Traduction de «geding zijnde bepaling toegekende » (Néerlandais → Allemand) :

De voor de verwijzende rechter hangende geschillen betreffen procedures van gerechtelijke reorganisatie tijdens welke de belastingadministratie een verzoekschrift tot vrijwillige tussenkomst heeft neergelegd teneinde, voor de schuldvordering inzake bedrijfsvoorheffing, de bij de in het geding zijnde bepaling toegekende bescherming van het loon te genieten.
Die vor dem vorlegenden Richter anhängigen Streitsachen betreffen Verfahren der gerichtlichen Reorganisation, in denen die Steuerverwaltung einen Antrag auf freiwilligen Beitritt eingereicht hat, um für die Schuldforderung in Sachen Berufssteuervorabzug in den Genuss des durch die fragliche Bestimmung gewährten Lohnschutzes zu gelangen.

Daarenboven werden de bedragen van de bij de in het geding zijnde bepaling toegekende verhoogde kinderbijslag verhoogd bij artikel 1 van het koninklijk besluit van 28 september 2008 « tot wijziging van het bedrag van de bijslag bedoeld in artikel 41 van de samengeordende wetten van 19 december 1939 betreffende de kinderbijslag voor loonarbeiders ».
Im Übrigen wurden die Beträge der durch die fragliche Bestimmung gewährten erhöhten Familienbeihilfen angehoben durch Artikel 1 des königlichen Erlasses vom 28. September 2008 « zur Abänderung des Betrags des Zuschlags, der in Artikel 41 koordinierten Gesetze vom 19. Dezember 1939 über die Familienbeihilfen für Lohnempfänger erwähnt ist ».

Hiermee raakt de in het geding zijnde bepaling een categorie van personen die, per hypothese, het slachtoffer is geweest van de frauduleuze gedraging van de andere categorie van personen, waarbij de in het geding zijnde bepaling haar hoofdelijk aansprakelijk stelt voor een schuld waarvan zij niet kan worden vrijgesteld, zelfs indien zij, als burgerlijke partij, de erkenning heeft kunnen verkrijgen van de schade die zij heeft geleden door de aangetoonde strafrechtelijke fout.
Auf diese Weise hat die fragliche Bestimmung zur Folge, eine Kategorie von Personen zu sanktionieren, von der angenommen wird, dass sie das Opfer des betrügerischen Verhaltens der anderen Kategorie von Personen gewesen ist, wobei sie durch die fragliche Bestimmung gesamtschuldnerisch haftbar gemacht wird für eine Schuld, von der sie nicht befreit werden kann, selbst wenn sie als Zivilpartei die Anerkennung des Schadens erreichen konnte, den sie durch den erwiesenen strafrechtlichen Fehler erlitten hat.

De verwijzende rechter stelt aan het Hof vier prejudiciële vragen : de eerste twee hebben betrekking op de mogelijke toestemming om te onteigenen door middel van het besluit van de Regering ter goedkeuring van het programma, waarin de in het geding zijnde bepaling zou voorzien, en de andere twee vragen hebben betrekking op de mogelijke vrijstelling om de dringende noodzakelijkheid met redenen te omkleden, waarin de in het geding zijnde bepaling zou voorzien.
Der vorlegende Richter stellt dem Gerichtshof vier Vorabentscheidungsfragen; die ersten zwei betreffen die etwaige Enteignungsermächtigung durch den Erlass der Regierung zur Genehmigung des Programms, die in der fraglichen Bestimmung vorgesehen sei, und die anderen zwei Fragen betreffen die etwaige Befreiung von der Begründung der Dringlichkeit, die durch die fragliche Bestimmung geregelt werde.

De door de verwijzende rechter gestelde vraag heeft geen betrekking op de grondwettigheid van de in het geding zijnde bepaling, in een door die rechter gepreciseerde interpretatie, maar op het bepalen van de interpretatie die aan de in het geding zijnde bepaling zou kunnen worden gegeven.
Die Frage des vorlegenden Richters betrifft nicht die Verfassungsmäßigkeit der fraglichen Bestimmung in einer durch diesen Richter präzisierten Auslegung, sondern die Festlegung der Auslegung, die der fraglichen Bestimmung verliehen werden könnte.

