« Tot dusver aanvaardden de hoven en de rechtbanken de uitbreidende lezing van artikel 219, WIB 92, door te stellen dat de administratie moest aantonen dat de onderneming bepaalde inkomsten had verdoezeld en dat die inkomsten nergens onder een a
ndere rubriek in de boekhouding voorkwamen (dat wil zeggen dat ze niet op een andere wijze in de boekhouding waren verrekend; bijvoorbeeld, de opname van inkomsten in een passiefrekening in ruil voor een boeking onder de activa, aan de debetzijde van de thesaurierekening van de vennootschap). Voor het gerecht hoefde de administratie evenwel niet te kunnen aantonen wie precies bij die uitkering vo
...[+++]ordeel deed en waarom zij werd uitbetaald (Gent, 2 juni 1991).« Bisher haben die Gerichtshöfe und Gerichte die Ausdehnung von Artikel 219 EStGB 92 zugelassen, indem sie festgehalten haben, dass die Verwaltung nachweisen musste, dass gewisse Einkünfte vom Unternehmen verschleiert wurden und
nirgends unter einer anderen Rubrik in der Buchführung wiederzufinden sind (das heisst, dass sie nicht Gegenstand einer anderen Buchung waren - beispielsweise die Eintragung eines Einkommens in ein Passivkonto im Gegenzug zur Aktivierung, also als Debet im Vermögen der Gesellschaft), jedoch ohne von der Verwaltung zu verlangen, dass sie die anonymen Empfänger identifiziert und den Grund der Auszahlung beweist (Ge
...[+++]nt, 2. Juni 1991).
