Vertaling van "echte les heeft " (Nederlands → Duits) :

TERMINOLOGIE

tekortkoming van een getuige of deskundige die feiten waarover hij heeft getuigd,verborgen heeft gehouden of onjuist heeft weergegeven
Verfehlung eines Zeugen oder Sachverständigen,der Tatsachen verschwiegen und(oder)falsch dargelegt hat

voorstelling dat men van een risico heeft | voorstelling/beeld dat men van een risico heeft
Risikowahrnehmung

aandoening die met het milieu te maken heeft | aandoening/ziekte die met het milieu te maken heeft
Umweltbedingte Krankheit

grondgebied van de Overeenkomstsluitende Partij die het visum heeft verleend
Hoheitsgebiet der Vertragspartei, die den Sichtvermerk ausgestellt hat

Overeenkomstsluitende Partij die het visum heeft verleend
Vertragspartei, die den Sichtvermerk ausgestellt hat

dier dat nog niet geworpen heeft
Tier, das noch nicht geworfen hat

Besluit betreffende gevallen waarin de douane redenen heeft om te twijfelen aan de juistheid of de nauwkeurigheid van de aangegeven waarde [ DTA | BJN ]
Beschluss zu Fällen, in denen die Zollverwaltungen berechtigte Zweifel an der Richtigkeit oder Genauigkeit des angegebenen Werts haben [ DTA ]

vennootschap die de rechtsvorm van een handelsvennootschap heeft aangenomen
Handelsgesellschaft kraft Rechtsform

erfgenaam die onder voorrecht heeft aanvaard
Erbe, der eine Erbschaft unter Vorbehalt der Inventarerrichtung annimmt

multipara | vrouw die meer dan eens heeft gebaard
Multipara | mehrgebärend

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Het Luxemburgse hoofdkantoor van de onderneming is aangewezen als verantwoordelijke voor de strategische besluitvorming van de onderneming, maar de onderneming heeft ook twee buitenlandse filialen: een filiaal in Zwitserland, die beperkte activiteiten ontplooit met betrekking tot de franchiserechten, en een filiaal in de VS, die geen echte activiteiten heeft.
Neben seinem in Luxemburg befindlichen Sitz, der für die strategische Ausrichtung zuständig ist, hat McDonald’s Europe Franchising zwei Filialen: eine in der Schweiz, die geringfügige Franchising-Tätigkeiten ausübt, und eine in den USA ohne echte Zuständigkeiten.

Toen de wetgever, in 1999, om redenen van billijkheid erin heeft voorzien om de verdeling van het belastingvoordeel verbonden aan de aanwezigheid van gemeenschappelijke kinderen mogelijk te maken tussen uit de echt gescheiden ouders die hun kinderen op gelijkmatig verdeelde wijze huisvesten, heeft hij niet willen afwijken van het voormelde beginsel.
Als der Gesetzgeber 1999 aus Gründen der Gerechtigkeit vorgesehen hat, die Verteilung des mit dem Vorhandensein von gemeinsamen Kindern verbundenen Steuervorteils zwischen geschiedenen Eltern, die jeweils zu gleichen Teilen für die Unterbringung ihrer Kinder aufkommen, zu ermöglichen, wollte er nicht vom vorerwähnten Grundsatz abweichen.

