Vertaling van "februari 1991 zaak " (Nederlands → Duits) :

– gezien de uitspraak van het Internationaal Gerechtshof van 26 februari 2007 in de zaak betreffende de toepassing van het Verdrag inzake de voorkoming en de bestraffing van genocide (Bosnië en Herzegovina tegen Servië en Montenegro), de uitspraak van 2 augustus 2001 door de strafkamer van het Internationaal Tribunaal voor de vervolging van personen verantwoordelijk voor ernstige schendingen van internationaal humanitair recht op het grondgebied van het voormalige Joegoslavië sinds 1991 (aanklager tegen Radislav Krstic), en de uitspraak van 19 april 2004 van de kamer van beroep in dezelfde zaak,
– – unter Hinweis auf das Urteil des Internationalen Gerichtshofs vom 26. Februar 2007 in der Rechtssache betreffend die Anwendung der Konvention der Vereinten Nationen über die Verhütung und Bestrafung des Völkermordes (Bosnien und Herzegowina gegen Serbien und Montenegro), das Urteil vom 2. August 2001 der Strafkammer des Internationalen Gerichtshofs zur Verfolgung von Personen, die für schwere Verstöße gegen das humanitäre Völkerrecht verantwortlich sind, welche seit 1991 im Hoheitsgebiet des ehemaligen Jugoslawien begangen wurden (Anklagebehörde gegen Radislav Krstić) sowie das Urteil vom 19. April 2004 der Berufungskammer dieses Gerichts in derselben Rechtssache,

– gezien: de uitspraak van het Internationaal Gerechtshof van 26 februari 2007 over de zaak betreffende de toepassing van het Verdrag inzake de voorkoming en de bestraffing van genocide (Bosnië en Herzegovina tegen Servië en Montenegro), de uitspraak van 2 augustus 2001 door de strafkamer van het Internationaal Tribunaal voor de vervolging van personen verantwoordelijk voor ernstige schendingen van internationaal humanitair recht op het grondgebied van het voormalige Joegoslavië sinds 1991 (aanklager tegen Radislav Krstic), en de uitspraak van 19 april 2004 van de kamer van beroep in dezelfde zaak,
– unter Hinweis auf das Urteil des Internationalen Gerichtshofs vom 26. Februar 2007 in der Rechtssache betreffend die Anwendung der Konvention der Vereinten Nationen über die Verhütung und Bestrafung des Völkermordes (Bosnien und Herzegowina gegen Serbien und Montenegro), das Urteil vom 2. August 2001 der Strafkammer des Internationalen Gerichtshofs zur Verfolgung von Personen, die für schwere Verstöße gegen das humanitäre Völkerrecht verantwortlich sind, welche seit 1991 im Hoheitsgebiet des ehemaligen Jugoslawien begangen wurden, (Anklagebehörde gegen Radislav Krstić) sowie das Urteil vom 19. April 2004 der Berufungskammer dieses Gerichts in derselben Rechtssache,

Conform de vigerende jurisprudentie, en met name de arresten van het Hof van Justitie van 26 maart 1987 (zaak 45/86, Commissie vs. Raad, Jur. 1493), 11 februari 1991 (zaak 300/89, Commissie vs. Raad, Jur. I-2867) en 26 april 1996 (zaak C-271/94, Parlement vs. Raad, Jur. I-1689), biedt de toevoeging van artikel 173 de mogelijkheid het Parlement nauwer te betrekken bij de oprichting, ontwikkeling en installatie van de gemeenschappelijke onderneming SESAR.
Angesichts der geltenden Rechtsprechung, insbesondere des Urteils des Gerichtshofs vom 26.3.1987 (Rechtssache 45/86, Kommission gegen Rat, Slg. 1493), des Urteils vom 11.2.1991 (Kommission gegen Rat, Rechtssache 300/89, Slg. I-2867) und des Urteils vom 26.4. 1996 (Parlament gegen Rat, Rechtssache C-271/94, Slg. I-1689) ermöglicht diese Ergänzung eine weiter reichende Beteiligung des Europäischen Parlaments an der Schaffung, Fortentwicklung und Einrichtung des gemeinsamen Unternehmens.

Het beginsel van de meest gunstige behandeling is door het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen in herinnering gebracht in zijn arresten van 7 februari 1991, zaak C-227/89, Jurispr. 1991, blz. I-323; van 9 november 1995, zaak C-475/93, Jurispr. 1995, blz. I-3813; van 9 november 2000, zaak C-75/99, Jurispr. 2000, blz. I-9399; en van 5 februari 2002, zaak C-277/99, Jurispr. 2002, blz. I-1261.
Der EuGH hat in seinen Urteilen vom 7. Februar 1991 in der Rechtssache C-227/89 (Slg. 1991, I-323), vom 9. November 1995 in der Rechtssache C-475/93 (Slg. 1995, I-3813), vom 9. November 2000 in der Rechtssache C-75/99 (Slg. 2000, I-9399) und vom 5. Februar 2002 in der Rechtssache C-277/99 (Slg. 2002, I-1261) auf den Grundsatz hingewiesen, dass die jeweils günstigsten Bestimmungen gelten.

