Vertaling van "burgerlijk wetboek redelijk " (Nederlands → Duits) :

TERMINOLOGIE

burgerlijk wetboek
Zivilgesetzbuch [ Bürgerliches Gesetzbuch ]

Burgerlijk Wetboek | B.W.
Zivilgesetzbuch | ZGB

Burgerlijk Wetboek
Zivilgesetzbuch

Burgerlijk Wetboek | BW [Abbr.]
Bürgerliches Gesetzbuch | BGB [Abbr.]

Burgerlijk Wetboek | BW [Abbr.] | BWB [Abbr.]
Bürgerliches Gesetzbuch | BGB [Abbr.]

Europees Burgerlijk Wetboek
Europäisches Zivilgesetzbuch

Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering | W.Rv.
Zivilprozessgesetzbuch | ZPGB

Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering
Zivilprozessgesetzbuch

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Om de in B.9.1 tot B.13 uiteengezette redenen is het door de in het geding zijnde bepaling in het leven geroepen verschil in behandeling tussen de geregistreerde partnerschappen die gelijkwaardig met een in België voltrokken huwelijk kunnen worden geacht en elk ander geregistreerd partnerschap, met inbegrip van een wettelijke samenwoning in de zin van artikel 1476, § 1, van het Burgerlijk Wetboek, redelijk verantwoord.
Aus den in B.9.1 bis B.13 dargelegten Gründen ist der durch die fragliche Bestimmung eingeführte Behandlungsunterschied zwischen den registrierten Partnerschaften, die als gleichwertig zu einer in Belgien geschlossenen Ehe angesehen werden können, und jeder anderen registrierten Partnerschaft, einschließlich des gesetzlichen Zusammenwohnens im Sinne von Artikel 1476 § 1 des Zivilgesetzbuches, vernünftig gerechtfertigt.

Zoals het Hof bij zijn arrest nr. 25/2017 heeft geoordeeld, is het niet redelijk verantwoord dat de absolute grond van niet-ontvankelijkheid van de vordering tot gewone adoptie tot gevolg heeft dat een kind op absolute wijze wordt uitgesloten van de mogelijkheid om gewoon geadopteerd te worden door de verwant in de zijlijn van zijn ouder, zonder dat voor de rechter de mogelijkheid bestaat om rekening te houden met het belang van de kinderen die kandidaat-geadopteerde zijn, terwijl dit, overeenkomstig artikel 344-1 van het Burgerlijk Wetboek, noodzakelijk is.
Wie der Gerichtshof in seinem Entscheid Nr. 25/2017 geurteilt hat, ist es nicht vernünftig gerechtfertigt, dass der absolute Grund zur Unzulässigkeit des Antrags auf einfache Adoption zur Folge hat, dass ein Kind auf absolute Weise von der Möglichkeit ausgeschlossen wird, Gegenstand einer einfachen Adoption durch den Verwandten in der Seitenlinie seines Elternteils zu sein, ohne dass für den Richter die Möglichkeit besteht, das Wohl der Kinder, die Kandidaten für die Adoption sind, zu berücksichtigen, während dies gemäß Artikel 344-1 des Zivilgesetzbuches notwendig ist.

Het is bijgevolg niet redelijk verantwoord dat artikel 335, § 3, van het Burgerlijk Wetboek het meerderjarige kind dat met succes een vordering heeft ingesteld tot betwisting van het vaderschap gecombineerd met een vordering tot onderzoek naar het vaderschap, niet toelaat ervoor te kiezen de naam van zijn biologische vader te dragen.
Es ist folglich nicht vernünftig gerechtfertigt, dass es durch Artikel 335 § 3 des Zivilgesetzbuches einem volljährigen Kind, das erfolgreich eine Klage auf Anfechtung der Vaterschaft in Verbindung mit einer Klage auf Vaterschaftsermittlung eingereicht hat, nicht erlaubt wird, sich dafür zu entscheiden, den Namen seines biologischen Vaters zu tragen.

