Traduction de «directoraat-generaal gemeenschappelijk centrum » (Néerlandais → Allemand) :

TERMINOLOGIE

Directoraat-generaal IA-Buitenlandse betrekkingen:Europa en de nieuwe onafhankelijke staten(NOS),gemeenschappelijk buitenlands en veiligheidsbeleid(GBVB),buitenlandse dienst
Außendienst | Generaldirektion I.A-Außenbeziehungen:Europa und Neue Unabhängige Staaten,Gemeinsame Außen-und Sicherheitspolitik

directoraat generaal van de privaatverzekering en van het gemeenschappelijk belang
Generaldirektion der Privatversicherung und der Versicherung von kellektivem Interesse

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Deze systemen zijn: SafeSeaNet, het systeem voor maritieme informatie en uitwisseling, dat geïntegreerde maritieme diensten[8] biedt voor onder andere het monitoren van verkeer (situationeel bewustzijn) en zorgt voor de uitvoering van de EU-wetgeving; SafeSeaNet ressorteert onder het Europees Agentschap voor maritieme veiligheid (EMSA) en wordt beheerd door het directoraat-generaal Mobiliteit en Vervoer (MOVE) van de Commissie, samen met de EU/EER-landen in de stuurgroep op hoog niveau[9]; het gemeenschappelijk noodcommunicatie- en informatiesysteem (GNCIS), dat de communicatie tijdens maritieme ongelukken en rampen vergemakkelijkt en wordt beheerd door het directoraat-generaal Humanitaire hulp en civiele bescherming (ECHO) van de Commissie; het satellietvolgsysteem voor vaartuigen, beheerd door de lidstaten, de snelweg voor gegevensuitwisseling DEH (Data Exchange Highway) en de visserijtaal voor universele uitwisseling FLUX (Fisheries Language for Universal eXchange), beheerd door het directoraat-generaal Maritieme zaken en visserij (MARE) van de Commissie, ter ondersteuning van het gemeenschappelijk visserijbeleid; het netwerk voor maritieme bewaking (MARSUR), beheerd door het Europees Defensieagentschap (EDA), ter ondersteuning van het gemeenschappelijk buitenlands en veiligheidsbeleid; het Europees grensbewakingssysteem (Eurosur), ter verbetering van het situationeel bewustzijn en de reactiecapaciteit van de lidstaten en van het Europees Agentschap voor het beheer van de operationele samenwerking aan de buitengrenzen van de lidstaten van de Europese Unie (FRONTEX), alsmede de applicatie voor veilige gegevensuitwisseling (SIENA), het gegevensuitwisselingssysteem van EUROPOL en het "Blue Hub"-platform van het Gemeenschappelijk centrum voor onderzoek, dat OO van de EU op het gebied van maritieme bewaking en situationeel bewustzijn ondersteunt en experimenteert met voorheen onbenutte gegevensbronnen.
Zu diesen Systemen gehören: das System der Union für den Seeverkehrsinformationsaustausch (SafeSeaNet), das u. a. integrierte Dienste[8] zur Überwachung des Seeverkehrs (Lageerfassung) bereitstellt und die Umsetzung der EU-Rechtsvorschriften sicherstellen soll. Dieses System der Europäischen Agentur für die Sicherheit des Seeverkehrs (EMSA) wird von der Generaldirektion Mobilität und Verkehr (MOVE) der Kommission gemeinsam mit den EU-/EWR-Mitgliedstaaten in der hochrangigen Lenkungsgruppe[9] betrieben; das Gemeinsame Kommunikations- und Informationssystem für Notfälle (CECIS), durch das die Kommunikation bei Zwischenfällen und Katastrophen auf See erleichtert wird und das von der Generaldirektion Humanitäre Hilfe und Katastrophenschutz (ECHO) der Kommission betrieben wird; das von den Mitgliedstaaten betriebene Schiffsüberwachungssystem, die Datenautobahn (Data Exchange Highway – DEH) und das System für den allgemeinen Datenaustausch in der Fischerei (Fisheries Language for Universal eXchange – FLUX), das von der Generaldirektion Maritime Angelegenheiten und Fischerei (MARE) der Kommission zur Unterstützung der Gemeinsamen Fischereipolitik betrieben wird; das von der Europäischen Verteidigungsagentur (EDA) betriebene Netzwerk für Meeresüberwachung (MARSUR) zur Unterstützung der Gemeinsamen Außen- und Sicherheitspolitik; das Europäische Grenzüberwachungssystem (EUROSUR) zur Verbesserung der Lageerfassung und der Reaktionsfähigkeit der Mitgliedstaaten und der EU-Grenzschutzagentur (FRONTEX) an den Außengrenzen; die Netzanwendung für sicheren Datenaustausch (SIENA), das Informationsaustauschsystem von EUROPOL; die Blue-Hub-Plattform der Gemeinsamen Forschungsstelle, durch die die Forschung und Entwicklung der EU im Bereich Meeresüberwachung und Lageerfassung unterstützt und mit bislang unerschlossenen Datenquellen experimentiert wird.