2. « Schenden artikel 62 van de wet van 8 april 1965 [betreffende de jeugdbescherming], gewijzigd bij de wet van 2 februari 1994, in zoverre het bepaalt dat, behoudens afwijking, de wetsbepalingen inzake burgerlijke rechtspleging gelden voor de in artikel 63ter, eerste lid, b) bedoelde procedures, en de artikelen 63ter, eerste lid, b), en tweede lid, en 63bis, § 1, van de wet van 8 april 1965, in samenhang gelezen met de artikelen 8 en 12 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens, met de artikelen 9, 12 en 16 van het Internationaal Verdrag inzake de rechten van het kind, met artikel 22 van de Grondwet, met de artikelen 54bis, 63bis, § 1, en 63ter, derde lid, van de wet van 8 april 1965, alsmede met de artikelen 7, tweede lid, en 37, zoals gewijzigd bij het decreet van 5 mei 1999, en artikel 38 van het decreet van 4 maart 1991, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet in zoverre, ongeacht het vorderingsrecht dat aan de minderjarige wordt toegekend in artikel 37 van het voormelde decreet, zoals gewijzigd bij het decreet van 5 mei 1999, zij onder de minderjarigen ten aanzien van wie de toepassing van een maatregel wordt betwist die is genomen ter uitvoering van een rechterlijke beslissing (artikel 38 van het decreet van 4 maart 1991) waarbij zij betrokken partij zijn, en die verplicht worden bijgestaan of vertegenwoordigd door een advocaat (artikelen 46 en 63ter, derde lid, van de wet van 8 april 1965), een discriminatie instellen naargelang die minderjarigen al dan niet bij de zaak worden betrokken door de verzoeker - een andere persoon dan de minderjarige - die handelt op grond van artikel 37 van het voormelde decreet ?
2. « Verstossen Artikel 62 des Gesetzes vom 8. April 1965 [über den Jugendschutz] in der durch das Gesetz vom 2. Februar 1994 abgeänderten Fassung, insofern er bestimmt, dass unter Vorbehalt von Abweichungen die Gesetzesbestimmungen bezüglich des Zivilverfahrens für die in Artikel 63ter Absatz 1 Buchstabe b) erwähnten Verfahren gelten, und die Artikel 63ter Absatz 1 Buchstabe b) und Absatz 2 und 63bis § 1 des Gesetzes vom 8. April 1965 in Verbindung mit den Artikeln 8 und 12 der Europäischen Menschenrechtskonvention, den Artikeln 9, 12 und 16 des internationalen Ubereinkommens über die Rechte des Kindes, Artikel 22 der Verfassung, den Artikeln 54bis, 63bis § 1 und 63ter Absatz 3 des Gesetzes vom 8. April 1965, sowie den Artikeln 7 Absatz 2 und 37 in der durch das Dekret vom 5. Mai 1999 abgeänderten Fassung und Artikel 38 des Dekrets vom 4. März 1991 gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, insofern sie ungeachtet des Klagerechts, das dem Minderjährigen laut Artikel 37 des vorerwähnten Dekrets in der durch das Dekret vom 5. Mai 1999 abgeänderten Fassung gewährt wird, zu einer Diskriminierung unter den Minderjährigen führen, hinsichtlich deren die Anwendung einer in Ausführung einer richterlichen Entscheidung getroffenen Massnahme beanstandet wird (Artikel 38 des Dekrets vom 4. März 1991), wobei sie Prozesspartei sind und verpflichtend ein Rechtsanwalt ihnen beisteht oder sie vertritt (Artikel 46 und 63ter Absatz 3 des Gesetzes vom 8. April 1965), je nachdem, ob sie vom Kläger - der nicht der Minderjährige ist - aufgrund von Artikel 37 des vorerwähnten Dekrets in das Verfahren herangezogen werden oder nicht?

De wet van 2 februari 1994, die de in het geding zijnde bepalingen in de wet van 8 april 1965 heeft ingevoegd, strekte ertoe de rechtspositie van de minderjarigen die voor de jeugdrechter verschijnen, aanzienlijk te verbeteren, met name door te bepalen dat, zodra de zaak bij de jeugdrechtbank aanhangig is gemaakt, een advocaat wordt aangewezen om hen bij te staan, zelfs wanneer slechts voorlopige maatregelen worden gevorderd (Parl. St., Kamer, 1991-1992, nr. 532/1, p. 7).
Das Gesetz vom 2. Februar 1994, das die fraglichen Bestimmungen in das Gesetz vom 8. April 1965 eingefügt hat, diente dazu, die Rechtslage der vor dem Jugendrichter erscheinenden Minderjährigen wesentlich zu verbessern, indem es insbesondere vorsieht, dass in dem Fall, wo das Jugendgericht befasst wird, ein Rechtsanwalt bestimmt wird, um ihm beizustehen, selbst wenn nur vorläufige Massnahmen beantragt werden (Parl. Dok., Kammer, 1991-1992, Nr. 532/1, S. 7).

