Traduction de «blijkt dat rechtzoekenden » (Néerlandais → Allemand) :

TERMINOLOGIE

document waaruit blijkt dat de toestemming is verleend
Dokument, aus dem sich ergibt, dass die Zustimmung erteilt worden ist

uit het proces-verbaal blijkt
aus dem Protokoll geht hervor,daß...

kwartaaloverzicht waaruit blijkt dat de uitgaven werkelijk zijn gedaan
vierteljährliche Übersicht, durch die die effektive Durchführung der Ausgaben belegt wird

document waaruit blijkt dat de opdracht naar behoren werd uitgevoerd
Bescheinigung über die ordnungsgemäße Ausführung

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

28. Dienaangaande zij opgemerkt dat uit het aan het Hof overgelegde dossier blijkt dat rechtzoekenden die geen recht op rechtsbijstand hebben, op wie de eerste vraag, onder a), uitsluitend betrekking heeft, worden geacht te beschikken over middelen die volgens de relevante nationaalrechtelijke bepalingen toereikend zijn om toegang tot de rechter te verkrijgen door zich te laten vertegenwoordigen door een advocaat.
28. Aus den dem Gerichtshof vorgelegten Akten geht insoweit hervor, dass hinsichtlich der Rechtsuchenden, die keinen Anspruch auf Gerichtskostenhilfe haben und auf die allein sich die Frage 1a bezieht, nach den einschlägigen Vorschriften des nationalen Rechts davon ausgegangen wird, dass sie über ausreichende Mittel verfügen, um Zugang zu den Gerichten zu erlangen, indem sie sich durch einen Rechtsanwalt vertreten lassen.

Verzoeker baseert zich verder op rechtspraak van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens over de uitlegging van artikel 6 EVRM, volgens hetwelk rechtzoekenden voor terechtzittingen moeten worden opgeroepen op een zodanige manier dat zij niet alleen op de hoogte worden gebracht van de datum en de plaats van de zitting, maar ook genoeg tijd hebben om hun zaak voor te bereiden en de terechtzitting bij te wonen, en dat een formele verzending van een notificatiebrief zonder redelijk vertrouwen dat deze verzoeker tijdig bereikt, niet als een correcte notificatie kan worden beschouwd Daarnaast verwijst verzoeker naar het arrest Kapetanios e.a.tegenGriekenland, waaruit blijkt dat het Europees Hof voor de Rechten van de Mens heeft geoordeeld dat de beslissing tot het opleggen van administratieve geldboetes aan van smokkel beschuldigde justitiabelen die zijn vrijgesproken van een strafbaar feit, een schending van artikel 6, lid 2, EVRM inzake het vermoeden van onschuld en van artikel 4 van Protocol nr. 7 inzake het recht op niet tweemaal te worden berecht of gestraft, oplevert.
Der Kläger stützt sich auch auf die Rechtsprechung des Europäischen Gerichtshofs für Menschenrechte zur Auslegung von Art. 6 EMRK, in der festgestellt worden sei, dass die Prozessparteien so zu einer Gerichtsverhandlung zu laden seien, dass sie nicht nur über den Zeitpunkt und den Ort der Verhandlung Bescheid wüssten, sondern auch genügend Zeit hätten, um das Verfahren vorzubereiten und an der Gerichtsverhandlung teilzunehmen, und dass die förmliche Versendung von Benachrichtigungsschreiben, ohne dass die berechtigte Aussicht bestehe, dass sie den Kläger rechtzeitig erreichten, nicht als eine ordnungsgemäße Zustellung angesehen werden könne. Des Weiteren verweist der Kläger auf das Urteil in Kapetanios u. a./Griechenland, in dem der Europäische Gerichtshof für Menschenrechte festgestellt hat, dass die Verhängung von Geldbußen gegen Personen, die des Schmuggels angeklagt gewesen seien, aber von einer Straftat freigesprochen worden seien, ein Verstoß gegen Art. 6 Abs. 2 EMRK über die Unschuldsvermutung und gegen Art. 4 des Protokolls Nr. 7 über das Recht, wegen derselben Straftat nicht zweimal strafrechtlich verfolgt oder bestraft zu werden, darstelle.

