Vertaling van "bse-zaak 12 heeft " (Nederlands → Duits) :

Bericht voorgeschreven bij artikel 74 van de bijzondere wet van 6 januari 1989 Bij twee vonnissen van 24 februari 2016 in zake respectievelijk M.A. en K. N'G. tegen de ambtenaar van de burgerlijke stand van de stad Namen en L.V.D. en K.D. tegen de ambtenaar van de burgerlijke stand van de gemeente Sambreville, waarvan de expedities ter griffie van het Hof zijn ingekomen op 7 maart 2016, heeft de Rechtbank van eerste aanleg Namen, afdeling Namen, de volgende prejudiciële vragen gesteld : « Schenden de artikelen 63, 165 en 167 van het Burgerlijk Wetboek, afzonderlijk genomen of met elkaar in samenhang gelezen, in zoverre zij, naar gelang van de eraan gegeven interpretatie, het daadwerkelijke karakter van het beroep tegen de beslissing van de ambtenaar van de burgerlijke stand om de voltrekking van het huwelijk te weigeren, doen afhangen van de door de huwelijkskandidaten gekozen huwelijksdatum en/of van het bestaan van een uitstel, van twee maanden, eventueel verlengd met drie maanden, niet met name de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met andere supranationale wetsbepalingen, zoals het Europees Verdrag voor de rechten van de mens en met name artikel 12 van dat laatste, waardoor het huwelijksrecht wordt belemmerd, aangezien zij die kandidaten het daadwerkelijke recht op het huwelijk ontnemen en hen ertoe verplichten om vrijwel stelselmatig opnieuw een aangifte van het huwelijk te doen, tenzij wordt beschouwd dat, waarbij zij zich bewust zijn of moeten zijn van de termijnen, ofwel (1) zij vooraf aan de procureur des Konings een verzoek tot verlenging kunnen richten, waarbij het verstrijken van de termijn van 6 maanden en 14 dagen nog voordat de beslissing tot uitstel wordt genomen of voordat de beroepstermijn van één maand is verstreken een ernstige redenen vormt, ofwel (2), indien de ambtenaar van de burgerlijke stand beslist de voltrekking van het huwelijk uit te stellen, en vanaf die datum, de termijn voor het voltrekken van het hu ...
Bekanntmachung vorgeschrieben durch Artikel 74 des Sondergesetzes vom 6. Januar 1989 In zwei Urteilen vom 24. Februar 2016 in Sachen M.A. und K. N'G. gegen den Standesbeamten der Stadt Namur beziehungsweise L.V.D. und K.D. gegen den Standesbeamten der Gemeinde Sambreville, deren Ausfertigungen am 7. März 2016 in der Kanzlei des Gerichtshofes eingegangen sind, hat Gericht erster Instanz Namur, Abteilung Namur, folgende Vorabentscheidungsfragen gestellt: « Verstoßen die Artikel 63, 165 und 167 des Zivilgesetzbuches, an sich oder in Verbindung miteinander, indem sie je nach der Auslegung, die ihnen verliehen wird, die Wirksamkeit der Beschwerde gegen die Entscheidung des Standesbeamten zur Weigerung, die Trauung vorzunehmen, von dem von den Ehewilligen gewählten Datum der Eheschließung und/oder vom Vorliegen einer Aufschiebung um zwei Monate, gegebenenfalls um drei Monate verlängert, abhängen lassen, gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, an sich oder in Verbindung mit anderen, überstaatlichen Gesetzesbestimmungen wie der Europäischen Menschenrechtskonvention, insbesondere Artikel 12 dieser Konvention, weil somit eine Behinderung des Rechts auf Eheschließung vorliegt, indem den Ehewilligen das tatsächliche Recht auf Eheschließung versagt wird und sie dazu verpflichtet werden, fast systematisch die Eheschließung erneut anzukündigen, es sei denn, es wird davon ausgegangen, dass, wenn sie sich der Fristen bewusst sind oder sein sollen, sie entweder (1) im Voraus dem Prokurator des Königs um eine Verlängerung ersuchen können, wobei der Ablauf der Frist von sechs Monaten und 14 Tagen vor der Aufschiebungsentscheidung oder vor dem Ablauf der Beschwerdefrist von einem Monat einen schwerwiegenden Grund darstellt, oder (2) dass im Falle der vom Standesbeamten beschlossenen Aufschiebung der Eheschließung, und seit diesem Datum, die Frist für die Eheschließung wenigstens aufgeschoben ist bis zu dem Zeitpunkt, zu dem dieser explizit oder implizit in Ermangelung einer Weige ...

