Vertaling van "echtgenoot zijn gewone " (Nederlands → Duits) :

TERMINOLOGIE

dood van een echtgenoot | overlijden van een echtgenoot
Tod eines Ehegatten

gewone meerderheid van stemmen | gewone meerderheid
einfache Mehrheit der Stimmen | einfache Stimmenmehrheit

gewone krab | gewone strandkrab | landkrab | strandkrab
Strandkrabbe

meervoudige gewone meerderheid van stemmen | verdeelde gewone meerderheid
beiderseitige einfache Mehrheit | einfache beiderseitige Mehrheit

overlevende echtgenoot
hinterbliebener Ehepartner

echtgenoot-eiser
klagender Ehegatte

echtgenoot
Ehegatte

gehuwde persoon [ echtgenoot | echtgenote ]
verheiratete Person [ Ehefrau | Ehegatte | Ehemann | Ehepartner ]

gewone opschorting
einfache Aussetzung

gewone rechter
ordentlicher Richter

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Artikel 347-2 van het Burgerlijk Wetboek bepaalt : « Een persoon die reeds door twee adoptanten geadopteerd is, ongeacht of het daarbij gaat om een gewone of om een volle adoptie, kan door de nieuwe echtgenoot of samenwonende nogmaals worden geadopteerd, zowel bij wijze van een gewone als van een volle adoptie, indien alle voorwaarden gesteld voor het totstandkomen van de nieuwe adoptie zijn vervuld en indien, ofwel : 1° de andere vorige adoptant overleden is; 2° de vorige gewone adoptie ten aanzien van de andere adoptant herroepen is; 3° zeer gewichtige redenen bestaan die vereisen dat op verzoek van het openbaar ministerie een nieuwe adoptie wordt uitgesproken ».
Artikel 347-2 des Zivilgesetzbuches bestimmt: « Eine Person, die bereits von zwei Adoptierenden einfach oder volladoptiert worden ist, kann nochmals von dem neuen Ehepartner oder Zusammenwohnenden einfach oder volladoptiert werden, wenn alle für das Zustandekommen der erneuten Adoption erforderlichen Bedingungen erfüllt sind und wenn: 1. der andere frühere Adoptierende verstorben ist 2. oder die frühere einfache Adoption hinsichtlich des anderen Adoptierenden widerrufen worden ist 3. oder es aufgrund sehr schwerwiegender Gründe erforderlich ist, dass auf Antrag der Staatsanwaltschaft eine erneute Adoption ausgesprochen wird ».

