Traduction de «geacht en uiteindelijk » (Néerlandais → Allemand) :

TERMINOLOGIE

de geachte Afgevaardigde | het geachte Parlementslid
der Herr Abgeordnete,die Frau Abgeordnete

topholding | tophoudster | uiteindelijke houdstermaatschappij | uiteindelijke moedermaatschappij
oberste Muttergesellschaft

uiteindelijke moeder | uiteindelijke moederonderneming
Mutterunternehmen

geacht worden
gelten

uiteindelijke concentratie
Endkonzentration

uiteindelijke ontvanger
Endempfänger

softwareontwikkeling plannen | toezicht houden op softwaretesten | ontwikkeling van software organiseren plannen en leiden van de eerste planfase tot de uiteindelijke producttest | toezicht houden op softwareontwikkeling
Softwareentwicklung überwachen

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Ondernemingen die hebben ingestemd met opname in de steekproef maar uiteindelijk niet worden geselecteerd, worden onverminderd de mogelijke toepassing van artikel 18 van de basisverordening geacht mee te werken („niet in de steekproef opgenomen medewerkende producenten-exporteurs en handelaren/mengers”).
Unbeschadet des Artikels 18 der Grundverordnung gelten Unternehmen, die ihrer möglichen Einbeziehung in die Stichprobe zugestimmt haben, jedoch hierfür nicht ausgewählt werden, als mitarbeitend (im Folgenden „nicht in die Stichprobe einbezogene mitarbeitende ausführende Hersteller und Händler/Gemischhersteller“).

3. Indien de uiteindelijk gerechtigde vrijwillig een fiscalewoonplaatsverklaring overlegt die door de bevoegde instantie van een land is afgegeven uiterlijk drie jaar voor de datum van betaling of een latere datum waarop de betaling geacht wordt door een uiteindelijk gerechtigde te worden verkregen, wordt zijn woonplaats geacht in dat land te zijn gelegen.
(3) Legt der wirtschaftliche Eigentümer von sich aus einen Nachweis über seinen steuerlichen Wohnsitz vor, der innerhalb der drei Jahre vor dem Tag der Zahlung oder einem späteren Tag, an dem die Zahlung als einem wirtschaftlichen Eigentümer zugeflossen gilt, von der zuständigen Behörde eines Landes ausgestellt wurde, so gilt sein Wohnsitz als in diesem Land belegen.

In de in de eerste alinea, onder b), bedoelde situatie wordt, indien uiteindelijk gerechtigden een door een lidstaat afgegeven paspoort, officiële identiteitskaart of ander officieel identiteitsdocument overleggen en verklaren woonachtig te zijn in een derde land, de woonplaats vastgesteld aan de hand van een fiscalewoonplaatsverklaring die binnen de drie jaar voorafgaande aan de betalingsdatum of een latere datum waarop de betaling geacht wordt door een uiteindelijk gerechtigde te worden verkregen, is afgegeven door de bevoegde autoriteit van het derde land waarin die uiteindelijk gerechtigde verklaart zijn woonplaats te hebben.
In dem unter Unterabsatz 1 Buchstabe b genannten Fall, in dem wirtschaftliche Eigentümer einen in einem Mitgliedstaat ausgestellten Pass oder amtlichen Personalausweis oder ein anderes amtliches Ausweisdokument vorlegen, und ihren eigenen Angaben zufolge in einem Drittland wohnhaft sind, wird der Wohnsitz anhand eines Nachweises über den steuerlichen Wohnsitz ermittelt, der innerhalb von drei Jahren vor dem Tag der Zahlung oder einem späteren Tag, an dem die Zahlung als einem wirtschaftlichen Eigentümer zugeflossen gilt, von der zuständigen Behörde des Drittlands ausgestellt wurde, in dem der wirtschaftliche Eigentümer seinen eigenen Angaben nach wohnhaft ist.

in het geval van een natuurlijk persoon die een uiteindelijk gerechtigde wordt overeenkomstig artikel 2, lid 4, onder c), het bedrag dat geacht wordt door die natuurlijke persoon te worden verkregen, en de datum waarop dat bedrag geacht wordt te worden gekregen.
wenn eine natürliche Person gemäß Artikel 2 Absatz 4 Buchstabe c wirtschaftlicher Eigentümer wird: Betrag, der als dieser natürlichen Person zugeflossen gilt und Zeitpunkt, zu dem dieser Betrag als zugeflossen gilt.