Zonder dat het nodig is te onderzoeken of artikel 23 van de Grondwet en de daarin vervatte standstill-verplichting van toepassing is, blijkt uit het onderzoek van de vorige grieven dat de bestreden bepalingen, onder het in B.11.4 en in B.15.3 bedoelde voorbehoud, niet als een achteruitgang inzake de rechtsbescherming van de rechtzoekenden kunnen worden beschouwd.
Ohne dass geprüft werden muss, ob Artikel 23 der Verfassung und die darin enthaltene Stillhalteverpflichtung Anwendung finden, ergibt sich aus der Prüfung der vorigen Beschwerdegründe, dass die angefochtenen Bestimmungen unter dem in B.11.4 und in B.15.3 angeführten Vorbehalt nicht als ein Rückschritt hinsichtlich des Rechtsschutzes des Rechtsuchenden betrachtet werden kann.

Uit de parlementaire voorbereiding van de wet van 30 juli 2013 betreffende de invoering van een familie- en jeugdrechtbank (Belgisch Staatsblad, 27 september 2013) blijkt dat er reeds 30 jaar een wil om een familierechtbank op te richten bestond die werd verklaard door het feit dat het bestaande juridische systeem voor de aanpak van familiale conflicten « voor de rechtzoekenden onbegrijpelijk, incoherent en niet langer aangepast [was] aan de huidige evolutie van het gezin ».
Aus den Vorarbeiten zum Gesetz vom 30. Juli 2013 zur Schaffung eines Familien- und Jugendgerichts (Belgisches Staatsblatt, 27. September 2013) geht hervor, dass seit 30 Jahren ein Wille bestand, ein Familiengericht einzusetzen, was dadurch zu erklären war, dass das bestehende Gerichtssystem für Familienkonflikte « für die Rechtsuchenden unverständlich und inkohärent [war] und überhaupt nicht mehr der heutigen Entwicklung der Familie [entsprach] ».

Uit de motieven van de verwijzingsbeslissing blijkt dat het Hof wordt verzocht zich uit te spreken over de bestaanbaarheid, met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, van de hiervoor aangehaalde artikelen 2 en 3 van de wet van 17 januari 2003, in zoverre die bepalingen een verschil in behandeling zouden invoeren tussen twee categorieën van « rechtzoekenden die zijn betrokken bij een vernietigingsprocedure » waarna het rechtscollege waarvoor de zaak aanhangig is gemaakt, oordeelt dat de bestreden administratieve handeling dient te worden vernietigd : enerzijds, diegenen die zijn « betrokken » bij een procedure voor het Hof van Beroep te Brussel ingesteld door een beroep dat strekt tot de vernietiging van een besluit van het Belgisch Instituut voor postdiensten en telecommunicatie (hierna : BIPT) dat is aangenomen met toepassing van artikel 55, § 3, van de wet van 13 juni 2005 « betreffende de elektronische communicatie » en, anderzijds, diegenen die zijn « betrokken » bij een procedure die is ingesteld door een beroep tot nietigverklaring voor de afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State op grond van artikel 14 van de op 12 januari 1973 gecoördineerde wetten op de Raad van State.
Aus der Begründung der Vorlageentscheidung geht hervor, dass der Gerichtshof gebeten wird, über die Vereinbarkeit der vorstehend angeführten Artikel 2 und 3 des Gesetzes vom 17. Januar 2003 mit den Artikeln 10 und 11 der Verfassung zu urteilen, insofern durch diese Bestimmungen ein Behandlungsunterschied eingeführt werde zwischen zwei Kategorien von « Rechtsuchenden, die an einem Nichtigkeitsverfahren beteiligt sind », nach dem das befasste Rechtsprechungsorgan urteile, dass der angefochtene Verwaltungsakt für nichtig zu erklären sei, d.h. einerseits diejenigen, die an einem Verfahren vor dem Appellationshof Brüssel « beteiligt » seien, das eingeleitet worden sei durch einen Klage auf Nichtigerklärung eines Beschlusses des Belgischen Instituts für Post- und Fernmeldewesen (nachstehend: BIPF), der in Anwendung von Artikel 55 § 3 des Gesetzes vom 13. Juni 2005 « über die elektronische Kommunikation » gefasst worden sei, und andererseits diejenigen, die an einem Verfahren « beteiligt » seien, das eingeleitet worden sei durch eine Klage auf Nichtigerklärung vor der Verwaltungsstreitsachenabteilung des Staatsrates aufgrund von Artikel 14 der am 12. Januar 1973 koordinierten Gesetze über den Staatsrat.