Moerman, E. Derycke, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul, F. Daoût, T. Giet en R. Leysen, bijgestaan door de griffier P.-Y. Dutilleux, onder voorzitterschap van voorzitter J. Spreutels, wijst na beraad het volgende arrest : I. Onderwerp van de prejudiciële vraag en rechtspleging Bij arrest van 30 januari 2014 in zake de Rijksdienst voor Kinderbijslag voor Werknemers tegen Philippe Fraselle, waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 5 februari 2014, heeft het Arbeidshof te Brussel de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Schendt artikel 41 van de op 19 december 1939 samengeordende wetten betreffende de kinderbijslag voor loonarbeiders, in de interpretatie volgens welke het de toekenning van de bijslagen voor eenoudergezinnen aan een bijslagtrekkende die gehuwd is maar feitelijk gescheiden is van zijn echtgenoot wegens omstandigheden onafhankelijk van zijn wil, om reden dat hij nooit met zijn echtgenoot heeft samengewoond, zou uitsluiten, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre het, - enerzijds, het kind dat recht heeft op verhoogde kinderbijslag voor eenoudergezinnen doordat zijn bijslagtrekkende ouder geen feitelijk gezin heeft noch gehuwd is of gehuwd maar feitelijk gescheiden is, en, - anderzijds, het kind dat alleen recht heeft op kinderbijslag tegen het gewone tarief doordat zijn bijslagtrekkende ouder gehuwd is, ook al bevindt die laatste zich in de onmogelijkheid een gezin te vormen met zijn echtgenoot om redenen die onafhankelijk zijn van de wil van het paar (in casu het mislukken van de administratieve stappen om een visum te verkrijgen), verschillend behandelt, terwijl in beide gevallen maar één persoon, de bijslagtrekkende, die over lagere inkomsten beschikt dan het bij artikel 41 vastgestelde maximumbedrag, zorgt voor de opvoeding van het kind zonder de verschillende lasten in verband met die opvoeding te kunnen delen met een persoon met wie hij samenwoont ?
Moerman, E. Derycke, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul, F. Daoût, T. Giet und R. Leysen, unter Assistenz des Kanzlers P.-Y. Dutilleux, unter dem Vorsitz des Präsidenten J. Spreutels, erlässt nach Beratung folgenden Entscheid: I. Gegenstand der Vorabentscheidungsfrage und Verfahren In seinem Entscheid vom 30. Januar 2014 in Sachen des Landesamtes für Familienbeihilfen zugunsten von Lohnempfängern gegen Philippe Fraselle, dessen Ausfertigung am 5. Februar 2014 in der Kanzlei des Gerichtshofes eingegangen ist, hat der Arbeitsgerichtshof Brüssel folgende Vorabentscheidungsfrage gestellt: « Verstößt Artikel 41 der am 19. Dezember 1939 koordinierten Gesetze über die Familienbeihilfen für Lohnempfänger, dahingehend ausgelegt, dass er die Gewährung der Zuschläge für Ein-Elternteil-Familien zugunsten eines verheirateten Zulagenempfängers, der aber tatsächlich von seinem Ehepartner getrennt ist, und zwar wegen Umständen, die unabhängig von seinem Willen sind, weil er nie mit seinem Ehepartner zusammengewohnt hat, ausschließt, gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, indem er - einerseits das Kind, das erhöhte Familienbeilhilfen für Ein-Elternteil-Familien beanspruchen kann, weil sein zulagenempfangender Elternteil weder eine Bedarfsgemeinschaft bildet, noch verheiratet ist, oder verheiratet aber tatsächlich getrennt ist, - andererseits das Kind, das nur Familienbeilhilfen zum gewöhnlichen Satz beanspruchen kann, weil sein zulagenempfangender Elternteil verheiratet ist, sich aber in der Unmöglichkeit befindet, mit seinem Ehegatten einen Haushalt zu bilden aus Gründen, die unabhängig vom Willen des Ehepaares sind (im vorliegenden Fall das Scheitern der Verwaltungsschritte zur Erlangung eines Visums), unterschiedlich behandelt, während in den beiden Fällen nur eine einzige Person - der Zulagenempfänger -, die über Existenzmittel unterhalb der in Artikel 41 festgelegten Höchstgrenze verfügt, für die Erziehung des Kindes Sorge trägt, ohne die verschiedenen mit dieser Erziehung ...

(29) De rechtsbetrekkingen tussen een echtgenoot en een derde vallen weliswaar onder het op het huwelijksvermogensstelsel toepasselijke recht, maar de voorwaarden voor tegenwerpelijkbaarheid van dit recht moeten wel kunnen worden ingepast in het recht van de lidstaat waar zich de gewone verblijfplaats van de echtgenoot of de derde bevindt, teneinde te garanderen dat die laatste wordt beschermd.
(29) Die Rechtsbeziehungen zwischen einem Ehegatten und einem Dritten unterliegen zwar dem auf den ehelichen Güterstand anzuwendenden Sachrecht, doch sollten die Bedingungen, unter denen dieses Sachrecht Dritten entgegengehalten werden kann, durch das Recht des Mitgliedstaats geregelt werden können , in dem sich der gewöhnliche Aufenthalt des Ehegatten oder des Dritten befindet , um den Schutz des Letzteren zu gewährleisten.

