Vertaling van "blijkt dat onderdanen " (Nederlands → Duits) :

TERMINOLOGIE

illegale arbeid van onderdanen van derde landen | illegale tewerkstelling van onderdanen van derde landen
illegale Beschäftigung von Drittstaatsangehörigen

Verordening (EG) nr. 539/2001 van de Raad tot vaststelling van de lijst van derde landen waarvan de onderdanen bij overschrijding van de buitengrenzen in het bezit moeten zijn van een visum en de lijst van derde landen waarvan de onderdanen van die plicht zijn vrijgesteld | visumverordening
Verordnung zur Aufstellung der Liste der Drittländer, deren Staatsangehörige beim Überschreiten der Außengrenzen im Besitz eines Visums sein müssen, sowie der Liste der Drittländer, deren Staatsangehörige von dieser Visumpflicht befreit sind | Visum-Verordnung

document waaruit blijkt dat de toestemming is verleend
Dokument, aus dem sich ergibt, dass die Zustimmung erteilt worden ist

kiesgegevens vreemde onderdanen
Wahlbeteiligung der Bürger der Europäischen Union

verblijfstitel voor de onderdanen van de EEG
Angehöriger eines Mitgliedsstaates der EG

document waaruit blijkt dat de opdracht naar behoren werd uitgevoerd
Bescheinigung über die ordnungsgemäße Ausführung

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Voor veel lidstaten zal dit een moeilijke opdracht zijn. Als zij echter de juiste omstandigheden scheppen om snelle en succesvolle integratie mogelijk te maken, kan dit ook een opportuniteit zijn, met name voor de landen die te maken hebben met demografische veranderingen. Ook voor de economie kunnen de gevolgen positief zijn. Uit de ervaring blijkt dat onderdanen van derde landen die snel en goed integreren, in de eerste plaats via onderwijs en op de arbeidsmarkt, een positieve fiscale nettobijdrage opleveren
Dies gilt auch für die Wirtschaft, denn es hat sich gezeigt, dass Drittstaatsangehörige, die – angefangen mit der frühzeitigen Eingliederung in das Bildungssystem und in den Arbeitsmarkt – zeitnah gut integriert werden, einen positiven fiskalischen Nettobeitrag leisten

bewijs van de nationaliteit van de aanvrager (identiteitskaart, paspoort of ander bewijsstuk dat wordt aanvaard volgens het nationale recht van de lidstaat van oorsprong); indien het bewijsstuk van de nationaliteit de geboorteplaats niet vermeldt: een document waaruit de geboorteplaats van de aanvrager blijkt; voor onderdanen van landen buiten de EER: een document waaruit blijkt dat een onderdaan van een derde land aanspraak kan maken op de rechten waarin Richtlijn 2005/36/EG voorziet, uit hoofde van relevante EU-wetgeving zoals Richtlijn 2004/38/EG van het Europees Parlement en de Raad (1), Richtlijn 2003/109/EG van de Raad (2), Richtlijn 2004/83/EG van de Raad (3) of Richtlijn 2009/50/EG van de Raad (4);
Nachweis der Staatsangehörigkeit des Antragstellers (Personalausweis oder Reisepass oder ein anderer gemäß den nationalen Bestimmungen des Herkunftsmitgliedstaats akzeptierter Nachweis); ist der Geburtsort im Staatsangehörigkeitsnachweis nicht eingetragen, ein Dokument, das den Geburtsort des Antragstellers bescheinigt; für Staatsangehörige aus Nicht-EWR-Ländern, ein Dokument, aus dem hervorgeht, dass der Drittstaatsangehörige Rechte in Anspruch nehmen kann, die in den einschlägigen Rechtsvorschriften der EU vorgesehen sind, beispielsweise in der Richtlinie 2005/36/EG, in der Richtlinie 2004/38/EG des Europäischen Parlaments und des Rates (1), in der Richtlinie 2003/109/EG des Rates (2), in der Richtlinie 2004/83/EG des Rates (3) oder in der Richtlinie 2009/50/EG des Rates (4);

8. Uit de antwoorden blijkt dat een aanzienlijk aantal lidstaten geen statistische gegevens verzamelt over het aantal onderdanen van derde landen dat zich zonder inreisstempel op het grondgebied van een lidstaat bevindt of het Schengengebied verlaat en over onderdanen van derde landen die het vermoeden van illegaal verblijf (niet) konden weerleggen.
8. Aus den Antworten geht hervor, dass eine große Zahl von Mitgliedstaaten weder die Zahl der Drittstaatsangehörigen, die in ihrem Hoheitsgebiet oder bei Verlassen des Schengen-Gebiets ohne Einreisestempel angetroffen wurden, noch die Zahl der Drittstaatsangehörigen, die die Annahme des illegalen Aufenthalts (nicht) widerlegen konnten, statistisch erfasst.

