Traduction de «dit soort ongevallen onderscheiden moeten » (Néerlandais → Allemand) :

Anderzijds bestaat er een contradictie tussen de twee niveaus die bij dit soort ongevallen onderscheiden moeten worden: de urgente praktische maatregelen en beslissingen die nodig zijn om onmiddellijk het hoofd te kunnen bieden aan de milieuramp die heeft plaatsgevonden, en de aanpak van de juridische aspecten van de geschillen, die veel meer tijd in beslag neemt. Met name de identificatie van de uiteindelijke verantwoordelijken heeft gewoonlijk heel wat voeten in de aarde omdat in het zeevervoer zeer uiteenlopende belangen in het spel zijn. Dat is een probleem dat voortdurend door het Parlement aan de orde wordt gesteld.
Andererseits müssen wir mit dem Widerspruch zwischen den beiden Faktoren umgehen, die bei dieser Art von Havarie ins Spiel kommen: dringende praktische Entscheidungen und Maßnahmen für eingetretene Umweltkatastrophen sowie die viel zeitaufwändigere Frage der rechtlichen Anforderungen in Bezug auf Streitfragen, zusammen mit den Problemen der Ermittlung der letztendlich Verantwortlichen, die sich aus der Vielzahl der Interessen im Bereich Seeverkehr ergeben, was dieses Haus wiederholt verurteilt hat.

Artikel 5 bis Bijhouden van gegevens over aan boord gehouden en overboord gezette haaienvangsten Alle vaartuigen moeten een gedetailleerd logboek bijhouden, waarbij naar soort wordt onderscheiden, met vermelding van het gewicht van haaien die aan boord worden gehouden, die verscheept worden, die aan land worden gebracht of die over boord worden gezet als bijvangst.
Alle Schiffe tragen nach Arten aufgeschlüsselte Angaben über das Gewicht der Haifischflossen, die an Bord mitgeführt, umgeladen, angelandet oder als Beifänge ins Meer zurückgeworfen wurden, in das Logbuch ein.

De wetgever van 1964 heeft evenwel gemeend het van de artikelen 1382 en volgende van het Burgerlijk Wetboek afwijkende stelsel van forfaitaire schadeloosstelling voor ongevallen op de weg naar en van het werk niet langer te moeten handhaven op grond van de overwegingen dat de moeilijkheden inzake bewijslast van dat soort van ongevallen niet geheel onoverkomelijk meer waren, dat door de werkgevers meer en meer vervoer naar het werk werd georganiseerd, dat dergelijke ongevallen zowel in aantal als in ernst waren toegenomen en dat de beperking van de schadeloosstelling in feite ten goede kwam aan de verzekeringsinstelling waarbij de voor het ongeval aansprakelijke persoon zich verplicht tegen een onbeperkt risico had verzekerd, terwijl het risico door de bepalingen van de wet van 1903 op de arbeidsongevallen werd beperkt (Parl. St., Kamer, 1962-1963, nr. 593/1, p. 2, en nr. 593/2, p. 2).
Der Gesetzgeber von 1964 war jedoch der Ansicht, das von den Artikeln 1382 ff. des Zivilgesetzbuches abweichende System der Pauschalentschädigung für Wegeunfälle nicht länger aufrechterhalten zu müssen, weil die Schwierigkeiten hinsichtlich der Beweislast für diese Art von Unfällen nicht mehr unüberwindlich waren, weil die Arbeitgeber mehr und mehr den Transport zur Arbeit organisiert haben, weil derartige Unfälle sich häufiger ereigneten und schwerwiegender wurden und weil die Begrenzung der Entschädigung eigentlich dem Versicherungsträger zugute kam, bei der sich die für den Unfall haftbare Person obligatorisch gegen ein unbegrenztes Risiko versichert hatte, während das Risiko durch die Bestimmungen des Gesetzes vom 1903 über die Arbeitsunfälle begrenzt wurde (Parl. Dok., Kammer, 1962-1963, Nr. 593/1, S. 2, und Nr. 593/2, S. 2).