2. In een rechtsbetrekking tussen een echtgenoot en een derde evenwel kan geen van de echtgenoten zich beroepen op het recht dat op het huwelijksvermogensstelsel van toepassing is, indien de echtgenoot en de derde tussen wie een rechtsbetrekking bestaat hun gewone verblijfplaats in dezelfde staat hebben, en dit niet de staat is waarvan het recht op het huwelijksvermogensstelsel van toepassing is.
(2) In einem Rechtsverhältnis zwischen einem Ehegatten und einem Dritten kann sich jedoch keiner der Ehegatten auf das auf den ehelichen Güterstand anzuwendende Recht berufen , wenn der Ehegatte, der in dem Rechtsverhältnis zu dem Dritten steht, und der Dritte ihren gewöhnlichen Aufenthalt in demselben Staat haben, der nicht derjenige Staat ist, dessen Recht auf den ehelichen Güterstand anzuwenden ist.

In een dergelijk geval is het recht van de lidstaat waar de desbetreffende echtgenoot en de derde hun gewone verblijfplaats hebben van toepassing op de gevolgen van het huwelijksvermogensstelsel voor de derde.
In diesem Fall ist das Recht des Mitgliedstaats des gewöhnlichen Aufenthalts des betreffenden Ehegatten und des Dritten auf die Wirkungen des ehelichen Güterstands gegenüber dem Dritten anzuwenden .

2. Het recht van een lidstaat kan echter bepalen dat het op het huwelijksvermogensstelsel toepasselijke recht door een echtgenoot niet aan een derde kan worden tegengeworpen wanneer de ene of de andere zijn gewone verblijfplaats heeft op het grondgebied van die lidstaat en de door het recht van die lidstaat opgelegde publiciteits- en/of registratieformaliteiten niet zijn vervuld, tenzij de derde het op het huwelijksvermogensstelsel toepasselijke recht kende of had moeten kennen.
2. Das Recht eines Mitgliedstaats kann jedoch vorsehen, dass ein Ehegatte das auf seinen Güterstand anzuwendende Sachrecht einem Dritten nicht entgegenhalten kann , wenn der Ehegatte oder der Dritte seinen gewöhnlichen Aufenthalt in diesem Mitgliedstaat hat und die in diesem Mitgliedstaat geltenden Registrierungs- oder Publizitätspflichten nicht eingehalten wurden, es sei denn, dem Dritten war bekannt oder hätte bekannt sein müssen, welches Recht für den Güterstand maßgebend ist .

Om de bescherming van de derde te waarborgen , mag evenwel in een rechtsbetrekking tussen een van de echtgenoten en een derde geen van de echtgenoten zich op dit recht beroepen wanneer de echtgenoot die in de rechtsbetrekking met de derde staat en de derde hun gewone verblijfplaats hebben in hetzelfde land en dat land niet het land is waarvan het recht toepasselijk is op het huwelijksvermogensstelsel.
Doch sollte sich, um den Schutz des Dritten zu gewährleisten, in einem Rechtsverhältnis zwischen einem Ehegatten und einem Dritten keiner der Ehegatten auf dieses Recht berufen können, wenn der Ehegatte der in dem Rechtsverhältnis zu dem Dritten steht, und der Dritte ihren gewöhnlichen Aufenthalt in demselben Staat haben, der nicht derjenige Staat ist, dessen Recht auf den ehelichen Güterstand anzuwenden ist.

