Traduction de «dan niet bijslagtrekkend » (Néerlandais → Allemand) :

TERMINOLOGIE

bijslagtrekkende
Zulagenempfänger

niet-steroïdaal antiflogisticum | niet-steroïdaal antiflogistisch product | niet-steroïdaal anti-inflammatoir product | niet-steroïdaal ontstekingremmend product | niet-steroïdaal ontstekingwerend product | niet-steroïde antiflogisticum | niet-steroïde anti-inflammatoir geneesmiddel | niet-steroïde anti-inflammatorisch farmacum | niet-steroïde ontstekingremmende stof | NSAI [Abbr.]
nicht steroidales entzündungshemmendes Mittel | steroidfreie entzündungshemmende Arzneimittel

middel van niet-ontvankelijkheid | exceptie van niet-ontvankelijkheid
Unzulässigkeitsgrund | Einrede der Unzulässigkeit

aspecifiek | niet-specifiek | niet door een bijzondere oorzaak teweeggebracht
unspezifisch

niet-incassering | niet-inning | niet-invordering,niet-incasso
Nichtbeitreibung | Nichteinziehung

niet-ionische oppervlakte-actieve stof | niet-ionische oppervlaktestof | niet-ionogene oppervlakte-actieve stof
nicht ionische grenzflächenaktive Substanz | nicht ionisches Tensid | Oberflächen-Behandlungsmittel bei der nicht ionischen Kategorie

niet in vast verband aangesteld
unter prekärem Status eingestellt

geneesheer niet ambtenaar
nicht beamteter Arzt

attest van niet-verzet
Bescheinigung der Nichteinlegung eines Einspruchs

attest van niet-beroep
Bescheinigung der Nichteinlegung einer Berufung

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Artikel 42, § 1, tweede en derde lid, van de gecoördineerde wetten heeft immers tot gevolg dat de rechtgevende kinderen, voor het bepalen van de rang die in aanmerking moet worden genomen voor de berekening van het bedrag aan kinderbijslag voor een kind uit een tweede huwelijk, alleen in aanmerking worden genomen wanneer de kinderbijslag wordt uitbetaald hetzij aan één enkele bijslagtrekkende, hetzij aan bijslagtrekkende ouders die niet zijn gescheiden.
Artikel 42 § 1 Absätze 2 und 3 der koordinierten Gesetze hat nämlich zur Folge, dass berechtigende Kinder nur dann für die Bestimmung des Rangs zur Berechnung des Betrags der Beihilfen für ein Kind aus einer zweiten Ehe berücksichtigt werden, wenn die Familienbeihilfen entweder einem einzigen Beihilfenempfänger oder nicht getrennten beihilfenempfangenden Eltern gezahlt werden.

Wanneer de twee ouders die niet samenwonen het ouderlijk gezag gezamenlijk uitoefenen in de zin van artikel 374 van het Burgerlijk Wetboek en het kind niet uitsluitend of hoofdzakelijk door een andere bijslagtrekkende wordt opgevoed, wordt de kinderbijslag integraal aan de moeder uitbetaald.
Wenn die Eltern nicht zusammenwohnen, aber die elterliche Gewalt gemeinsam im Sinne von Artikel 374 des Zivilgesetzbuches ausüben und das Kind nicht ausschließlich oder hauptsächlich von einem anderen Leistungsempfänger großgezogen wird, werden die Zulagen vollständig der Mutter ausgezahlt.

Uit de feiten en uit de motivering van het verwijzingsvonnis blijkt dat het Hof wordt ondervraagd over het verschil in behandeling tussen kinderen die recht geven op kinderbijslag, wat betreft het bepalen van de rang die in aanmerking moet worden genomen voor de berekening van het bedrag aan kinderbijslag, naargelang één van hun ouders al dan niet bijslagtrekkend is tegenover oudere kinderen uit een vorig huwelijk wiens last op een gelijkmatig verdeelde wijze wordt gedragen door de gescheiden ouders.
Aus den Fakten und der Begründung des Vorlageurteils geht hervor, dass der Gerichtshof bezüglich des Behandlungsunterschieds zwischen Kindern, die zu Familienbeihilfen berechtigen, in Bezug auf die Bestimmung des Ranges des Kindes für die Berechnung des Betrags der Beihilfen befragt wird, je nachdem, ob ein Elternteil Beihilfenempfänger gegenüber älteren Kindern ist, die aus einer vorherigen Ehe hervorgegangen sind und deren Unterhalt gleichermaßen von den getrennten Eltern übernommen wird.