Bericht voorgeschreven bij artikel 74 van de bijzondere wet van 6 januari 1989 a. Bij vonnis van 27 april 2016 in zake de stad Charleroi tegen Carl Focroulle, waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 20 mei 2016, heeft de Vrederechter van het kanton Florennes-Walcourt de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Schendt artikel 2277 van het Burgerlijk Wetboek, in die zin geïnterpreteerd dat de vijfjarige verjaring waarin het voorziet, niet van toepassing is op de terugvordering van sommen die bij termijnen ten onrechte zijn betaald, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet in zoverre het een niet redelijk verantwoord onderscheid invoert onder schuldenaars van schulden die toenemen naarmate de tijd verstrijkt ?
Bekanntmachung vorgeschrieben durch Artikel 74 des Sondergesetzes vom 6. Januar 1989 a. In seinem Urteil vom 27. April 2016 in Sachen der Stadt Charleroi gegen Carl Focroulle, dessen Ausfertigung am 20. Mai 2016 in der Kanzlei des Gerichtshofes eingegangen ist, hat der Friedensrichter des Kantons Florennes-Walcourt folgende Vorabentscheidungsfrage gestellt: « Verstößt Artikel 2277 des Zivilgesetzbuches, dahin ausgelegt, dass die darin vorgesehene fünfjährige Verjährungsfrist nicht auf die Rückforderung von in periodisch wiederkehrenden Fristen zu Unrecht gezahlten Summen Anwendung findet, gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, indem er einen nicht vernünftig gerechtfertigten Unterschied zwischen Schuldnern mit im Verlauf der Zeit zunehmenden Schulden einführt?

Weliswaar kan de rechter, na een onderzoek van de schade in concreto, in een bepaald geval van oordeel zijn dat een morele schadevergoeding van één euro volstaat, doch door artikel 1382 van het Burgerlijk Wetboek zo te interpreteren dat het zich op algemene wijze ertegen verzet dat meer dan één euro schadevergoeding wordt toegekend wanneer afbreuk wordt gedaan aan het morele belang van een rechtspersoon wegens de aantasting van zijn collectief doel, wordt een uitzondering gemaakt op de beginselen van de raming in concreto en van de volledige schadevergoeding die zijn vervat in die bepaling, zonder dat hiervoor een objectieve en redelijke rechtvaardiging bestaat.
Zwar kann der Richter, nach einer Prüfung des Schadens in concreto, in einem bestimmten Fall den Standpunkt vertreten, dass ein moralischer Schadenersatz von einem Euro ausreicht, doch indem Artikel 1382 des Zivilgesetzbuches so ausgelegt wird, dass er auf allgemeine Weise dem entgegensteht, dass mehr als ein Euro Schadenersatz gewährt wird, wenn das moralische Interesse einer juristischen Person wegen der Beeinträchtigung ihres kollektiven Zwecks beeinträchtigt wird, wird ohne objektive und vernünftige Rechtfertigung eine Ausnahme zu den in dieser Bestimmung enthaltenen Grundsätzen der Veranschlagung in concreto und des vollständigen Schadenersatzes gemacht.

- in zoverre het ten voordele van de Belgische Staat voorziet in een systeem van fiscale schuldvergelijking dat verschilt van datgene dat is bedoeld in de artikelen 1289 tot 1299 van het Burgerlijk Wetboek, hetgeen een niet redelijk verantwoorde ongelijkheid van behandeling kan invoeren tussen de schuldenaar van een betwiste inkomstenbelastingschuld en de schuldenaar van een andere schuld die zich op de wettelijke regeling van de artikelen 1289 tot 1299 van het Burgerlijk Wetboek kan beroepen, waarin voor de schuldvergelijking onder meer de vereiste van twee vaststaande en opeisbare schulden wordt opgelegd ?
- indem er zugunsten des belgischen Staates ein Steueraufrechnungssystem vorsieht, das sich von dem in den Artikeln 1289 bis 1299 des Zivilgesetzbuches erwähnten System unterscheidet und geeignet ist, eine nicht vernünftig gerechtfertigte Behandlungsungleichheit zwischen dem Schuldner einer angefochtenen Einkommenssteuerschuld und dem Schuldner einer anderen Schuld, der sich auf die gesetzliche Regelung der Artikel 1289 bis 1299 des Zivilgesetzbuches berufen kann, welche insbesondere für die Aufrechnung das Vorhandensein zweier feststehender und fälliger Schulden voraussetzt, herbeizuführen?