Moerman, E. Derycke, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul, F. Daoût, T. Giet en R. Leysen, bijgestaan door de griffier P.-Y. Dutilleux, onder voorzitterschap van voorzitter J. Spreutels, wijst na beraad het volgende arrest : I. Onderwerp van de prejudiciële vraag en rechtspleging Bij vonnis van 26 februari 2015 in zake D.O. tegen A.R., waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 9 maart 2015, heeft de Rechtbank van eerste aanleg Henegouwen, afdeling Doornik, de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Schenden de artikelen 1, 3°, van artikel 3 (' Overgangsbepalingen ') en 47 van artikel 4 (' Opheffings- en wijzigingsbepalingen ') van de wet van 14 juli 1976 betreffende de wederzijdse rechten en verplichtingen van echtgenoten en de huwelijksvermogensstelsels de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre zij impliceren dat het vroegere artikel 1471 van het Burgerlijk Wetboek van toepassing is op de erin bedoelde categorieën van echtgenoten, in het bijzonder de echtgenoten die, vóór de inwerkingtreding van de voormelde wet, het bij huwelijkscontract vastgelegde stelsel van scheiding van goederen met gemeenschap van aanwinsten hadden aangenomen, met als gevolg dat, voor de verdeling van de gemeenschap, de uit de echt gescheiden vrouw een voorkeur geniet om haar vooruitnemingen te doen vóór die van de man, terwijl de uit de echt gescheiden man hetzelfde voorrecht niet geniet ?
Moerman, E. Derycke, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul, F. Daoût, T. Giet und R. Leysen, unter Assistenz des Kanzlers P.-Y. Dutilleux, unter dem Vorsitz des Präsidenten J. Spreutels, erlässt nach Beratung folgenden Entscheid: I. Gegenstand der Vorabentscheidungsfrage und Verfahren In seinem Urteil vom 26. Februar 2015 in Sachen D.O. gegen A.R., dessen Ausfertigung am 9. März 2015 in der Kanzlei des Gerichtshofes eingegangen ist, hat das Gericht erster Instanz Hennegau, Abteilung Tournai, folgende Vorabentscheidungsfrage gestellt: « Verstoßen die Artikel 1 Nr. 3 von Artikel 3 (' Übergangsbestimmungen ') und 47 von Artikel 4 (' Aufhebungs- und Abänderungsbestimmungen ') des Gesetzes vom 14. Juli 1976 über die gegenseitigen Rechte und Pflichten der Ehegatten und über die ehelichen Güterstände gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, indem sie beinhalten, dass der frühere Artikel 1471 des Zivilgesetzbuches auf die darin erwähnten Kategorien von Eheleuten Anwendung findet, insbesondere auf die Eheleute, die vor dem Inkrafttreten des vorerwähnten Gesetzes den vertraglichen Güterstand der Gütertrennung mit Errungenschaftsgemeinschaft angenommen hatten, was dazu führt, dass bei der Verteilung der Gemeinschaft die geschiedene Ehefrau einen Vorzug genießt bei der Ausübung ihrer Vorwegnahmen, vor denjenigen ihres Ehemannes, während der geschiedene Ehemann nicht dasselbe Vorrecht genießt?

Moerman, E. Derycke, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul, F. Daoût, T. Giet en R. Leysen, bijgestaan door de griffier F. Meersschaut, onder voorzitterschap van voorzitter J. Spreutels, wijst na beraad het volgende arrest : I. Onderwerp van de prejudiciële vraag en rechtspleging Bij vonnis van 6 mei 2015 in zake K.F. tegen P.P. en D.H., waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 18 mei 2015, heeft de Rechtbank van eerste aanleg Namen, afdeling Namen, de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Schendt artikel 318 van het Burgerlijk Wetboek, in zoverre het bepaalt dat de vordering van de man die het vaderschap van het kind opeist, moet worden ingesteld binnen het jaar na de ontdekking van het feit dat hij de vader van het kind is, de artikelen 10, 11 en 22bis van de Grondwet, en zelfs andere supranationale wettelijke bepalingen zoals met name het Europees Verdrag voor de rechten van de mens (artikel 8 ervan), doordat het de niet binnen de wettelijke termijn ingestelde vordering tot betwisting van het vaderschap als absolute grond van niet-ontvankelijkheid instelt, zonder dat de rechter bij wie een dergelijke vordering aanhangig is gemaakt, de mogelijkheid heeft om te beoordelen of de biologische waarheid, rekening houdend met de aanwezige belangen (en in het bijzonder het hogere en primordiale belang van het kind) en met het gedrag van de partijen, niet moet samenvallen met de door het betrokken kind beleefde socioaffectieve werkelijkheid, in een casus waarin nooit enige band, welke dan ook, tussen het kind en zijn wettelijke vader heeft bestaan, noch thans bestaat (het kind is geboren en werd opgevoed binnen een gezinskern die meer bepaald uit zijn moeder en zijn biologische vader bestond voordat die uit elkaar gingen), waardoor in feite een verkeerde en volkomen onnatuurlijke afstamming wordt bekrachtigd en beperkte rechten worden toegekend aan de biologische vader, die alleen een recht op persoonlijk contact kan eisen terwijl hij in werkelijkheid vrijwe ...
Moerman, E. Derycke, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul, F. Daoût, T. Giet und R. Leysen, unter Assistenz des Kanzlers F. Meersschaut, unter dem Vorsitz des Präsidenten J. Spreutels, erlässt nach Beratung folgenden Entscheid: I. Gegenstand der Vorabentscheidungsfrage und Verfahren In seinem Urteil vom 6. Mai 2015 in Sachen K.F. gegen P.P. und D.H., dessen Ausfertigung am 18. Mai 2015 in der Kanzlei des Gerichtshofes eingegangen ist, hat das Gericht erster Instanz Namur, Abteilung Namur, folgende Vorabentscheidungsfrage gestellt: « Verstößt Artikel 318 des Zivilgesetzbuches dadurch, dass er bestimmt, dass die Klage desjenigen, der die Vaterschaft für sich in Anspruch nimmt, binnen einem Jahr nach der Entdeckung der Tatsache, dass er der Vater des Kindes ist, eingereicht werden muss, gegen die Artikel 10, 11 und 22bis der Verfassung, oder gar gegen andere, überstaatliche Gesetzesbestimmungen wie die Europäische Menschenrechtskonvention (Artikel 8), indem er die nicht innerhalb der gesetzlich festgelegten Frist eingereichte Vaterschaftsanfechtungsklage zum absoluten Unzulässigkeitsgrund erhebt, ohne dass es dem mit einer solchen Klage befassten Richter möglich ist, zu beurteilen, ob unter Berücksichtigung der vorliegenden Interessen - und insbesondere des höheren und vorrangigen Interesses des Kindes - sowie des Verhaltens der Parteien die biologische Wahrheit nicht mit der vom betreffenden Kind erlebten sozialaffektiven Wirklichkeit zusammentreffen muss, wenn es nie irgendeine Bindung zwischen dem Kind und seinem gesetzlichen Vater gegeben hat und auch jetzt keine solche Bindung gibt - das Kind wurde geboren und großgezogen in einem Familienkern, der sich insbesondere aus seiner Mutter und seinem biologischen Vater zusammensetzte, bevor sie sich getrennt haben -, was dazu führt, dass eigentlich eine falsche und rein artifizielle Abstammung bestätigt und dem biologischen Vater beschränkte Rechte zuerkannt werden, wobei dieser lediglich ein Recht auf persönlichen Umgang b ...

