3. erkent dat het protocol bij de TRIPS-overeenkomst de enige mogelijke wettelijke oplossing is die op WTO-niveau haalbaar is en dat nieuwe onderhandelingen zelfs minder wenselijke resultaten kunnen opleveren, met name wat de ziekten betreft die in het toepassingsgebied van de regeling vallen en de landen die voor de regeling in aanmerking komen; benadrukt niettemin dat het mechanisme dat door het WTO-besluit en het protocol bij de TRIPS-overeenkomst wordt gecreëerd, slechts een deel van de oplossing voor het probleem van de volksgezondheid is en dat andere maatregelen om de gezondheidszorg en de infrastructuur te verbeteren, evenzeer onmisbaar zijn;
3. erkennt den Umstand an, das das Protokoll zum TRIPS-Übereinkommen die einzige auf WTO-Ebene mögliche rechtliche Lösung darstellt und dass Neuverhandlungen möglicherweise zu weniger wünschenswerten Ergebnissen führen könnten, vor allem im Hinblick auf die Zahl der Krankheiten und die in Betracht kommenden Länder; betont jedoch, dass der vom WTO-Beschluss und dem Protokoll zum TRIPS-Übereinkommen geschaffene Mechanismus die Probleme der öffentlichen Gesundheit nur zum Teil löst und weitere Maßnahmen ebenfalls unverzichtbar sind, um die Leistungen und die Infrastruktur des Gesundheitswesens zu verbessern;