Vertaling van "financiële crisis blijkt inderdaad steeds meer " (Nederlands → Duits) :

Deze laatste fase van de financiële crisis blijkt inderdaad steeds meer een systeemcrisis te zijn, hetgeen vraagt om een al even op het onderliggende systeem gerichte aanpak door de Europese Unie.
Diese jüngste Phase der Finanzkrise erweist sich in der Tat als zunehmend systemisch, sodass es einer gleichermaßen systemischen Antwort vonseiten der Europäischen Union bedarf.

Uit de in de afgelopen jaren opgedane ervaring blijkt dat de lidstaten steeds meer financiële middelen in het kader van het cohesiebeleid toeleiden naar energie-efficiëntie, in het bijzonder voor gebouwen, en dat het gebruik van financiële instrumenten toeneemt.
Die Erfahrungen der letzten Jahre haben gezeigt, dass die Mitgliedstaaten die für Energieeffizienz (vor allem im Gebäudesektor) eingesetzten Mittel der Kohäsionspolitik zunehmend nutzen und dass Finanzierungsinstrumente vermehrt in Anspruch genommen werden.

Eind jaren negentig zijn ook de inspanningen voor een regionale dialoog en regionale samenwerking duidelijk toegenomen, met name in Oost-Azië. Zo ontstond de "ASEAN plus 3"-dialoog (nadat Oost-Azië eerder ook al aan de topconferenties in het kader van ASEM was gaan deelnemen), is het Regionaal Forum van de ASEAN geleidelijk beter gaan functioneren als een forum voor het creëren van vertrouwensrelaties, en zijn er steeds meer tekenen die erop wijzen dat de landen in Oost-Azië zich in toenemende mate bewust zijn van een gemeenschappelijke identiteit (wellicht voor een groot deel door de gedeelde ervaring van de financiële crisis).
In den Endneunzigerjahren haben zudem die Bemühungen um regionalen Dialog und Kooperation, namentlich in Ostasien, zugenommen; das fand seinen Niederschlag in der Einleitung des Dialogs "ASEAN plus 3" (und zuvor schon in der Präsenz Ostasiens im ASEM-Prozess), in der schrittweisen Stärkung des ARF als vertrauensbildendem Forum und in den sich mehrenden Zeichen eines sich herausbildenden ostasiatischen Identitätsgefühls - wobei letzteres möglicherweise durch das gemeinsame Erlebnis der Finanzkrise gefördert wird.

1. merkt op dat de economische en financiële crisis Europa weliswaar nog steeds in haar greep heeft, maar dat de strenge bezuinigingsmaatregelen en moedige hervormingsinitiatieven van de lidstaten langzaam hun vruchten afwerpen; is van mening dat een verhoging van de Uniebegroting niet nodig is; merkt met grote bezorgdheid op dat de economische en financiële crisis Europa nog steeds in haar greep heeft; is van mening dat de gelijktijdige bezuinigingsmaatregelen die in vele lidstaten zijn genomen tot meer contractie leiden en dat onderdelen van Uniebegroting waarmee economische ontwikkeling en werkgelegenheid worden gestimuleerd, derhalve moeten worden verruimd en gerichter en doeltreffender moeten worden gebruikt voor de EU om voor meer anticyclische stabilisering te kunnen zorgen;
1. weist darauf hin, dass Europa zwar weiter im Griff der Wirtschafts- und Finanzkrise ist, die strengen Sparmaßnahmen und die tiefgreifenden Reformen, die die Mitgliedstaaten eingeführt haben, jedoch beginnen, Früchte zu tragen und eine Aufstockung des EU-Haushalts nicht nötig sein wird; weist mit großer Besorgnis darauf hin, dass die Wirtschafts- und Finanzkrise in Europa andauert; stellt fest, dass die gleichzeitigen Sparmaßnahmen in vielen Mitgliedstaaten eine Regression nach sich ziehen und die Sparten des EU-Haushalts, die der Förderung von Wirtschaftswachstum und Beschäftigung dienen, aufgestockt, besser ausgerichtet und effizienter eingesetzt werden müssen, damit die EU eine wirksamere antizyklische Stabilisierung erreichen kann;

− (IT) De economische en financiële crisis die nog steeds gaande is, en die de economieën van de zogenaamde ontwikkelde westerse landen hard heeft getroffen, heeft aangetoond dat het economische paradigma van de efficiëntie en van het zelfregulerende vermogen van de markten niet meer op waarheid berust, aangezien de realiteit een beroep heeft gedaan op alle economische en marktspelers, met name op de financiële markten, om verantwoord en ethisch te werk te gaan.
– (IT) Die anhaltende Wirtschafts- und Finanzkrise hat dadurch, dass sie schwere Auswirkungen auf die „entwickelten“ Länder im Westen hatte, gezeigt, dass das Wirtschaftsmodell der Effizienz und der Selbstregulierungsfähigkeit der Märkte nicht mehr mit der Wirklichkeit übereinstimmt, weil die Wirklichkeit von allen Wirtschafts- und Marktakteuren, insbesondere den Akteuren am Finanzmarkt, eine verantwortliche und ethische Handlungsweise eingefordert hat, was sie in der Vergangheit komplett versäumt haben.