Artikel 42, § 1, derde lid, van de gecoördineerde wetten, verhindert echter dat, tegenover het kind van de ouder die niet bijslagtrekkend is, voor het bepalen van de rang die in aanmerking moet worden genomen voor de berekening van het bedrag aan kinderbijslag, de rechtgevende kinderen uit een vorig huwelijk in aanmerking worden genomen, zelfs wanneer de gescheiden ouders hun kinderen op een gelijkmatig verdeelde wijze huisvesten.
Artikel 42 § 1 Absatz 3 der koordinierten Gesetze verhindert es jedoch in Bezug auf ein Kind eines nicht beihilfenempfangenden Elternteils, im Hinblick auf die Bestimmung des Rangs für die Berechnung des Betrags der Beihilfen die berechtigenden Kinder aus einer vorherigen Ehe zu berücksichtigen, selbst wenn die getrennten Eltern ihre Kinder gleichermaßen unterbringen.

Wanneer de ouders niet overeenkomen over de toekenning van de kinderbijslag, kunnen zij de arbeidsrechtbank vragen om de bijslagtrekkende aan te duiden en dit in het belang van het kind.
Wenn die Eltern sich nicht über die Zuteilung der Kinderzulagen einigen, können sie das Arbeitsgericht bitten, den Leistungsempfänger zu bestimmen, und dies im Interesse des Kindes.

Uit het arrest waarin aan het Hof een vraag wordt gesteld, blijkt dat het voor de verwijzende rechter hangende geschil betrekking heeft op een bijslagtrekkende die alleenstaande was en wiens kinderen bijgevolg de in de in het geding zijnde bepaling bedoelde verhoogde kinderbijslag genoten, en die vervolgens opnieuw is gehuwd in het buitenland met een persoon van vreemde nationaliteit die niet de vereiste machtigingen heeft verkregen om het grondgebied te betreden en die om die reden geen deel heeft kunnen uitmaken van het gezin van de bijslagtrekkende.
Aus dem Entscheid, mit dem der Gerichtshof befragt wird, geht hervor, dass die vor dem vorlegenden Richter anhängige Streitsache einen Zulagenempfänger betrifft, der allein stehend war und dessen Kinder daher die in der fraglichen Bestimmung vorgesehenen erhöhten Familienbeihilfen erhielten, der anschließend wieder im Ausland eine Person ausländischer Staatsangehörigkeit geheiratet hat, die nicht die erforderlichen Genehmigungen für ihren Zugang zum Staatsgebiet erhalten hat und die aus diesem Grund nicht dem Haushalt des Zulagenempfängers angehören konnte.

De verwijzende rechter wenst van het Hof te vernemen of voormeld artikel 70ter de artikelen 10 en 11 van de Grondwet schendt, doordat de forfaitaire bijslag enkel toekomt aan de persoon die de hoedanigheid heeft van « bijslagtrekkende onmiddellijk voor de plaatsingsmaatregel(en) van het kind » (eerste prejudiciële vraag) en doordat het wettelijk onmogelijk is voor de ouder die niet de bijslagtrekkende was onmiddellijk vóór de plaatsingsmaatregel(en) van het kind, nadien de arbeidsrechtbank te vragen hem of haar als bijslagtrekkende van de aanvullende forfaitaire bijslag aan te wijzen « inzonderheid wanneer de andere ouder [.] niet langer aan de toekenningsvoorwaarden voldoet » (tweede prejudiciële vraag).
Der vorlegende Richter möchte vom Hof erfahren, ob der vorerwähnte Artikel 70ter gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung verstosse, indem die pauschale Zulage nur jener Person zustehe, die die Eigenschaft als « Beihilfeempfänger unmittelbar vor der (den) Massnahme(n) zur Unterbringung des Kindes » besitze (erste präjudizielle Frage), und indem es für den Elternteil, der nicht unmittelbar vor der beziehungsweise den Massnahmen zur Unterbringung des Kindes Leistungsempfänger gewesen sei, gesetzlich unmöglich sei, nachher beim Arbeitsgericht zu beantragen, dass er als Leistungsempfänger der ergänzenden pauschalen Zulage bestimmt werde, « insbesondere wenn der andere Elternteil [.] die Gewährungsbedingungen nicht mehr erfüllt » (zweite präjudizielle Frage).

