Vertaling van "doordat de bijzonder " (Nederlands → Duits) :

TERMINOLOGIE

gasblazen ontstaan doordat gas door vaste stof is ingesloten
die Gasblasen entstehen durch Einschluss des Gases im festen Metall

leerkracht aan huis bijzonder onderwijs | leraar aan huis buitengewoon onderwijs | leraar aan huis speciaal onderwijs | lerares aan huis bijzonder onderwijs
mobile Heilpädagogin | mobiler Sonderpädagoge | mobile Sonderpädagogin | mobiler Sonderpädagoge/mobile Sonderpädagogin

leerkracht bijzonder voortgezet onderwijs | leraar buitengewoon secundair onderwijs | leerkracht speciaal voortgezet onderwijs | lerares bijzonder voortgezet onderwijs
FörderschullehrerIn Sekundarstufe | SonderschullehrerIn Sekundarstufe | Sonderpädagoge Sekundarstufe/Sonderpädagogin Sekundarstufe | Sonderpädagogin Sekundarstufe

leerkracht speciaal kleuteronderwijs | leraar bijzonder kleuteronderwijs | leerkracht bijzonder kleuteronderwijs | leraar speciaal kleuteronderwijs
InklusionslehrerIn | Sonderpädagogin für Frühförderung | Sonderpädagoge für Frühförderung | Sonderpädagoge für Frühförderung/Sonderpädagogin für Frühförderung

bijzonder dringend geval | bijzonder spoedeisend geval
besonders dringender Fall

bijzonder adviseur | Bijzonder raadadviseur
Hauptberater

bijzonder geval
Sonderfall

bijzonder kenmerk
Unterscheidungsmerkmal

bijzonder plan van aanleg
Bebauungsplan

bijzonder paspoort
Sonderpass

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Schendt artikel 147, derde lid, van de wet van 1 december 2013 tot hervorming van de gerechtelijke arrondissementen en tot wijziging van het Gerechtelijk Wetboek met het oog op een grotere mobiliteit van de leden van de rechterlijke orde de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in samenhang gelezen met artikel 152 ervan, doordat het ertoe leidt dat een rechter (de verzoekster) die in de vroegere arbeidsrechtbank van Verviers-Eupen was benoemd, zonder haar toestemming en zonder zich kandidaat te hebben gesteld, in subsidiaire orde in de nieuwe rechtbank van koophandel te Eupen en in de rechtbank van eerste aanleg te Eupen werd benoemd, terwijl alle andere magistraten die met toepassing van het eerste en tweede lid van het voormelde artikel 147 van de wet van 1 december 2013, functioneel gezien, in dezelfde rechtbanken werden benoemd, aldus dezelfde materies kunnen blijven behandelen, hetgeen voor de arbeidsrechters in het bijzonder betekent dat zij in de arbeidsrechtbank van het rechtsgebied van het arbeidshof zijn benoemd en aldus uitsluitend arbeidsrechter blijven ?
Schändet Artikel 147, Absatz 3 des Gesetzes vom 1. Dezember 2013 über die Reform der Gerichtsbezirke und die Mobilität der Mitglieder des gerichtlichen Standes die Artikel 10 und 11 der Verfassung in Verbindung mit deren Artikel 152, indem er dazu führt, dass ein Richter (die Antragstellerin), die am alten Arbeitsgericht Verviers-Eupen ernannt war, ohne ihre Zustimmung und ohne kandidiert zu haben, nebensächlich an dem neuen Handelsgericht Eupen und am Gericht Erster Instanz Eupen ernannt wurde, wohin gegen alle anderen Magistrate, die in Anwendung der Absätze 1 und 2 des eben genannten Artikels 147 des Gesetzes vom 1. Dezember 2013, funktionell gesehen, an den gleichen Gerichten ernannt wurden und somit die gleichen Materien weiter behandeln können, was, für die Arbeitsrichter im speziellen bedeutet, dass sie am Arbeitsgericht des Zuständigkeitsgebiet des Arbeitsgerichtshofes ernannt worden sind und somit ausschließlich Arbeitsrichter bleiben?