De Commissie heeft nu 90 werkdagen de tijd - tot 12 juli 2016 - om zich over deze zaak uit te spreken.
Die Kommission muss nun innerhalb von 90 Arbeitstagen, d. h. bis zum 12. Juli 2016, einen Beschluss erlassen.

In 2002 begon de Commissie een diepgaand onderzoek in deze zaak (zie IP/02/1854), dat in 2012 werd uitgebreid (zie IP/12/265). De Commissie heeft haar onderzoek nu afgerond en is tot de conclusie gekomen dat een deel van de maatregelen die België aan Brussels South Charleroi Airport SA (BSCA), het luchthavenbedrijf van Charleroi, heeft verleend volgens de EU-regels staatssteun zijn. Daarbij gaat het om de steun in de vorm van een concessievergoeding die te laag ligt in vergelijking met wat een particuliere speler had geëist.
Nach einer eingehenden Untersuchung, die im Jahr 2002 eingeleitet (siehe IP/02/1854) und 2012 ausgeweitet worden war (siehe IP/12/265), hat die Kommission festgestellt, dass eine Reihe von Maßnahmen Belgiens zugunsten des Flughafenbetreibers Brussels South Charleroi Airport (BSCA) nach den einschlägigen EU-Vorschriften staatliche Beihilfen darstellen.

De Commissie heeft vandaag 186 beslissingen genomen: bij 47 daarvan gaat het om een met redenen omkleed advies en bij 12 om een zaak die bij het Hof van Justitie van de Europese Unie aanhangig wordt gemaakt, waarbij in 4 gevallen financiële sancties worden voorgesteld.
Die Kommission hat heute 186 Beschlüsse gefasst, u. a. über 47 mit Gründen versehene Stellungnahmen und 12 Klagen beim Gerichtshof der Europäischen Union, darunter 4 mit der Beantragung von Geldbußen.

6. wijst erop dat het Gerecht voor ambtenarenzaken van de Europese Unie in een van de in paragraaf 5 genoemde zaken ten gunste van de verzoeker heeft geoordeeld (zaak F-58/10, arrest van 18 september 2012), het besluit van het Bureau van 16 oktober 2009 om tegen twee personeelsleden geen tuchtprocedure wegens een klacht over pesterijen in te leiden heeft vernietigd vanwege partijdigheid van de onderzoeker en zijn weigering om de anonimiteit van de getuigen te waarborgen, en het Bureau heeft gelast schadevergoeding aan de verzoeker en de proceskosten te betalen; wijst erop dat het Gerecht in zaak F-112/10 ten gunste van het Bureau heeft geoordeeld maar dat de verzoeker bij het Gerecht hoger beroep tegen het arrest heeft ingesteld; merkt op dat zaak F-38/12 nog hangende is;
6. stellt fest, dass in einem der in Ziffer 5 genannten Fälle das Gericht für den öffentlichen Dienst der Europäischen Union zugunsten des Klägers entschied (Urteil vom 18. September 2012 in der Rechtssache F-58/10) und die Entscheidung der Agentur vom 16. Oktober 2009 aufhob, kein Disziplinarverfahren gegen zwei Mitglieder des Personals wegen behaupteten Mobbings aufgrund der fehlenden Unparteilichkeit des Ermittlers und seiner Weigerung, die Anonymität der Zeugen zu garantieren, einzuleiten, sowie die Agentur zur Zahlung von Schadensersatz an den Kläger sowie zur Übernahme der Kosten verurteilte; stellt fest, dass in der Rechtssache F-112/10 das Gericht für den öffentlichen Dienst zugunsten der Agentur entschied, der Kläger jedoch beim Gericht Rechtsmittel gegen das Urteil eingelegt hat und in der Rechtssache F-38/12 das Urteil noch aussteht;

