Vertaling van "decreetgever sommige bepalingen " (Nederlands → Duits) :

Alhoewel uit een vergelijking van de artikelen 109 en 111 van het bestreden decreet met de artikelen 6, 7 en 12 van het koninklijk besluit nr. 66 van 20 juli 1982 blijkt dat de decreetgever sommige bepalingen van het vroegere koninklijk besluit heeft overgenomen, heeft hij, zelfs in de hypothese dat hij zich ertoe zou hebben beperkt reglementaire bepalingen te coördineren, zich niettemin die bepalingen toegeëigend en kunnen zij derhalve voor het Hof worden bestreden binnen de wettelijke termijn.
Aus einem Vergleich der Artikel 109 und 111 des angefochtenen Dekrets mit den Artikeln 6, 7 und 12 des königlichen Erlasses Nr. 66 vom 20. Juli 1982 geht zwar hervor, dass der Dekretgeber gewisse Bestimmungen des vorherigen königlichen Erlasses übernommen hat, doch selbst in der Annahme, dass er sich darauf beschränkt hätte, Verordnungsbestimmungen zu koordinieren, hat er sich dennoch diese Bestimmungen angeeignet und können sie also innerhalb der gesetzlichen Frist beim Hof angefochten werden.

Hoewel uit een vergelijking tussen het decreet van het Waalse Gewest van 1 juni 2006 tot wijziging van boek I van deel IV van het Wetboek van de plaatselijke democratie en de decentralisatie, waarvan de artikelen L4112-22, L4125-2, § 7, L4134-1, § 2, L4142-26, § 4, en L4145-17 worden aangevochten, en het decreet van het Waalse Gewest van 8 december 2005 tot wijziging van sommige bepalingen van het Wetboek van de plaatselijke democratie en de decentralisatie blijkt dat de decreetgever sommige van die bepalingen heeft overgenomen, heeft hij zich niettemin die bepalingen toegeëigend en kunnen zij derhalve worden bestreden binnen de wettelijke termijn.
Obwohl aus einem Vergleich zwischen dem Dekret der Wallonischen Region vom 1. Juni 2006 zur Abänderung des Buchs I des Vierten Teils des Kodex der lokalen Demokratie und der Dezentralisierung, dessen Artikel L4112-22, L4125-2 § 7, L4134-1 § 2, L4142-26 § 4 und L4145-17 angefochten werden, und dem Dekret der Wallonischen Region vom 8. Dezember 2005 zur Abänderung gewisser Bestimmungen des Kodex der lokalen Demokratie und der Dezentralisierung hervorgeht, dass der Dekretgeber einige von diesen Bestimmungen übernommen hat, hat er sich nichtsdestoweniger diese Bestimmungen angeeignet und können sie daher innerhalb der gesetzlichen Frist angefochten werden.

Wat betreft de Vlaamse decreten van 19 december 1998 en 22 december 1999 houdende bepalingen tot begeleiding van de begroting, die bepalen dat diegenen die het wegdek beschadigen een administratieve geldboete van 100 tot 750 frank kan worden opgelegd voor sommige feiten, en een strafrechtelijke geldboete van 100 tot 75 000 frank voor andere feiten, heeft het Hof geoordeeld dat, aangezien de decreetgever beslist het bedrag van de administratieve geldboete vast te stellen op het minimale tarief van de strafrechtelijke geldboete, hij vermocht geen verzachtende omstandigheden toe te laten opdat de geldboete haar ontradend karakter zou behouden (arrest nr. 127/2000 van 6 december 2000).
Bezüglich der flämischen Dekrete vom 19. Dezember 1998 und vom 22. Dezember 1999 zur Festlegung verschiedener Massnahmen zur Begleitung des Haushalts, die bestimmen, dass denjenigen, die den Strassenbelag beschädigen, eine administrative Geldbusse von 100 bis 750 Franken für gewisse Taten auferlegt werden kann, und eine strafrechtliche Geldbusse von 100 bis 75.000 Franken für andere Taten, hat der Hof erkannt, dass der Dekretgeber angesichts dessen, dass er beschlossen hat, den Betrag der administrativen Geldbusse auf den Mindestsatz der strafrechtlichen Geldbusse festzulegen, im Gegenzug keine mildernden Umstände zulassen musste, damit diese Geldbusse ihre abschreckende Wirkung behielt (Urteil Nr. 127/2000 vom 6. Dezember 2000).

Wanneer de decreetgever oordeelt dat sommige tekortkomingen ten aanzien van decretale bepalingen moeten worden bestraft, behoort het tot zijn beoordelingsbevoegdheid te beslissen of het opportuun is om voor strafsancties sensu stricto of voor administratieve sancties te opteren.
Wenn der Dekretgeber der Auffassung ist, dass gewisse Verstösse gegen Dekretsbestimmungen bestraft werden müssen, gehört es zu seiner Ermessensbefugnis zu entscheiden, ob es opportun ist, Strafsanktionen sensu stricto oder administrative Sanktionen zu wählen.

De verzoeker verwijt de decreetgever een kamer van beroep te hebben ingesteld die slechts een adviesbevoegdheid heeft, terwijl die bedoeld in artikel 45, § 9, van de wet van 29 mei 1959 tot wijziging van sommige bepalingen van de onderwijswetgeving, zelf gewijzigd bij de wet van 11 juli 1973, een beslissingsbevoegdheid had.
Der Kläger wirft dem Dekretgeber vor, eine Einspruchskammer eingesetzt zu haben, die nur eine beratende Befugnis besitze, während diejenige, die in Artikel 45, § 9 des Gesetzes vom 29. Mai 1959 zur Abänderung gewisser Bestimmungen der Unterrichtsgesetzgebung, das selbst durch das Gesetz vom 11. Juli 1973 abgeändert worden sei, eine Entscheidungsbefugnis besessen habe.