De in het geding zijnde bepaling leidt er evenwel toe dat de verzekeringsprestatie door de verzekeraar aan geen enkele begunstigde kan worden uitgekeerd in het geval waarin de verzekeringnemer die een algemene legataris heeft aangesteld maar wiens wettelijke erfgenamen niet bekend zijn, zoals te dezen, tijdens de in die bepaling bedoelde periode van twee jaar overlijdt : enerzijds, zou de algemene legataris immers geen aanspraak kunnen maken op de toepassing van artikel 110/1 van de wet van 25 juni 1992, aangezien het voordeel van die bepaling afhankelijk wordt gesteld van het verstrijken van de in de in het geding zijnde bepaling bedoelde periode van twee jaar en aangezien het overlijden van de verzekeringnemer heeft verhinderd dat die voorwaarde werd vervuld; anderzijds, hebben de wettelijke erfgenamen naar wie, zoals te dezen, in de verzekeringspolis wordt verwezen zonder dat zij bij name worden aangewezen, zich niet bekendgemaakt.
Die fragliche Bestimmung führt jedoch dazu, dass die Versicherungsleistung durch den Versicherer keinem Begünstigten gewährt werden kann, falls der Versicherungsnehmer, der einen Universalvermächtnisnehmer bestimmt hat, dessen gesetzliche Erben jedoch nicht bekannt sind, wie im vorliegenden Fall, während des in dieser Bestimmung vorgesehenen Zeitraums von zwei Jahren verstirbt; einerseits könnte der Universalvermächtnisnehmer sich nämlich nicht auf die Anwendung von Artikel 110/1 des Gesetzes vom 25. Juni 1992 berufen, da der Vorteil dieser Bestimmung vom Ablauf des in der fraglichen Bestimmung vorgesehenen Zeitraums von zwei Jahren abhängig gemacht wird und da das Ableben des Versicherungsnehmers es verhindert hat, dass diese Bedingung erfüllt wurde; andererseits haben die gesetzlichen Erben, auf die, wie im vorliegenden Fall, in der Versicherungspolice verwiesen wurde, ohne dass sie namentlich bestimmt werden, sich nicht zu erkennen gegeben.

In het derde onderdeel van de prejudiciële vraag beoogt de verwijzende rechter van het Hof te vernemen of de in het geding zijnde bepaling de artikelen 10 en 11 van de Grondwet schendt, doordat geen onderscheid wordt gemaakt tussen vennootschappen naargelang zij zijn opgericht vóór of na de inwerkingtreding van de in het geding zijnde bepaling, wat impliceert dat zaakvoerders en bestuurders van vennootschappen die vóór het in werking treden van de in het geding zijnde bepaling werden opgericht, niet met een minimale mate van voorzienbaarheid het risico van hun aansprakelijkheid konden inschatten.
Im dritten Teil der Vorabentscheidungsfrage möchte der vorlegende Richter vom Gerichtshof erfahren, ob die fragliche Bestimmung gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung verstoße, indem nicht unterschieden werde zwischen Gesellschaften je nachdem, ob sie vor oder nach dem Inkrafttreten der fraglichen Bestimmung gegründet worden seien, was bedeute, dass Geschäftsführer und Verwalter von Gesellschaften, die vor dem Inkrafttreten der fraglichen Bestimmung gegründet worden seien, nicht mit einem Mindestmaß an Vorhersehbarkeit das Risiko ihrer Haftung hätten einschätzen können.

