Traduction de «feitenrechter heeft » (Néerlandais → Allemand) :

TERMINOLOGIE

tekortkoming van een getuige of deskundige die feiten waarover hij heeft getuigd,verborgen heeft gehouden of onjuist heeft weergegeven
Verfehlung eines Zeugen oder Sachverständigen,der Tatsachen verschwiegen und(oder)falsch dargelegt hat

feitenrechter | rechter ten gronde
Tatsachenrichter | Grundrichter

beginsel van de vrije bewijswaardering door de feitenrechter
Grundsatz der freien richterlichen Beweiswürdigung

aandoening die met het milieu te maken heeft | aandoening/ziekte die met het milieu te maken heeft
Umweltbedingte Krankheit

Overeenkomstsluitende Partij die het visum heeft verleend
Vertragspartei, die den Sichtvermerk ausgestellt hat

Besluit betreffende gevallen waarin de douane redenen heeft om te twijfelen aan de juistheid of de nauwkeurigheid van de aangegeven waarde [ DTA | BJN ]
Beschluss zu Fällen, in denen die Zollverwaltungen berechtigte Zweifel an der Richtigkeit oder Genauigkeit des angegebenen Werts haben [ DTA ]

erfgenaam die onder voorrecht heeft aanvaard
Erbe, der eine Erbschaft unter Vorbehalt der Inventarerrichtung annimmt

dier dat nog niet geworpen heeft
Tier, das noch nicht geworfen hat

vennootschap die de rechtsvorm van een handelsvennootschap heeft aangenomen
Handelsgesellschaft kraft Rechtsform

grondgebied van de Overeenkomstsluitende Partij die het visum heeft verleend
Hoheitsgebiet der Vertragspartei, die den Sichtvermerk ausgestellt hat

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Dat is te dezen overigens het geval, daar de eiser voor de feitenrechter artikel 63 van de wet van 3 juli 1978 heeft kunnen genieten, dat alleen aan de arbeiders die het slachtoffer zijn van een willekeurig ontslag het voordeel voorbehoudt van een omkering van de bewijslast en van een forfaitaire compenserende vergoeding gelijk aan het loon van zes maanden.
Dies trifft im Übrigen auf den vorliegenden Fall zu, da der Kläger vor dem Tatsachenrichter in den Genuss von Artikel 63 des Gesetzes vom 3. Juli 1978 gelangen konnte, der lediglich den Arbeitern, die Opfer einer willkürlichen Entlassung wurden, den Vorteil einer Umkehr der Beweislast und einer pauschalen Ausgleichsentschädigung in Höhe von sechs Monaten Lohn vorbehält.

Na te zijn veroordeeld door de feitenrechters, die vaststelden dat de acties van Marra geen mening vormden die in de uitoefening van zijn ambt van lid van het EP was geuit, heeft Marra zich voor de Corte di cassazione beroepen op schending van het intern reglement van het EP, vanwege het feit dat niet was verzocht om „toestemming” voordat een vordering tegen hem werd ingesteld.
Die mit der Sache befassten Gerichte waren nicht der Ansicht, dass die Handlungen von Herrn Marra im Rahmen seines Amtes als Europaabgeordneter erfolgte Äußerungen darstellten, und verurteilten ihn; dieser machte daraufhin vor der Corte di cassazione geltend, dass gegen die Geschäftsordnung des EP verstoßen worden sei, da ohne vorheriges Einholen einer „Zustimmung“ Klage gegen ihn erhoben worden sei.