2. Schenden artikel 147, derde lid, van de wet van 1 december 2013 tot hervorming van de gerechtelijke arrondissementen en tot wijziging van het Gerechtelijk Wetboek met het oog op een grotere mobiliteit van de leden van de rechterlijke orde alsmede de artikelen 100/1 en 100/2 van het Gerechtelijk Wetboek de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, doordat zij een rechter in het gerechtelijk arrondissement Eupen een functionele mobiliteit opleggen, d.w.z. een benoeming in subsidiaire orde in de andere rechtbanken van het gerechtelijk arrondissement opdringen, zonder dat deze daarmee akkoord gaat, hoewel alle andere gevallen van functionele mobiliteit die door de wetgever zijn georganiseerd, de instemming van de desbetreffende magistraat vereisen (zie artikel 65 van het Gerechtelijk Wetboek voor de vrederechter die als politierechter zitting neemt en omgekeerd, de artikelen 98 en 99ter van het Gerechtelijk Wetboek (en in het bijzonder artikel 98, vierde lid, van het Gerechtelijk Wetboek) voor de rechter in handelszaken die in de rechtbank van eerste aanleg of in de arbeidsrechtbank zitting neemt, de arbeidsrechter die in de rechtbank van koophandel of in de rechtbank van eerste aanleg zitting neemt, of de rechter die in de rechtbank van eerste aanleg zitting neemt, maar in de arbeidsrechtbank of in de rechtbank van koophandel zitting moet nemen) ?
2. Schänden die Artikel 147, Absatz 3 des Gesetzes vom 1. Dezember 2013 über die Reform der Gerichtsbezirke und die Mobilität, sowie die Artikel 100/1 und 100/2 des GGB die Artikel 10 und 11 der Verfassung, indem sie einem Richter im Gerichtsbezirk Eupen eine funktionale Mobilität auferlegen, d.h. eine nebensächliche Ernennung an den jeweils anderen Gerichten des Gerichtsbezirks aufzwingen, ohne dass dieser damit einverstanden ist, obwohl alle anderen Fälle der funktionalen Mobilität, die durch den Gesetzgeber organisiert worden sind das Einverständnis des entsprechenden Magistraten bedürfen (siehe Artikel 65 GGB für den Friedenrichter, der als Polizeirichter tagt und umgekehrt, Artikel 98 bis 99ter des GGB (und im Besonderen 98, Abs. 4 GGB) für den Handelsrichter, der am Gericht Erster Instanz oder am Arbeitsgericht tagt, den Arbeitsrichter, der am Handelsgericht oder am Gericht Erster Instanz tagt oder der Richter, der am Gericht Erster Instanz tagt, jedoch am Arbeitsgericht oder am Handelsgericht tagen soll)?

In de voorliggende zaak wordt aan het Hof een vraag gesteld over de bestaanbaarheid van artikel 318, § 2, van het Burgerlijk Wetboek met de artikelen 10, 11 en 22bis van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met artikel 8 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, doordat « het de niet binnen de wettelijke termijn ingestelde vordering tot betwisting van vaderschap als absolute grond van niet-ontvankelijkheid instelt, zonder dat de rechter bij wie een dergelijke vordering aanhangig is gemaakt, de mogelijkheid heeft om te beoordelen of de biologische waarheid, rekening houdend met de aanwezige belangen (en in het bijzonder het hogere en primordiale belang van het kind) en met het gedrag van de partijen, niet moet samenvallen met de door het betrokken kind beleefde socioaffectieve werkelijkheid ».
In der vorliegenden Rechtssache wird der Gerichtshof zur Vereinbarkeit von Artikel 318 § 2 des Zivilgesetzbuches mit den Artikeln 10, 11 und 22bis der Verfassung, an sich oder in Verbindung mit Artikel 8 der Europäischen Menschenrechtskonvention, befragt, indem « er die nicht innerhalb der gesetzlich festgelegten Frist eingereichte Vaterschaftsanfechtungsklage zum absoluten Unzulässigkeitsgrund erhebt, ohne dass es dem mit einer solchen Klage befassten Richter möglich ist, zu beurteilen, ob unter Berücksichtigung der vorliegenden Interessen - und insbesondere des höheren und vorrangigen Interesses des Kindes - sowie des Verhaltens der Parteien die biologische Wahrheit nicht mit der vom betreffenden Kind erlebten sozialaffektiven Wirklichkeit zusammentreffen muss ».