Uit de motivering van de verwijzingsbeslissing en de bewoordingen van de prejudiciële vraag blijkt dat het Hof wordt ondervraagd over het verschil in behandeling dat door de in het geding zijnde bepaling zou zijn ingevoerd tussen twee groepen van ouderen die wettig in België verblijven : enerzijds, de in het bevolkingsregister ingeschreven ouderen van vreemde nationaliteit die niet behoren tot een van de categorieën die in de in het geding zijnde bepaling zijn opgesomd en, anderzijds, de personen die behoren tot een van de zes categorieën die in de in het geding zijnde bepaling worden beoogd.
Aus der Begründung der Verweisungsentscheidung und dem Wortlaut der präjudiziellen Frage geht hervor, dass der Hof zu dem Behandlungsunterschied befragt wird, den die fragliche Bestimmung zwischen zwei Gruppen von Betagten, die sich legal in Belgien aufhalten, einführen würde: einerseits denjenigen mit ausländischer Staatsangehörigkeit, die im Bevölkerungsregister eingetragen seien und nicht zu einer der in der in der fraglichen Bestimmung aufgezählten Kategorien gehörten, und andererseits den Personen, die zu einer der sechs Kategorien im Sinne der fraglichen Bestimmung gehörten.

Zonder dat het noodzakelijk zou zijn het verblijfsstatuut dat wordt verkregen met toepassing van de in het geding zijnde bepaling te vergelijken met datgene dat kan worden toegekend krachtens artikel 9bis van de wet die wordt toegepast in het licht van de voormelde instructies, kan worden aangenomen dat het verschil in behandeling dat door de in het geding zijnde bepaling in het leven wordt geroepen tussen Belgische kinderen, alsmede de inbreuk op het recht van die kinderen op de eerbiediging van hun recht op het gezinsleven dat voortvloeit uit de toepassing ervan, niet onevenredig kunnen worden geacht, aangezien hun ouders een recht van verblijf op het grondgebied kunnen verkrijgen met toepassing van het voormelde artikel 9 bis.
Ohne dass es notwendig ist, den Aufenthaltsstatus, der in Anwendung der fraglichen Bestimmung erreicht wird, mit demjenigen zu vergleichen, der aufgrund des im Lichte der vorerwähnten Anweisungen angewandten Artikels 9bis des Gesetzes erteilt werden kann, ist anzunehmen, dass der durch die fragliche Bestimmung zwischen belgischen Kindern eingeführte Behandlungsunterschied sowie die Verletzung des Rechtes dieser Kinder auf Achtung ihres Rechtes auf das Familienleben, die sich aus ihrer Anwendung ergibt, nicht als unverhältnismässig angesehen werden können, da ihre Eltern aufgrund des vorerwähnten Artikels 9bis ein Aufenthaltsrecht im Staatsgebiet erhalten können.

Volgens de verwijzende rechter zou de in het geding zijnde bepaling een verschil in behandeling teweegbrengen tussen degenen die recht hebben op een rente wegens een arbeidsongeval in de zin van het voormelde artikel 6, § 1, naargelang zij het slachtoffer zijn geweest van een ongeval dat een blijvende arbeidsongeschiktheid van meer dan 25 pct. heeft veroorzaakt of dat zij het slachtoffer van verschillende ongevallen zouden zijn geweest : in het eerste geval zou het bedrag van de rente, krachtens de in het geding zijnde bepaling, 25 pct. van het loon op basis waarvan zij is vastgesteld, niet mogen overschrijden, terwijl in het tweede geval de som van de toegekende renten hoger zou mogen zijn dan het bedrag van de rente die in het eerste geval wordt toegekend.
Dem Verweisungsrichter zufolge würde die beanstandete Bestimmung zu einem Behandlungsunterschied zwischen denjenigen führen, die wegen eines Arbeitsunfalls im Sinne des o.a. Artikels 6 § 1 eine Rente beanspruchen können, und zwar je nachdem, ob sie Opfer eines Unfalls gewesen sind, der zu einer Arbeitsunfähigkeit von über 25 Prozent geführt hat, oder ob sie Opfer mehrerer Unfälle gewesen sind; im ersten Fall dürfe der Betrag der Rente nicht mehr als 25 Prozent der Entlohnung, auf deren Grundlage sie festgelegt worden ist, betragen, während im zweiten Fall die bewilligten Renten den Betrag der im ersten Fall bewilligten Rente übersteigen dürfe.