Het Grondwettelijk Hof, samengesteld uit de voorzitters E. De Groot en J. Spreutels, en de rechters A. Alen, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul, T. Giet en R. Leysen, bijgestaan door de griffier F. Meersschaut, onder voorzitterschap van voorzitter E. De Groot, wijst na beraad het volgende arrest : I. Onderwerp van de prejudiciële vraag en rechtspleging Bij arrest van 4 februari 2015 in zake Marianne Paelinck tegen de Dienst voor de bijzondere socialezekerheidsstelsels, waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 12 februari 2015, heeft het Arbeidshof te Antwerpen de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Schendt artikel 22sexies van de wet van 17 juli 1963 betreffende de overzeese sociale zekerheid, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in samenhang gelezen met de artikelen 1 van het Eerste Aanvullend Protocol bij het Europees Verdrag voor de rechten van de mens en 14 van dat Verdrag, voor zover er bij de wijziging van dit artikel door artikel 223 van de wet van 20 juli 2006 houdende diverse bepalingen waarbij de leeftijdsvereiste van 55 naar 65 jaar werd verhoogd geen overgangsregeling werd voorzien voor de uit de echt gescheiden echtgenote die nooit aangesloten was bij de Dienst voor Overzeese Sociale Zekerheid maar die voordien wel gehuwd was met een verzekerde die voor 1 januari 2007 aangesloten was en 20 jaar aan de verzekering heeft deelgenomen, terwijl de verzekerde waarvoor de leeftijdsvereiste door artikel 215 van de wet van 20 juli 2006 houdende diverse bepalingen werd opgetrokken van 55 naar 65 jaar maar die zich vóór 1 januari 2007 heeft aangesloten en reeds 20 jaar aan de verzekering heeft deelgenomen, wel kan genieten van een overgangsregeling ?
Der Verfassungsgerichtshof, zusammengesetzt aus den Präsidenten E. De Groot und J. Spreutels, und den Richtern A. Alen, T. MerckxVan Goey, P. Nihoul, T. Giet und R. Leysen, unter Assistenz des Kanzlers F. Meersschaut, unter dem Vorsitz des Präsidenten E. De Groot, erlässt nach Beratung folgenden Entscheid: I. Gegenstand der Vorabentscheidungsfrage und Verfahren In seinem Entscheid vom 4. Februar 2015 in Sachen Marianne Paelinck gegen das Amt für die Sonderregelungen der sozialen Sicherheit, dessen Ausfertigung am 12. Februar 2015 in der Kanzlei des Gerichtshofes eingegangen ist, hat der Arbeitsgerichtshof Antwerpen folgende Vorabentscheidungsfrage gestellt: « Verstößt Artikel 22sexies des Gesetzes vom 17. Juli 1963 über die überseeische soziale Sicherheit gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung in Verbindung mit Artikel 1 des ersten Zusatzprotokolls zur Europäischen Menschenrechtskonvention und Artikel 14 dieser Konvention, insofern bei der Abänderung dieses Artikels durch Artikel 223 des Gesetzes vom 20. Juli 2006 zur Festlegung verschiedener Bestimmungen, wodurch die Altersbedingung von 55 auf 65 Jahre erhöht wurde, keine Übergangsregelung vorgesehen wurde für die geschiedene Ehepartnerin, die nie beim Amt für überseeische soziale Sicherheit angeschlossen war, aber vorher wohl mit einem Versicherten verheiratet war, der vor dem 1. Januar 2007 angeschlossen war und zwanzig Jahre lang an der Versicherung teilgenommen hat, während der Versicherte, für den die Altersbedingung durch Artikel 215 des Gesetzes vom 20. Juli 2006 zur Festlegung verschiedener Bestimmungen von 55 auf 65 Jahre erhöht wurde, der sich aber vor dem 1. Januar 2007 angeschlossen hat und bereits zwanzig Jahre lang an der Versicherung teilgenommen hat, wohl in den Genuss einer Übergangsregelung gelangen kann?