Uit ervaring blijkt dat een integratiebeleid het meeste oplevert wanneer het gericht is op het tot stand brengen van coherente systemen die de deelname en empowerment bevorderen van zowel onderdanen van derde landen als leden van de gastgemeenschap.
Die Erfahrung zeigt, dass Integrationspolitik am besten funktioniert, wenn sie darauf abzielt, kohärente Systeme zu schaffen, die allen Mitgliedern der Gesellschaft die Teilhabe erleichtern und deren Rechte stärken. Dies gilt für Drittstaatsangehörige genauso wie für die Gemeinschaften, in denen sie sich niederlassen.

Uit dat in B.4 aangehaalde arrest blijkt dat het recht om een bepaalde taalkennis te eisen naar gelang van de aard van de arbeid, geen afbreuk mag doen aan het vrije verkeer van werknemers en niet mag leiden tot een discriminatie van onderdanen van andere lidstaten :
Aus diesem in B.4 zitierten Urteil geht hervor, dass das Recht, eine bestimmten Sprachkenntnis zu verlangen je nach der Art der Arbeit, nicht die Freizügigkeit der Arbeitnehmer beeinträchtigen darf und nicht zu einer Diskriminierung von Bürgern anderer Mitgliedstaaten führen darf:

De geboortedatum, die in de meeste lidstaten noodzakelijk blijkt om hun onderdanen op kiezerslijsten te identificeren, moet op grond van de richtlijn niet worden vermeld.
Die Angabe des Geburtsdatums, das in den meisten Mitgliedstaaten zur Feststellung der Identität ihrer im Wählerverzeichnis eingetragenen Staatsangehörigen erforderlich ist, ist in der Richtlinie nicht vorgesehen.

« 1) Artikel 3 van richtlijn 68/360/EEG van de Raad van 15 oktober 1968 inzake de opheffing van de beperkingen van de verplaatsing en het verblijf van de werknemers der lidstaten en van hun familie binnen de Gemeenschap, artikel 3 van richtlijn 73/148/EEG van de Raad van 21 mei 1973 inzake de opheffing van de beperkingen van de verplaatsing en het verblijf van onderdanen van de lidstaten binnen de Gemeenschap ter zake van vestiging en verrichten van diensten, en verordening (EG) nr. 2317/95 van de Raad van 25 september 1995 ter bepaling van de derde staten waarvan de onderdanen bij overschrijding van de buitengrenzen van de lidstaten in het bezit moeten zijn van een visum, dienen tegen de achtergrond van het evenredigheidsbeginsel aldus te worden uitgelegd, dat een lidstaat een onderdaan van een derde land die gehuwd is met een onderdaan van een lidstaat en die zonder geldige identiteitskaart of geldig paspoort, of in voorkomend geval zonder visum, zijn grondgebied tracht binnen te komen, niet aan de grens mag terugwijzen wanneer deze echtgenoot het bewijs kan leveren van zijn identiteit en huwelijksband, en uit niets blijkt dat hij een gevaar is voor de openbare orde, de openbare veiligheid of de volksgezondheid in de zin van artikel 10 van richtlijn 68/360 en artikel 8 van richtlijn 73/148.
« 1. Artikel 3 der Richtlinie 68/360/EWG des Rates vom 15. Oktober 1968 zur Aufhebung der Reise- und Aufenthaltsbeschränkungen für Arbeitnehmer der Mitgliedstaaten und ihre Familienangehörigen innerhalb der Gemeinschaft, Artikel 3 der Richtlinie 73/148/EWG des Rates vom 21. Mai 1973 zur Aufhebung der Reise- und Aufenthaltsbeschränkungen für Staatsangehörige der Mitgliedstaaten innerhalb der Gemeinschaft auf dem Gebiet der Niederlassung und des Dienstleistungsverkehrs sowie die Verordnung (EG) Nr. 2317/95 des Rates vom 25. September 1995 zur Bestimmung der Drittländer, deren Staatsangehörige beim Uberschreiten der Aussengrenzen der Mitgliedstaaten im Besitz eines Visums sein müssen, sind im Licht des Grundsatzes der Verhältnismässigkeit dahin auszulegen, dass ein Mitgliedstaat einen mit einem Staatsangehörigen eines Mitgliedstaats verheirateten Staatsangehörigen eines Drittstaats, der versucht, in sein Hoheitsgebiet einzureisen, ohne über einen gültigen Personalausweis oder Reisepass oder gegebenenfalls ein Visum zu verfügen, nicht an der Grenze zurückweisen darf, wenn der Betroffene seine Identität und die Ehe nachweisen kann und wenn es keine Anhaltspunkte dafür gibt, dass er eine Gefahr für die öffentliche Ordnung, Sicherheit oder Gesundheit im Sinne von Artikel 10 der Richtlinie 68/360 und Artikel 8 der Richtlinie 73/148 darstellt.

