22. is van mening dat de minimumnorm ook middels een gemeenschappelijke definiëring aandacht moet besteden aan immateriële schade, zoals verdriet of lijden, alsmede schade aan gezondheid, relatie en seksueel welbevinden, die door het slachtoffer van het misdrijf is geleden, doch wijst erop dat de beoordeling van de concrete schadeloosstelling voor deze niet-financiële schade moet worden vastgesteld aan de hand van criteria die vergelijkbaar zijn met de criteria die in de nationale wetgevingen van de lidstaten worden gehanteerd inzake wettelijke aansprakelijkheid;
22. ist der Auffassung, dass eine Mindestnorm, im Rahmen einer gemeinsamen Definition, zusätzlich zu den gesundheitlichen Schäden und den Schäden im Bereich der persönlichen Beziehungen und des Sexuallebens die immateriellen Schäden, wie Schmerzen und Leiden, die das Opfer einer Straftat erlitten hat, umfassen muss, dass aber die konkrete Entschädigung dieser immateriellen Schäden anhand derjenigen Kriterien festzulegen ist, die im nationalen Recht jedes Mitgliedstaats im Bereich der zivilrechtlichen Haftung verwendet werden;
