De vrederechter van het tweede kanton Namen merkt op dat, wat de bewoning betreft, het decreet als enkel en enig bewijs slechts het onweerlegbaar vermoeden aanvaardt dat voortvloeit uit de inschrijving in de gemeentelijke bevolkingsregisters van de woonplaats (artikel 5, § 2); « dat het decreet zodoende twee begrippen met elkaar verwart, namelijk de bewoning van een gebouw of een gedeelte van een gebouw dat als privé-woning wordt gebruikt en de woonplaats of hoofdverblijfplaats ».
Der Friedensrichter des zweiten Kantons Namur stellt fest, dass hinsichtlich des Bewohnens das Dekret als einzigen Beweis die unwiderlegbare Vermutung akzeptiert, die sich aus der Eintragung in das Bevölkerungsregister der Gemeinde des Wohnortes ergibt (Artikel 5 § 2); « dass das Dekret auf diese Weise zwei Begriffe durcheinanderbringt, nämlich das Bewohnen eines Gebäudes oder eines Gebäudeteils als Privatwohnung und den Wohnsitz oder Hauptwohnsitz ».