P. overwegende dat het Hof van Justitie in zijn uitspraak van 26 april 2007 in zaak C-135/05 heeft bepaald dat de Italiaanse Republiek, doordat zij onder andere heeft verzuimd alle noodzakelijke maatregelen te nemen om ervoor te zorgen dat afvalstoffen worden gerecycled of verwerkt zonder de menselijke gezondheid in gevaar te brengen en zonder gebruikmaking van processen of methoden die schadelijk zouden kunnen zijn voor het milieu, en heeft nagelaten een verbod uit te vaardigen op het achterlaten, dumpen of ongecontroleerd weggooien van afvalstoffen, zich niet heeft gehouden aan de verplichtingen uit hoofde van de communautaire wetgeving; overwegende dat het Hof van Justitie in zijn recente uitspraak van 4 maart 2010 in zaak C-297/08 heeft bepaald dat de Italiaanse Republiek, doordat zij heeft verzuimd alle noodzakelijke maatregelen voor de regio Campanië te nemen, zich niet heeft gehouden aan de verplichtingen uit hoofde van de artikelen 4 en 5 van richtlijn 2006/12/EG,
P. unter Hinweis darauf, dass der Gerichtshof in seinem Urteil vom 26. April 2007 in der Rechtssache C-135/05 erklärt hat, dass die Italienische Republik ihren gemeinschaftsrechtlichen Verpflichtungen nicht nachgekommen sei, indem sie nicht alle notwendigen Maßnahmen getroffen habe, um insbesondere dafür zu sorgen, dass Abfälle ohne Gefährdung der menschlichen Gesundheit und ohne Heranziehung von potenziell umweltschädlichen Verfahren oder Methoden verwertet oder beseitigt werden, und indem sie nicht u. a. die Hinterlassung, Lagerung oder unkontrollierte Beseitigung von Abfällen verboten habe, sowie unter Hinweis darauf, dass der Gerichtshof in seinem Urteil vom 4. März 2010 in der Rechtssache C-297/08 erklärt hat, die Italienische Republik sei ihren Verpflichtungen nach Artikel 4 und 5 der Richtlinie 2006/12/EG nicht nachgekommen, indem sie nicht alle notwendigen Maßnahmen für die Region Kampanien getroffen habe,

O. overwegende dat het Hof van Justitie in zijn arrest van 26 april 2007 in zaak C-135/05 heeft verklaard dat de Italiaanse republiek niet heeft voldaan aan haar verplichtingen overeenkomstig de Gemeenschapswetgeving, doordat zij heeft nagelaten alle maatregelen te nemen die noodzakelijk zijn om er met name voor te zorgen dat afval wordt gerecycleerd of opgeruimd zonder dat dit gevaren oplevert voor de menselijke gezondheid en zonder dat gebruik wordt gemaakt van processen of methoden die het milieu schade kunnen toebrengen en door o.m. het achterlaten, storten of ongestuurd opruimen van afval te verbieden, overwegende dat het Hof van Justitie in zijn recente uitspraak van 4 maart 2010 in zaak C-297/08 heeft bepaald dat de Italiaanse Republiek, doordat zij heeft verzuimd alle noodzakelijke maatregelen voor de regio Campanië te nemen, zich niet heeft gehouden aan de verplichtingen uit hoofde van de artikelen 4 en 5 van Richtlijn 2006/12/EG,
O. unter Hinweis darauf, dass der Gerichtshof in seinem Urteil vom 26. April 2007 in der Rechtssache C-135/05 erklärt hat, die Italienische Republik sei ihren gemeinschaftsrechtlichen Verpflichtungen nicht nachgekommen, indem sie zum einen nicht alle notwendigen Maßnahmen getroffen habe, um insbesondere dafür zu sorgen, dass Abfälle ohne Gefährdung der menschlichen Gesundheit und ohne Heranziehung von potenziell umweltschädlichen Verfahren oder Methoden verwertet oder beseitigt werden, und indem sie zum anderen nicht die Hinterlassung, Lagerung oder unkontrollierte Beseitigung von Abfällen verboten habe, sowie unter Hinweis darauf, dass der Gerichtshof in seinem Urteil vom 4. März 2010 in der Rechtssache C-297/08 erklärt hat, die Italienische Republik sei ihren Verpflichtungen nach Artikel 4 und 5 der Richtlinie 2006/12/EG nicht nachgekommen, indem sie nicht alle notwendigen Maßnahmen für die Region Kampanien getroffen habe,