« Uit het jaarverslag 2004 van de Hoge Raad voor de Justitie (zie jaarverslag 2004, p. 71 www.hrj.be) blijkt dat verschillende klachten van rechtzoekenden en advocaten naar aanleiding van de traagheid van sommige rechters bij het doen van hun uitspraak gegrond werden verklaard.
« Aus dem Jahresbericht 2004 des Hohen Justizrates (siehe Jahresbericht 2004, S. 71, www.hrj.be) geht hervor, dass verschiedene Beschwerden von Rechtsuchenden und Rechtsanwälten wegen der zögerlichen Urteilsverkündung gewisser Richter für begründet erklärt worden sind.

Uit die elementen blijkt, in deze fase van het onderzoek, dat de Raad voor Vreemdelingenbetwistingen in beginsel over volle rechtsmacht beschikt, wanneer hij op grond van paragraaf 1 van artikel 39/2 optreedt en dat de rechtzoekenden niet van een daadwerkelijke jurisdictionele waarborg zijn beroofd.
Aus diesen Elementen geht in dieser Phase der Untersuchung hervor, dass der Rat für Ausländerstreitsachen grundsätzlich über eine volle Rechtsprechungsbefugnis verfügt, wenn er aufgrund von Paragraph 1 von Artikel 39/2 handelt, und dass den Rechtsuchenden keine wirksame Gerichtsbarkeitsgarantie entzogen wird.

Uit die overwegingen blijkt dat de wetgever, met de bepalingen betreffende het gebruik der talen in gerechtszaken, een drievoudige doelstelling heeft nagestreefd : allereerst, aan de rechtzoekende de fundamentele vrijheid te waarborgen om de taal van zijn keuze te gebruiken en te worden berecht door een magistraat die een grondige kennis heeft van de taal waarin hij zich uitdrukt; vervolgens, rekening te houden met de arrondissementen waarin sommige rechtzoekenden zich uitdrukken in het Nederlands en anderen in het Frans; ten slotte, te waken over de goede werking van de openbare dienst justitie, wat onder meer het recht inhoudt om binnen een redelijke termijn te worden berecht.
Aus diesen Erwägungen geht hervor, dass der Gesetzgeber mit den Bestimmungen über den Sprachengebrauch in Gerichtsangelegenheiten ein dreifaches Ziel angestrebt hat: zunächst den Rechtsuchenden die Grundfreiheit sichern, die Sprache ihrer Wahl zu benutzen und von einem Magistrat beurteilt zu werden, der eine gründliche Kenntnis der Sprache besitzt, in der er sich ausdrückt; sodann die Bezirke berücksichtigen, in denen gewisse Rechtsuchende sich in Niederländisch ausdrücken und andere in Französisch; schliesslich für das ordnungsgemässe Funktionieren des öffentlichen Dienstes der Justiz sorgen, und hierzu gehört unter anderem das Recht, innerhalb einer angemessen Frist ein Urteil zu erhalten.

Uit de parlementaire voorbereiding van hoofdstuk IX - artikelen 42 tot 46 - van het in het geding zijnde decreet blijkt dat de aanneming ervan inzonderheid ertoe strekte de rechtszekerheid en de gelijkheid onder de rechtzoekenden te herstellen die, volgens de decreetgever, door een arrest van het Hof van Cassatie van 18 juni 1998 in het gedrang zouden zijn gebracht.
Aus den Vorarbeiten zu Kapitel IX - Artikel 42 bis 46 - des beanstandeten Dekrets wird ersichtlich, dass mit dessen Annahme insbesondere die Rechtssicherheit und die Gleichheit zwischen den Rechtsuchenden wiederhergestellt werden sollen, die dem Dekretgeber zufolge aufgrund eines Urteils des Kassationshofes vom 18. Juni 1998 gefährdet worden seien.