« Schenden de bepalingen van het tweede lid van artikel 162 van het Wetboek van Strafvordering, zoals gewijzigd bij artikel 1, a), van de wet van 25 oktober 1950, het in de artikelen 10 en 11 van de Grondwet vervatte beginsel van niet-discriminatie, in zoverre zij de feitenrechter ertoe verplichten de burgerlijke partij die in het ongelijk wordt gesteld, te veroordelen in alle kosten gemaakt door de Staat en de beklaagde, wanneer die partij de beklaagde rechtstreeks voor de strafrechter heeft gedagvaard, en dus in zoverre zij die burgerlijke partij het recht ontnemen om argumenten aan te voeren die de rechter ervan kunnen overtuigen haar van alle of een deel van de voormelde kosten te ontheffen, terwijl de rechter, buiten dat geval en dat waarin de burgerlijke partijstelling heeft geleid tot de opening van een onderzoek, beschikt over een beoordelingsbevoegdheid ten aanzien van de veroordeling van de burgerlijke partij in de kosten, waarbij die facultatief is ?
« Verstossen die Bestimmungen von Artikel 162 Absatz 2 des Strafprozessgesetzbuches, in der durch Artikel 1 Buchstabe a) des Gesetzes vom 25. Oktober 1950 abgeänderten Fassung, gegen den in den Artikeln 10 und 11 verankerten Nichtdiskriminierungsgrundsatz, insofern sie den Tatrichter dazu verpflichten, die Zivilpartei, die unterliegt, dazu zu verurteilen, alle dem Staat und dem Angeklagten entstandenen Kosten zu erstatten, wenn sie den Angeklagten unmittelbar vor den Strafrichter geladen hat, und demzufolge, insofern sie der Zivilpartei das Recht versagen, Argumente vorzubringen, die den Richter davon überzeugen können, sie von allen oder von einem Teil der obenerwähnten Kosten zu befreien, während der Richter, abgesehen von diesem Fall sowie von dem Fall, in dem die Klageerhebung als Zivilpartei zur Eröffnung einer Untersuchung geführt hat, über eine Beurteilungsbefugnis in bezug auf die Verurteilung der Zivilpartei zu den Kosten verfügt, wobei diese fakultativ ist?

« Schenden de bepalingen van het tweede lid van artikel 162 van het Wetboek van Strafvordering, zoals gewijzigd bij artikel 1, a), van de wet van 25 oktober 1950, het in de artikelen 10 en 11 van de Grondwet vervatte beginsel van niet-discriminatie, in zoverre zij de feitenrechter ertoe verplichten de burgerlijke partij die in het ongelijk wordt gesteld, te veroordelen in alle kosten gemaakt door de Staat en de beklaagde, wanneer die partij de beklaagde rechtstreeks voor de strafrechter heeft gedagvaard, en dus in zoverre zij die burgerlijke partij het recht ontnemen om argumenten aan te voeren die de rechter ervan kunnen overtuigen haar van alle of een deel van de voormelde kosten te ontheffen, terwijl de rechter, buiten dat geval en dat waarin de burgerlijke partijstelling heeft geleid tot de opening van een onderzoek, beschikt over een beoordelingsbevoegdheid ten aanzien van de veroordeling van de burgerlijke partij in de kosten, waarbij die facultatief is ?
« Verstossen die Bestimmungen von Artikel 162 Absatz 2 des Strafprozessgesetzbuches, in der durch Artikel 1 Buchstabe a) des Gesetzes vom 25. Oktober 1950 abgeänderten Fassung, gegen den in den Artikeln 10 und 11 verankerten Nichtdiskriminierungsgrundsatz, insofern sie den Tatrichter dazu verpflichten, die Zivilpartei, die unterliegt, dazu zu verurteilen, alle vom Staat und vom Angeschuldigten getragenen Kosten zu erstatten, wenn sie den Angeschuldigten unmittelbar vor den Strafrichter geladen hat, und demzufolge, insofern sie der Zivilpartei das Recht versagen, Argumente vorzubringen, die den Richter davon überzeugen können, sie von allen oder von einem Teil der obenerwähnten Kosten zu befreien, während der Richter, abgesehen von diesem Fall sowie von dem Fall, in dem die Klageerhebung als Zivilpartei zur Eröffnung einer Untersuchung geführt hat, über eine Beurteilungsbefugnis in bezug auf die Verurteilung der Zivilpartei zu den Kosten verfügt, wobei diese fakultativ ist?