P. overwegende dat het Hof van Justitie in zijn arrest van 26 april 2007 in zaak C-135/05 heeft verklaard dat de Italiaanse republiek niet heeft voldaan aan haar verplichtingen overeenkomstig de Gemeenschapswetgeving, doordat zij heeft nagelaten alle maatregelen te nemen die noodzakelijk zijn om er met name voor te zorgen dat afval wordt gerecycleerd of opgeruimd zonder dat dit gevaren oplevert voor de menselijke gezondheid en zonder dat gebruik wordt gemaakt van processen of methoden die het milieu schade kunnen toebrengen en door o.m. het achterlaten, storten of ongestuurd opruimen van afval te verbieden; overwegende dat het Hof van Justitie in zijn recente uitspraak van 4 maart 2010 in zaak C-297/08 heeft bepaald dat de Italiaanse Republiek, doordat zij heeft verzuimd alle noodzakelijke maatregelen voor de regio Campanië te nemen, zich niet heeft gehouden aan de verplichtingen uit hoofde van de artikelen 4 en 5 van richtlijn 2006/12/EG,
P. unter Hinweis darauf, dass der Gerichtshof in seinem Urteil vom 26. April 2007 in der Rechtssache C-135/05 erklärt hat, die Italienische Republik sei ihren gemeinschaftsrechtlichen Verpflichtungen nicht nachgekommen, indem sie nicht alle notwendigen Maßnahmen getroffen habe, um insbesondere dafür zu sorgen, dass Abfälle ohne Gefährdung der menschlichen Gesundheit und ohne Heranziehung von potenziell umweltschädlichen Verfahren oder Methoden verwertet oder beseitigt werden, und indem sie nicht u. a. die Hinterlassung, Lagerung oder unkontrollierte Beseitigung von Abfällen verboten habe, sowie unter Hinweis darauf, dass der Gerichtshof in seinem Urteil vom 4. März 2010 in der Rechtssache C-297/08 erklärt hat, die Italienische Republik sei ihren Verpflichtungen nach Artikel 4 und 5 der Richtlinie 2006/12/EG nicht nachgekommen, indem sie nicht alle notwendigen Maßnahmen für die Region Kampanien getroffen habe,

Op basis van een zaak waarover het Europees Hof van Justitie heeft geoordeeld met betrekking tot de toepassing van identieke regels in Nederland (Zaak C-385/00 "De Groot" van 12 december 2002), is de Commissie van mening dat het niet verlenen van een volledige persoonsgebonden aftrek in strijd is met het vrij verkeer van werknemers en zelfstandigen en de overeenkomstige bepalingen van het EER-Verdrag en het recht van elke burger van de Unie om overeenkomstig artikel 18 van het EG-Verdrag vrij op het grondgebied van de lidstaten te reizen en te verblijven.
Auf der Grundlage eines Falles, bei dem der Europäische Gerichtshof über gleichartige Vorschriften in den Niederlanden entschieden hatte (RS C-385/00 „De Groot“ vom 12. Dezember 2002), vertritt die Kommission die Ansicht, dass die unvollständige Berücksichtigung von Freibeträgen im Gegensatz steht zum Grundsatz der Freizügigkeit der Arbeitnehmer und Selbständigen gemäß den Artikeln 39 und 43 EG-Vertrag und den entsprechenden Vorschriften des EWR-Abkommens sowie zu dem Recht eines jeden Unionsbürgers, sich gemäß Artikel 18 EG-Vertrag im Hoheitsgebiet der Mitgliedstaaten frei zu bewegen und aufzuhalten.

- Steunmaatregel NN 12/91 - Investeringssteun voor de gieterij PYRSA - Spanje - provincie Teruel (Aragon) In uitvoering van het arrest van 19 mei 1993 van het Hof van Justitie (in de zaak C-198/91) heeft de Commissie besloten de procedure van artikel 93, lid 2, EEG, in te leiden ten overstaan van een gedeelte van de investeringssteun ten gunste van de gieterij Piezas y Rodajes S.A (PYRSA).
- Beihilfe NN 12/91 - Förderung der Investitionen der Gießerei Pyrsa - Spanien - Provinz Teruel (Aragon) In Anwendung des Gerichtsurteils vom 19.5.1993 in der Sache C-198/91 hat die Kommission beschlossen, ein Verfahren nach Artikel 93 Absatz 2 EWGV gegen einen Teil der Beihilfen zur Förderung der Investitionen des Gießereiunternehmens Piezas y Rodajas S.A (Pyrsa) zu eröffnen.