« Schendt artikel 30bis, §§ 3 en 4, van de wet van 27 juni 1969 tot herziening van de besluitwet van 28 december 1944 betreffende de maatschappelijke zekerheid der arbeiders, in de versie ervan die van toepassing was na de wijziging ervan bij het koninklijk besluit van 26 december 1998 (met inwerkingtreding op 1 januari 1999) en vóór de wijziging ervan bij de artikelen 55 en 56 van de programmawet van 27 april 2007, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, afzonderlijk of in onderlinge samenhang gelezen, in zoverre het de beginselen van gelijkheid en niet-discriminatie zou verbreken tussen twee groepen van opdrachtgevers die oorspronkelijk onderworpen waren aan dezelfde verplichtingen die hun werden opgelegd bij artikel 30bis, §§ 3 en 4, van de voormelde wet naar gelang van de keuze van de door hen aangestelde dienstverrichters die werken dienden uit te voeren bedoeld in het koninklijk besluit van 5 oktober 1978 waarbij de werkzaamheden worden vastgesteld waarop de bepalingen van artikel 30bis van toepassing zijn, waarbij de eerste groep die wordt vertegenwoordigd door de in België gevestigde opdrachtgevers die een niet in België geregistreerde buitenlandse medecontractant kiezen, te zijnen bate het voordeel van het absolute gezag van gewijsde kan aanvoeren van het arrest inzake niet-nakoming uitgesproken op 9 november 2006 door het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen (Jur., 2006, p. 10653), dat België heeft veroordeeld wegens schending van de verplichtingen waartoe het gehouden is krachtens het in de artikelen 49 en 50 van het EG-Verdrag verankerde beginsel van het vrije verkeer van dienstverrichters dat toepasbaar is in de Belgische interne rechtsorde, waarbij kan worden besloten dat artikel 30bis, §§ 3 en 4, van de wet van 27 juni 1969 (onder voorbehoud evenwel van de restrictieve afwijkingsregeling bepaald in artikel 30bis, § 4, vierde lid, van de wet van 27 juni 1969) niet in overeenstemming is met het Europees recht, rekening houdend met het onderhav ...
« Verstösst Artikel 30bis §§ 3 und 4 des Gesetzes vom 27. Juni 1969 zur Revision des Erlassgesetzes vom 28. Dezember 1944 über die soziale Sicherheit der Arbeitnehmer in der nach seiner Abänderung durch den königlichen Erlass vom 26. Dezember 1998 (mit Wirkung vom 1. Januar 1999) und vor seiner Abänderung durch die Artikel 55 und 56 des Programmgesetzes vom 27. April 2007 anwendbaren Fassung gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, einzeln oder in Verbindung miteinander, insofern er die Grundsätze der Gleichheit und Nichtdiskriminierung zwischen zwei Gruppen von Auftraggebern und Bauherren, die ursprünglich den gleichen, durch Artikel 30bis §§ 3 und 4 des vorerwähnten Gesetzes ihnen auferlegten Verpflichtungen unterlagen, je nach der Wahl der von ihnen eingesetzten Dienstleister, die mit der Durchführung von Arbeiten im Sinne des königlichen Erlasses vom 5. Oktober 1978, in dem die den Bestimmungen von Artikel 30bis unterliegenden Tätigkeiten festgelegt werden, beauftragt worden sind, verletzen würde, wobei die eine Gruppe, die durch die in Belgien ansässigen Auftraggeber und Bauherren vertreten wird, welche einen nicht in Belgien registrierten ausländischen Vertragspartner wählen, zu ihren Gunsten die absolute Rechtskraft des am 9. November 2006 in Sachen Vertragsverletzung vom Gerichtshof der Europäischen Gemeinschaften verkündeten Urteils (Slg., 2006, S. 10653) in Anspruch nehmen kann, mit dem Belgien wegen der Verletzung der aufgrund des in den Artikeln 49 und 50 des EG-Vertrags verankerten, in der innerstaatlichen belgischen Rechtsordnung anwendbaren Grundsatzes des freien Dienstleistungsverkehrs ihm obliegenden Verpflichtungen verurteilt wurde, wodurch auf Unvereinbarkeit von Artikel 30bis §§ 3 und 4 des Gesetzes vom 27. Juni 1969 (jedoch vorbehaltlich der in Artikel 30bis § 4 Absatz 4 des Gesetzes vom 27. Juni 1969 vorgesehenen restriktiven Abweichungsregelung) mit dem europäischen Recht zu schliessen ist, und zwar in Anbetracht des vorliegenden Auslandsbe ...