[80] Zie met name het arrest van 17 december 1981 in zaak 279/80, Webb, Jurispr. 1981, blz. 3305, overweging 17; het arrest van 26 februari 1991 in zaak C-180/89, Commissie/Italië, Jurispr. 1991, blz. I-709, overweging 17; het arrest van dezelfde datum in zaak C-198/89, Commissie/Griekenland, Jurispr. 1991, blz. I-727, overweging 18; het eerdergenoemde arrest Säger, overweging 15; het eerdergenoemde arrest Vander Elst, overweging 16, en het eerdergenoemde arrest Guiot, overweging 11.
[80] Vgl. Urteil Webb, a.a.O., Randnr. 17; Urteil vom 26. Februar 1991, Kommission/Italienische Republik, C-180/89, Slg. I-709, Randnr. 17; Kommission/Republik Griechenland, C-198/89, Slg. I-727, Randnr. 18 ; Säger, s.o., Randnr. 15; Vander Elst, s.o., Randnr. 16, und Guiot, s.o., Randnr. 11.

(22) Arrest van het Hof van Justitie van 28 februari 1991 in zaak C-234/89, Delimitis/Henninger Bräu, Jurispr. 1991, blz. I-935, punt 52.
(22) EuGH, 28. Februar 1991, Delimitis/Henninger Bräu, Rechtssache C-234/89, Slg.

In verband met het tweede middel in de zaken met rolnummers 976 en 977 (cf. supra, A.7) en het eerste middel in de zaak met rolnummer 975 (cf. supra, A.3), blijkt allereerst uit de arresten van het Hof van 25 februari 1988 en 14 november 1991 dat de bestreden heffing niet kan worden gelijkgesteld met een belasting op de uitvoer, noch met een belasting van gelijke werking.
Im Zusammenhang mit dem zweiten Klagegrund in den Rechtssachen mit Geschaftsverzeichnisnummern 976 und 977 (siehe oben, A.7) und dem ersten Klagegrund in der Rechtssache mit Geschaftsverzeichnisnummer 975 (siehe oben, A.3) gehe an erster Stelle aus den Urteilen des Hofes vom 25. Februar 1988 und 14. November 1991 hervor, dass die fragliche Abgabe weder einer Ausfuhrsteuer, noch einer Steuer gleicher Wirkung gleichzusetzen sei.

Enkele van de lopende en te verwachten activiteiten op het gebied van gelijke kansen zijn: - een mededeling van de Commissie aan de Raad en het Europees Parlement betreffende de interpretatie van het arrest van het Europees Hof van Justitie van 17 oktober 1995 in de zaak-Kalanke; - een voorstel voor een richtlijn van de Raad tot wijziging van Richtlijn 76/207 inzake gelijke behandeling ter verduidelijking van het artikel betreffende positieve actie; - een voorstel voor een richtlijn van de Raad inzake de bewijslast op het gebied van gelijke beloning en gelijke behandeling (de tweede fase van de raadpleging van de sociale partners is op 7 februari 1996 van start gegaan); - een voorstel voor een richtlijn betreffende de kaderovereenkomst inzake ouderschapsverlof zoals overeengekomen door UNICE, CEEP en EVA (op 31 januari 1996 door de Commissie goedgekeurd); - een gedragscode inzake gelijke beloning voor gelijke arbeid naar aanleiding van het op 23 juni 1994 door de Commissie goedgekeurde Memorandum inzake gelijke beloning; - een verslag over de tenuitvoerlegging van de aanbeveling van de Commissie uit 1991 betreffende de bescherming van de waardigheid van mannen en vrouwen op het werk.
Im folgenden werden einige Beispiele für Maßnahmen aufgezählt, die derzeit durchgeführt werden bzw. in Vorbereitung sind: - Mitteilung der Kommission an den Rat und das Europäische Parlament zur Auslegung des Urteils des Europäischen Gerichtshofes in der Rechtssache Kalanke; - Vorschlag für eine Richtlinie des Rates zur Änderung der Richtlinie 76/207 über die Gleichbehandlung mit dem Ziel, den Artikel über die positiven Aktionen deutlicher zu fassen; - Vorschlag für eine Richtlinie des Rates zur Beweislast im Bereich gleiches Entgelt und Gleichbehandlung (die zweite Phase der Beratungen mit den Sozialpartnern ist am 7. Februar 1996 angelaufen); - Vorschlag für eine Richtlinie zum Rahmenabkommen über den Elternurlaub, das von UNICE, CEEP und EGB abgeschlossen wurde (am 31. Januar 1996 von der Kommission angenommen); - Verhaltenskodex über gleiches Entgelt bei gleicher Arbeit in der Folge des von der Kommission am 23. Juni 1994 angenommen Memorandums über gleiches Entgelt; - Bericht über die Umsetzung der Empfehlungen der Kommission von 1991 zum Schutz der Würde von Frauen und Männern am Arbeitsplatz.