Vertaling van "crisis hadden geresulteerd " (Nederlands → Duits) :

9. merkt op dat de Portugese economie op het moment dat het door de EU en het IMF opgezette bijstandsprogramma van start ging al een aantal jaren last had van een laag bbp, een lage productiviteitsgroei en een grote instroom van kapitaal, en dat deze patronen, in combinatie met het versneld oplopen van met name de discretionaire uitgaven – die consistent boven de groei van het bbp uitkwamen – en het effect van de wereldwijde financiële crisis hadden geresulteerd in een omvangrijk begrotingstekort en een hoog particulier en overheidsschuldenniveau, waardoor de herfinancieringskosten van Portugal, mede door toedoen van het Griekse besmettingseffect, opliepen tot ondraaglijke niveaus en de overheidssector in feite de toegang tot de kapitaalmarkten onmogelijk werd gemaakt; benadrukt dat in 2010, voordat Portugal op 7 april 2011 om financiële bijstand vroeg, het groeicijfer in Portugal was teruggelopen tot 1,9%, het begrotingstekort 9,8% (over 2010) had bereikt, het schuldenniveau (in 2010) op 94% stond en het tekort op de lopende rekening op 10,6% van het bbp, terwijl het werkloosheidscijfer 12% bereikte; merkt in dit verband op dat de algemene macro-economische indicatoren zeer snel verslechterden – van een redelijk goed niveau vóór de crisis in 2007, toen het groeicijfer in Portugal nog 2,4% bedroeg, het begrotingstekort 3,1%, het schuldenniveau 62,7% en het tekort op de lopende rekening 10,2% van het bbp, en het werkloosheidscijfer van 8,1% – in de richting van een diepe en ongekende recessie;
9. stellt fest, dass die portugiesische Wirtschaft vor Beginn des EU-IWF-Hilfsprogramms seit einigen Jahren unter einem niedrigen BIP- und Produktivitätswachstum und hohen Kapitalzuflüssen gelitten hatte, und dass diese Muster zusammen mit einem Anstieg der Ausgaben, insbesondere der diskretionären Ausgaben, die stets über dem BIP-Wachstum lagen, und den Auswirkungen der weltweiten Finanzkrise zu einem hohen Haushaltsdefizit und einer hohen Staats- und Privatverschuldung geführt hatte, und dass dies zusammen mit der Ansteckung durch die griechische Krise die Refinanzierungskosten Portugals an den Kapitalmärkten auf eine nicht mehr tragbare Höhe getrieben hatte und den öffentlichen Sektor effektiv vom Zugang zu diesen Märkten abschnitt; betont, dass das Wachstum Portugals – bevor das Land am 7. April 2011 Finanzhilfen beantragte – im Jahr 2010 auf 1,9 % gesunken war, sein Haushaltsdefizit 9,8 % (2010), sein Schuldenstand 94 % (2010) und sein Leistungsbilanzdefizit 10,6 % des BIP erreichte, wobei die Arbeitslosenquote bei 12 % lag; stellt in diesem Zusammenhang fest, dass sich sämtliche makroökonomischen Fundamentalfaktoren, die 2007 vor der Krise, als das Wachstum Portugals 2,4 %, sein Haushaltsdefizit 3,1 %, sein Schuldenstand 62,7 % und sein Leistungsbilanzdefizit 10,2 % des BIP erreichte und die Arbeitslosenquote bei 8,1 % lag, noch recht gute Werte aufwiesen, rapide verschlechterten und es zu einer tiefen und beispiellosen Rezession kam;

8. onderstreept dat de overheids- en externe schulden van de perifere EU-lidstaten tot de hoogste in de wereld behoren, hetgeen getuigt van de asymmetrische aard van het integratieproces; herinnert eraan dat deze schulden grotendeels het gevolg zijn van de hulppakketten voor de financiële instellingen die zich daarvóór met corrupte en speculatieve praktijken hadden beziggehouden, die mogelijk waren door het ontbreken van passende regelgeving en democratisch toezicht op de economie; bekritiseert dat de overheidsschulden als voorwendsel gebruikt zijn voor het opleggen van bezuinigingsmaatregelen, die geresulteerd hebben in meer armoede, de aantasting van fundamentele sociale en mensenrechten, en nog meer schulden; vindt dat zo snel mogelijk - en in het kader van het streven naar elementaire rechtvaardigheid - iets gedaan moet worden aan de schuldenlast, bijvoorbeeld middels heronderhandeling ervan (herstructurering en een substantiële verlaging), en dat deze op een houdbaar niveau moet worden gebracht; dringt bij de Commissie aan op voorlegging van een wetgevingsvoorstel houdende een verbod op confiscaties door banken van eigendom van gewone burgers die getroffen zijn door de crisis;
8. betont, dass die Höhe der Staatsschulden und Außenschulden in den Ländern am Rand der EU weltweit mit am größten ist, was von der Asymmetrie des Integrationsprozesses zeugt; stellt fest, dass diese Schulden ihre Ursache weit gehend in der Rettung von Finanzinstituten haben, die sich zuvor wegen des Mangels an angemessener Regulierung und demokratische Kontrolle der Wirtschaft missbräuchliche und spekulative Praktiken geleistet haben; missbilligt es, dass Staatsverschuldung zum Vorwand für Sparmaßnahmen genommen worden sind, die verschlimmerte Armut, die Verletzung grundlegender sozialer Rechte und Menschenrechte und noch mehr Schulden zur Folge haben; sieht es als unbedingt geboten an, die Schuldenlast in Angriff zu nehmen, über die Schulden neu zu verhandeln (Umstrukturierung und wesentliche Verringerung) und sie damit auf nachhaltige Niveaus zu bringen, und zwar als dringliches Anliegen elementarer Gerechtigkeit; fordert die Kommission auf, einen Legislativvorschlag vorzulegen, der die Beschlagnahme von Immobilien durch Banken verbietet, wenn sie sich gegen gewöhnliche Bürger richtet, die durch die Krise Nachteile erlitten haben;