Artikel 22sexies van de wet van 17 juli 1963 betreffende de overzeese sociale zekerheid, in samenhang gelezen met artikel 239, § 3, tweede lid, van de wet van 20 juli 2006, is niet bestaanbaar met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre die bepaling het onmogelijk maakt dat het ouderdomspensioen van de uit de echt gescheiden echtgenote van een verzekerde die op 31 december 2006 ten minste twintig jaar aan de verzekering bij het stelsel van de overzeese sociale zekerheid heeft deelgenomen, wanneer de echtscheiding vóór 1 januari 2007 heeft plaatsgevonden, ingaat op 55-jarige leeftijd.
Artikel 22sexies des Gesetzes vom 17. Juli 1963 über die überseeische soziale Sicherheit in Verbindung mit Artikel 239 § 3 Absatz 2 des Gesetzes vom 20. Juli 2006 ist nicht vereinbar mit den Artikeln 10 und 11 der Verfassung, insofern diese Bestimmung es unmöglich macht, dass die Alterspension der geschiedenen Ehepartnerin eines Versicherten, der am 31. Dezember 2006 mindestens zwanzig Jahre lang an der Versicherung im System der überseeischen sozialen Sicherheit teilgenommen hat, wenn die Ehescheidung vor dem 1. Januar 2007 erfolgt ist, mit dem Alter von 55 Jahren beginnt.

De Europese Commissie heeft Griekenland verzocht om te voldoen aan de Europese regels inzake het vrij verkeer van werknemers door door Cyprus voor echt gewaarmerkte afschriften van pensioendossiers te aanvaarden en rekening te houden met de tijdvakken van verzekering die zijn vervuld in andere lidstaten waar een persoon heeft gewerkt.
Die Europäische Kommission hat Griechenland aufgefordert, den EU-Vorschriften über die Freizügigkeit von Arbeitnehmern nachzukommen und somit Kopien von Rentenbescheiden, die von Zypern beglaubigt wurden, zu akzeptieren. Auch soll Griechenland in anderen Mitgliedstaaten zurückgelegte Versicherungs- bzw. Beschäftigungszeiten berücksichtigen.

Uit de situatie op 1 mei 2002 blijkt dat geen echte prijsconvergentie heeft plaatsgevonden.
Zum 1. Mai 2002 haben sich die Preise noch nicht wesentlich angenähert.

