Erkent u nu eens eindelijk dat de beloften van 1963 in Ankara, die op het hoogtepunt van de Koude Oorlog en om strategische redenen werden gedaan, geen bestaansrecht meer hebben en dat wij – Europeanen evengoed als Turken – minder tijd zouden verspillen indien we een geprivilegieerd partnerschap zouden overwegen, in plaats van een lidmaatschap dat onze burgers niet willen en waar ook veel Turken tegen zijn.
Erkennen
Sie schließlich an, dass die 1963 in Ankara auf dem Höhepunkt des kalten Krieges und aus strategischen Gründen gemachten Versprechungen
nicht mehr relevant sind und
dass wir - Europäer ebenso wie Türken - weniger
Zeit verschwenden würden, wenn wir vielmehr eine privilegierte Partnerschaft als eine Mitgliedschaft erwägen würden, die unsere Bürgerinn
en und Bür ...[+++]ger nicht wollen und gegen die viele Türken sind.