« Schendt artikel 30bis, § 1, van de wet van 27 juni 1969 tot herziening van de besluitwet van 28 december 1944 betreffende de maatschappelijke zekerheid der arbeiders, in de versie ervan die van toepassing was vóór de wijziging ervan bij artikel 1 van het koninklijk besluit van 26 december 1998, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, afzonderlijk of in onderlinge samenhang gelezen, in zoverre het de beginselen van gelijkheid en niet-discriminatie zou verbreken tussen twee groepen van opdrachtgevers die oorspronkelijk onderworpen waren aan dezelfde verplichtingen die hun werden opgelegd bij artikel 30bis, § 1, van de voormelde wet naar gelang van de keuze van de door hen aangestelde dienstverrichters die de werken dienden uit te voeren bedoeld in het koninklijk besluit van 5 oktober 1978 waarbij de werkzaamheden worden vastgesteld waarop de bepalingen van artikel 30bis van toepassing zijn, waarbij de eerste groep die wordt vertegenwoordigd door de in België gevestigde opdrachtgevers die een niet in België geregistreerde buitenlandse medecontractant kiezen, te zijnen bate het voordeel van het absolute gezag van gewijsde kan aanvoeren van het arrest inzake niet-nakoming uitgesproken op 9 november 2006 door het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen (Jur., 2006, p. 10653), dat België heeft veroordeeld wegens schending van de verplichtingen waartoe het gehouden is krachtens het in de artikelen 49 en 50 van het EG-Verdrag verankerde beginsel van het vrije verkeer van dienstverrichters dat toepasbaar is in de Belgische interne rechtsorde, waarbij kan worden besloten dat artikel 30bis, § 1, van de wet van 27 juni 1969 niet in overeenstemming is met het Europees recht, rekening houdend met het onderhavige vreemdelingschap, een situatie die ertoe zou leiden dat de vertegenwoordigers van de eerste groep zich uiteindelijk zouden kunnen vrijstellen van de hun bij artikel 30bis, § 1, van de wet van 27 juni 1969 opgelegde verplichtingen en sancties, terwijl de in België ...
« Verstösst Artikel 30bis § 1 des Gesetzes vom 27. Juni 1969 zur Revision des Erlassgesetzes vom 28. Dezember 1944 über die soziale Sicherheit der Arbeitnehmer in der vor seiner Abänderung durch Artikel 1 des königlichen Erlasses vom 26. Dezember 1998 anwendbaren Fassung gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, einzeln oder in Verbindung miteinander, insofern er die Grundsätze der Gleichheit und Nichtdiskriminierung zwischen zwei Gruppen von Auftraggebern und Bauherren, die ursprünglich den gleichen, durch Artikel 30bis § 1 des vorerwähnten Gesetzes ihnen auferlegten Verpflichtungen unterlagen, je nach der Wahl der von ihnen eingesetzten Dienstleister, die mit der Durchführung der Arbeiten im Sinne des königlichen Erlasses vom 5. Oktober 1978, in dem die den Bestimmungen von Artikel 30bis unterliegenden Tätigkeiten festgelegt werden, beauftragt worden sind, verletzen würde, wobei die eine Gruppe, die durch die in Belgien ansässigen Auftraggeber und Bauherren vertreten wird, welche einen nicht in Belgien registrierten ausländischen Vertragspartner wählen, zu ihren Gunsten die absolute Rechtskraft des am 9. November 2006 in Sachen Vertragsverletzung vom Gerichtshof der Europäischen Gemeinschaften verkündeten Urteils (Slg., 2006, S. 10653) in Anspruch nehmen kann, mit dem Belgien wegen der Verletzung der aufgrund des in den Artikeln 49 und 50 des EG-Vertrags verankerten, in der innerstaatlichen belgischen Rechtsordnung anwendbaren Grundsatzes des freien Dienstleistungsverkehrs ihm obliegenden Verpflichtungen verurteilt wurde, wodurch auf Unvereinbarkeit von Artikel 30bis § 1 des Gesetzes vom 27. Juni 1969 mit dem europäischen Recht zu schliessen ist, und zwar in Anbetracht des vorliegenden Auslandsbezugs, wobei diese Situation dazu führen würde, dass die Vertreter der ersten Gruppe sich letztendlich den durch Artikel 30bis § 1 des Gesetzes vom 27. Juni 1969 ihnen auferlegten Verpflichtungen und Sanktionen entziehen könnten, während ein in Belgien ansässiger Auftragg ...

Het mechanisme voor de toekenning van de tegemoetkoming aan opvangvoorzieningen ten voordele van de uiteindelijke geadresseerden, de kinderen die rechtgevend zijn op kinderbijslag, wordt geschikt geacht omdat de door het Fonds uitgekeerde subsidies het uiteindelijk mogelijk zullen maken de bijdrage van de betrokken gezinnen aan de financiering van de opvang van hun kinderen te verlichten (Parl. St., Kamer, 2002-2003, DOC 50-2124/001 en DOC 50-2125/001, pp. 70-72).
Der Mechanismus für die Gewährung der Beteiligung an Betreuungseinrichtungen zugunsten der endgültigen Empfänger, nämlich der Kinder, die zu Familienbeihilfen berechtigen, gilt als geeignet, da die durch den Fonds ausgezahlten Subventionen es letztendlich ermöglichen sollen, den Beitrag der betreffenden Familien zur Finanzierung der Betreuung ihrer Kinder zu verringern (Parl. Dok., Kammer, 2002-2003, DOC 50-2124/001 und DOC 50-2125/001, SS. 70-72).

2. Een onderneming wordt geacht een aanmerkelijke marktmacht te hebben, wanneer zij, alleen of samen met andere, een aan machtspositie gelijkwaardige positie, dit wil zeggen een economische kracht bezit die haar in staat stelt zich in belangrijke mate onafhankelijk van haar concurrenten, klanten en uiteindelijk consumenten te gedragen.
(2) Ein Unternehmen gilt als ein Unternehmen mit beträchtlicher Marktmacht, wenn es entweder allein oder gemeinsam mit anderen eine der Beherrschung gleichkommende Stellung einnimmt, d. h. eine wirtschaftlich starke Stellung, die es ihm gestattet, sich in beträchtlichem Umfang unabhängig von Wettbewerbern, Kunden und letztlich Verbrauchern zu verhalten.