2. « Schendt artikel 70ter van de samengeordende wetten betreffende de kinderbijslag voor loonarbeiders van 19 december 1939 (Kinderbijslagwet Werknemers) de artikelen 10 en 11 van de Grondwet doordat een ouder - die geen bijslagtrekkende was onmiddellijk voor de plaatsingsmaatregel(en) van het bij een particulier geplaatst kind, doch wel aan de toekenningsvoorwaarden voldoet (d.w.z. regelmatig contact heeft met het geplaatst kind) - in de wettelijke onmogelijkheid is de arbeidsrechtbank te vragen hem/haar als bijslagtrekkende van de aanvullende forfaitaire bijslag ex artikel 70ter Kinderbijslagwet Werknemers aan te duiden in het belang van het kind, inzonderheid wanneer de andere ouder - die onmiddellijk voor de plaatsingsmaatregel(en) als bijslagtrekkende kinderbijslag voor het kind ontving - naderhand niet langer aan de toekenningsvoorwaarden voldoet ?
« Verstösst Artikel 70ter der koordinierten Gesetze vom 19. Dezember 1939 über die Familienbeihilfen für Lohnempfänger gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, indem ein Elternteil - der kein Beihilfeempfänger unmittelbar vor der (den) Massnahme(n) zur Unterbringung des bei einer Privatperson untergebrachten Kindes war, der aber die Gewährungsbedingungen erfüllt (das heisst, dass er regelmässig Kontakt zum untergebrachten Kind hat) - sich in der gesetzlichen Unmöglichkeit befindet, beim Arbeitsgericht zu beantragen, dass er als Beihilfeempfänger der ergänzenden Pauschalbeihilfe gemäss Artikel 70ter der koordinierten Gesetze über die Familienbeihilfen für Lohnempfänger bestimmt wird, und zwar im Interesse des Kindes, insbesondere wenn der andere Elternteil - der unmittelbar vor der (den) Unterbringungsmassnahme(n) als Beihilfeempfänger Familienbeihilfen für das Kind erhielt - nachher die Gewährungsbedingungen nicht mehr erfüllt?

Wanneer overeenkomstig artikel 4 van het voormelde koninklijk besluit de bevoegde kinderbijslaginstelling beslist over de intrekking van de forfaitaire bijslag, omdat de bijslagtrekkende geen regelmatig contact meer onderhoudt met het kind of geen blijk meer geeft van belangstelling voor het kind, kan daaruit immers niet ipso facto worden afgeleid dat de niet-bijslagtrekkende geen regelmatig contact meer onderhoudt met het kind of geen blijk meer geeft van belangstelling voor het kind.
Wenn gemäss Artikel 4 des vorerwähnten königlichen Erlasses die zuständige Einrichtung für Familienbeihilfen entscheidet, die pauschale Zulage aufzuheben, weil der Leistungsempfänger keinen regelmässigen Kontakt mehr zu dem Kind unterhält oder kein Interesse mehr für das Kind zeigt, kann daraus nicht ipso facto abgeleitet werden, dass die Person, die nicht der Leistungsempfänger ist, keinen regelmässigen Kontakt mehr zu dem Kind unterhält oder kein Interesse mehr für das Kind zeigt.