1. Wanneer een ontvangende lidstaat voor de toegang tot de in artikel 1, lid 2, bedoelde activiteiten van eigen onderdanen een bewijs van goed gedrag eist en een getuigschrift waaruit blijkt dat zij niet failliet zijn en ook nooit failliet zijn gegaan, dan wel een van deze documenten, aanvaardt deze lidstaat het als voldoende bewijs voor onderdanen van andere lidstaten, wanneer zij een uittreksel uit het strafregister overleggen, of, bij gebreke daarvan, een door een bevoegde rechterlijke of administratieve instantie van de lidstaat van oorsprong of van herkomst van de begunstigde afgegeven gelijkwaardig document, waaruit blijkt dat aan deze eisen wordt voldaan.
(1) Verlangt ein Aufnahmemitgliedstaat für die Aufnahme einer in Artikel 1 Absatz 2 genannten Tätigkeit von den eigenen Staatsangehörigkeiten einen Zuverlässigkeitsnachweis und den Nachweis, daß sie vorher nicht in Konkurs gegangen sind und daß kein Konkurs eröffnet wurde, oder nur einen dieser beiden Nachweise, so erkennt dieser Staat bei Staatsangehörigen anderer Mitgliedstaaten als ausreichenden Nachweis die Vorlage eines Strafregisterauszugs oder, in Ermangelung dessen, die Vorlage einer von einer zuständigen Justiz- oder Verwaltungsbehörde des Heimat- oder Herkunftsmitgliedstaats ausgestellten gleichwertigen Urkunde an, aus der hervorgeht, daß diese Anforderungen erfuellt sind.

3. Indien een Lid-Staat aan zijn onderdanen bepaalde eisen van betrouwbaarheid stelt waarvan het bewijs niet door middel van het in lid 2 genoemde document kan worden geleverd, erkent deze Lid-Staat voor de onderdanen van de andere Lid-Staten als voldoende bewijs een door de bevoegde rechterlijke of administratieve instantie van het land van oorsprong of herkomst van laatstbedoelde onderdanen afgegeven verklaring, waaruit blijkt dat aan deze eisen is voldaan.
(3) Werden in einem Mitgliedstaat an die eigenen Staatsangehörigen besondere Anforderungen in bezug auf ihre Zuverlässigkeit gestellt, deren Nachweis aus der in Absatz 2 genannten Bescheinigung nicht hervorgeht, so erkennt dieser Staat als ausreichenden Nachweis für die Staatsangehörigen der anderen Mitgliedstaaten die Bescheinigung einer zuständigen Justiz- oder Verwaltungsbehörde des Heimat- oder Herkunftslandes an, aus der hervorgeht, daß diese Anforderungen erfuellt sind.

1. Indien een ontvangende Lid-Staat van zijn onderdanen voor de toegang tot een van de in artikel 2 omschreven werkzaamheden een bewijs van betrouwbaarheid en het bewijs dat er voorheen geen faillissement heeft plaatsgehad, of slechts een van beide bewijzen eist, erkent deze Lid-Staat als voldoende bewijs voor de onderdanen der andere Lid-Staten het overleggen van een uittreksel uit het strafregister of, bij het ontbreken daarvan, een gelijkwaardig document, afgegeven door een bevoegde rechterlijke of overheidsinstantie van het land van oorsprong of van herkomst, waaruit blijkt dat aan deze eisen is voldaan.
(1) Wird in einem Aufnahmeland von den eigenen Staatsangehörigen für die Aufnahme einer der in Artikel 2 genannten Tätigkeiten ein Zuverlässigkeitsnachweis und der Nachweis, daß sie vorher nicht in Konkurs gegangen sind, oder nur einer dieser beiden Nachweise verlangt, so erkennt dieses Land bei Staatsangehörigen anderer Mitgliedstaaten als ausreichenden Nachweis die Vorlage eines Strafregisterauszugs oder in Ermangelung dessen die Vorlage einer von einer zuständigen Justiz- oder Verwaltungsbehörde des Heimatoder Herkunftslandes ausgestellten gleichwertigen Urkunde an, aus denen sich ergibt, daß diese Bedingungen erfuellt sind.