijzonder na de mislukking van Cancún, de vrees kunnen worden toegevoegd dat het internationale handelsstelsel in het slop van bilateralisme en regionalisme terecht zou kunnen komen. Ondanks het specifieke gewicht van de 'Five Interested Parties' (EU, Verenigde Staten, Australië, Brazilië en India) in de landbouwonderhandelingen, werden de ontwikkelingslanden dankzij hun Groepen in ruimere mate bij de besluitvorming betrokken (vooral de G20-landen waarvan de aanpak van zelfbevestiging definitief gestalte kreeg onder de nu goed ingeburgerde slogan ‘Trade Not Aid’).
Trotz des besonderen Gewichts der „FIPS“ (EU, USA, Australien, Brasilien und Indien) in den Agrarverhandlungen haben die Entwicklungsländer über ihre Gruppen verstärkt an der Entscheidungsfindung mitgewirkt (vor allem die Entwicklungsländer der G20, deren selbstbewusste Haltung definitiv gemäß dem bereits etablierten Motto „Handel statt Hilfe“ („Trade Not Aid“) zum Ausdruck kam.