Uit het onderzoek van de verwijzingsbeslissing blijkt dat het recht op maatschappelijke dienstverlening dat voor de feitenrechter wordt betwist, betrekking heeft op een vreemdeling die een bevel heeft gekregen om het grondgebied te verlaten en die bij de Raad van State een annulatieberoep heeft ingesteld tegen de beslissing tot weigering van zijn verblijf, genomen door de Dienst Vreemdelingenzaken, met toepassing van artikel 51/5 van de voormelde wet van 15 december 1980 en artikel 5, lid 2, van de Overeenkomst van Dublin van 15 juni 1990.
Aus der Untersuchung des Verweisungsbeschlusses wird ersichtlich, dass sich das vor dem Tatrichter beanstandete Recht auf Sozialhilfe auf einen Ausländer bezieht, der die Anweisung zum Verlassen des Staatsgebiets erhalten hat und beim Staatsrat eine Nichtigkeitsklage gegen die durch das Ausländeramt in Anwendung von Artikel 51/5 des obengenannten Gesetzes vom 15. Dezember 1980 und von Artikel 5 Absatz 2 des Dubliner Übereinkommens vom 15. Juni 1990 gefasste Entscheidung zur Aufenthaltsverweigerung eingereicht hat.

Uit het onderzoek van de verwijzingsbeslissing blijkt dat het recht op maatschappelijke dienstverlening dat voor de feitenrechter wordt betwist, betrekking heeft op een vreemdeling die heeft gevraagd om als vluchteling te worden erkend maar van wie de aanvraag is geweigerd door de Minister van Binnenlandse Zaken, met toepassing van artikel 51/5 van de voormelde wet van 15 december 1980 en artikel 8 van de Overeenkomst betreffende de vaststelling van de Staat die verantwoordelijk is voor de behandeling van een asielverzoek dat bij één van de Lid-Staten van de Europese Gemeenschappen wordt ingediend, en die bij de Raad van State een annulatieberoep tegen die weigeringsbeslissing heeft ingesteld.
Aus der Untersuchung der Verweisungsentscheidung geht hervor, dass sich das vor dem Tatrichter beanstandete Recht auf Sozialhilfe auf einen Ausländer bezieht, der beantragt hat, als Flüchtling anerkannt zu werden, dessen Antrag jedoch in Anwendung von Artikel 51/5 des obengenannten Gesetzes vom 15. Dezember 1980 und in Anwendung von Artikel 8 des Übereinkommens über die Bestimmung des zuständigen Staates für die Prüfung eines in einem Mitgliedstaat der Europäischen Gemeinschaften gestellten Asylantrags vom Innenminister abgewiesen worden ist, und der beim Staatsrat eine Klage auf Nichtigerklärung gegen diesen Verweigerungsbeschluss eingereicht hat.

Aangezien de Rechtbank van oordeel was dat het antwoord op de vraag of de artikelen 43, 44 en 148 van het Wetboek van Strafvordering de artikelen 10 en 11 van de Grondwet schenden, in zoverre eerstgenoemde artikelen een grondslag zouden bieden voor het niet-contradictoire karakter van het deskundigenonderzoek in strafzaken - waaronder het soort onderzoek dat de feitenrechter heeft bevolen - onontbeerlijk leek om haar beslissing te wijzen, heeft zij het Hof de hiervoor weergegeven prejudiciële vraag gesteld.
Da das Gericht die Meinung vertrat, die Beantwortung der Frage, ob die Artikel 43, 44 und 148 des Strafprozessgesetzbuches gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung verstossen, indem die erstgenannten Artikel die Grundlage für die nichtkontradiktorische Beschaffenheit des Gutachtens in Strafsachen bilden - darunter solche Gutachten, wie sie der Tatrichter angeordnet hat -, sei unerlässlich, um seinen Beschluss zu fassen, hat es dem Hof die oben angeführte präjudizielle Frage gestellt.