Het is gebaseerd op de resultaten van het demonstratieprogramma voor een geïntegreerd beheer van kustgebieden van de EU (een samenwerkingsproject van de directoraten-generaal voor Milieu, Visserij en Regionaal beleid van de Commissie met medewerking van het directoraat-generaal voor Onderzoek en het Gemeenschappelijk centrum voor onderzoek van de Commissie).
Es beruht auf den Ergebnissen des EU-Demonstrationsprogramms zum integrierten Küstenzonenmanagement (einer gemeinschaftlichen Initiative der Generaldirektionen für Umwelt, Fischerei und Regionalpolitik der Europäischen Kommission unter Mitarbeit der Generaldirektion Forschung und der Gemeinsamen Forschungsstelle der Kommission).

Een breed spectrum van gegevens- en informatieleveranciers – het DG Eurostat, het Gemeenschappelijk Centrum voor Onderzoek (DG JRC) en het directoraat-generaal Onderzoek (DG RTD) van de Commissie, en voorts het Europees Milieuagentschap (EMA), het Intelligent Energy Executive Agency, nationale onderzoekinstellingen, universiteiten en commerciële informatieleveranciers – houdt zich bezig met onderzoek van hulpbronnengebruik, maar de informatie-uitwisseling is niet altijd optimaal.
Verschiedene Daten- und Informationsanbieter - innerhalb der Kommission GD Eurostat, die Gemeinsame Forschungsstelle (GD GFS) und die Generaldirektion für Forschung (GD Forschung), als auch die Europäische Umweltagentur (EUA), die Exekutiveagentur für intelligente Energie, nationale Institute, Universitäten und kommerzielle Quellen – sind an der Analyse der Ressourcennutzung beteiligt.

Het onderhavige beroep is gericht tegen de negatieve beoordeling van de offerte die verzoekster heeft ingediend in het kader van aanbestedingsprocedure JRC IPR 2013 C04 0031 OC van de Europese Commissie, Directoraat-Generaal, Gemeenschappelijk Onderzoekscentrum, Directie van de vestiging te Ispra, Eenheid Onderhoud en Diensten, zoals gepubliceerd bij besluit Ares(2014)1041060 van 3 maart 2014, alsook tegen de toewijzing van de opdracht aan een andere inschrijver en tegen de afwijzing van haar verzoek om toegang tot de stukken van de aanbesteding.
Die vorliegende Klage richtet sich gegen die negative Bewertung des von der Klägerin abgegebenen Angebots im von der Europäischen Kommission, Generaldirektion, Gemeinsame Forschungsstelle, Standortmanagement Ispra, Referat für Instandhaltung und Betrieb durchgeführten Ausschreibungsverfahren JRC IPR 2013 C04 0031 OC, das mit der Bekanntmachung vom 3.4.2014 Ref. Ares(2014)1041060 veröffentlicht wurde, gegen die Vergabe des Auftrags an ein anderes Unternehmen und gegen die Ablehnung des Antrags auf Zugang zu den Vergabeunterlagen.

Beroep, ingesteld krachtens artikel 270 VWEU, van toepassing op het EGA-Verdrag op grond van artikel 106 bis ervan, waarmee Pipiliagkas met name vraagt om nietigverklaring van het besluit van het tot aanstelling bevoegd gezag (hierna: „TABG”) van de Europese Commissie om hem met ingang van 1 januari 2013 over te plaatsen naar het directoraat Gemeenschappelijke Middelen van het directoraat-generaal (DG) Mobiliteit en Vervoer (hierna: „DG Mobiliteit”) te Brussel (België).
Klage nach Art. 270 AEUV, der gemäß Art. 106a EA auch für den EAG-Vertrag gilt, u. a. auf Aufhebung der Entscheidung der Anstellungsbehörde der Europäischen Kommission, mit der der Kläger im Wege der Versetzung mit Wirkung zum 1. Januar 2013 zur Direktion „Gemeinsame Ressourcen“ der Generaldirektion (GD) „Mobilität und Verkehr“ in Brüssel (Belgien) umgesetzt wurde