De nieuwe bepalingen van het Verdrag van Maastricht moeten in toepassing worden gebracht om de Gemeenschap de beschikking te geven over de middelen die zij nodig heeft om een efficiënt enig luchtverkeersleidingssysteem en een echt Europees netwerk van luchthavens tot stand te brengen; - het toekomstig streven naar harmonisatie van de nationale voorschriften moet worden gekoppeld aan een duidelijk aangetoond kostenbesparend effect; - innoverende vormen voor het financieren van investeringen moeten worden vergemakkelijkt door aanpassing van de regels inzake belastingen en eigendom om de luchtvaartmaatschappijen uit hun huidige financiële impasse te helpen; - er moet snel een echte communautaire aanpak voor de externe luchtvaartbetrekkingen worden uitgestippeld omdat dit van vitaal belang is voor de totstandbrenging van het economisch potentieel van de eengemaakte luchtvaartmarkt en voor de wederzijdse belangen van Europa en zijn partners in de wereld.
Neue, im Vertrag von Maastricht enthaltene Bestimmungen sollten zur Bereitstellung von Gemeinschaftsmitteln für die Einrichtung eines einheitlichen Flugverkehrskontrollsystems und eines wirklich europäischen Flughafennetzes angewendet werden - Zukünftige Bemühungen zur Harmonisierung einzelstaatlicher Vorschriften müssen eindeutig nachgewiesene Kosteneinsparungen bewirken - Innovative Formen der Investitionsfinanzierung müssen durch aktualisierte Besteuerungs- und Eigentumsvorschriften begünstigt werden, um die Luftverkehrsgesellschaften bei der Lösung ihrer derzeitigen Finanzprobleme zu unterstützen - Ein echtes Gemeinschaftskonzept für die Außenbeziehungen in der Luftfahrt muß unverzüglich ausgearbeitet werden, da dies für die Nutzung des wirtschaftlichen Potentials eines einheitlichen Luftverkehrsmarktes von entscheidender Bedeutung ist und im gegenseitigem Interesse Europas sowie seiner Partner in der Welt liegt.

dankzij het Kaderbesluit van de Raad inzake bestrijding van mensenhandel beschikken de lidstaten nu in het algemeen over specifieke strafrechtelijke bepalingen waarbij mensenhandel met het oog op uitbuiting op arbeidsgebied of met het oog op seksuele uitbuiting strafbaar wordt gesteld; de lidstaten lijken - voorzover uit de beschikbare informatie is af te leiden - te beschikken over strafrechtelijke bepalingen waarbij sancties zijn vastgesteld voor hulpverlening bij illegale doortocht en illegaal verblijf; voor de beide kaderbesluiten heeft de Commissie nog steeds niet van alle lidstaten de nodige informatie ontvangen, en een aantal lidstaten heeft gegevens verstrekt die zich niet voor een snelle en efficiënte evaluatie lenen; over kwetsbare slachtoffers, en met name kinderen (d.w.z. elke persoon beneden de leeftijd van 18 jaar), die in het kader van mensenhandel in het algemeen bijzonder kwetsbaar zijn, heeft de Commissie van de lidstaten onvoldoende informatie ontvangen. Zij heeft de bescherming van en bijstand aan deze groep slachtoffers dan ook niet echt kunnen beoordelen.
die Mitgliedstaaten infolge des Rahmenbeschlusses zur Bekämpfung des Menschenhandels inzwischen generell besondere strafrechtliche Bestimmungen eingeführt haben, die den Menschenhandel zum Zwecke der sexuellen Ausbeutung oder der Ausbeutung der Arbeitskraft unter Strafe stellen; die Mitgliedstaaten, soweit sich den vorliegenden Informationen entnehmen lässt, offenbar über strafrechtliche Bestimmungen verfügen, die Strafen für die Beihilfe zur unerlaubten Durchreise und zum unerlaubten Aufenthalt vorsehen; für beide Rahmenbeschlüsse noch nicht alle Mitgliedstaaten der Kommission die einschlägigen Angaben übermittelt haben und zudem die Angaben einiger Mitgliedstaaten für eine rasche und effiziente Evaluierung untauglich sind; der Kommission, was die besonders gefährdeten Opfer, darunter vor allem die Kinder (d.h. Personen unter 18 Jahren), betrifft, die dem Menschenhandel im Allgemeinen in verstärktem Maße ausgesetzt sind, nicht genügend Informationen aus den Mitgliedstaaten vorliegen, weshalb sie nicht wirklich bewerten konnte, inwieweit diese Opfer Schutz und Beistand erhalten.