In Duitsland gelden als residueel de bevoegdheden van artikel 606a, leden 1, 3 en 4, van de "Zivilprozessordnung", houdende dat de Duitse rechtbanken internationaal bevoegd zijn wanneer i) een echtgenoot de Duitse nationaliteit heeft of die nationaliteit op het tijdstip van de huwelijkssluiting had; ii) een statenloze echtgenoot zijn gewone verblijfplaats in Duitsland heeft, of iii) een echtgenoot zijn gewone verblijfplaats in Duitsland heeft, tenzij de ten aanzien van hem gegeven beslissing in geen enkele lidstaat waarvan een van de echtgenoten onderdaan is, erkend zou kunnen worden.
Für Deutschland können als Restzuständigkeiten die in § 606a Nummern 1, 3 und 4 der Zivilprozeßordnung vorgesehenen Zuständigkeiten bezeichnet werden, wonach die deutschen Gerichte international zuständig sind, wenn 1. ein Ehegatte Deutscher ist oder bei der Eheschließung war, 2. ein Ehegatte Staatenloser mit gewöhnlichem Aufenthalt in Deutschland ist oder 3. ein Ehegatte seinen gewöhnlichen Aufenthalt in Deutschland hat, es sei denn, daß die zu fällende Entscheidung offensichtlich nach dem Recht keines der Staaten anerkannt würde, denen einer der Ehegatten angehört.

Een aantal staten vond de aldus geformuleerde eis niet voldoende en, gezien de frequentie waarmee de nieuwe verblijfplaats van de echtgenoot gevestigd wordt in de staat van de nationaliteit of de woonplaats, in de betekenis die de term in het Verenigd Koninkrijk en Ierland heeft, werd in het zesde streepje de mogelijkheid opgenomen dat de rechterlijke instanties van de gewone verblijfplaats van de eiser in de huwelijkszaak bevoegd zijn indien dit verblijf ten minste zes maanden onmiddellijk voorafgaand aan de eis heeft geduurd, op voorwaarde dat deze staat bovendien ofwel de staat van de nationaliteit is of van de woonplaats, in de zin die het woord in het Verenigd Koninkrijk en Ierland heeft.
Da einige Mitgliedstaaten die so gewählte Lösung nicht für ausreichend hielten und unter Berücksichtigung des Umstands, daß ein Ehegatte häufig seinen neuen gewöhnlichen Aufenthalt in dem Staat begründet, dessen Staatsangehörigkeit er besitzt oder in dem er seinen "Wohnsitz" im Sinne des Begriffs "domicile" des britischen und des irischen Rechts hat, wurde mit dem sechsten Gedankenstrich die Möglichkeit aufgenommen, daß die Gerichte des Staates des gewöhnlichen Aufenthalts des Antragstellers zuständig sind, wenn dieser sich seit mindestens sechs Monaten unmittelbar vor der Antragstellung in diesem Staat aufgehalten hat und zudem dessen Staatsangehörigkeit besitzt bzw. dort seinen Wohnsitz im Sinne des britischen und des irischen Rechts hat.

In deze oplossing wordt rekening gehouden met de situatie van de echtgenoot die terugkeert naar zijn land, zonder dat dit tot gevolg heeft dat er een criterium wordt ingesteld dat uitsluitend gefundeerd is op het forum van de eiser: enerzijds toont het feit van de nationaliteit of de "woonplaats" het bestaan van een eerste band met genoemde lidstaat aan; anderzijds moet de eiser, wil hij zijn vordering kunnen instellen, zijn gewone verblijfplaats hebben gevestigd in genoemde lidstaat gedurende een periode van zes maanden, onmiddellijk voorafgaande aan de instelling van de vordering.
Die Lösung trägt der Situation des Ehegatten Rechnung, der in sein Herkunftsland zurückkehrt, ohne daß damit ein Kriterium eingeführt würde, das sich ausschließlich auf den Gerichtsstand des Antragstellers stützt: Zum einen wird mit der Staatsangehörigkeit bzw. dem Wohnsitz eine erste Bindung zu dem betreffenden Mitgliedstaat unter Beweis gestellt; zum anderen muß der Antragsteller sich seit mindestens sechs Monaten unmittelbar vor der Antragstellung in diesem Staat aufgehalten haben.