Moerman, E. Derycke, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul, F. Daoût, T. Giet en R. Leysen, bijgestaan door de griffier F. Meersschaut, onder voorzitterschap van voorzitter J. Spreutels, wijst na beraad het volgende arrest : I. Onderwerp van de prejudiciële vraag en rechtspleging Bij vonnis van 6 mei 2015 in zake K.F. tegen P.P. en D.H., waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 18 mei 2015, heeft de Rechtbank van eerste aanleg Namen, afdeling Namen, de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Schendt artikel 318 van het Burgerlijk Wetboek, in zoverre het bepaalt dat de vordering van de man die het vaderschap van het kind opeist, moet worden ingesteld binnen het jaar na de ontdekking van het feit dat hij de vader van het kind is, de artikelen 10, 11 en 22bis van de Grondwet, en zelfs andere supranationale wettelijke bepalingen zoals met name het Europees Verdrag voor de rechten van de mens (artikel 8 ervan), doordat het de niet binnen de wettelijke termijn ingestelde vordering tot betwisting van het vaderschap als absolute grond van niet-ontvankelijkheid instelt, zonder dat de rechter bij wie een dergelijke vordering aanhangig is gemaakt, de mogelijkheid heeft om te beoordelen of de biologische waarheid, rekening houdend met de aanwezige belangen (en in het bijzonder het hogere en primordiale belang van het kind) en met het gedrag van de partijen, niet moet samenvallen met de door het betrokken kind beleefde socioaffectieve werkelijkheid, in een casus waarin nooit enige band, welke dan ook, tussen het kind en zijn wettelijke vader heeft bestaan, noch thans bestaat (het kind is geboren en werd opgevoed binnen een gezinskern die meer bepaald uit zijn moeder en zijn biologische vader bestond voordat die uit elkaar gingen), waardoor in feite een verkeerde en volkomen onnatuurlijke afstamming wordt bekrachtigd en beperkte rechten worden toegekend aan de biologische vader, die alleen een recht op persoonlijk contact kan eisen terwijl hij in werkelijkheid vrijwe ...
Moerman, E. Derycke, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul, F. Daoût, T. Giet und R. Leysen, unter Assistenz des Kanzlers F. Meersschaut, unter dem Vorsitz des Präsidenten J. Spreutels, erlässt nach Beratung folgenden Entscheid: I. Gegenstand der Vorabentscheidungsfrage und Verfahren In seinem Urteil vom 6. Mai 2015 in Sachen K.F. gegen P.P. und D.H., dessen Ausfertigung am 18. Mai 2015 in der Kanzlei des Gerichtshofes eingegangen ist, hat das Gericht erster Instanz Namur, Abteilung Namur, folgende Vorabentscheidungsfrage gestellt: « Verstößt Artikel 318 des Zivilgesetzbuches dadurch, dass er bestimmt, dass die Klage desjenigen, der die Vaterschaft für sich in Anspruch nimmt, binnen einem Jahr nach der Entdeckung der Tatsache, dass er der Vater des Kindes ist, eingereicht werden muss, gegen die Artikel 10, 11 und 22bis der Verfassung, oder gar gegen andere, überstaatliche Gesetzesbestimmungen wie die Europäische Menschenrechtskonvention (Artikel 8), indem er die nicht innerhalb der gesetzlich festgelegten Frist eingereichte Vaterschaftsanfechtungsklage zum absoluten Unzulässigkeitsgrund erhebt, ohne dass es dem mit einer solchen Klage befassten Richter möglich ist, zu beurteilen, ob unter Berücksichtigung der vorliegenden Interessen - und insbesondere des höheren und vorrangigen Interesses des Kindes - sowie des Verhaltens der Parteien die biologische Wahrheit nicht mit der vom betreffenden Kind erlebten sozialaffektiven Wirklichkeit zusammentreffen muss, wenn es nie irgendeine Bindung zwischen dem Kind und seinem gesetzlichen Vater gegeben hat und auch jetzt keine solche Bindung gibt - das Kind wurde geboren und großgezogen in einem Familienkern, der sich insbesondere aus seiner Mutter und seinem biologischen Vater zusammensetzte, bevor sie sich getrennt haben -, was dazu führt, dass eigentlich eine falsche und rein artifizielle Abstammung bestätigt und dem biologischen Vater beschränkte Rechte zuerkannt werden, wobei dieser lediglich ein Recht auf persönlichen Umgang b ...

Een optreden op EU-niveau zal meer in het bijzonder resulteren in schaalvoordelen bij het gebruik van innovatieve financiële instrumenten doordat particuliere investeringen in de gehele EU worden aangezwengeld en doordat optimaal wordt gebruikgemaakt van de Europese instellingen en van hun deskundigheid en kennis op dat gebied.
Die EU-Ebene ermöglicht insofern Größenvorteile beim Einsatz innovativer Finanzierungsinstrumente, als private Investitionen EU-weit mobilisiert und die Sachkenntnis und Erfahrung der europäischen Institutionen optimal genutzt werden können.