De verwijzende rechter vraagt aan het Hof of artikel 806 van het Gerechtelijk Wetboek in die interpretatie geen dubbele discriminatie teweegbrengt : ten eerste, tussen de bij verstek veroordeelde partij en de partij die het verstekvonnis heeft verkregen; ten tweede, tussen de bij verstek veroordeelde schuldenaar wanneer het vonnis waarmee hij wordt veroordeeld als niet bestaande wordt beschouwd, en de andere schuldenaars, die tegen de aanspraken van de schuldeiser het verlopen van een redelijke termijn of een verjaring kunnen tegenwerpen, ofwel op grond van artikel 2277 van het Burgerlijk Wetboek wanneer het, zoals te dezen, gaat om een schuldvordering met betrekking tot huurgelden, ofwel op grond van artikel 2262bis van het Burgerlijk Wetboek.
Der vorlegende Richter fragt den Hof, ob Artikel 806 des Gerichtsgesetzbuches in dieser Auslegung nicht eine doppelte Diskriminierung einführe: die erste zwischen der in Abwesenheit verurteilten Partei und der Partei, die das Versäumnisurteil erwirkt habe; die zweite zwischen dem in Abwesenheit verurteilten Schuldner, wenn das Urteil gegen ihn als hinfällig gelte, und den anderen Schuldnern, die gegen die Ansprüche des Gläubigers den Ablauf einer angemessenen Frist oder eine Verjährung geltend machen könnten, entweder auf der Grundlage von Artikel 2277 des Zivilgesetzbuches, wenn es sich wie im vorliegenden Fall um eine Forderung in Bezug auf Mieten handele, oder auf der Grundlage von Artikel 2262bis des Zivilgesetzbuches.

- in Spanje zou artikel 154 van het burgerlijk wetboek herzien moeten worden, in die zin dat de verwijzing naar "redelijke lijfstraffen" geschrapt wordt en dat een verbod opgenomen wordt op genitale verminking van jonge meisjes afkomstig uit Afrika bezuiden de Sahara, alsmede bepalingen met betrekking tot schoolverzuim;
- Spanien, den Artikel 154 des Zivilgesetzbuchs zu überarbeiten, um den Verweis auf so genannte vertretbare Prügelstrafen zu streichen; die Praktik von Verstümmelungen der Genitalien bei Mädchen, die aus der Region südlich der Sahara stammen, zu bekämpfen sowie sich gegen das Fernbleiben vom Schulunterricht einzusetzen;

Het criterium van de « objectieve differentiëring », dat de Ministerraad afleidt uit de verdeling van de bewijslast in de burgerlijke en de strafrechtspleging, doorstaat de analyse niet langer, want het is niet objectiveerbaar (de houding die deze of gene beklaagde vanuit empirisch oogpunt zou kunnen aannemen en de reactie van deze of gene magistraat op die houding kunnen zeker geen objectief en redelijk criterium ter verantwoording van de betwiste discriminatie vormen), en is onwerkdadig, want krachtens artikel 1315 van het Burgerlijk Wetboek en artikel 870 van het Gerechtelijk Wetboek staat het aan het slachtoffer om de fout - die een misdrijf vormt - van diegene die door hem voor het burgerlijk gerecht is opgeroepen, te bewijzen, zodat de verweerder in de burgerlijke rechtsvordering die voor de burgerlijke rechtbank wordt opgeroepen, naar het voorbeeld van de beklaagde die voor het strafgerecht wordt vervolgd, er vanuit wettelijk oogpunt niet toe gehouden is zijn medewerking te verlenen aan de bewijsvoering; indien hij nalaat voor het door het burgerrechtelijk rechtscollege bevolen deskundigenonderzoek te verschijnen, zullen hem de - in voorkomend geval ongunstige - conclusies van de deskundige worden tegengeworpen.
Das Kriterium der « objektiven Unterscheidung », das der Ministerrat aus der Verteilung der Beweislast im Zivil- und Strafverfahren ableite, halte ebenfalls nicht der Analyse stand, da es nicht objektiviert werden könne - die Haltung, die der eine oder andere Angeklagte einnehmen könnte, und die Reaktion des einen oder anderen Magistraten auf diese Haltung könnten gewiss nicht ein Kriterium zur objektiven und vernünftigen Rechtfertigung der strittigen Diskriminierung darstellen - und sei wirkungslos, weil es aufgrund von Artikel 1315 des Zivilgesetzbuches und von Artikel 870 des Gerichtsgesetzbuches dem Opfer obliege, den Fehler - der die Straftat darstelle - desjenigen, den es vor der Zivilgerichtsbarkeit verklagt habe, zu beweisen, so dass wie im Falle eines vor der Strafgerichtsbarkeit verfolgten Angeklagten der Beklagte im Zivilverfahren vor der Zivilgerichtsbarkeit nicht verpflichtet sei, an der Beweiserbringung mitzuarbeiten; wenn er darauf verzichte, zu der von der Zivilgerichtsbarkeit angeordneten Sachverständigenuntersuchung zu erscheinen, würden die Schlussfolgerungen - die gegebenenfalls nachteilig ausfallen würden - des Sachverständigen gegen ihn verwendet.