De Europese markten zijn daarbij niet buiten schot gebleven, hetgeen betekent dat ook zij niet immuun waren voor die crisis in een steeds meer geïntegreerde mondiale economie. Parallel aan de voorstellen voor een geïntegreerd macro- en micro-economisch toezicht wordt in dit verslag een pakket maatregelen voorgesteld ter herziening van de richtlijnen voor de financiële sector, met name op het gebied van het bankwezen en effecten, om ze aan te passen aan een nieuwe architectuur voor het toezicht op het financiële stelsel.
Zusätzlich zu den Vorschlägen zur Einrichtung einer integrierten Aufsicht auf Mikro- und Makroebene schlägt dieser Bericht ein Paket zur Überarbeitung der Richtlinien in diesem Sektor vor, das hauptsächlich den Bereich Banken und Wertpapiere betrifft, um sie der neuen Bankenaufsichtsstruktur anzupassen.

− (PT) Uit de huidige financiële crisis blijkt overduidelijk dat wij op een meer verantwoorde manier moeten omgaan met de ethische aspecten van het bedrijfsmanagement.
– (PT) Die jüngste Finanzkrise hat die Notwendigkeit verstärkt, uns mit berufsethischen Fragen in einer verantwortungsvolleren Unternehmensführung auseinanderzusetzen.

De belanghebbende partijen is herhaaldelijk om de informatie over de evaluatie van kredietrisico's verzocht, die van cruciaal belang wordt geacht, onder meer gezien i) de bevinding van het IMF-verslag van 2006, waarin werd gesuggereerd dat de liberalisering van de banken in de VRC niet voltooid is en het kredietrisico niet naar behoren weergegeven wordt (56), ii) het IMF-verslag van 2009, waarin de aandacht werd gevestigd op het gebrek aan rentevoetliberalisering in de VRC (57), iii) het IMF-landenverslag van 2010, waarin wordt gesteld dat de kosten van kapitaal relatief laag zijn in de VRC, het verlenen van krediet soms gebeurt op grond van andere elementen dan de prijs, en de hoge spaarquote van ondernemingen gedeeltelijk te danken is aan de lage prijs van diverse inputs (zoals kapitaal en grond) (58) en iv) de economische studie over China van de OESO van 2010 (59) en werkdocument nr. 747 van de afdeling economie van de OESO over de hervormingen van de financiële sector in China (60), waarin staat dat de financiële instellingen nog steeds grotendeels staatseigendom zijn, zodat men zich moet afvragen in welke mate de beslissingen van de banken om leningen te verstrekken uitsluitend op commerciële overwegingen zijn gebaseerd, terwijl de traditionele rol van de banken die van overheidsagentschappen met banden met de overheid blijkt te zijn.
Die Informationen über die Bewertung des Kreditrisikos wurden wiederholt von den interessierten Parteien angefordert, da sie als wesentlich gelten unter anderem im Zusammenhang mit i) der Feststellung des IWF-Berichts 2006, die darauf hindeutete, dass die Liberalisierung der Banken in China unvollständig ist und die Kreditrisiken nicht angemessen widergespiegelt werden (56), ii) dem IWF-Bericht 2009, in dem bemängelt wird, dass Zinssätze in China nicht frei schwanken (57), iii) dem IWF-Länderbericht 2010, in dem festgestellt wird, dass die Kapitalkosten in China relativ niedrig sind, die Gewährung von Krediten manchmal durch preisunabhängige Aspekte bestimmt wird und hohe Einsparungen der Unternehmen zum Teil auf die geringen Kosten einiger Produktionsfaktoren (einschließlich Kapital oder Grund und Boden) zurückzuführen sind (58), iv) dem von der OECD vorgelegten Bericht "Economic Survey of China" (59) und dem Arbeitspapier Nr. 747 der Wirtschaftsabteilung der OECD über die Reform des Finanzsektors in China (60), in dem festgestellt wurde, dass die Beteiligung an Finanzinstituten nach wie vor vom Staat beherrscht wird, weshalb gefragt werden muss, inwieweit die Entscheidungen der Banken über die Kreditgewährung auf rein kommerziellen Überlegungen beruhen, wo doch die traditionelle Rolle der Banken offensichtlich die einer staatlichen Agentur mit Verbindungen zur Regierung ist.