Traduction de «cassatie evenwel geoordeeld » (Néerlandais → Allemand) :

Bij een arrest van 7 april 2008 heeft het Hof van Cassatie evenwel geoordeeld : « Krachtens artikel 82, § 3, eerste lid, wordt de door de werkgever in acht te nemen opzeggingstermijn, wanneer het jaarlijks loon van de bediende het in die bepaling voorgeschreven bedrag overschrijdt, vastgesteld hetzij bij overeenkomst, gesloten ten vroegste op het ogenblik waarop de opzegging wordt gegeven, hetzij door de rechter.
In einem Entscheid vom 7. April 2008 hat der Kassationshof jedoch geurteilt: « Aufgrund von Artikel 82 § 3 Absatz 1 wird die vom Arbeitgeber einzuhaltende Kündigungsfrist, wenn die jährliche Entlohnung des Angestellten den in dieser Bestimmung vorgeschriebenen Betrag übersteigt, entweder durch eine frühestens zum Zeitpunkt der Kündigung zu treffende Vereinbarung oder vom Richter festgelegt.

Bij een arrest van 26 oktober 1990 heeft het Hof van Cassatie evenwel geoordeeld : « Overwegende dat het gebrek aan voorzichtigheid of voorzorg, in de zin van de artikelen 418 en volgende van het Strafwetboek, overeenstemt met de nalatigheid of onvoorzichtigheid in de zin van de artikelen 1382 en 1383 van het Burgerlijk Wetboek; Dat de omstandigheid dat een strafbaar feit wordt gepleegd bij de uitvoering van een overeenkomst, aan de toepassing van de strafwet of van de regels van de uit een misdrijf voortvloeiende burgerrechtelijke aansprakelijkheid in beginsel niet in de weg staat; Dat het arrest, nu het vaststelt dat door gebrek aan toezicht fouten zijn begaan waardoor aan de eiser sub 3 onopzettelijk letsel is veroorzaakt, en nu zulke feiten noodzakelijk overeenstemmen met het misdrijf van onopzettelijk veroorzaken van slagen en verwondingen, niet wettig heeft kunnen beslissen dat te dezen alleen de contractuele aansprakelijkheid ter sprake kon komen; Wat het tweede onderdeel betreft : Overwegende dat schade waarvan de veroorzaking strafbaar is gesteld, niet als alleen maar contractuele schade kan worden aangemerkt op de enkele grond dat zij eveneens is veroorzaakt door de gebrekkige uitvoering van een bij overeenkomst aangegane verbintenis om voor de veiligheid van de getroffene in te staan » (Cass., 26 oktober 1990, Arr. Cass., 1990-1991, nr. 110).
In seinem Entscheid vom 26. Oktober 1990 hat der Kassationshof jedoch geurteilt: « In der Erwägung, dass der Mangel an Vorsicht oder Vorsorge im Sinne der Artikel 418 ff. des Strafgesetzbuches, der Nachlässigkeit oder Unvorsichtigkeit im Sinne der Artikel 1382 und 1383 des Zivilgesetzbuches entspricht; Dass der Umstand, dass eine Straftat bei der Ausführung eines Vertrags begangen wurde, grundsätzlich nicht die Anwendung des Strafgesetzes und ebenfalls nicht die Anwendung der Regeln der sich aus einer Straftat ergebenden zivilrechtlichen Haftung verhindert; Dass die Berufungsrichter, sobald sie feststellen, dass der Fehler durch eine mangelnde Aufsicht begangen wurde und dem dritten Kläger nichtvorsätzliche Verletzungen verursacht haben, wobei solche Sachverhalte notwendigerweise der Straftat der fahrlässigen Körperverletzung entsprechen, rechtmäßig nicht entscheiden konnten, dass in diesem Fall nur die vertragliche Haftung zum Tragen kommen konnte; In Bezug auf den zweiten Teil: In der Erwägung, dass der durch eine gesetzlich strafbare Tat verursachte Schaden nicht als ein Schaden ausschließlich vertraglicher Art betrachtet werden kann aus dem bloßen Grund, dass er im Fall der mangelhaften Ausführung der vertraglichen Verpflichtung, auf die Sicherheit des Opfers zu achten, verursacht worden sei » (Kass., 26. Oktober 1990, Pas., 1990-1991, I, Nr. 110).

Het Hof van Cassatie heeft, in een arrest van 2 september 2004 (C. 01.0186.F), dat een ommekeer in zijn rechtspraak uitmaakt, evenwel geoordeeld dat « het honorarium en de kosten van een advocaat of van een technisch raadsman die de benadeelde van een contractuele fout heeft betaald, een vergoedbaar element van zijn schade kunnen vormen, in zoverre zij [een noodzakelijk] karakter vertonen ».
Der Kassationshof hat jedoch in einem Urteil vom 2. September 2004 (C. 01.0186.F), das eine Wende in seiner Rechtsprechung darstellt, erkannt, dass « das Honorar und die Kosten eines Rechtsanwalts oder eines technischen Beraters, die der durch einen vertraglichen Fehler Benachteiligte gezahlt hat, ein ersetzbares Element seines Schadens darstellen können, insofern sie [eine] zwangsläufige Beschaffenheit aufweisen ».

Het Hof van Cassatie heeft, in een arrest van 2 september 2004 (C. 01.0186.F), dat een ommekeer in zijn rechtspraak uitmaakt, evenwel geoordeeld dat « het honorarium en de kosten van een advocaat of van een technisch raadsman die de benadeelde van een contractuele fout heeft betaald, een vergoedbaar element van zijn schade kunnen vormen, in zoverre zij [een] noodzakelijk[e] karakter vertonen ».
Der Kassationshof hat jedoch in einem Urteil vom 2. September 2004 (C. 01.0186.F), das eine Wende in seiner Rechtsprechung darstellt, erkannt, dass « das Honorar und die Kosten eines Rechtsanwalts oder eines technischen Beraters, die der durch einen vertraglichen Fehler Benachteiligte gezahlt hat, ein ersetzbares Element seines Schadens darstellen können, insofern sie [eine] zwangsläufige Beschaffenheit aufweisen ».