De Organisatie voor Economische Samenwerking en Otwikkeling (OESO), de Family and Labour Studies Division van Statistics Canada, Ottawa, Ontario, Canada, de eenheid Econometrie en statistische ondersteuning van de fraudebestrijding (ESAF) van het directoraat-generaal Gemeenschappelijk Centrum voor onderzoek van de Commissie en de eenheid Steun voor de Europese onderzoeksruimte (SERA) van het directoraat-generaal Gemeenschappelijk Centrum voor onderzoek van de Commissie moeten worden beschouwd als organen die aan de vereiste voorwaarden voldoen, en moeten derhalve worden toegevoegd aan de lijst van agentschappen, organisaties en instellingen als bedoeld in artikel 3, lid 1, onder c), van Verordening (EG) nr. 831/2002.
Die Organisation für wirtschaftliche Zusammenarbeit und Entwicklung (OECD), die Family and Labour Studies Division of Statistics Canada, Ottawa, Ontario, Kanada, das Referat Ökonometrie und statistische Unterstützung der Betrugsbekämpfung (ESAF) der Generaldirektion Gemeinsame Forschungsstelle der Europäischen Kommission sowie das Referat Stärkung des Europäischen Forschungsraums (SERA) der Generaldirektion Gemeinsame Forschungsstelle der Europäischen Kommission sind als Einrichtungen anzusehen, die die verlangten Bedingungen erfüllen, und sollten deshalb auf die Liste der in Artikel 3 Absatz 1 Buchstabe c der Verordnung (EG) Nr. 831/2002 genannten Stellen, Organisationen und Einrichtungen gesetzt werden.

Eenheid Steun voor de Europese onderzoeksruimte (SERA) van het directoraat-generaal Gemeenschappelijk Centrum voor onderzoek van de Commissie”
Referat ‚Stärkung des Europäischen Forschungsraums (SERA)‘ der Generaldirektion Gemeinsame Forschungsstelle der Europäischen Kommission“.

Eenheid Econometrie en statistische ondersteuning van de fraudebestrijding (ESAF) van het directoraat-generaal Gemeenschappelijk Centrum voor onderzoek van de Commissie
Referat ‚Ökonometrie und statistische Unterstützung der Betrugsbekämpfung (ESAF)‘ der Generaldirektion Gemeinsame Forschungsstelle der Europäischen Kommission

Hoewel er geen geconsolideerde gegevens voorhanden zijn over het aantal door de nationale handhavingsinstanties vastgestelde besluiten en opgelegde sancties, kunnen de volgende representatieve voorbeelden worden gegeven: tussen de inwerkingtreding van de richtlijn en midden 2011 stelde de Italiaanse Mededingingsautoriteit meer dan 700 besluiten vast en legde zij administratieve geldboeten op voor in totaal 91 miljoen euro. Het Franse directoraat-generaal voor Mededinging, Consumentenkwesties en Fraudecontrole (DGCCRF) stelde 1251 processen-verbaal[124] op en legde voor ongeveer 1,7 miljoen euro geldboeten op[125]. Het Letse Centrum voor bescherming van de consumentenrechten stelde 154 bindende besluiten vast en legde voor 159 400 euro geldboeten op. De Finse Consumentenombudsman leidde acht rechtszaken in. Het Ierse National Consumer Agency bracht 14 sommaties uit tot het doen van toezeggingen, stelde 116 aanmaningen op, vaardigde twee stakingsbevelen uit en leidde twee vervolgingen in. De Slowaakse Handelsinspectie stelde 46 administratieve besluiten vast en legde in totaal voor 151 800 euro geldboeten op. In Zweden ten slotte deden de rechtbanken 18 uitspraken en werden er 52 stakingsbevelen uitgevaardigd.
Obwohl keine konsolidierten Daten über die Zahl der von nationalen Durchsetzungsbehörden erlassenen Entscheidungen und verhängten Sanktionen vorliegen, lassen sich folgende repräsentativen Beispiele anführen: Zwischen dem Inkrafttreten der Richtlinie und Mitte 2011 erließ die italienische Wettbewerbsbehörde mehr als 700 Entscheidungen und verhängte Geldbußen in Höhe von insgesamt 91 Mio. EUR; die französische Generaldirektion für Wettbewerbsaufsicht, Verbraucherschutz und Betrugsverfolgung (DGCCRF) erließ 1251 Entscheidungen[124] und verhängte entsprechende Geldbußen in Höhe von rund 1,7 Mio. EUR[125]; das lettische Verbraucherschutzzentrum erließ 154 verbindliche Entscheidungen und verhängte Geldbußen in Höhe von 159 400 EUR; der finnische Verbraucherombudsman leitete acht Gerichtsverfahren ein; die irische National Consumer Agency erließ 14 Aufforderungen, verbindliche Zusagen zu machen, 116 Mahnungen sowie zwei Verbote und leitete zwei strafrechtliche Verfahren ein; die slowakische Gewerbeaufsicht erließ 46 Verwaltungsentscheidungen und verhängte Geldbußen in Höhe von insgesamt 151 800 EUR; in Schweden schließlich ergingen 18 Gerichtsurteile und 52 Unterlassungsanordnungen.