De verwijzende rechter vraagt het Hof of de in het geding zijnde bepaling een schending inhoudt van de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met artikel 6 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens en met artikel 14 van het Internationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten, doordat het bijzonder onderzoek naar de in de artikelen 42, 3°, en 43bis bedoelde vermogensvoordelen enkel mogelijk is op vordering van het openbaar ministerie, waardoor :
Der verweisende Richter fragt den Hof, ob die fragliche Bestimmung einen Verstoss gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, gegebenenfalls in Verbindung mit Artikel 6 der Europäischen Menschenrechtskonvention und mit Artikel 14 des Internationalen Paktes über bürgerliche und politische Rechte beinhalte, indem die Sonderuntersuchung bezüglich der Vermögensvorteile im Sinne der Artikel 42 Nr. 3 und 43bis nur möglich sei auf Antrag der Staatsanwaltschaft, wodurch

Deze kaderregeling staat thans bepaalde typen staatssteun toe als kan worden aangetoond dat de steunmaatregelen gunstig zijn voor de bescherming van het milieu, doordat het omzettingsrendement bijzonder hoog is, doordat de maatregelen het mogelijk maken het energieverbruik te verlagen of doordat het productieproces minder schadelijk voor het milieu is.
Dieser Gemeinschaftsrahmen lässt derzeit bestimmte Arten der staatlichen Förderung zu, wenn nachgewiesen werden kann, dass die Fördermaßnahmen dem Umweltschutz dienen, da der Umwandlungswirkungsgrad besonders hoch ist, der Energieverbrauch durch die Fördermaßnahmen reduziert wird oder das Erzeugungsverfahren die Umwelt weniger schädigt.

Een tweede middel is afgeleid uit de schending van artikel 24, § 1, van de Grondwet, doordat de bijzonder beperkende criteria die inzake financiering van studenten zijn opgelegd, de Franse Gemeenschap zouden kunnen laten ontsnappen aan haar subsidiëringsverplichting die voortvloeit uit artikel 24, § 1, van de Grondwet.
Ein zweiter Klagegrund ist abgeleitet aus dem Verstoss gegen Artikel 24 § 1 der Verfassung, insofern die bezüglich der Finanzierung der Studenten auferlegten, besonders einschränkenden Kriterien es der Französischen Gemeinschaft gestatten würden, der sich aus Artikel 24 § 1 der Verfassung ergebenden Subventionsverpflichtung zu entgehen.

Een enig middel wordt afgeleid uit de schending van de artikelen 10, 11 en 24 van de Grondwet door de artikelen 1, 2, 6, 9, 14, 15 en 16 van het decreet van de Franse Gemeenschap van 30 juni 1998 tot instelling van het hoger onderwijs van het lange type in de kinesitherapie binnen de door de Franse Gemeenschap georganiseerde of gesubsidieerde hogescholen, doordat die bepalingen de specifieke kenmerken van de universitaire opleiding miskennen en doordat zij in het bijzonder, ten nadele van de belangen van de verzoekende partijen, een gelijkschakeling van de titel van de universitaire diploma's en de niet-universitaire diploma's verankeren en vooral doordat zij de titel van « licentiaat » in het leven roepen en verlenen aan de gediplomeerden die zijn afgestudeerd aan de bedoelde hogescholen, alsmede de titel van « gegradueerde » (lees : « kandidaat ») verlenen na de eerste cyclus van twee jaar.
Der einzige Klagegrund ist abgeleitet aus dem Verstoss durch die Artikel 1, 2, 6, 9, 14, 15 und 16 des Dekrets der Französischen Gemeinschaft vom 30. Juni 1998 zur Einführung des Heilgymnastik-Hochschulunterrichts mit langer Studiendauer an den von der Französischen Gemeinschaft organisierten oder bezuschussten Hochschulen gegen die Artikel 10, 11 und 24 der Verfassung, mit der Begründung, dass diese Bestimmungen die spezifischen Merkmale der Universitätsausbildung missachten würden und insbesondere, zum Nachteil der Interessen der klagenden Parteien, eine Gleichstellung hinsichtlich des Titels zwischen den Universitätsdiplomen und Nicht-Universitätsdiplomen vorsähen, zumal indem sie den Titel eines « Lizentiaten » ins Leben rufen und den Absolventen der betreffenden Hochschulen verleihen würden und den Titel eines « Graduierten » (zu lesen ist: « Kandidaten ») nach dem ersten zweijährigen Zyklus verleihen würden.